KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (¹), a w szczególności jej art. 53a lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 85/611/EWG zawiera kilka, częściowo wzajemnie powiązanych, definicji dotyczących aktywów mogących stanowić przedmiot inwestycji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (zwanych dalej „UCITS"), takich jak definicja „zbywalnych papierów wartościowych" oraz definicja „instrumentów rynku pieniężnego".

(2) Od chwili przyjęcia dyrektywy 85/611/EWG znacznie wzrosła różnorodność instrumentów finansowych dostępnych na rynkach finansowych, powodując brak pewności przy określaniu, czy pewne kategorie instrumentów finansowych są objęte tymi definicjami. Brak pewności przy stosowaniu definicji prowadzi do rozbieżnych interpretacji dyrektywy.

(3) W celu zapewnienia jednolitego stosowania dyrektywy 85/611/EWG i ułatwienia państwom członkowskim wypracowania wspólnego podejścia w kwestii aktywów, które mogą być nabywane przez UCITS, a także celem zapewnienia, że definicje są rozumiane zgodnie z podstawowymi zasadami dyrektywy 85/611/EWG, takimi jak dywersyfikacja i ograniczanie ryzyka, a także zdolności UCITS do umarzania swoich jednostek na żądanie posiadaczy jednostek uczestnictwa oraz do obliczania wartości netto swoich jednostek zawsze, kiedy jednostka jest emitowana lub umarzana, konieczne jest zagwarantowanie właściwym organom i uczestnikom rynku większej pewności w tym zakresie. Większa pewność ułatwi również lepsze funkcjonowanie procedury notyfikacyjnej dla transgranicznego obrotu produktów UCITS.

(4) Wyjaśnienia przedstawione w niniejszej dyrektywie nie stanowią same w sobie żadnych nowych zobowiązań w zakresie działań lub wewnętrznych procedur właściwych organów bądź uczestników rynku. Celem tych wyjaśnień jest nie tyle ustanowienie wyczerpującej listy instrumentów i transakcji finansowych, co objaśnienie podstawowych kryteriów pomocnych przy ocenie, czy dany rodzaj instrumentów finansowych jest objęty określonymi definicjami.

(5) Kwestia, czy aktywa mogą stanowić przedmiot inwestycji UCITS, musi być oceniana nie tylko na podstawie tego, czy są one objęte definicjami objaśnionymi w niniejszym tekście, ale także z uwzględnieniem innych wymogów dyrektywy 85/611/EWG. Właściwe organy krajowe mogą współpracować w ramach Komitetu Europejskich Organów Nadzoru Papierów Wartościowych (CESR) w celu wypracowania wspólnego podejścia do praktycznego stosowania na co dzień tych objaśnień w ramach ich obowiązków nadzorczych, szczególnie w związku z innymi zadaniami ustanowionymi w dyrektywie 85/611/EWG, takimi jak procedury kontroli lub zarządzania ryzykiem, a także w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania wspólnotowego „paszportu" dla produktów UCITS.

(6) Dyrektywa 85/611/EWG definiuje zbywalne papiery wartościowe jedynie z formalnoprawnego punktu widzenia. W związku z tym definicja zbywalnych papierów wartościowych może być stosowana do szeregu produktów finansowych o różnych cechach i różnych poziomach płynności. Dla wszystkich tych produktów finansowych należy zapewnić zgodność między definicją zbywalnych papierów wartościowych a innymi przepisami dyrektywy.

(7) Fundusze zamknięte stanowią rodzaj aktywów, który w dyrektywie 8 5/611/EWG nie został jednoznacznie określony jako mogący stanowić przedmiot inwestycji UCITS. Jednakże jednostki funduszy zamkniętych są często traktowane jak zbywalne papiery wartościowe, a ich dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym często daje podstawy do takiego traktowania. Jest zatem konieczne zagwarantowanie uczestnikom rynku i właściwym organom pewności co do tego, czy jednostki funduszy zamkniętych są objęte definicją zbywalnych papierów wartościowych. Właściwe organy krajowe mogą współpracować w ramach CESR w celu wypracowania wspólnego podejścia do praktycznego stosowania na co dzień kryteriów dotyczących funduszy zamkniętych, w szczególności w zakresie przestrzegania minimalnych głównych standardów w odniesieniu do nadzoru właścicielskiego.

