KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynującą procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (¹), w szczególności jej art. 30 ust. 4 i 6,

uwzględniając wniosek złożony przez Finlandię pocztą elektroniczną w dniu 9 lutego 2007 r.,

po skonsultowaniu się z Komitetem Doradczym ds. Zamówień Publicznych,

a także mając na uwadze, co następuje:

I. STAN FAKTYCZNY

(1) W dniu 9 lutego 2007 r. Finlandia przesłała Komisji pocztą elektroniczną wniosek na mocy art. 30 ust. 4 dyrektywy 2004/17/WE. W dniach 21 marca 2007 r., 18 kwietnia 2007 r. i 15 maja 2007 r. Komisja pocztą elektroniczną zwróciła się o udzielenie dodatkowych informacji, których władze Finlandii udzieliły pocztą elektroniczną w dniach 4 kwietnia 2007 r., 24 kwietnia 2007 r. i 16 maja 2007 r.

(2) Wniosek złożony przez Finlandię w imieniu przedsiębiorstwa Suomen Posti Oyj, które w dniu 1 czerwca 2007 r. zmieniło nazwę na Itella Oyj (zwanego dalej „Pocztą Fińską”), dotyczy niektórych usług pocztowych, jak również niektórych usług innych niż usługi pocztowe w Finlandii z wyłączeniem Wysp Alandzkich. We wniosku określono następujące usługi:

a) usługi w zakresie listów adresowanych (konsument– konsument (C2C), konsument–przedsiębiorstwo (C2B), przedsiębiorstwo–przedsiębiorstwo (B2B) i przedsiębiorstwo-konsument (B2C), krajowe i międzynarodowe;

b) usługi w zakresie przesyłek adresowanych „direct mail”;

c) usługi w zakresie przesyłek bezadresowych „direct mail”;

d) standardowe usługi w zakresie paczek B2B, krajowe i międzynarodowe;

e) standardowe usługi w zakresie paczek B2C, krajowe i międzynarodowe;

f) standardowe usługi dla konsumentów w zakresie paczek (C2C i C2B), krajowe i międzynarodowe;

g) ekspresowe i kurierskie usługi w zakresie paczek, krajowe i międzynarodowe;

h) wczesna dostawa gazet;

i) standardowa dostawa gazet;

j) usługi przewozu towarów lekkich (zwanych również przesyłkami pojedynczymi) oraz usługi transportu towarowego;

k) usługi składowania;

l) logistyka kontraktowa;

m) ogólne rozwiązania w zakresie przesyłek „direct mail”;

n) usługi drukarskie;

o) usługi zarządzania danymi;

p) usługi w zakresie e-transakcji;

q) usługi filatelistyczne

(3) Do wniosku dołączono konkluzje niezależnego organu krajowego, Kilpailuvirasto/Konkurrensverket (fińskiego urzędu ochrony konkurencji), który z jednej strony nie dostrzega „żadnej szczególnej przyczyny dla wyrażenia sprzeciwu wobec przyznania wyłączenia określonego w art. 30 ...”, z drugiej zaś strony oświadcza, że „należy pamiętać, iż Fińska Korporacja Pocztowa utrzymuje bardzo silną pozycję rynkową w swoim tradycyjnym, głównym obszarze działalności, tj. w dziedzinie odbioru i dystrybucji listów, paczek i innych adresowanych przesyłek, nawet mimo faktu, że cały sektor pocztowy został otwarty na konkurencję już w 1994 r. na mocy Aktu w sprawie operacji pocztowych. Niemniej jednak w tradycyjnym, głównym obszarze działalności Fińskiej Korporacji Pocztowej nie wyłoniła się konkurencja. ...”.

II. RAMY PRAWNE

(4) Artykuł 30 dyrektywy 2004/17/WE stanowi, że zamówienia mające na celu umożliwienie prowadzenia jednego z rodzajów działalności objętych dyrektywą 2004/17/WE nie podlegają wspomnianej dyrektywie, jeżeli w państwie członkowskim, w którym ta działalność jest wykonywana, podlega ona bezpośrednio konkurencji na rynkach, do których dostęp nie jest ograniczony. Bezpośrednie podleganie konkurencji ocenia się na podstawie obiektywnych kryteriów, uwzględniających specyfikę danego sektora. Dostęp do rynku uznaje się za nieograniczony, jeżeli państwo członkowskie wdrożyło i stosuje właściwe przepisy prawa wspólnotowego, otwierające dany sektor lub jego część.

