RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 14 listopada 2005 r. w odpowiedzi na nadmierne, niewspółmierne i masowe użycie siły przez uzbeckie siły bezpieczeństwa podczas wydarzeń w Andidżanie w maju 2005 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2005/792/WPZiB w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Uzbekistanowi (¹). Obowiązywanie niektórych środków ograniczających zostało przedłużone na mocy wspólnego stanowiska Rady 2006/787/WPZiB (²). W dniu 14 maja 2007 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2007/338/WPZiB przedłużające obowiązywanie niektórych środków ograniczających wobec Uzbekistanu (³), w którym przedłużono o sześć miesięcy obowiązywanie ograniczeń dotyczących wjazdu niektórych osób.

(2) W dniu 15 października 2007 r. Rada wezwała władze Uzbekistanu do dalszych działań na rzecz praw człowieka. Wezwała Uzbekistan do pełnej realizacji między-narodowych zobowiązań dotyczących praw człowieka i podstawowych wolności, a także praworządności, oraz w szczególności do: zapewnienia niczym nieograniczonego dostępu odpowiednich organów międzynarodowych do więźniów; nawiązania skutecznej współpracy ze specjalnymi sprawozdawcami ONZ w Uzbekistanie; pozwolenia wszystkim organizacjom międzynarodowym, w tym Human Rights Watch, na swobodną działalność w Uzbekistanie; uwolnienia obrońców praw człowieka i zaprzestania ich nękania; zaangażowania na rzecz praw człowieka w kontekście nadchodzącego posiedzenia Komitetu Współpracy UE-Uzbekistan oraz kontynuowania reform systemu sądownictwa, egzekwowania prawa i reform prawa dotyczącego policji. Postępy w osiąganiu tych celów zostaną ocenione na podstawie sprawozdania szefów misji; będzie ono również zawierać ocenę zbliżających się wyborów prezydenckich.

(3) Rada uważa, że należy przedłużyć o okres 12 miesięcy embargo na broń oraz obowiązywanie ograniczeń dotyczących wjazdu osób, które są bezpośrednio odpowiedzialne za masowe i niewspółmierne użycie siły w Andidżanie oraz za utrudnianie prac niezależnej komisji. Ograniczenia dotyczące wjazdu nie będą miały zastosowania przez okres sześciu miesięcy, tak, aby - przy uwzględnieniu zobowiązań podjętych przez władze uzbeckie - zachęcić władze Uzbekistanu do podjęcia pozytywnych kroków mających na celu poprawę sytuacji w zakresie praw człowieka. Przed końcem tego okresu Rada sprawdzi, czy władze uzbeckie poczyniły postępy na rzecz osiągnięcia celów, o których mowa w motywie 2.

(4) Wprowadzenie niektórych środków wymaga działania Wspólnoty,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE STANOWISKO:

Artykuł 1

1. Sprzedaż, dostawa, transfer lub wywóz do Uzbekistanu broni i podobnych materiałów wszelkiego rodzaju, łącznie z uzbrojeniem i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem wojskowym, sprzętem paramilitarnym i częściami zamiennymi do wyżej wymienionych, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich lub z użyciem ich samolotów lub statków pod ich banderą, są zabronione niezależnie od tego, czy pochodzą z terytoriów państw członkowskich czy też nie.

2. Zabroniona jest sprzedaż, dostawa, transfer lub wywóz do Uzbekistanu sprzętu, który jest wymieniony w załączniku I i mógłby zostać wykorzystany do stosowania wewnętrznych represji.