(8) Większa pewność prawna jest również konieczna w odniesieniu do klasyfikowania jako zbywalne papiery wartościowe tych instrumentów finansowych, które są powiązane z wynikami uzyskiwanymi przez inne aktywa, w tym aktywa niewymienione w dyrektywie 8 5/611/EWG, lub które są zabezpieczone tego rodzaju aktywami. Należy wyjaśnić, że jeżeli powiązanie z instrumentem bazowym lub z innym składnikiem instrumentu finansowego wytwarza część składową, która musi zostać uznana za wbudowany instrument pochodny, to instrument finansowy należy do podkate-gorii zbywalnych papierów wartościowych z wbudowanym instrumentem pochodnym. W konsekwencji tego kryteria stosowane w odniesieniu do instrumentów pochodnych zgodnie z dyrektywą 8 5/611/EWG muszą być stosowane w odniesieniu do tej części składowej.

(9) Aby definicja instrumentów rynku pieniężnego ustanowiona w dyrektywie 85/61 1/EWG obejmowała dany instrument finansowy, musi on spełniać określone kryteria, w szczególności musi normalnie znajdować się w obrocie na rynku pieniężnym, musi być płynny oraz posiadać wartość, którą można dokładnie określić w dowolnym momencie. Należy zapewnić jednolite stosowanie tych kryteriów, uwzględniając pewne praktyki rynkowe. Jest również konieczne wyjaśnienie, że kryteria muszą być rozumiane w sposób zgodny z innymi zasadami dyrektywy 85/611/EWG. Definicja instrumentów rynku pieniężnego powinna objąć instrumenty finansowe, które nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub nie są przedmiotem obrotu na tym rynku i dla których dyrektywa 85/611/EWG przewiduje dodatkowe kryteria oprócz ogólnych kryteriów dla instrumentów rynku pieniężnego. Należy zatem wyjaśnić również i te kryteria w świetle wymogów ochrony inwestorów oraz biorąc pod uwagę zasady dyrektywy, takie jak płynność portfela papierów wartościowych, wynikające z art. 37 tej dyrektywy.

(10) Zgodnie z dyrektywą 8 5/611/EWG pochodne instrumenty finansowe należy uznać za płynne aktywa finansowe, jeżeli spełniają one kryteria ustanowione we wspomnianej dyrektywie. Należy zapewnić jednolite stosowanie tych kryteriów, a także wyjaśnić, że muszą być one rozumiane w sposób zgodny z innymi przepisami dyrektywy. Konieczne jest również wyjaśnienie, że jeżeli kredytowe instrumenty pochodne spełniają te kryteria, to w rozumieniu dyrektywy 8 5/611/EWG są one pochodnymi instrumentami finansowymi i dlatego mogą zostać uznane za płynne aktywa finansowe.

(11) Potrzeba wyjaśnienia jest szczególnie nagląca w przypadku instrumentów pochodnych na indeksy finansowe. Szereg indeksów finansowych jest obecnie wykorzystywanych jako instrumenty bazowe dla instrumentów pochodnych. Indeksy te mogą różnić się pod względem składu oraz wagi poszczególnych składników. We wszystkich przypadkach konieczne jest zapewnienie, by UCITS mogły wypełniać swoje zobowiązania w odniesieniu do płynności portfela, wynikające z art. 37 dyrektywy 85/611/EWG, i zobowiązania w odniesieniu do obliczania wartości aktywów netto oraz zagwarantowanie, że cechy instrumentu bazowego nie wpływają niekorzystnie na te zobowiązania. Należy wyjaśnić, że instrumenty pochodne na indeksy finansowe o wystarczająco zróżnicowanym składzie, przedstawiające odpowiedni wzorzec dla rynku, do którego się odnoszą, oraz w przypadku, których zapewnione są odpowiednie informacje na temat składu i obliczania indeksu, należą do kategorii instrumentów pochodnych uznawanych za płynne aktywa finansowe. Właściwe organy krajowe mogą współpracować w ramach CESR w celu wypracowania wspólnego podejścia do praktycznego stosowania na co dzień kryteriów dotyczących indeksów, które opierają się na niewymienionych bezpośrednio w dyrektywie rodzajach aktywów.