(5) Ponieważ Finlandia wdrożyła i stosuje dyrektywę 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług (²), należy uznać, że dostęp do rynku nie jest ograniczony zgodnie z pierwszym akapitem art. 30 ust. 3 dyrektywy 2004/17/WE. Bezpośrednie podleganie konkurencji na danym rynku należy oceniać w oparciu o różne kryteria, z których żadne samo w sobie nie ma znaczenia decydującego.

(6) W odniesieniu do rynków objętych niniejszą decyzją kryterium, które należy uwzględnić, jest udział w rynku najważniejszych podmiotów działających na danym rynku. Kolejnym kryterium jest stopień koncentracji na tych rynkach. Ponieważ warunki różnią się w odniesieniu do poszczególnych rodzajów działalności, których dotyczy niniejsza decyzja, analiza sytuacji konkurencyjnej powinna uwzględniać zróżnicowaną sytuację na różnych rynkach.

(7) Mimo że w pewnych przypadkach możliwa jest węższa definicja rynku, dokładna definicja właściwego rynku może pozostać otwarta do celów niniejszej decyzji w kwestii liczby usług wymienionych we wniosku złożonym przez Finlandię, w takim zakresie, że wynik analizy pozostaje taki sam bez względu na to, czy został otrzymany w oparciu o wąską, czy szerszą definicję.

(8) Niniejsza decyzja nie stanowi uszczerbku dla stosowania zasad konkurencji.

III. OCENA

Usługi nieobjęte dyrektywą 2004/17/WE

(9) Zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. c) dyrektywy 2004/17/WE usługi logistyczne, takie jak usługi składowania i logistyki kontraktowej, a także usługi o wartości dodanej, takie jak usługi drukarskie, usługi zarządzania danymi oraz usługi w zakresie e-transakcji, są objęte niniejszą dyrektywą, pod warunkiem że usługi takie są świadczone przez podmioty, które świadczą również usługi pocztowe w rozumieniu art. 6 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/17/WE. W świetle informacji dostępnych Komisji warunek ten nie jest spełniony w Finlandii w odniesieniu do usług składowania, usług drukarskich, usług zarządzania danymi i w zakresie e-transakcji. W konsekwencji dyrektywa 2004/17/WE nie ma zastosowania w odniesieniu do świadczenia tych usług w Finlandii.

Usługi, których nie obejmuje art. 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE

Usługi w zakresie listów adresowanych

(10) W odniesieniu do listów wysyłanych przez konsumentów (usługi w zakresie listów adresowanych C2C i C2B, krajowe i międzynarodowe) udział Poczty Fińskiej w rynku wynosi 100 %. Co się tyczy listów wysyłanych przez przedsiębiorstwa, szacowany udział w rynku Poczty Fińskiej waha się w granicach od 85 % (w przypadku usług w zakresie listów adresowanych B2B, krajowych i międzynarodowych) do 95 % (w przypadku usług w zakresie listów adresowanych B2C, krajowych i międzynarodowych), przy czym szacowany udział w rynku żadnego z jej konkurentów nie przekracza 10 %. Jak wynika z dostępnych informacji, udziały w rynku Poczty Fińskiej w odniesieniu do międzynarodowych usług w zakresie listów adresowanych (listy przychodzące i wychodzące) są takie same jak w przypadku usług wyłącznie krajowych. Jak utrzymują władze Finlandii, usługi te podlegają bezpośrednio konkurencji, po pierwsze z powodu presji konkurencyjnej, wynikającej z możliwości zastąpienia „tradycyjnych” usług w zakresie listów papierowych elektronicznymi środkami łączności (takimi jak poczta elektroniczna lub krótkie wiadomości tekstowe SMS), a po drugie ponieważ dotychczasowy nieograniczony dostęp do rynku naraża go na potencjalną konkurencję ze strony ewentualnych nowych podmiotów. W odniesieniu do zastąpienia należy zauważyć, że zgodnie z regułami konkurencji WE zastępowalność powinna zostać szczegółowo przeanalizowana m.in. pod kątem szczególnych cech produktu, ceny produktów oraz barier związanych z przesunięciem popytu w kierunku usług zastępczych. Wydaje się, że specyfika korespondencji papierowej i łączności elektronicznej istotnie się różnią i że istnieje znacząca bariera do przejścia na drodze pomiędzy korespondencją papierową i pocztą elektroniczną⁽³⁾. Świadczy to o tym, że łączność elektroniczna należy do rynku innych produktów, a zatem usługi w tym zakresie nie mogą nakładać bezpośredniego ograniczenia konkurencyjnego na usługi w zakresie listów adresowanych, świadczone przez Pocztę Fińską. Ponadto wydaje się, że głównym skutkiem wzmożonego użytkowania poczty elektronicznej byłoby istotne zmniejszenie całkowitego rozmiaru rynku korespondencji papierowej, a nie wprowadzenie w jego ramach konkurencji. Na przykład, zgodnie z dostarczonymi informacjami, w odpowiedzi na promocję e-fakturowania ze strony fińskich banków Poczta Fińska zaoferowała własne usługi elektroniczne w tym zakresie, nie podjęła natomiast żadnej inicjatywy w dziedzinie „tradycyjnej” łączności z klientami za pośrednictwem korespondencji papierowej. Po drugie przy rozpatrywaniu potencjalnej konkurencji istotne jest, że sektor pocztowy jest całkowicie otwarty na konkurencję od 1994 r. i że do chwili obecnej jedynym tego skutkiem było uzyskanie przez konkurentów łącznego szacowanego udziału w rynku w wysokości zaledwie 15 % - nawet w segmencie, w którym wprowadzenie konkurencji było najłatwiejsze (usługi w zakresie listów adresowanych B2B, krajowe i międzynarodowe). W rezultacie nic nie wskazuje na to, aby potencjalna konkurencja miała odgrywać jakąkolwiek znaczącą rolę w najbliższej przyszłości. W oparciu o wnioski niezależnego organu krajowego Kilpailuvirasto/Konkurrensverket (fińskiego urzędu ochrony konkurencji) należy uznać, że usługi rozpatrywane w niniejszym motywie nie podlegają bezpośrednio konkurencji w Finlandii. Tym samym art. 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE nie ma zastosowania do zamówień mających na celu umożliwienie prowadzenia tych rodzajów działalności w Finlandii.

Usługi w zakresie przesyłek adresowanych „direct mail”

(11) W przypadku przesyłek adresowanych „direct mail”, które do celów niniejszej decyzji oznaczają dostawy przesyłek adresowanych w ramach komunikacji marketingowej, szacowany udział w rynku Poczty Fińskiej wynosi 90 %, przy czym żaden z jej konkurentów nie osiągnął szacowanego udziału w rynku przekraczającego 10 %. W świetle przedstawionego wysokiego poziomu koncentracji na omawianym rynku oraz braku jakichkolwiek innych wskaźników przeciwnych należy uznać, że usługi w zakresie przesyłek adresowanych „direct mail” nie podlegają bezpośrednio konkurencji w Finlandii. Artykuł 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE nie ma zatem zastosowania do zamówień mających na celu umożliwienie prowadzenia tego rodzaju działalności w Finlandii.

Standardowe usługi dla konsumentów w zakresie paczek (C2C i C2B), krajowe i międzynarodowe

(12) W odniesieniu do tych usług pozycja Poczty Fińskiej jest bardzo mocna, a jej udział w rynku szacowany jest na 80 % (⁴). Udział w rynku największego (i jedynego znaczącego) konkurenta Poczty Fińskiej obejmuje niemal całe pozostałe 20 % (⁵). W oparciu o wnioski fińskiego urzędu ochrony konkurencji należy uznać, że owa kategoria rozpatrywanych usług nie podlega bezpośrednio konkurencji w Finlandii. Artykuł 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE nie ma zatem zastosowania do zamówień mających na celu umożliwienie prowadzenia tych rodzajów działalności w Finlandii.

