RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Umowa o partnerstwie i współpracy ustanawiająca partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony (¹) (zwana dalej „UPW”), weszła w życie dnia 1 marca 1998 r.

(2) Artykuł 22 ust. 1 UPW stanowi, że handel niektórymi wyrobami stalowymi jest regulowany postanowieniami tytułu III tej umowy, z wyjątkiem jej art. 14, oraz postanowieniami umowy w sprawie uzgodnień ilościowych.

(3) W dniu 18 czerwca 2007 r. Wspólnota Europejska i rząd Ukrainy zawarły umowę w sprawie handlu niektórymi wyrobami stalowymi (²), zwaną dalej „Umową”.

(4) Niezbędne jest zapewnienie środków realizacji warunków Umowy we Wspólnocie, uwzględniając doświadczenie zdobyte w ramach poprzednich umów dotyczących podobnych kwestii.

(5) Omawiane wyroby należy sklasyfikować w oparciu o Nomenklaturę Scaloną (CN), ustanowioną rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie taryfy i nomenklatury statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (³).

(6) Konieczne jest zapewnienie, aby sprawdzane było pochodzenie omawianych wyrobów i w tym celu ustala się odpowiednie metody współpracy administracyjnej.

(7) Skuteczne wykonywanie Umowy wymaga wprowadzenia wymogu posiadania wspólnotowego pozwolenia na przywóz dopuszczającego omawiane wyroby do swobodnego obrotu na terenie Wspólnoty wraz z systemem udzielania takich wspólnotowych pozwoleń na przywóz.

(8) Wyrobów umieszczanych w wolnym obszarze celnym lub przywożonych na mocy uregulowań dotyczących składów celnych, przywozu czasowego lub uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) nie należy zaliczać w poczet limitów ustalonych dla omawianych wyrobów.

(9) W celu zapewnienia nieprzekraczalności tych limitów ilościowych niezbędne jest ustanowienie procedury zarządzania, na mocy której właściwe organy państw członkowskich nie będą wydawać pozwoleń na przywóz zanim nie uzyskają od Komisji uprzedniego potwierdzenia, że stosowne ilości są nadal dostępne w ramach danego limitu ilościowego.

(10) Umowa przewiduje system współpracy pomiędzy Ukrainą a Wspólnotą, mający na celu zapobieganie omijaniu przepisów poprzez przeładunek, zamianę trasy lub innymi sposobami. Należy ustanowić procedurę konsultacji, na podstawie której z danym krajem można będzie dojść do porozumienia w sprawie równoważnego dostosowania określonego limitu ilościowego, jeśli okaże się, że nastąpiło ominięcie warunków Umowy. Ukraina zgodziła się na podjęcie niezbędnych środków w celu zapewnienia, aby wszelkie dostosowania mogły być szybko zastosowane. W przypadku braku porozumienia w przewidzianym terminie, Wspólnota powinna mieć możliwość zastosowania równoważnego dostosowania, jeśli istnieją wyraźne dowody na obejście.

(11) Od dnia 1 stycznia 2007 r. przywóz do Wspólnoty wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem podlega konieczności posiadania pozwolenia zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1871/2006 z dnia 11 grudnia 2006 r. w sprawie handlu niektórymi wyrobami stalowymi pomiędzy Wspólnotą Europejską a Ukrainą (⁴). Umowa przewiduje, że przywóz ten ma być zaliczany na poczet limitów na 2007 r. ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

(12) Dla celów przejrzystości niezbędne jest zatem zastąpienie rozporządzenia (WE) nr 1871/2006 niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do przywozu do Wspólnoty wyrobów stalowych wymienionych w załączniku I, pochodzących z Ukrainy.

2. Wyroby stalowe klasyfikuje się według grup określonych w załączniku I.

3. Pochodzenie wyrobów określone w ust. 1 jest ustalone zgodnie z obowiązującymi zasadami we Wspólnocie.

4. Procedury sprawdzania pochodzenia wyrobów wymienionych w ust. 1 są określone w rozdziałach II i III.

Artykuł 2

1. Przywóz do Wspólnoty wyrobów wymienionych w załączniku I, pochodzących z Ukrainy, podlega corocznym limitom ilościowym określonym w załączniku V [1] . Dopuszczenie do swobodnego obrotu we Wspólnocie wyrobów wymienionych w załączniku I pochodzących z Ukrainy wymaga przedłożenia świadectwa pochodzenia określonego w załączniku II oraz pozwolenia na przywóz wydanego przez organy państw członkowskich zgodnie z przepisami art. 4.