(12) Dyrektywa 85/61 1/EWG za osobną podkategorię uznaje zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego z wbudowanym instrumentem pochodnym. Wbudowanie instrumentu pochodnego jako części zbywalnych papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego nie przekształca całego instrumentu finansowego w pochodny instrument finansowy niepod-legający definicji zbywalnych papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego. Konieczne jest zatem wyjaśnienie, kiedy pochodny instrument finansowy może być uważany za wbudowany w inny instrument. Wbudowanie instrumentu pochodnego jako części zbywalnych papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego powoduje dodatkowo ryzyko omijania przepisów dyrektywy 8 5/611/EWG dotyczących instrumentów pochodnych. Z tego powodu dyrektywa wymaga zidentyfikowania wbudowanego instrumentu pochodnego oraz przestrzegania tych przepisów. W związku z powstawaniem nowych instrumentów finansowych zidentyfikowanie wbudowanego instrumentu pochodnego nie zawsze jest sprawą oczywistą. Aby uzyskać większą pewność w tym zakresie, należy ustalić kryteria pozwalające na identyfikowanie tego typu instrumentów.

(13) Zgodnie z dyrektywą 85/611/EWG metody i instrumenty związane ze zbywalnymi papierami wartościowymi lub instrumentami rynku pieniężnego, wykorzystywane w celu sprawnego zarządzania portfelem papierów wartościowych, nie są objęte definicjami zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego. Celem precyzyjniejszego określenia zakresu tych definicji konieczne jest ustalenie kryteriów określających, jakie transakcje należą do tych metod i instrumentów. Należy również pamiętać, że te metody i instrumenty muszą być rozumiane w sposób zgodny z innymi zobowiązaniami UCITS, szczególnie odnośnie do ich profilu ryzyka. Oznacza to, że muszą być one zgodne z określonymi w dyrektywie 8 5/611/EWG zasadami zarządzania ryzykiem i dywersyfikacji ryzyka oraz z ograniczeniami dotyczącymi krótkiej sprzedaży i zaciągania pożyczek.

(14) Dyrektywa 85/611/EWG ustanawia kryteria definiowania UCITS odzwierciedlających skład indeksów akcji lub papierów dłużnych. Spełniające te kryteria UCITS są traktowane bardziej elastycznie względem limitów inwestowania w zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego jednego emitenta. Należy zatem doprowadzić do jednoznacznego rozumienia tych kryteriów oraz zapewnić ich jednolite stosowanie we wszystkich państwach członkowskich. Oznacza to, że należy dokładniej wyjaśnić, kiedy UCITS mogą być uważane za UCITS odzwierciedlające skład indeksu, tak by zapewnić większą pewność odnośnie do kryteriów uzasadniających preferencyjne traktowanie UCITS odzwierciedlających skład indeksu.

(15) W kwestiach technicznych zasięgnięto opinii Komitetu Europejskich Organów Nadzoru Papierów Wartościowych.

(16) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy służące wyjaśnieniu następujących terminów, celem zapewnienia ich jednolitego stosowania:

1) zbywalne papiery wartościowe, określone w art. 1 ust. 8 dyrektywy 85/611/EWG;

2) instrumenty rynku pieniężnego, określone w art. 1 ust. 9 dyrektywy 85/611/EWG;

3) płynne aktywa finansowe, o których mowa w definicji UCITS zapisanej w art. 1 ust. 2 dyrektywy 85/61 1/EWG, w stosunku do pochodnych instrumentów finansowych;

4) zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego z wbudowanymi instrumentami pochodnymi, o których mowa w art. 21 ust. 3 akapit czwarty dyrektywy 85/61 1/EWG;

5) metody i instrumenty wykorzystywane w celu sprawnego zarządzania portfelem papierów wartościowych, o których mowa w art. 21 ust. 2 dyrektywy 8 5/611/EWG;

6) UCITS odzwierciedlające skład indeksu, o których mowa w art. 22a ust. 1 dyrektywy 8 5/611/EWG.