Wczesna dostawa gazet

(13) Usługa ta jest określona jako poranna dostawa, przez siedem dni w tygodniu, gazet ukazujących się co najmniej trzy razy w tygodniu. W przypadku tej usługi udział Poczty Fińskiej w rynku szacowany jest na niemal trzy czwarte (74 %), zaś udział w rynku jej największego konkurenta wynosi około 10 %. W świetle wysokiego udziału w rynku Poczty Fińskiej i, z drugiej strony, względnie niskiego udziału w rynku nawet największych jej konkurentów należy uznać, że wczesna dostawa gazet nie podlega bezpośrednio konkurencji w Finlandii. Artykuł 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE nie ma zatem zastosowania do zamówień mających na celu umożliwienie prowadzenia tego rodzaju działalności w Finlandii.

Standardowa dostawa gazet

(14) Poczta Fińska posiada udział w rynku w wysokości 100 % i jest jedynym dostawcą tych usług. Ponieważ dostawa tych gazet odbywa się w tym samym czasie co dostawa listów i w obrębie tych samych rewirów, które wykorzystywane są do świadczenia usług doręczania listów adresowanych, rozpatrywanych w motywie 10, w odniesieniu do sytuacji konkurencyjnej wynika taki sam wniosek, zwłaszcza że różnica pomiędzy specyficznymi cechami prasy drukowanej i łączności elektronicznej jest w tym miejscu jeszcze bardziej oczywista. Z tych powodów należy uznać, że standardowa dostawa gazet nie podlega bezpośrednio konkurencji w Finlandii. Artykuł 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE nie ma zatem zastosowania do zamówień mających na celu umożliwienie prowadzenia tego rodzaju działalności w Finlandii.

Ogólne rozwiązania w zakresie przesyłek „direct mail”

(15) Zgodnie z zawiadomieniem oraz informacjami uzupełniającymi, przedłożonymi przez władze fińskie, ogólne rozwiązania w zakresie przesyłek „direct mail” są rozumiane jako zróżnicowane kombinacje różnych usług, takich jak usługi drukarskie, usługi adresowania i kierowania przesyłek, usługi kopiowania i usługi (elektronicznego) zbierania opinii i komentarzy klientów, w połączeniu z usługami w zakresie adresowanych i bezadresowych przesyłek „direct mail”⁽⁶⁾. Ściśle określona kombinacja usług zależy od zapotrzebowania ze strony poszczególnych klientów. W ujęciu indywidualnym szacowane udziały w rynku Poczty Fińskiej w odniesieniu do niektórych usług, które mogłyby zostać połączone w ramach „ogólnego rozwiązania”, różnią się w dosyć znaczącym stopniu - w przypadku usług w zakresie przesyłek adresowanych „direct mail” wynoszą 90 %, w przypadku usług w zakresie przesyłek bezadresowych „direct mail” wynoszą 41 %, w przypadku usług drukarskich wynoszą 36 %, w przypadku usług zarządzania danymi (które obejmują usługi zbierania opinii i komentarzy klientów) wynoszą 4 %. Mogłoby to wskazywać, że sytuacja konkurencyjna nie może być taka sama bez względu na wybraną kombinację usług. Ponadto przesyłki bezadresowe „direct mail” można uznać za podlegające bezpośrednio konkurencji, natomiast nie dotyczy to adresowanych przesyłek „direct mail”. Ponieważ niemożliwe jest określenie, które usługi mogą zostać połączone, jeżeli przynajmniej jeden konsument zdecyduje się na zgłoszenie na nie zapotrzebowania, decyzja w sprawie systemu prawnego, mającego zastosowanie do ogólnych rozwiązań, spowodowałaby znaczącą niepewność prawną. W tych okolicznościach ogólne rozwiązania w zakresie przesyłek „direct mail”, określone w fińskim zawiadomieniu, nie mogą podlegać decyzji zgodnie z art. 30 dyrektywy 2004/17/WE jako pojedyncza kategoria usług.

Usługi objęte art. 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE

Usługi w zakresie przesyłek bezadresowych „direct mail”

(16) W przypadku tego rynku udział w rynku Poczty Fińskiej szacowany jest na 41 %. Biorąc pod uwagę stopień koncentracji na tym rynku, na którym największy konkurent osiągnął udział szacowany na około 30 %, czynniki te należy uznać za wskaźnik bezpośredniego podlegania konkurencji.

