Akt prawny
archiwalny
Wersja aktualna od 2007-03-19 do dnia notyfikacji
Wersja aktualna od 2007-03-19 do dnia notyfikacji
archiwalny
Alerty
DECYZJA KOMISJI
z dnia 19 marca 2007 r.
w sprawie badania chronicznej wyniszczającej choroby u jeleniowatych
(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 860)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2007/182/WE)
Alerty
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (1), w szczególności jego art. 6 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Chroniczna wyniszczająca choroba jest pasażowalną encefalopatią gąbczastą (TSE) atakującą jeleniowate, która jest szeroko rozpowszechniona w Ameryce Północnej, lecz jak dotąd nie odnotowano jej wystąpienia we Wspólnocie.
(2) W dniu 3 czerwca 2004 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) opublikował opinię zalecającą prowadzenie ukierunkowanego nadzoru jeleniowatych we Wspólnocie. Jego celem byłoby wykrycie potencjalnej obecności TSE u jeleniowatych. W związku z tym należy ustanowić przepisy umożliwiające państwom członkowskim prowadzenie badań zgodnie z tą opinią.
(3) Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 ustanawia przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania TSE u zwierząt. Rozporządzenie to, zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1923/2006, ustanawia przepisy dotyczące programów monitorowania TSE u jeleniowatych. W związku z tym istnieje obecnie możliwość ustanowienia w niniejszej decyzji obowiązku przeprowadzania przez państwa członkowskie badań wykrywających TSE u jeleniowatych.
(4) Badania te powinny obejmować hodowlaną i dziką zwierzynę płową. Ponieważ dziką zwierzynę płową należy poddawać badaniu przede wszystkim w trakcie sezonu łowieckiego, który jest ograniczony w czasie, aby zapewnić państwom członkowskim wystarczający okres czasu na uzyskanie docelowej liczby próbek, niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie po przyjęciu rozporządzenia (WE) nr 1923/2006 zmieniającego rozporządzenie, zgodnie z tym, co wspomniano powyżej.
(5) Państwa członkowskie powinny przedstawić roczne sprawozdania z wyników badań jeleniowatych. Przypadki uzyskania dodatnich wyników badań wykrywających TSE u jeleniowatych należy bezzwłocznie zgłaszać Komisji.
(6) Państwa członkowskie powinny zagwarantować, że jeleniowate przebadane na obecność TSE nie zostaną wprowadzone do łańcucha żywnościowego do momentu uzyskania wyników ujemnych.
(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zakres
Niniejsza decyzja ustanawia przepisy dotyczące badania wykrywającego chroniczną chorobę wyniszczającą (CWD) u zwierzyny płowej, tzn. u jeleniowatych („badanie”).
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszej decyzji zastosowanie mają definicje określone w załączniku I.
Artykuł 3
Zakres badania
1. Państwa członkowskie przeprowadzają badania wykrywające CWD u jeleniowatych zgodnie z minimalnymi wymogami określonymi w załączniku II.
2. Państwa członkowskie są zobowiązane zakończyć badanie najpóźniej z końcem sezonu łowieckiego 2007 r.
Artykuł 4
Środki, jakie mają podjąć państwa członkowskie po przeprowadzeniu badań wykrywających CWD
Po przeprowadzeniu badań wykrywających CWD, państwa członkowskie stosują środki określone w załączniku III.
Artykuł 5
Sprawozdania przekazywane Komisji przez państwa członkowskie
Państwa członkowskie przedkładają Komisji następujące sprawozdania:
a) sprawozdanie sporządzone niezwłocznie po uzyskaniu dodatniego lub niejednoznacznego wyniku badania wykrywającego pasażowalną encefalopatię gąbczastą u zwierzyny płowej;
b) roczne sprawozdanie z wyników badań zgodnie z załącznikiem IV.
Artykuł 6
Streszczenie sprawozdań przedstawianych państwom członkowskim przez Komisję
Komisja przedstawia państwom członkowskim streszczenie sprawozdań, o których mowa w art. 5.
Artykuł 7
Adresaci
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 marca 2007 r.
W imieniu Komisji |
Markos KYPRIANOU |
Członek Komisji |
|
(1) Dz.U. L 147 z 31.5.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1923/2006 (Dz.U. L 404 z 30.12.2006, str. 1).