Artykuł 2

Artykuł 1 ust. 8 dyrektywy 85/611/EWG

Zbywalne papiery wartościowe

1. Termin „zbywalne papiery wartościowe" w art. 1 ust. 8 dyrektywy 85/61 1/EWG obejmuje instrumenty finansowe spełniające następujące kryteria:

a) potencjalna strata, którą UCITS może ponieść w wyniku ich posiadania, jest ograniczona do zapłaconej za nie kwoty;

b) ich płynność nie ogranicza zdolności UCITS do spełniania przepisów art. 37 dyrektywy 85/611/EWG;

c) ich wiarygodna wycena jest możliwa w następujący sposób:

i) w przypadku papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu lub będących przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, wymienionych w art. 19 ust. 1 lit. a)-d) dyrektywy 85/611/EWG, ma postać dokładnych, wiarygodnych i normalnych cen rynkowych lub ustalonych przez systemy wyceny niezależne od emitenta;

ii) w przypadku innych papierów wartościowych, o których mowa w art. 19 ust. 2 dyrektywy 85/611/EWG, ma postać regularnie dokonywanej oceny opierającej się na informacjach udzielonych przez emitenta papierów wartościowych lub na specjalistycznym badaniu inwestycyjnym;

d) odpowiednie informacje na ich temat są dostępne w następujący sposób:

i) w przypadku papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu lub będących przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, wymienionych w art. 19 ust. 1 lit. a)-d) dyrektywy 85/611/EWG, w formie regularnie udzielanych uczestnikom rynku, dokładnych i wyczerpujących informacji na temat papierów wartościowych lub, we właściwych sytuacjach, portfela papierów wartościowych;

ii) w przypadku innych papierów wartościowych, o których mowa w art. 19 ust. 2 dyrektywy 85/611/EWG, w formie regularnie udzielanych UCITS dokładnych informacji na temat papierów wartościowych lub, we właściwych sytuacjach, portfela papierów wartościowych;

e) są zbywalne;

f) ich nabycie jest zgodne z celami inwestycyjnymi lub polityką inwestycyjną UCITS na podstawie dyrektywy 8 5/611/EWG;

g) ich ryzyko jest właściwie uwzględniane przez proces zarządzania ryzykiem UCITS.

O ile z informacji dostępnych UCITS nie wynika inaczej, dla celów lit. b) i e) przyjmuje się, że instrumenty finansowe dopuszczone do obrotu lub będące przedmiotem obrotu na rynku regulowanym zgodnie z art. 19 ust. 1 lit. a), b) lub c) dyrektywy 85/61 1/EWG nie ograniczają zdolności UCITS do spełniania przepisów art. 37 dyrektywy 85/611/EWG oraz że są zbywalne.

2. Do zbywalnych papierów wartościowych w rozumieniu art. 1 ust. 8 dyrektywy 85/61 1/EWG zalicza się:

a) jednostki funduszy zamkniętych utworzonych jako fundusze inwestycyjne lub fundusze powiernicze, jeśli spełniają następujące kryteria:

i) spełniają kryteria ustanowione w ust. 1;

ii) podlegają mechanizmom nadzoru właścicielskiego stosowanym w odniesieniu do przedsiębiorstw;

iii) w przypadku gdy zarządzanie aktywami jest realizowane przez inny podmiot w imieniu funduszu zamkniętego, podmiot ten podlega krajowym przepisom dotyczącym ochrony interesów inwestorów;

b) jednostki funduszy zamkniętych utworzonych na mocy prawa zobowiązań, jeśli spełniają następujące kryteria:

i) spełniają kryteria ustanowione w ust. 1;

ii) podlegają mechanizmom nadzoru właścicielskiego równoważnym do tych stosowanych w odniesieniu do przedsiębiorstw jak określono w lit. a) pkt ii);

iii) są zarządzane przez podmiot podlegający krajowym przepisom dotyczącym ochrony interesów inwestorów;

c) instrumenty finansowe spełniające następujące kryteria: i) spełniają kryteria ustanowione w ust. 1;

ii) są zabezpieczone innymi aktywami lub są powiązane z wynikami uzyskiwanymi przez inne aktywa, w tym aktywa niewymienione w art. 19 ust. 1 dyrektywy 85/611/EWG.

3. Jeżeli instrument finansowy w rozumieniu ust. 2 lit. c) obejmuje wbudowany instrument pochodny, o którym mowa w art. 10 niniejszej dyrektywy, w odniesieniu do tego instrumentu pochodnego stosuje się wymogi określone w art. 21 dyrektywy 8 5/611/EWG.

