KRÓLESTWO BELGII,

REPUBLIKA CZESKA,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA ESTOŃSKA,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

REPUBLIKA CYPRYJSKA,

REPUBLIKA ŁOTEWSKA,

REPUBLIKA LITEWSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

REPUBLIKA WĘGIERSKA,

REPUBLIKA MALTY,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

REPUBLIKA SŁOWENII,

REPUBLIKA SŁOWACKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

zwane dalej „państwami członkowskimi WE”, reprezentowane przez Radę Unii Europejskiej, oraz

Wspólnota Europejska, zwana dalej „Wspólnotą”, reprezentowana przez Radę Unii Europejskiej i Komisję Europejską,

z jednej strony oraz

ALGIERSKA REPUBLIKA LUDOWO-DEMOKRATYCZNA, zwana dalej „Algierią”,

z drugiej strony,

mając na uwadze, że Układ eurośródziemnomorski zawarty między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną, z drugiej strony (¹), zwany dalej „układem euro-śródziemnomorskim”, został podpisany w Walencji dnia 22 kwietnia 2002 r. i wszedł w życie z dniem 1 września 2005 r.,

mając na uwadze, że Traktat dotyczący przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Malty, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej został podpisany w Atenach dnia 16 kwietnia 2003 r. i wszedł w życie z dniem 1 maja 2004 r.,

mając na uwadze, że zgodnie z art. 6 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r. przystąpienie nowych Umawiających się Stron do układu eurośródziemnomorskiego zatwierdzane jest przez zawarcie protokołu do tego układu,

mając na uwadze, że na mocy art. 21 układu eurośródziemnomorskiego przeprowadzono konsultacje w celu zagwarantowania, że uwzględnione zostaną obustronne interesy Wspólnoty i Algierii,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Republika Czeska, Republika Estońska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Republika Węgierska, Republika Malty, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowenii i Republika Słowacka stają się niniejszym stronami Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną, z drugiej strony, odpowiednio przyjmują oraz biorą pod uwagę, tak samo jak pozostałe państwa członkowskie, postanowienia układu, a także wspólne deklaracje, deklaracje jednostronne i wymianę listów.

Artykuł 2

W celu uwzględnienia ostatnich zmian instytucjonalnych w Unii Europejskiej strony przyjmują, że w następstwie wygaśnięcia Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali obowiązujące przepisy układu odnoszące się do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali uznaje się za odnoszące się do Wspólnoty Europejskiej, która przejęła wszystkie prawa i obowiązki Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.

Rozdział I

ZMIANY DO UKŁADU EUROŚRÓDZIEMNOMORSKIEGO, W TYM DO JEGO ZAŁĄCZNIKÓW I PROTOKOŁÓW

Artykuł 3

Reguły pochodzenia

W Protokole 6 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 19 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie muszą zawierać jedną z następujących adnotacji:

Artykuł 4

Przewodnictwo komitetu stowarzyszenia

W art. 96 dodaje się ustęp 4 w brzmieniu:

„4. Komitetowi stowarzyszenia przewodniczą na przemian przedstawiciel Komisji Europejskiej oraz przedstawiciel rządu Algierskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej”.

Rozdział II

POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE

Artykuł 5

Dowody pochodzenia i współpraca administracyjna

Wnioski o przeprowadzenie następczej weryfikacji dowodów pochodzenia wydanych na mocy umów preferencyjnych lub uzgodnień autonomicznych stosowanych pomiędzy Algierią i nowym państwem członkowskim mogą być przedstawine przez właściwe organy celne lub nowych państw członkowskich i są akceptowane przez te organy przez trzy lata od daty wydania danego dowodu pochodzenia.

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 6

Niniejszy protokół stanowi integralną część układu eurośródziemnomorskiego.

Artykuł 7

1. Niniejszy protokół jest zatwierdzany przez Wspólnotę i Radę Unii Europejskiej w imieniu państw członkowskich oraz przez Algierską Republikę Ludowo-Demokratyczną, zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

2. Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu odpowiednich procedur, o których mowa w poprzednim ustępie. Dokumenty zatwierdzające są składane w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

Artykuł 8

1. Niniejszy protokół wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia ostatniego dokumentu zatwierdzającego.

2. Niniejszy protokół stosuje się tymczasowo od dnia 1 września 2005 r.

Artykuł 9

Niniejszy protokół jest sporządzony w dwóch egzemplarzach w każdym z języków urzędowych Umawiających się Stron, przy czym wszystkie wersje językowe są autentyczne.

Artykuł 10

Tekst układu eurośródziemnomorskiego, w tym również załączników i protokołów, które stanowią jego integralną część, a także tekst Aktu końcowego oraz dołączonych do niego deklaracji zostają sporządzone w języku estońskim, węgierskim, łotewskim, litewskim, maltańskim, polskim, słowackim, słoweńskim i czeskim; wszystkie wersje językowe są autentyczne. Teksty te zatwierdza Rada Stowarzyszenia.

(¹) Dz.U. L 265 z 10.10.2005, str. 2.