ZAŁĄCZNIK I
Definicje
Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
a) „gatunki docelowe” oznaczają dzikiego i hodowlanego jelenia europejskiego (Cervus elaphus) oraz/lub jelenia wirginijskiego (Odocoileus virginianus);
b) „docelowe państwa członkowskie” oznaczają państwa członkowskie, w których populacje gatunków docelowych są wystarczające do zebrania próby o wielkości wymaganej statystycznie; państwa członkowskie różnią się pod względem występowania gatunków docelowych oraz tego, czy są to gatunki docelowe zwierzyny dzikiej czy hodowlanej. Państwa te są wymienione w tabelach 1 i 2 w załączniku II;
c) „jeleniowate, u których występują objawy kliniczne/chore” oznaczają jeleniowate wykazujące oznaki nienormalnego zachowania i/lub zaburzeń narządu ruchu oraz/lub będące ogólnie w złym stanie zdrowia;
d) „jeleniowate ranne lub zabite w wypadkach drogowych” oznaczają jeleniowate potrącone przez pojazdy drogowe, u których stan przedśmiertny jest niemożliwy do ustalenia;
e) „jeleniowate padłe lub zabite” oznaczają jeleniowate, które padły w gospodarstwie lub na wolności, oraz hodowlane jeleniowate, które zostały zabite z powodu stanu zdrowia/wieku;
f) „zdrowe jeleniowate poddane ubojowi” oznaczają zdrowe hodowlane jeleniowate poddane ubojowi w ubojni lub w gospodarstwie;
g) „zdrowe zastrzelone jeleniowate” oznaczają zdrowe dzikie jeleniowate zastrzelone w trakcie sezonu łowieckiego;
h) „grupy docelowe” oznaczają jeleniowate zdefiniowane w lit. c)-g).
ZAŁĄCZNIK II
Minimalne wymogi dotyczące badania wykrywającego chroniczną chorobę wyniszczającą u jeleniowatych
1. Pobieranie próbek gatunków docelowych przez docelowe państwa członkowskie
a) Docelowe państwa członkowskie pobierają próbki do badania wykrywającego chroniczną chorobę wyniszczającą (CWD) zgodnie z tabelą 1 od występujących w nich populacji dzikiego jelenia europejskiego i jelenia wirginijskiego, oraz zgodnie z tabelą 2 od występujących w nich populacji hodowlanego jelenia europejskiego.
Próbki te mogą zostać pobrane od wszystkich grup docelowych w docelowych państwach członkowskich.
b) Właściwe organy docelowych państw członkowskich, podejmując decyzję dotyczącą pobierania próbek od gatunków docelowych, uwzględniają następujące kryteria:
i) wszystkie jeleniowate muszą mieć ponad 18 miesięcy; wiek zwierząt ocenia się na podstawie uzębienia, oczywistych oznak dojrzałości lub na podstawie innych wiarygodnych informacji;
ii) w przypadku zdrowych zastrzelonych jeleniowatych, próbki należy pobierać przede wszystkim od samców;
iii) w przypadku zdrowych jeleniowatych poddanych ubojowi próbki należy pobierać przede wszystkim od starszych samców i samic.
c) Właściwe organy docelowych państw członkowskich, podejmując decyzję dotyczącą pobierania próbek od gatunków docelowych, uwzględniają narażenie na następujące potencjalne czynniki ryzyka, jeśli takie występują:
i) obszary, na których występują duże stada jeleni;
ii) wysoka częstotliwość występowania trzęsawki;
iii) wysoka częstotliwość występowania BSE;
iv) jeleniowate, które spożyły paszę potencjalnie zakażoną TSE;
v) jeleniowate przebywające w gospodarstwach lub w regionach, w których w przeszłości dokonywano przywozu jeleniowatych lub produktów pochodzących z nich z regionów dotkniętych CWD.
d) Właściwe organy docelowych państw członkowskich stosują losowy dobór próby w celu wyboru gatunków docelowych, od których pobrane zostaną próbki.
2. Pobieranie próbek do badania wykrywającego CWD u wszystkich gatunków jeleniowatych przez wszystkie państwa członkowskie
Wszystkie państwa członkowskie pobierają próbki do badania wykrywającego CWD przede wszystkim od jeleniowatych, u których występują objawy kliniczne/chorych i jeleniowatych padłych lub zabitych, jak również od jeleniowatych rannych lub zabitych w wypadkach drogowych wszystkich gatunków jeleniowatych. Właściwe organy państw członkowskich czynią starania w celu zwiększenia świadomości na temat tych jeleniowatych w celu zagwarantowania, że jak najwięcej spośród nich zostanie przebadanych na obecność CWD.
Tabela 1
Dziki jeleń europejski (Cervus elaphus) i jeleń wirginijski (Odocoileus virginianus)
| Populacja gatunków docelowych | Wielkość próby |
Republika Czeska | 25 000 | 598 |
Niemcy | 150 000 | 598 |
Hiszpania | od 220 000 do 290 000 | 598 |
Francja | 100 000 | 598 |
Włochy | 44 000 | 598 |
Łotwa | 28 000 | 598 |
Węgry | 74 000 | 598 |
Austria | 150 000 | 598 |
Polska | 600 000 | 598 |
Słowacja | 38 260 | 598 |
Finlandia | 30 000 | 598 |
Zjednoczone Królestwo | 382 500 | 598 |
Tabela 2
Hodowlany jeleń europejski (Cervus elaphus elaphus)
| Populacja gatunków docelowych | Wielkość próby |
Republika Czeska | > 9 000 | 576 |
Niemcy | 11 500 | 598 |
Francja | 17 000 | 598 |
Irlandia | 10 000 | 581 |
Austria | 10 000 | 581 |
Zjednoczone Królestwo | 28 000 | 598 |
3. Pobieranie próbek oraz badanie laboratoryjne
Należy pobrać i zbadać próbkę obexu od każdego z jeleniowatych, o których mowa w pkt 1 i 2 niniejszego załącznika. Przynajmniej część każdej próbki należy przechowywać w stanie świeżym lub zamrożonym aż do uzyskania wyniku ujemnego, w przypadku gdy wymagana jest próba biologiczna.