Dopuszczony przywóz jest rozliczany w ramach limitów ilościowych ustanowionych na rok, w którym wyroby są wysłane w kraju wywozu.

2. Aby zagwarantować, że ilości, dla których wydane są pozwolenia na przywóz, nie przekraczają łącznych limitów ilościowych dla każdej grupy wyrobów, właściwe organy państw członkowskich wydają pozwolenia na przywóz jedynie na podstawie potwierdzenia przez Komisję, że nadal istnieją dostępne ilości w ramach limitów ilościowych dla stosownej grupy wyrobów stalowych dla kraju dostawcy, w odniesieniu do których importer lub importerzy złożyli wnioski do odpowiednich organów. Dla celów niniejszego rozporządzenia właściwe organy państw członkowskich są wymienione w załączniku IV.

3. Od dnia 1 stycznia 2007 r. przywóz wyrobów, dla których wymagane było pozwolenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1871/2006 zaliczany jest na poczet stosownych limitów na 2007 r. określonych w załączniku V do niniejszego rozporządzenia.

4. Do celów niniejszego rozporządzenia i od daty rozpoczęcia jego stosowania, uznaje się, że datą wysyłki wyrobów jest data ich załadowania na środki transportu, za pomocą których dokonuje się wywozu.

Artykuł 3

1. Limity ilościowe, wymienione w załączniku V, nie mają zastosowania do wyrobów umieszczonych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym lub też przywożonych na mocy uzgodnień dotyczących składów celnych, przywozu czasowego lub w celu uszlachetniania czynnego (system zawieszeń).

2. W przypadku gdy wyroby, o których mowa w ust. 1, są następnie wprowadzone do swobodnego obrotu w stanie niezmienionym albo po obróbce lub przetworzeniu, stosuje się przepisy art. 2 ust. 2, a wyroby wprowadzone w taki sposób do obrotu są zaliczane w poczet limitów ilościowych określonych w załączniku V.

Artykuł 4

1. Do celów stosowania art. 2 ust. 2, przed wydaniem pozwolenia na przywóz, właściwe organy państw członkowskich wymienione w załączniku IV powiadamiają Komisję o liczbie otrzymanych wniosków o wydanie pozwolenia na przywóz popartych oryginałami pozwoleń na wywóz. W odpowiedzi Komisja przekazuje potwierdzenie, że ilość(-ci), o którą(-e) wnioskodawca się ubiega jest (są) dostępna(-e) w ramach limitów przywozowych. Potwierdzenia przekazywane są według kolejności zgłoszeń od państw członkowskich.

2. Wnioski załączone w powiadomieniu dla Komisji są ważne, jeśli określają jasno w każdym przypadku kraj wywozu, odnośną grupę wyrobów, przywożone kwoty, numer pozwolenia na wywóz, rok kontyngentu i docelowe państwo członkowskie, w którym wyroby mają być wprowadzone do swobodnego obrotu.

3. O ile jest to możliwe, Komisja przekazuje organom państw członkowskich potwierdzenie całkowitych ilości, wskazanych przez nie we wnioskach złożonych dla poszczególnych grup wyrobów. Ponadto Komisja niezwłocznie kontaktuje się z właściwymi organami Ukrainy w wypadkach, gdy przedstawione wnioski przekraczają limity, dążąc do uzyskania wyjaśnienia i szybkiego rozwiązania.

4. Właściwe organy państw członkowskich niezwłocznie po uzyskaniu informacji powiadamiają Komisję o każdej ilości niewykorzystanej w okresie ważności pozwolenia na przywóz. Takie niewykorzystane ilości są automatycznie przenoszone do pozostałych ilości limitów ilościowych Wspólnoty dla każdej grupy wyrobów.

