KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹), zwłaszcza jej art. 9 ust. 2 i art. 10 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 9 dyrektywy 64/432/EWG stanowi, że państwo członkowskie posiadające obowiązkowy krajowy program zwalczania jednej z chorób zakaźnych wymienionych w załączniku E (II) do tej dyrektywy może przedłożyć ten program Komisji do zatwierdzenia. Artykuł ten definiuje także dodatkowe gwarancje, które mogą być wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym.

(2) Ponadto art. 10 dyrektywy 64/432/EWG stanowi, że jeżeli państwo członkowskie uzna, że jego terytorium lub część jego terytorium jest wolne od chorób wymienionych w załączniku E (II) do tej dyrektywy, przedkłada ono Komisji odpowiednią dokumentację towarzyszącą. Artykuł ten definiuje także dodatkowe gwarancje, które mogą być wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym.

(3) Decyzja Komisji 2004/558/WE z dnia 15 lipca 2004 r. wdrażająca dyrektywę Rady 64/432/EWG w sprawie dodatkowych gwarancji dla handlu wewnątrzwspólnotowego bydłem odnoszących się do zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła i zatwierdzenia programów zwalczania przedstawionych przez państwa członkowskie (²) zatwierdza programy kontroli i zwalczania zakażenia bydlęcym wirusem opryszczki typu 1 („BHV1”) przedstawione przez państwa członkowskie wymienione w załączniku I do tej decyzji, dla regionów wymienionych we wspominanym załączniku, do których mają zastosowanie dodatkowe gwarancje w zakresie BHV1 zgodnie z art. 9 dyrektywy 64/432/EWG.

(4) Ponadto załącznik II do decyzji 2004/558/WE wymienia regiony państw członkowskich wolne od zakażenia BHV1 i do których mają zastosowanie dodatkowe gwarancje zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG. Załącznik III do decyzji 2004/558/WE definiuje gospodarstwo wolne od BHV1.

(5) Obecnie wszystkie regiony Niemiec są wymienione w załączniku I do decyzji 2004/558/WE. Niemcy przedstawiły dokumentację na poparcie swojego wniosku o uznanie części swojego terytorium za wolną od zakażenia BHV1 oraz ustanowiły zasady dotyczące krajowego ruchu bydła na obszarze tej części swojego terytorium i do niej. Niemcy złożyły również wniosek o zastosowanie dodatkowych gwarancji, zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG, do jednostek administracyjnych Regierungsbezirke Oberpfalz i Oberfranken w kraju związkowym Bawaria.

(6) Na podstawie oceny wniosku przedstawionego przez Niemcy należy włączyć do załącznika II do decyzji 2004/558/WE dwie wspomniane jednostki administracyjne w Niemczech wolne od BHV1 oraz rozszerzyć na nie stosowanie dodatkowych gwarancji ustanowionych zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG. Załączniki I i II do decyzji 2004/558/WE powinny zatem zostać odpowiednio zmienione.

(7) Włochy przedstawiły programy zwalczania zakażenia BHV1 w regionie autonomicznym Friuli-Wenecja Julijska i w prowincji autonomicznej Trydent. Programy te spełniają kryteria określone w art. 9 ust. 1 dyrektywy 64/432/EWG. Programy te przewidują także zasady krajowego ruchu bydła na obszarze tych regionów i do nich, odpowiadające zasadom uprzednio wdrożonym w prowincji Bolzano we Włoszech, dzięki którym zwalczono tę chorobę w tej prowincji.

(8) Należy zatwierdzić programy przedstawione przez Włochy dla wspomnianych dwóch regionów oraz dodatkowe gwarancje przedstawione zgodnie z art. 9 dyrektywy 64/432/EWG. Należy zatem zmienić odpowiednio załącznik I do decyzji 2004/558/WE.

(9) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności wydał opinię w sprawie „Definicji zwierzęcia wolnego od BoHV-1 i gospodarstwa wolnego od BoHV-1 oraz procedur weryfikowania i utrzymywania takiego statusu” (³). Należy uwzględnić niektóre zalecenia zawarte w tej opinii. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik III do decyzji 2004/558/WE.