Standardowe usługi w zakresie paczek B2B, krajowe i międzynarodowe

(17) W przypadku krajowych standardowych usług w zakresie paczek B2B udział w rynku Poczty Fińskiej szacowany jest na 35 %. W odniesieniu do usług międzynarodowych udział w rynku Poczty Fińskiej jest, w świetle dostępnych informacji, niższy niż w przypadku usług krajowych i wynosi od 13 do 15 %. Biorąc pod uwagę, że szacowany łączny udział w rynku dwóch największych konkurentów w odniesieniu do usług krajowych wynosi 28 %, która to wartość nie różni się istotnie od udziału w rynku Poczty Fińskiej, uznaje się, że ten rodzaj działalności podlega bezpośrednio konkurencji.

Standardowe usługi w zakresie paczek B2C, krajowe i międzynarodowe

(18) W odniesieniu do usług krajowych udział Poczty Fińskiej w rynku szacowany jest na 63 %, co samo w sobie stanowi względnie wysoki poziom. W odniesieniu do usług międzynarodowych udział w rynku Poczty Fińskiej jest, w świetle dostępnych informacji, niższy niż w przypadku usług krajowych i wynosi od 13 do 15 %. Jednak przy poziomie 37 % w przypadku usług krajowych, szacowany udział w rynku największego konkurenta wynosi ponad połowę udziału w rynku Poczty Fińskiej i na tym poziomie można uznać, że konkurent ten byłby w stanie wywierać na Pocztę Fińską znaczącą presję konkurencyjną. Czynniki te należy zatem uznać za wskaźnik bezpośredniego podlegania konkurencji.

Ekspresowe i kurierskie usługi w zakresie paczek

(19) Na rynku tym Poczta Fińska nie posiada największego udziału w rynku, a jej szacowany na 10 % udział jest kilkukrotnie niższy niż udział jej największego konkurenta, którego udział w rynku mieści się w granicach od jednej trzeciej do połowy rynku. Czynniki te należy zatem uznać za wskaźnik bezpośredniego podlegania konkurencji w zakresie usług doręczania przesyłek ekspresowych i kurierskich, krajowych i międzynarodowych.

Usługi przewozu towarów lekkich (zwanych również przesyłkami pojedynczymi) oraz usługi transportu towarowego

(20) W przypadku rynku usług przewozu towarów lekkich, określonych jako transport pojedynczych przesyłek w jednostkach transportowych o ładowności od 35 do 2 500 kg oraz rynku usług transportu towarowego, określonych jako usługi transportowe w zakresie ciężkich ładunków kontenerowych o masie ponad 5 000 kg lub ciężkich ładunków kontenerowych o masie 2 500–5 000 kg, udział w rynku Poczty Fińskiej szacowany jest na 6,7 % w odniesieniu do rynku usług przewozu towarów lekkich i 1,7 % w przypadku rynku transportu towarowego. Udziały te są kilkakrotnie niższe od łącznych udziałów w rynku jej dwóch największych konkurentów. Na rynku przewozu towarów lekkich dwaj najwięksi konkurenci posiadają udziały szacowane na 51 % i 30 %, tzn. ich szacowany łączny udział w rynku wynosi 81 %. Na rynku transportu towarowego dwaj najwięksi konkurenci posiadają szacowany łączny udział w rynku w wysokości około 92 % (odpowiednio 80 % i 12 %). Czynniki te należy zatem uznać za wskaźnik bezpośredniego podlegania konkurencji.

Logistyka kontraktowa

(21) Jak ustalono w motywie 9 logistyka kontraktowa – określona jako usługi logistyczne świadczone na zasadzie outsourcingu wraz z powiązanymi usługami w zakresie systemów danych/usługami w zakresie zastosowań logistycznych i usługami konsultacyjnymi – jest objęta dyrektywą 2004/17/WE jedynie w sytuacji, gdy usługi te są świadczone przez podmioty, które świadczą również usługi pocztowe w rozumieniu jej art. 6 ust. 2 lit. b). W świetle dostępnych informacji Poczta Fińska jest jedynym takim podmiotem na tym rynku w Finlandii. W przypadku rynku logistyki kontraktowej udział w rynku Poczty Fińskiej jest nieznaczny, gdyż wynosi zaledwie 1 %, co można zatem uznać za wskaźnik bezpośredniego podlegania konkurencji.