5. Powiadomienia, o których mowa w ust. 1–4, są dokonywane w formie elektronicznej w ramach utworzonej w tym celu zintegrowanej sieci, z wyjątkiem sytuacji, w których z ważnych przyczyn technicznych konieczne jest czasowe użycie innych środków łączności.

6. Pozwolenia na przywóz lub dokumenty równoważne wydawane są zgodnie z rozdziałem II.

7. Właściwe organy państw członkowskich powiadamiają Komisję o wszelkich przypadkach unieważnienia uprzednio wydanych pozwoleń na przywóz lub dokumentów równoważnych w następstwie cofnięcia lub unieważnienia przez właściwe organy Ukrainy odpowiadających im pozwoleń na wywóz. Jeżeli jednak Komisja lub właściwe organy państwa członkowskiego zostały poinformowane przez właściwe organy Ukrainy o wycofaniu lub unieważnieniu pozwolenia na wywóz już po wywiezieniu do Wspólnoty wyrobów objętych danym pozwoleniem, odpowiednie ilości zostają zaliczone na poczet limitów ilościowych obowiązujących na rok, w którym miała miejsce wysyłka wyrobów.

Artykuł 5

Do celów stosowania art. 3 ust. 3 i 4 oraz art. 10 ust. 1 Umowy Komisja jest niniejszym upoważniona do dokonywania niezbędnych dostosowań.

Artykuł 6

1. Jeśli po przeprowadzeniu dochodzeń zgodnie z procedurami przedstawionymi w rozdziale III Komisja zauważy, że informacje będące w jej posiadaniu stanowią dowód na to, iż wymienione w załączniku I wyroby pochodzące z Ukrainy zostały przeładowane, przekierowane lub w inny sposób przywiezione do Wspólnoty przez obejście limitów ilościowych wymienionych w art. 2 oraz że istnieje potrzeba dokonania niezbędnych dostosowań, wówczas żąda uruchomienia procedury konsultacji w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie równoważnego dostosowania odpowiednich limitów ilościowych.

2. W oczekiwaniu na wynik konsultacji, o których mowa w ust. 1, Komisja może poprosić Ukrainę o podjęcie niezbędnych środków zapobiegawczych mających na celu zapewnienie, że dostosowanie do limitów ilościowych uzgodnione w wyniku takich konsultacji będzie mogło być zrealizowanie w odniesieniu do roku, w którym wniesiony został wniosek o przeprowadzenie konsultacji, lub do następnego roku, jeżeli limity ilościowe na bieżący rok są wyczerpane, w przypadku istnienia wyraźnego dowodu na obejście limitów.

3. Jeśli Wspólnocie i Ukrainie nie uda się osiągnąć zadowalającego rozwiązania i jeśli Komisja uzna, że istnieją niezbite dowody na obchodzenie ustaleń ilościowych, Komisja potrąci z obowiązujących limitów równoważne wielkości wyrobów pochodzących z Ukrainy.

ROZDZIAŁ II

ZASADY ZARZĄDZANIA LIMITAMI ILOŚCIOWYMI

SEKCJA 1

Klasyfikacja

Artykuł 7

Klasyfikacja wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem opiera się na Nomenklaturze Scalonej (CN) ustanowionej rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87.

Artykuł 8

Z inicjatywy Komisji lub państwa członkowskiego Wydział Nomenklatury Taryfowej i Statystycznej Komitetu Kodeksu Celnego, który został ustanowiony na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, zbada w trybie pilnym, zgodnie z przepisami tego rozporządzenia, wszystkie kwestie dotyczące klasyfikacji wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem w ramach Nomenklatury Scalonej w celu sklasyfikowania ich w odpowiednich grupach wyrobów.

Artykuł 9

Komisja powiadamia Ukrainę o wszelkich zmianach w Nomenklaturze Scalonej (CN) i w kodach TARIC wpływających na wyroby objęte niniejszym rozporządzeniem przynajmniej jeden miesiąc przed dniem ich wejścia w życie we Wspólnocie.