(10) W celu zachowania przejrzystości prawodawstwa wspólnotowego załączniki I, II i III do decyzji 2004/558/WE zastępuje się tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszej decyzji.

(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załączniki I, II i III do decyzji 2004/558/WE zastępuje się tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 sierpnia 2007 r.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK I

ZAŁĄCZNIK II

ZAŁĄCZNIK III

Gospodarstwo wolne od BHV1

1. Gospodarstwo hodujące bydło zostaje uznane za wolne od zakażenia BHV1, jeśli spełnia warunki określone w niniejszym załączniku.

1.1. W ciągu poprzednich sześciu miesięcy nie stwierdzono podejrzeń zakażenia BHV1 w tym gospodarstwie, a wszystkie sztuki bydła w gospodarstwie są wolne od objawów klinicznych wskazujących na zakażenie BHV1.

Gospodarstwo i wszelkie sąsiadujące pastwiska lub pomieszczenia, niezależnie od ich własności, które stanowią część gospodarstwa jako jednostki epidemiologicznej, muszą być skutecznie oddzielone od wszelkich pastwisk lub pomieszczeń o niższym statusie BHV1 barierami naturalnymi lub fizycznymi, które skutecznie zapobiegają bezpośrednim kontaktom między zwierzętami o różnym statusie zdrowotnym.

1.2. Do gospodarstwa wprowadzono jedynie bydło pochodzące z gospodarstw znajdujących się w państwach członkowskich lub ich regionach wymienionych w załączniku II lub z gospodarstw wolnych od BHV1, a żadna ze sztuk bydła w gospodarstwie nie miała kontaktu z bydłem innym niż pochodzącym z gospodarstw znajdujących się w państwach członkowskich lub ich regionach wymienionych w załączniku II, bądź z gospodarstw wolnych od BHV1.

1.3. Krowy zapładniane są wyłącznie nasieniem byków wyprodukowanym zgodnie z dyrektywą 88/407/EWG lub są pokrywane przez byki z gospodarstw znajdujących się w państwach członkowskich lub ich regionach wymienionych w załączniku II do niniejszej decyzji lub z gospodarstw wolnych od BHV1.

1.4. W gospodarstwie stosuje się co najmniej jeden z następujących programów kontroli:

1.4.1. badania serologiczne na obecność przeciwciał przeciwko BHV1 zostały przeprowadzone, w każdym przypadku z wynikiem ujemnym, na co najmniej dwóch próbkach krwi pobranych w odstępach od pięciu do siedmiu miesięcy od wszystkich krów w wieku powyżej dziewięciu miesięcy i od wszystkich byków w wieku powyżej dziewięciu miesięcy, wykorzystywanych lub przeznaczonych do celów hodowlanych;

1.4.2. badania serologiczne na obecność przeciwciał przeciwko BHV1 zostały przeprowadzone, w każdym przypadku z wynikiem ujemnym, na co najmniej:

- dwóch próbkach mleka pobranych w odstępach od pięciu do siedmiu miesięcy od wszystkich krów w okresie laktacji, indywidualnie lub w puli próbek mleka pobranych od najwyżej pięciu zwierząt, oraz

- dwóch próbkach krwi, pobranych w odstępach od pięciu do siedmiu miesięcy od wszystkich krów niebędących w okresie laktacji w wieku powyżej dziewięciu miesięcy i od wszystkich byków w wieku powyżej dziewięciu miesięcy, wykorzystywanych lub przeznaczonych do celów hodowlanych;

1.4.3. w przypadku gospodarstw mlecznych, w których co najmniej 30 % bydła stanowią krowy w okresie laktacji, badania serologiczne na obecność przeciwciał przeciwko BHV1 zostały przeprowadzone, w każdym przypadku z wynikiem ujemnym, na co najmniej:

- trzech próbkach mleka, pobranych w odstępach co najmniej trzech miesięcy z mleka nie więcej niż 50 krów w okresie laktacji, w zależności od specyfikacji zastosowanego testu, i

- jednej indywidualnej próbce krwi, pobranej od wszystkich krów niebędących w okresie laktacji w wieku powyżej dziewięciu miesięcy i od wszystkich byków w wieku powyżej dziewięciu miesięcy, wykorzystywanych lub przeznaczonych do celów hodowlanych;

1.4.4. wszelkie bydło znajdujące się w gospodarstwie pochodzi z gospodarstw znajdujących się w państwach członkowskich lub ich regionach wymienionych w załączniku II, bądź z gospodarstw wolnych od BHV1.