3. Zabronione jest:

(i) dostarczanie pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z zaopatrzeniem, produkcją, konserwacją i używaniem broni i podobnych materiałów wszelkiego rodzaju, w tym uzbrojenia i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionych, lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany, bezpośrednio lub pośrednio, do stosowania wewnętrznych represji w Uzbekistanie przeciw jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi lub w celu wykorzystania na terenie tego państwa;

(ii) finansowanie lub udzielanie pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów wywozowych, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu broni i podobnych materiałów lub w odniesieniu do przyznania związanej z tym pomocy finansowej, usług pośrednictwa i innych usług, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany, bezpośrednio lub pośrednio, do stosowania wewnętrznych represji w Uzbekistanie przeciw jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi lub w celu wykorzystania na terenie tego państwa.

Artykuł 2

1. Artykuł 1 nie ma zastosowania do:

(i) sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych lub do wykorzystania w ramach programów rozwoju instytucjonalnego ONZ, UE i Wspólnoty lub w ramach prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

(ii) sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu broni i sprzętu, o którym mowa w art. 1, dla stacjonujących w Uzbekistanie sił uczestników Międzynarodowych Sił Wspierania Bezpieczeństwa (ISAF) oraz „Operacji Trwała Wolność” („Operation Enduring Freedom” - OEF);

(iii) sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu sprzętu, który mógłby być wykorzystany do celów represji wewnętrznych, przeznaczonego wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych;

(iv) sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu pojazdów niebojowych, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały w celu zapewnienia ochrony przed pociskami balistycznymi i które przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania w Uzbekistanie do celów obronnych przez personel UE i jej państw członkowskich;

(v) zapewniania finansowania, pomocy finansowej lub technicznej związanej ze sprzętem, o którym mowa w pkt (i), (ii), (iii) i (iv);

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu i pomocy przez odpowiedni właściwy organ.

2. Artykuł 1 nie ma zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Uzbekistanu wyłącznie do użytku osobistego przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, Unii Europejskiej, Wspólnoty lub jej państw członkowskich, przedstawicieli mediów, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy.

Artykuł 3

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki w celu zapobieżenia wjazdowi na ich terytorium lub tranzytowi przez ich terytorium osób wymienionych w załączniku II, bezpośrednio odpowiedzialnych za masowe i niewspółmierne użycie siły w Andidżanie oraz uniemożliwienie prac niezależnej komisji.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie narusza zobowiązań państwa członkowskiego wynikających z prawa międzynarodowego, w przypadkach gdy:

(i) jest ono państwem, na którego terytorium ma siedzibę międzynarodowa organizacja międzyrządowa;

(ii) jest ono państwem, na którego terytorium odbywa się międzynarodowa konferencja zwołana przez Organizację Narodów Zjednoczonych, lub konferencja pod jej auspicjami; lub

(iii) zastosowanie ma wielostronna umowa dotycząca przywilejów i immunitetów; lub

(iv) zastosowanie ma Traktat pojednawczy (Traktat laterański) z 1929 r. zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 ma zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem przyjmującym Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest odpowiednio powiadamiana o wszelkich przypadkach udzielenia przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą przyznawać zwolnienia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona z powodu pilnej potrzeby humanitarnej lub z powodu uczestnictwa w posiedzeniach międzyrządowych, także tych wspieranych przez Unię Europejską, gdy prowadzony jest dialog polityczny, który sprzyja bezpośrednio demokracji, prawom człowieka i praworządności w Uzbekistanie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać zwolnienia określone w ust. 6, przesyła Radzie pisemne powiadomienie. Zwolnienie zostanie uznane za udzielone, chyba że jeden lub więcej członków Rady wniesie sprzeciw na piśmie w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania informacji o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy jeden lub kilku członków Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 i 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub tranzyt przez swoje terytorium osób wymienionych w załączniku II, zezwolenie ograniczone jest do celu, w którym zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 4

Stosowanie środków, o których mowa w art. 3, zawiesza się do dnia 13 maja 2008 r. Przed tą datą Rada dokona przeglądu sytuacji w Uzbekistanie oraz oceny postępów poczynionych przez władze uzbeckie na rzecz zapewnienia poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności, a także praworządności.