Artykuł 10

Komisja powiadamia właściwe organy Ukrainy o wszelkich decyzjach przyjętych zgodnie z obowiązującymi we Wspólnocie procedurami dotyczącymi klasyfikacji wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem najpóźniej w ciągu jednego miesiąca od przyjęcia tych decyzji. Taka informacja, przekazana najpóźniej w ciągu miesiąca od ich przyjęcia, zawiera:

a) opis wyrobów;

b) stosowną grupę wyrobów, kod Nomenklatury Scalonej (kod CN) oraz kod TARIC;

c) powody podjęcia decyzji.

Artykuł 11

1. Jeżeli decyzja dotycząca klasyfikacji przyjęta zgodnie z obowiązującymi procedurami wspólnotowymi spowoduje zmianę praktyki w zakresie klasyfikacji lub zmianę grupy wyrobów, w której znajduje się którykolwiek z wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem, wówczas właściwe organy państw członkowskich wyznaczają 30-dniowy termin, licząc od dnia powiadomienia przez Komisję, po upływie którego decyzja staje się skuteczna.

2. Wyroby przesłane przed dniem zastosowania decyzji podlegają dotychczasowej praktyce klasyfikacyjnej, pod warunkiem że dane towary weszły do przywozu w czasie sześćdziesięciu dni od tej daty.

Artykuł 12

W przypadku gdy decyzja dotycząca klasyfikacji przyjęta zgodnie z obowiązującymi procedurami wspólnotowymi wymienionymi w art. 11 obejmuje grupę wyrobów podlegającą limitowi ilościowemu, Komisja, w razie konieczności, zgodnie z art. 8 bezzwłocznie rozpoczyna negocjacje w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie niezbędnych dostosowań odpowiednich limitów ilościowych określonych w załączniku V.

Artykuł 13

1. Bez uszczerbku dla jakiegokolwiek innego przepisu w tym zakresie, w przypadku gdy klasyfikacja podana w dokumentacji niezbędnej do przywozu wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem różni się od klasyfikacji ustalonej przez właściwe organy państwa członkowskiego, do którego mają one być przywiezione, wówczas dane wyroby tymczasowo podlegają ustaleniom przywozowym, które zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia odnoszą się do nich na podstawie klasyfikacji ustalonej przez wyżej wymienione organy.

2. Właściwe organy państw członkowskich powiadamiają Komisję o przypadkach wymienionych w ust. 1, podając w szczególności:

a) ilości wyrobów;

b) grupę wyrobów wykazaną w dokumentacji przywozowej i dokumentacji zachowanej przez właściwe organy;

c) numer pozwolenia na wywóz oraz wykazaną kategorię.

3. Po zmianie klasyfikacji właściwe organy państw członkowskich nie wydają nowego pozwolenia na przywóz dla wyrobów stalowych podlegających wspólnotowemu limitowi ilościowemu określonemu w załączniku V, dopóki nie uzyskają od Komisji potwierdzenia zgodnie z procedurą ustaloną w art. 4, że ilości, które mają być przywiezione, są dostępne.

4. Komisja powiadamia zainteresowane kraje wywozu o przypadkach określonych w niniejszym artykule.

Artykuł 14

W przypadkach wymienionych w art. 13, a także w przypadkach o podobnym charakterze zgłoszonych przez właściwe organy Ukrainy, Komisja, w razie konieczności, rozpoczyna konsultacje z Ukrainą w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie klasyfikacji definitywnie mającej zastosowanie do wyrobów, których dotyczy rozbieżność.

Artykuł 15

Komisja w porozumieniu z właściwymi organami wywożącego państwa członkowskiego lub wywożących państw członkowskich oraz Ukrainy może, w przypadkach wymienionych w art. 14, ustalić klasyfikację definitywnie mającą zastosowanie do wyrobów, których dotyczy rozbieżność.

Artykuł 16

Jeżeli rozbieżność, o której mowa w art. 13, nie może być rozwiązana zgodnie z art. 14, wówczas Komisja przyjmuje, zgodnie z art. 10 rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, środek ustanawiający klasyfikację towarów w Nomenklaturze Scalonej.

SEKCJA 2

System podwójnej kontroli przydzielania limitów ilościowych

Artykuł 17

1. Właściwe organy Ukrainy wydają pozwolenie na wywóz dotyczące wszystkich wysyłek wyrobów stalowych podlegających limitom ilościowym określonym w załączniku V do wysokości tych limitów.