Usługi filatelistyczne

(22) Oprócz Poczty Fińskiej, która wydaje znaczki pocztowe w Finlandii (z wyłączeniem Wysp Alandzkich), na rynku usług filatelistycznych działają dwie inne kategorie podmiotów – pośrednicy zajmujący się sprzedażą znaczków i (filatelistyczne) domy aukcyjne. Udział Poczty Fińskiej w ogólnym rynku usług filatelistycznych w Finlandii, świadczonych przez pośredników lub przez domy aukcyjne, wynosi 50 %, podczas gdy szacowany łączny udział dwóch największych pośredników na tym rynku wynosi 20 %, zaś szacowany globalny udział dwóch największych domów aukcyjnych na ogólnym rynku wynosi 12 %. Szacowane łączne udziały tych czterech podmiotów (32 %) wynoszą zatem ponad połowę udziału Poczty Fińskiej (50 %). Ponadto przy oddzielnym rozpatrywaniu usług świadczonych przez pośredników zajmujących się sprzedażą znaczków i tych świadczonych przez domy aukcyjne, szacowane łączne udziały w rynku dwóch największych podmiotów w odniesieniu do każdej z obu kategorii osiągają znacznie wyższy poziom. W przypadku pośredników szacowany łączny udział wynosi 55 % rynku sprzedaży znaczków pocztowych, zaś w przypadku domów aukcyjnych szacowany łączny udział wynosi 75 % rynku aukcji filatelistycznych. Czynniki te należy zatem uznać za wskaźnik bezpośredniego podlegania usług filatelistycznych konkurencji, niezależnie od tego, czy rozpatrywany rynek to rynek ogólny, czy też są to oddzielne rynki sprzedaży znaczków i rynek aukcji filatelistycznych.

IV. WNIOSKI

(23) W świetle czynników przeanalizowanych w motywach od 9 do 22 należy uznać, że warunek bezpośredniego podlegania konkurencji, określony w art. 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE jest spełniony w Finlandii, z wyłączeniem Wysp Alandzkich, w odniesieniu do następujących usług:

a) usługi w zakresie przesyłek bezadresowych „direct mail”;

b) standardowe usługi w zakresie paczek przedsiębiorstwo–przedsiębiorstwo, krajowe i iędzynarodowe;

c) standardowe usługi w zakresie paczek przedsiębiorstwo–konsument, krajowe i międzynarodowe;

d) ekspresowe i kurierskie usługi w zakresie paczek, krajowe i międzynarodowe;

e) usługi przewozu towarów lekkich (zwanych również przesyłkami pojedynczymi) oraz usługi transportu towarowego;

f) logistyka kontraktowa;

g) usługi filatelistyczne.

(24) Ponieważ warunek nieograniczonego dostępu do rynku uznaje się za spełniony, dyrektywa 2004/17/WE nie powinna mieć zastosowania w sytuacji, gdy podmioty zamawiające udzielają zamówień mających na celu umożliwienie świadczenia usług wyszczególnionych w lit. a)–g) motywu 23 na terenie Finlandii, z wyłączeniem Wysp Alandzkich, ani gdy organizowane są konkursy na prowadzenie takiej działalności w Finlandii.

(25) Niniejsza decyzja opiera się na sytuacji prawnej i faktycznej istniejącej w okresie od lutego do maja 2007 r., ustalonej na podstawie informacji przedłożonych przez Republikę Finlandii. Decyzja ta może ulec zmianie, jeżeli nastąpią istotne zmiany stanu prawnego i faktycznego, które spowodują, że warunki stosowania art. 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE nie będą już spełnione,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Dyrektywa 2004/17/WE nie ma zastosowania w odniesieniu do zamówień udzielanych przez podmioty zamawiające mających umożliwić im świadczenie następujących usług w Finlandii, z wyłączeniem Wysp Alandzkich:

a) usługi w zakresie przesyłek bezadresowych „direct mail”;

b) standardowe usługi w zakresie paczek przedsiębiorstwo– przedsiębiorstwo, krajowe i międzynarodowe;

c) standardowe usługi w zakresie paczek przedsiębiorstwo–konsument, krajowe i międzynarodowe;

d) ekspresowe i kurierskie usługi w zakresie paczek, krajowe i międzynarodowe;

e) usługi przewozu towarów lekkich (zwanych również przesyłkami pojedynczymi) oraz usługi transportu towarowego;

f) logistyka kontraktowa;

g) usługi filatelistyczne.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Finlandii.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 sierpnia 2007 r.