Właściwe organy państw członkowskich są zobowiązane skorzystać ze wskazówek dotyczących metod i protokołów zawartych w rozporządzeniu (WE) nr 999/2001, załącznik X, rozdział C, pkt 3.
Szybkie testy, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 999/2001, załącznik X, rozdział C pkt 4, stosowane w odniesieniu do wykrywania pasażowalnej encefalopatii gąbczastej (TSE) w obex bydła lub małych przeżuwaczy uważa się za odpowiednie do wykorzystania przy pobieraniu próbek, o którym mowa w pkt 1 i 2 niniejszego załącznika. Państwa członkowskie mogą również zastosować technikę immunohistochemii do celów wykrywania, jednak wówczas muszą one przejść pomyślnie test biegłości wspólnotowego laboratorium referencyjnego. W przypadku gdy państwo członkowskie nie jest w stanie potwierdzić dodatniego wyniku szybkiego testu, powinno ono przesłać daną tkankę do wspólnotowego laboratorium referencyjnego w celu potwierdzenia. W przypadku dodatniego wyniku badania wykrywającego TSE stosuje się protokół, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 999/2001, załącznik X, rozdział C, pkt 3.2 lit. c) ppkt i) oraz ii).
4. Określanie genotypów
W przypadku każdego dodatniego wyniku badania wykrywającego TSE u jeleniowatych należy określić genotyp białka prionowego zgodnie ze wskazówkami wspólnotowego laboratorium referencyjnego w zakresie TSE.
ZAŁĄCZNIK III
Środki podejmowane po przeprowadzeniu badań u jeleniowatych
1. W przypadku gdy zwierzę z gatunku jeleniowatych przeznaczone do wprowadzenia do obrotu w celu spożycia ich przez ludzi zostało wybrane do badania wykrywającego CWD, państwa członkowskie zapewnią możliwość ustalenia pochodzenia tuszy i gwarantują, że nie zostanie ona dopuszczona do sprzedaży aż do uzyskania ujemnego wyniku szybkiego testu.
2. O ile to możliwe i w przypadkach, w których zastosowanie ma pkt 1, należy poinformować myśliwego, leśniczego lub rolnika (jeśli są znani) o przekazaniu próbek do badania wykrywającego CWD, natomiast o dodatnich wynikach szybkiego testu należy jak najszybciej powiadomić ich w sposób oficjalny.
3. Państwa członkowskie zastrzegają sobie prawo do zatrzymania materiału do dalszych diagnoz lub badań aż do uzyskania ujemnego wyniku szybkiego testu wykrywającego CWD.
4. O ile to możliwe, z wyjątkiem materiału zatrzymanego w celu wykonania dalszych diagnoz i badań, wszystkie części, w tym skóra zwierzęcia poddanego badaniu wykrywającemu CWD, które w następstwie przeprowadzenia szybkiego testu uzyskało wynik dodatni, są bezzwłocznie usuwane zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a), b) lub e) rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 (1).
|
ZAŁĄCZNIK IV
Wymagania dotyczące sprawozdawczości i rejestrowania danych
1. Wymagania względem państw członkowskich
Informacje, które państwa członkowskie powinny przedstawić w swoich sprawozdaniach dotyczących wyników badań wykrywających CWD
a) Liczba próbek pobranych od zwierząt jeleniowatych przekazanych do badania, według grup docelowych zgodnie z następującymi kryteriami:
- gatunek,
- jeleniowate hodowlane lub dzikie,
- grupa docelowa,
- płeć,
- wiek.
b) Wyniki szybkich testów i badań potwierdzających (liczba wyników dodatnich i ujemnych) oraz, w stosownych przypadkach, badań odróżniających, próbki tkanki oraz szybki test i zastosowana technika potwierdzająca.
c) Położenie geograficzne, w tym kraj, jeśli jest to inny kraj niż państwo członkowskie składające sprawozdanie, w którym wykryto TSE.
d) Genotyp i gatunek każdego ze zwierząt jeleniowatych, u którego wykryto TSE.
2. Okres sprawozdawczy
Wyniki badań wykrywających CWD za rok poprzedzający zawarte są w sprawozdaniu rocznym.
Sprawozdanie składane jest jak najszybciej, jednak nie później niż sześć miesięcy od zakończenia każdego roku, w którym prowadzone jest badanie.
Sprawozdanie za rok 2007 zawiera wyniki badań przeprowadzonych w sezonie łowieckim 2007 r., mimo że niektóre próbki zostały pobrane w 2008 r.