2. Dla celów wydania pozwolenia na przywóz wymienionego w art. 20 importer przedstawia oryginał pozwolenia na wywóz.

Artykuł 18

1. Pozwolenie na wywóz dla limitów ilościowych odpowiada wzorcowi przedstawionemu w załączniku II i zaświadcza, między innymi, że dana ilość wyrobów została wliczona na poczet limitu ilościowego ustanowionego dla danej grupy wyrobów.

2. Każde pozwolenie na wywóz obejmuje tylko jedną grupę wyrobów wymienioną w załączniku I.

Artykuł 19

Wywóz jest wliczany na poczet limitów ilościowych ustanowionych na rok, w którym wyroby objęte pozwoleniem na wywóz zostały wysłane w rozumieniu art. 2 ust. 4.

Artykuł 20

1. O ile Komisja potwierdzi, że ilość, o którą ubiega się wnioskodawca, jest dostępna w ramach danych limitów ilościowych zgodnie z art. 4, właściwe organy państw członkowskich wydają pozwolenie na przywóz najpóźniej w terminie dziesięciu dni roboczych od okazania przez importera oryginału odpowiedniego pozwolenia na wywóz. Okazanie to musi być dokonane nie później niż dnia 31 marca roku następującego po tym, w którym towary objęte pozwoleniem na wywóz zostały wysłane. Pozwolenia na przywóz są wydawane przez właściwe organy dowolnego państwa członkowskiego, niezależnie od tego, jakie państwo członkowskie jest wykazane w pozwoleniu na wywóz, o ile Komisja potwierdziła zgodnie z procedurą określoną w art. 4, że ilość, o którą ubiega się wnioskodawca, jest dostępna w granicach danego limitu ilościowego.

2. Pozwolenia na przywóz są ważne przez cztery miesiące od daty ich wystawienia. Na uzasadniony wniosek importera właściwe organy państwa członkowskiego mogą przedłużyć okres ważności pozwolenia na dalszy okres nieprzekraczający czterech miesięcy.

3. Pozwolenia na przywóz są sporządzane w formie określonej w załączniku III i są ważne na całym obszarze celnym Wspólnoty.

4. Oświadczenie lub wniosek importera w celu uzyskania pozwolenia na przywóz zawiera:

a) pełną nazwę i adres eksportera;

b) pełną nazwę i adres importera;

c) dokładny opis towarów wraz z kodem(-ami) TARIC;

d) kraj pochodzenia towarów;

e) kraj wysyłki;

f) odpowiednią grupę wyrobów i ilość danych wyrobów;

g) wagę netto według pozycji CN;

h) wartość cif wyrobów na granicy Wspólnoty według pozycji CN;

i) w odpowiednim przypadku, daty płatności i dostawy oraz kopie listu przewozowego i umowy kupna;

j) datę i numer pozwolenia na wywóz;

k) wszelkie kody wewnętrzne stosowane do celów administracyjnych;

l) datę i podpis importera.

5. Importerzy nie są zobowiązani do przywozu łącznej ilości wyrobów objętych pozwoleniem na przywóz w ramach jednej przesyłki.

6. Pozwolenie na przywóz może być wydane w formie elektronicznej, pod warunkiem że dane urzędy celne mają dostęp do dokumentu za pośrednictwem sieci komputerowej.

Artykuł 21

Ważność pozwoleń na przywóz wydanych przez organy państw członkowskich jest uzależniona od ważności pozwoleń na wywóz i ilości wskazanych w pozwoleniach na wywóz wydanych przez właściwe organy Ukrainy, na podstawie których wydano pozwolenia na przywóz.

Artykuł 22

Pozwolenia na przywóz lub dokumenty równoważne są wydawane przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 2 ust. 2 i przy zachowaniu zasady niedyskryminacji żadnego z importerów ze Wspólnoty, bez względu na to, gdzie znajduje się ich siedziba na terenie Wspólnoty, nie naruszając przy tym wymogu zgodności z innymi warunkami określonymi przez przepisy obowiązujące w danym czasie.