Artykuł 5

Niniejsze wspólne stanowisko ma zastosowanie przez okres 12 miesięcy. Wspólne stanowisko jest przedmiotem ciągłego przeglądu. Jest ono odpowiednio przedłużane lub zmieniane, jeżeli Rada uzna, że jego cele nie zostały osiągnięte.

Artykuł 6

Niniejsze wspólne stanowisko staje się skuteczne z dniem jego przyjęcia.

Artykuł 7

Niniejsze wspólne stanowisko zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 listopada 2007 r.

ZAŁĄCZNIK I

Wykaz sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do stosowania wewnętrznych represji

Sprzęt do celów wewnętrznych represji przewidziany w art. 1 ust. 2

1. Broń palna, amunicja i powiązany osprzęt, jak następuje:

1.1. broń palna nieobjęta pozycjami ML 1 i ML 2 wspólnego wykazu uzbrojenia UE;

1.2. amunicja przeznaczona specjalnie do broni palnej wymienionej w pkt 1.1 i specjalnie do niej zaprojektowane komponenty;

1.3. celowniki do broni nieobjęte wspólnym wykazem uzbrojenia UE.

2. Bomby i granaty nieobjęte wspólnym wykazem uzbrojenia UE.

3. Pojazdy, jak następuje (¹):

3.1. pojazdy wyposażone w armatki wodne, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do kontroli zamieszek;

3.2. pojazdy specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane tak, aby mogły służyć jako rażące prądem tarcze;

3.3. pojazdy specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane w celu usuwania barykad, również sprzęt budowlany wyposażony w elementy ochrony przed pociskami;

3.4. pojazdy specjalnie zaprojektowane do transportu lub transferu więźniów lub aresztantów;

3.5. pojazdy specjalnie zaprojektowane do rozmieszczania przenośnych zapór (²);

3.6. części pojazdów wyszczególnionych w pkt 3.1-3.5 specjalnie zaprojektowane do kontroli zamieszek.

4. Substancje wybuchowe i powiązany z nimi sprzęt, jak następuje:

4.1. sprzęt i urządzenia specjalnie zaprojektowane do wywoływania eksplozji środkami elektrycznymi lub nieelektrycznymi, w tym: urządzenia zapłonowe, detonatory, zapalniki, pobudzacze, lont detonujący oraz specjalnie zaprojektowane do nich części; oprócz sprzętu i urządzeń zaprojektowanych do określonych celów komercyjnych, obejmujących uruchomienie lub zadziałanie poprzez eksplozję innych urządzeń, których funkcją nie jest wywołanie eksplozji (np. zasobniki poduszek powietrznych w samochodach, urządzenia uruchamiające instalacje przeciwpożarowe);

4.2. ładunki wybuchowe do cięcia liniowego nieobjęte wspólnym wykazem uzbrojenia UE;

4.3. inne substancje wybuchowe nieobjęte wspólnym wykazem uzbrojenia UE i powiązane z nimi substancje, jak następuje:

a) amatol;

b) nitroceluloza (zawierająca więcej niż 12,5 % azotu);

c) nitroglikol;

d) czteroazotan pentaerytrytolu (PETN),

e) chlorek pikrylu;

f) 2,4,6-trinitrotoluen (TNT).

5. Sprzęt ochronny nieobjęty pozycją ML 13 wspólnego wykazu uzbrojenia UE, jak następuje (³):

5.1. kamizelka kuloodporna wyposażona w elementy ochrony przed pociskami lub ranami kłutymi;

5.2. hełmy wyposażone w elementy ochrony przed pociskami lub rozerwaniem, hełmy używane do ochrony w trakcie zamieszek, tarcze używane do ochrony w trakcie zamieszek oraz tarcze kuloodporne.

6. Symulatory, inne niż objęte pozycją ML 14 wspólnego wykazu uzbrojenia UE, przeznaczone do szkoleń w posługiwaniu się bronią palną oraz specjalnie do nich zaprojektowane oprogramowanie.

