RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 101 akapit drugi,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 2 lit. e) Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Traktat Euratom) stanowi, że Europejska Wspólnota Energii Atomowej (Wspólnota) zapewnia, przez odpowiedni nadzór, niestosowanie materiałów jądrowych do celów innych niż planowane.

(2) Konwencja o ochronie fizycznej materiałów jądrowych (CPPNM) została przyjęta w roku 1979 i weszła w życie w roku 1987. Od dnia 27 czerwca 2006 r. stronami CPPNM jest 118 państw i Wspólnota. Wszystkie państwa członkowskie są stronami CPPNM.

(3) Dnia 4 lipca 2005 r. zwołano, zgodnie z art. 20 CPPNM, konferencję przeglądową pod patronatem MAEA. Dnia 8 lipca 2005 r. Komisja Europejska podpisała w imieniu Wspólnoty akt końcowy dotyczący zmian w CPPNM.

(4) Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (Trybunał Sprawiedliwości) (¹) uznał, że uczestnictwo państw członkowskich w CPPNM jest zgodne z postanowieniami Traktatu Euratom jedynie pod warunkiem, że Wspólnota jako taka, przy uwzględnieniu jej uprawnień i jurysdykcji, jest stroną CPPNM na takich samych warunkach, jak państwa członkowskie. Trybunał uznał też, że niektóre zobowiązania wynikające z CPPNM mogą zostać zrealizowane, jeżeli chodzi o Wspólnotę, jedynie w drodze ścisłej współpracy między Wspólnotą a państwami członkowskimi - zarówno w procesie negocjacyjnym i w procesie zawarcia Konwencji, jak i w zakresie wypełniania podjętych zobowiązań.

(5) Trybunał Sprawiedliwości potwierdził ponadto, że art. 2 lit. e) Traktatu Euratom stawia przed Wspólnotą zadanie zapewnienia, przez odpowiedni nadzór, że materiały jądrowe nie będą stosowane do celów innych niż planowane, bez względu na charakter takich zastosowań i okoliczności, w jakich mogłyby mieć miejsce, oraz że samo wyrażenie „środki bezpieczeństwa” użyte w Traktacie do określenia postanowień rozdziału VII ma szerszy zakres niż tylko zastąpienie przeznaczenia zadeklarowanego przez użytkownika materiałów jądrowych innym przeznaczeniem. Wobec tego, zdaniem Trybunału Sprawiedliwości, obejmuje ono również środki ochrony fizycznej (²). Trybunał Sprawiedliwości stwierdził również w wyroku 1/78, że postanowienia dotyczące ścigania przestępstw i ekstradycji odnoszą się do kwestii podlegających jurysdykcji państw członkowskich (³).

(6) Zgodnie z art. 18 ust. 4 CPPNM, przystępując do konwencji, Wspólnota ma obowiązek przedstawić depozytariuszowi deklarację wskazującą, które artykuły CPPNM jej nie dotyczą. Deklaracja ta jest załączona do niniejszej decyzji.

(7) Artykuł 7 CPPNM wymaga, aby każda ze stron postanowiła, że pewne naruszenia prawa będą zagrożone odpowiednimi sankcjami, uwzględniającymi wagę tych naruszeń prawa. Przyjmuje się, że postanowienie to pozostawia stronom prawo wyboru charakteru, rodzaju i wysokości sankcji, które mają zostać przyjęte. W szczególności nie wymaga ono, by strony postanowiły, że opisane w nim postępowania były zagrożone sankcjami karnymi. Artykuł 7 ma zatem, przynajmniej w pewnym stopniu, zastosowanie do Wspólnoty.

(8) W związku z tym należy zatwierdzić przystąpienie Wspólnoty do zmienionej CPPNM,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł

Niniejszym zatwierdza się przystąpienie Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej do Konwencji o ochronie fizycznej materiałów jądrowych i obiektów jądrowych zmienionej aktem końcowym podpisanym dnia 8 lipca 2005 r.

Tekst zmienionej konwencji oraz tekst deklaracji Wspólnoty zgodnie z art. 18 ust. 4 i art. 17 ust. 3 konwencji załączone są do niniejszej decyzji.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 lipca 2007 r.