Artykuł 23

1. Jeśli Komisja uzna, że całkowite ilości objęte pozwoleniami na wywóz wydanymi przez Ukrainę dla danej grupy wyrobów przekroczyły limit ilościowy wyznaczony dla tej grupy, wówczas właściwe organy wydające pozwolenia w państwach członkowskich zostaną o tym bezzwłocznie poinformowane celem zawieszenia dalszego wydawania pozwoleń na przywóz. W takim przypadku Komisja niezwłocznie rozpoczyna konsultacje.

2. Właściwe organy państwa członkowskiego odmawiają wydania pozwoleń na przywóz wyrobów pochodzących z Ukrainy, które nie są objęte pozwoleniami na wywóz wydanymi zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału.

SEKCJA 3

Wspólne przepisy

Artykuł 24

1. Pozwolenie na wywóz wymienione w art. 17 oraz świadectwo pochodzenia wymienione w art. 2 mogą zawierać dodatkowe kopie należycie oznaczone jako takie. Oryginał i kopie tych dokumentów są sporządzane w języku angielskim.

2. Jeżeli dokumenty, o których mowa w ust. 1, są wypełniane odręcznie, wpisy muszą być dokonane atramentem i drukowanymi literami.

3. Pozwolenia na wywóz lub równoważne im dokumenty oraz świadectwa pochodzenia mają wymiary 210 × 297 mm. Drukowane są na białym papierze do pisania, formatowanym, niezawierającym masy ściernej, o wadze nie mniejszej niż 25 g/m². Każda część dokumentu zawiera w tle drukowany wzór giloszowany, pozwalający na wzrokowe wykrycie każdego fałszerstwa przy użyciu środków mechanicznych lub chemicznych.

4. Właściwe organy państw członkowskich uznają wyłącznie oryginały dokumentów jako ważne dla celów przywozu zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

5. Każde pozwolenie na wywóz lub równorzędny dokument i świadectwo pochodzenia nosi standaryzowany numer seryjny, drukowany lub nie, według którego dokumenty te mogą być zidentyfikowane.

6. Numer ten składa się z następujących elementów:

- dwie litery określające kraj wywozu, jak następuje:

UA = Ukraina,

- dwie litery określające państwo członkowskie planowanego przeznaczenia, jak następuje:

BE = Belgia

BG = Bułgaria

CZ = Republika Czeska

DK = Dania

DE = Niemcy

EE = Estonia

EL = Grecja

ES = Hiszpania

FR = Francja

IE = Irlandia

IT = Włochy

CY = Cypr

LV = Łotwa

LT = Litwa

LU = Luksemburg

HU = Węgry

MT = Malta

NL = Niderlandy

AT = Austria

PL = Polska

PT = Portugalia

RO = Rumunia

SI = Słowenia

SK = Słowacja

FI = Finlandia

SE = Szwecja

GB = Zjednoczone Królestwo,

- cyfry określającej rok kontyngentowy odpowiadającej ostatniej cyfrze danego roku, np.: „7” dla 2007 r.,

- dwucyfrowy numer określający urząd wystawiający w kraju wywozu,

- pięciocyfrowy numer, biegnący kolejno od 00001 do 99999, przydzielony określonemu państwu członkowskiemu przeznaczenia.

Artykuł 25

Pozwolenie na wywóz i świadectwo pochodzenia mogą być wystawione po przesłaniu wyrobów, do których one się odnoszą. W takich przypadkach noszą one adnotację „wystawiony z datą wsteczną”.

Artykuł 26

W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia pozwolenia na wywóz lub świadectwa pochodzenia eksporter może wystąpić do właściwych organów, które wydały dokument, o wydanie duplikatu na podstawie dokumentów wywozowych, będących w jego posiadaniu. Wydany w ten sposób duplikat pozwolenia lub świadectwa powinien nosić adnotację „duplikat”.

Duplikat nosi datę oryginału pozwolenia lub świadectwa.

SEKCJA 4

Wspólnotowe pozwolenie na przywóz – jednolity format

Artykuł 27

1. Formularze, które mają być używane przez właściwe organy państw członkowskich do wydawania pozwoleń na przywóz wymienionych w art. 20, odpowiadają wzorcowi przedstawionemu w załączniku III.