2. Gospodarstwo hodujące bydło utrzymuje status gospodarstwa wolnego od BHV1, jeśli:

2.1. nadal spełnia warunki określone w pkt od 1.1 do 1.4; oraz

2.2. w gospodarstwie stosuje się co najmniej jeden z następujących programów kontroli w okresie 12 miesięcy:

2.2.1. badania serologiczne na obecność przeciwciał przeciwko BHV1 zostały przeprowadzone, w każdym przypadku z wynikiem ujemnym, na co najmniej jednej indywidualnej próbce krwi pobranej od wszystkich sztuk bydła starszych niż 24 miesiące;

2.2.2. badania serologiczne na obecność przeciwciał przeciwko BHV1 zostały przeprowadzone, w każdym przypadku z wynikiem ujemnym, na co najmniej:

- jednej indywidualnej próbce mleka pobranej od wszystkich krów w okresie laktacji, indywidualnie lub w puli próbek mleka pobranych od najwyżej pięciu zwierząt, i

- jednej indywidualnej próbce krwi, pobranej od wszystkich krów niebędących w okresie laktacji w wieku powyżej 24 miesięcy, i od wszystkich byków w wieku powyżej 24 miesięcy;

2.2.3. w przypadku gospodarstw mlecznych, w których co najmniej 30 % bydła stanowią krowy w okresie laktacji, badania serologiczne na obecność przeciwciał przeciwko BHV1 zostały przeprowadzone, w każdym przypadku z wynikiem ujemnym, na co najmniej:

- dwóch próbkach mleka, pobranych w odstępach od trzech do 12 miesięcy z mleka nie więcej niż 50 krów w okresie laktacji, w zależności od specyfikacji zastosowanego testu, oraz

- jednej indywidualnej próbce krwi, pobranej od wszystkich krów niebędących w okresie laktacji w wieku powyżej 24 miesięcy, i od wszystkich byków w wieku powyżej 24 miesięcy.

3. Status hodującego bydło gospodarstwa wolnego od BHV1 zostaje zawieszony w przypadku, gdy w trakcie badań, o których mowa w pkt od 2.2.1 do 2.2.3, u zwierzęcia wystąpi dodatni wynik testu na obecność przeciwciał przeciwko BHV1.

4. Status gospodarstwa wolnego od BHV1, zawieszony zgodnie z pkt 3, przywraca się jedynie po przeprowadzeniu badań serologicznych na obecność przeciwciał przeciwko BHV1, w każdym przypadku z wynikiem ujemnym. Badania rozpoczynają się nie wcześniej niż po 30 dniach od usunięcia ze stada zwierząt seropozytywnych i przeprowadza się je na co najmniej:

- dwóch próbkach mleka pobranych w odstępach co najmniej dwóch miesięcy od wszystkich krów w okresie laktacji, indywidualnie lub w puli próbek mleka pobranych od najwyżej pięciu zwierząt, oraz

- dwóch próbkach krwi, pobranych w odstępach co najmniej trzech miesięcy od wszystkich krów niebędących w okresie laktacji i od wszystkich byków.

Uwaga:

a) W przypadkach, w których w niniejszym załączniku mowa jest o teście serologicznym na obecność przeciwciał przeciwko BHV1, stosuje się zasady określone w art. 2 ust. 1 lit. c) dotyczące statusu badanych zwierząt w odniesieniu do szczepień.

b) Wielkość puli próbek mleka, o której mowa w niniejszym załączniku, może być modulowana na podstawie udokumentowanych dowodów na to, że test, w zwykłych warunkach prac laboratoryjnych, jest wystarczająco czuły, by wykryć pojedynczą słabą dodatnią reakcję w puli próbek o modulowanej wielkości.”