7. Sprzęt noktowizyjny i termowizyjny oraz wzmacniacze obrazu, inne niż objęte wspólnym wykazem uzbrojenia UE.

8. Drut ostrzowy.

9. Noże wojskowe, noże bojowe i bagnety z ostrzem o długości przekraczającej 10 cm.

10. Urządzenia produkcyjne zaprojektowane specjalnie na potrzeby produktów wyszczególnionych w niniejszym wykazie.

11. Specjalna technologia do opracowywania, produkcji i stosowania produktów wyszczególnionych w niniejszym wykazie.

(¹) Uwaga 1 Pozycja ta nie obejmuje pojazdów specjalnie zaprojektowanych do celów przeciwpożarowych.

(²) Uwaga 2 Do celów pozycji 3.5 pojęcie „pojazdy” obejmuje przyczepy

(³) Uwaga Pozycja ta nie obemuje:

- sprzętu zaprojektowanego specjalnie do celów sportowych;

- sprzętu zaproektowanego specalnie do celów bezpieczeństwa pracy.

ZAŁĄCZNIK II

Lista osób, o których mowa w art. 3

1. Nazwisko, imię: Almatov, Zakirjan Płeć: mężczyzna

Tytuł, funkcja: były Minister Spraw Wewnętrznych

Adres: Taszkent, Uzbekistan

Data urodzenia: 10 października 1949 r.

Miejsce urodzenia: Taszkent, Uzbekistan

Numer paszportu lub dowodu tożsamości: nr paszportu DA 0002600 (paszport dyplomatyczny)

Obywatelstwo: uzbeckie

2. Nazwisko, imię: Mullajonov, Tokhir Okhunovich Alias: alternatywna pisownia nazwiska: Mullajanov

Płeć: mężczyzna

Tytuł, funkcja: były Pierwszy Wiceminister Spraw Wewnętrznych

Adres: Taszkent, Uzbekistan

Data urodzenia: 10 października 1950 r.

Miejsce urodzenia: Fergana, Uzbekistan

Numer paszportu lub dowodu tożsamości: nr paszportu DA 0003586 (paszport dyplomatyczny) ważny do 5.11.2009

Obywatelstwo: uzbeckie

3. Nazwisko, imię: Mirzaev, Ruslan

Płeć: mężczyzna

Tytuł, funkcja: Minister Obrony, były doradca krajowy Narodowej Rady Bezpieczeństwa

4. Nazwisko, imię: Ergashev, Pavel Islamovich

Płeć: mężczyzna

Tytuł, funkcja: pułkownik, dowódca brygady „Centrum”

5. Nazwisko, imię: Mamo, Vladimir Adolfovich

Płeć: mężczyzna

Tytuł, funkcja: generał brygady, zastępca dowódcy brygady sił specjalnych Ministerstwa Obrony

6. Nazwisko, imię: Pak, Gregori

Płeć: mężczyzna

Tytuł, funkcja: pułkownik, dowódca brygady szybkiego reagowania Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (jednostka 7332)

7. Nazwisko, imię: Tadzhiev, Valeri

Płeć: mężczyzna

Tytuł, funkcja: pułkownik, dowódca niezależnego oddziału sił specjalnych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (jednostka 7351)

8. Nazwisko, imię: Inoyatov, Rustam Raulovich

Płeć: mężczyzna

Tytuł, funkcja: Szef SNB (Narodowych Służb Bezpieczeństwa)

Adres: Taszkent, Uzbekistan

Data urodzenia: 22 czerwca 1944 r.

Miejsce urodzenia: Sherabad, Uzbekistan

Numer paszportu lub dowodu tożsamości: nr paszportu DA 0003171 (paszport dyplomatyczny); także paszport dyplomatyczny nr 0001892 (utracił ważność 15.9.2004)

Obywatelstwo: uzbeckie