2. Formularze pozwolenia na przywóz i wyciągi z nich sporządza się w dwóch kopiach; jedna kopia, oznaczona jako „Kopia dla posiadacza” i nosząca numer 1, wydawana jest wnioskodawcy, natomiast druga, oznaczona jako „Kopia dla organu wystawiającego” i nosząca numer 2, przeznaczona jest dla organu wystawiającego pozwolenie. Dla celów administracyjnych właściwe organy mogą sporządzić dodatkowe kopie do formularza nr 2.

3. Formularze drukowane są na białym papierze niezawierającym masy ściernej, o gramaturze od 55 do 65 g/m². Rozmiar formularzy wynosi 210 × 297 mm; odstęp między wierszami wynosi 4,24 mm (jedna szósta cala); układ formularza jest dokładnie odwzorowywany. Obydwie strony kopii nr 1, która jest właściwym pozwoleniem, są dodatkowo zadrukowane czerwonym wzorem giloszowanym w tle, w celu ujawnienia fałszerstw za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

4. Państwa członkowskie są odpowiedzialne za wydrukowanie formularzy. Formularze mogą być także wydrukowane przez drukarnie upoważnione przez państwo członkowskie, w którym mają one swoje siedziby. W tym ostatnim przypadku na każdym formularzu musi się ukazać odesłanie do upoważnienia przez państwo członkowskie. Każdy formularz musi nosić nazwę i adres drukarni lub znak umożliwiający zidentyfikowanie drukarni.

5. Z chwilą wydania pozwoleń na przywóz i wyciągów umieszcza się na nich numer wydania określony przez właściwe organy państwa członkowskiego. Numer pozwolenia na przywóz jest przekazywany Komisji drogą elektroniczną za pośrednictwem zintegrowanej sieci ustanowionej na podstawie art. 4.

6. Pozwolenia i wyciągi są wypełniane w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych wystawiającego je państwa członkowskiego.

7. W rubryce 10 właściwe organy wskazują odpowiednią grupę wyrobów stalowych.

8. Znaki agencji wystawiających i organów zlecających występują w formie pieczęci. Jednakże pieczęć organu wystawiającego może być zastąpiona przez wytłaczający odcisk połączony z literami lub cyframi uzyskanymi za pomocą perforacji lub wydrukowanie na pozwoleniu. Organy wydające stosują metodę zapisu przydzielonej ilości zabezpieczoną w taki sposób, aby uniemożliwiała wstawienie liczb lub odnośników.

9. Na odwrocie egzemplarzy nr 1 i 2 znajduje się pole, w którym ilości mogą być wprowadzane przez organy celne, gdy formalności przywozowe są zakończone, lub przez właściwe organy administracyjne, gdy wystawiany jest wyciąg. Jeśli miejsce przeznaczone na zlecenia na pozwoleniu lub jego wyciągu jest niewystarczające, właściwe organy mogą dołączyć jedną lub więcej stron dodatkowych posiadających pola odpowiadające tym, które są na odwrocie egzemplarzy nr 1 i 2 pozwolenia lub wyciągu. Organy dokonujące odpisów umieszczają swoją pieczęć tak, aby jedna jej połowa znalazła się na pozwoleniu lub wyciągu z niego, a druga połowa na dodatkowej stronie. Jeśli jest więcej takich stron, umieszcza się kolejną pieczęć w podobny sposób w poprzek każdej strony i strony poprzedniej.

10. Wystawione pozwolenia na przywóz i wyciągi oraz wpisy i adnotacje zamieszczone przez organy jednego państwa członkowskiego powodują w każdym z pozostałych państw członkowskich takie same skutki prawne, jak dokumenty wydane oraz wpisy i adnotacje zamieszczone przez organy tych państw członkowskich.

11. Właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich mogą wymagać, jeśli jest to niezbędne, aby treść pozwoleń lub wyciągów została przetłumaczona na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

ROZDZIAŁ III

WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA

Artykuł 28

Komisja dostarcza organom państw członkowskich nazwy i adresy właściwych organów na Ukrainie wydających świadectwa pochodzenia oraz pozwolenia na wywóz wraz z wzorami pieczęci używanych przez te organy.

Artykuł 29

1. Późniejsza weryfikacja świadectw pochodzenia lub pozwoleń na wywóz przeprowadzana jest wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy właściwe organy państw członkowskich mają uzasadnioną wątpliwość co do autentyczności świadectwa pochodzenia lub pozwolenia na wywóz albo co do ścisłości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych wyrobów.

W takich przypadkach właściwe organy Wspólnoty zwracają świadectwo pochodzenia lub pozwolenie na wywóz albo kopię któregokolwiek z nich właściwym organom Ukrainy, podając w stosownym wypadku przyczyny dotyczące formy lub treści, które uzasadniają przeprowadzenie dochodzenia. Jeśli została złożona faktura, taka faktura lub jej kopia są dołączone do świadectwa pochodzenia lub pozwolenia na wywóz lub jego kopii. Właściwe organy przekazują również wszelkie udzielone im informacje sugerujące, że dane zamieszczone w świadectwie pochodzenia lub w pozwoleniu na wywóz są nieścisłe.

2. Ustęp 1 stosuje się również do późniejszych weryfikacji deklaracji pochodzenia.

3. Wyniki dalszych weryfikacji przeprowadzonych zgodnie z ust. 1 są przekazywane właściwym organom Wspólnoty najpóźniej w terminie trzech miesięcy. Przekazane informacje określają, czy kwestionowane świadectwo, pozwolenie lub deklaracja dotyczą wyrobów faktycznie wywiezionych oraz czy wyroby te można zakwalifikować do przywozu do Wspólnoty na podstawie niniejszego rozdziału. Właściwe organy Wspólnoty mogą również zażądać kopii całej dokumentacji niezbędnej do pełnego ustalenia faktów, w tym w szczególności pochodzenia towarów.

4. Jeśli takie weryfikacje ujawnią łamanie przepisów lub poważne nieprawidłowości w korzystaniu z deklaracji pochodzenia, zainteresowane państwo członkowskie powiadamia o tym fakcie Komisję. Komisja przekazuje informacje innym państwom członkowskim.

5. Zastosowanie procedury weryfikacji wyrywkowej, określonej w niniejszym artykule, nie stanowi przeszkody w dopuszczeniu danych wyrobów do swobodnego obrotu.

Artykuł 30

1. W przypadku gdy procedura weryfikacji, o której mowa w art. 29, lub informacje dostępne dla właściwych organów Wspólnoty wykażą, że przepisy niniejszego rozdziału są naruszane, wówczas organy żądają, aby Ukraina przeprowadziła odpowiednie dochodzenia lub dopilnowała, aby takie dochodzenia zostały przeprowadzone w zakresie czynności, które naruszają lub wydają się naruszać przepisy niniejszego rozdziału. Wyniki tych dochodzeń są przekazywane właściwym organom Wspólnoty wraz ze wszelkimi stosownymi informacjami umożliwiającymi ustalenie rzeczywistego pochodzenia towarów.

2. Podczas wykonywania działania podjętego zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału właściwe organy Wspólnoty mogą wymieniać z właściwymi organami Ukrainy informacje, które są uważane za przydatne w zapobieganiu naruszaniu przepisów niniejszego rozdziału.

3. W przypadku ustalenia, że przepisy niniejszego rozdziału zostały naruszone, Komisja może podjąć środki niezbędne do zapobiegania powtórzeniu się takiego naruszenia.

Artykuł 31

Komisja koordynuje działanie podjęte przez właściwe organy państw członkowskich na podstawie przepisów niniejszego rozdziału. Właściwe organy państw członkowskich poinformują Komisję i inne państwa członkowskie o podjętym działaniu i uzyskanych wynikach.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 32

Niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1871/2006.

Artykuł 33

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 maja 2007 r.

ZAŁĄCZNIK I

ANNEX II

ZAŁĄCZNIK III

ZAŁĄCZNIK IV

ZAŁĄCZNIK V

LIMITY ILOŚCIOWE NA 2008 R.