Artykuł 3

Artykuł 1 ust. 9 dyrektywy 8 5/611/EWG

Instrumenty normalnie znajdujące się w obrocie na rynku pieniężnym

1. Odniesienie do instrumentów rynku pieniężnego w art. 1 ust. 9 dyrektywy 8 5/611/EWG rozumiane jest jako odniesienie do następujących rodzajów instrumentów finansowych:

a) instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu lub będących przedmiotem obrotu na rynku regulowanym zgodnie z art. 19 ust. 1 lit. a), b) i c) dyrektywy 85/61 1/EWG;

b) instrumentów finansowych niedopuszczonych do obrotu.

2. Odniesienie w art. 1 ust. 9 dyrektywy 85/611/EWG do instrumentów rynku pieniężnego jako do instrumentów, które normalnie znajdują się w obrocie na rynku pieniężnym, rozumiane jest jako odniesienie do instrumentów finansowych, które spełniają jeden z następujących warunków:

a) w momencie emisji ich termin płatności nie przekracza 397 dni włącznie;

b) okres pozostający do terminu ich płatności nie przekracza 397 dni włącznie;

c) co najmniej raz na 397 dni podlegają regularnej korekcie rentowności zgodnie z sytuacją na rynku pieniężnym;

d) ich profil ryzyka, łącznie z ryzykiem kredytowym i stopy procentowej, odpowiada profilowi ryzyka instrumentów finansowych o terminie płatności określonym w lit. a) lub b) lub podlegających korekcie rentowności jak określono w lit. c).

Artykuł 4

Artykuł 1 ust. 9 dyrektywy 8 5/611/EWG

Płynne instrumenty, których wartość może być dokładnie określona w dowolnym momencie

1. Odniesienie w art. 1 ust. 9 dyrektywy 85/611/EWG do instrumentów rynku pieniężnego jako do instrumentów płynnych, rozumiane jest jako odniesienie do instrumentów finansowych, które - uwzględniając obowiązek UCITS do odkupienia lub umorzenia swoich jednostek na żądanie każdego z posiadaczy jednostek uczestnictwa - mogą zostać sprzedane przy ograniczonych kosztach w odpowiednio krótkim czasie.

2. Odniesienie w art. 1 ust. 9 dyrektywy 85/611/EWG do instrumentów rynku pieniężnego jako do instrumentów o wartości, którą można dokładnie określić w dowolnym momencie, rozumiane jest jako odniesienie do instrumentów finansowych, dla których dostępne są dokładne i wiarygodne systemy wyceny spełniające następujące kryteria:

a) dają one UCITS możliwość obliczenia wartości netto aktywów zgodnie z wartością na jaką instrument finansowy znajdujących się w portfelu mógłby zostać wymieniony w wyniku niezależnej transakcji rynkowej między dobrze poinformowanymi i zainteresowanymi niepowiązanymi stronami;

b) ich podstawą są dane rynkowe lub modele wyceny, w tym systemy oparte na kosztach zamortyzowanych.

3. Do celów art. 1 ust. 9 dyrektywy 85/611/EWG przyjmuje się, że kryteria przedstawione w ust. 1 i 2 spełnione są w przypadku instrumentów finansowych normalnie znajdujących się w obrocie na rynku pieniężnym oraz dopuszczonych do obrotu lub będących przedmiotem obrotu na rynku regulowanym zgodnie z art. 19 ust. 1 lit. a), b) lub c) wspomnianej dyrektywy, chyba że z informacji dostępnych UCITS wynikałoby inaczej.

Artykuł 5

Artykuł 19 ust. 1 lit. h) dyrektywy 85/611/EWG

Instrumenty, których emisja lub emitent podlegają regulacji do celów ochrony inwestorów i oszczędności

1. Odniesienie w art. 19 ust. 1 lit. h) dyrektywy 85/611/EWG do instrumentów rynku pieniężnego innych niż te będące przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, których emisja lub emitent sami podlegają regulacji do celów ochrony inwestorów i oszczędności, rozumiane jest jako odniesienie do instrumentów finansowych spełniających następujące kryteria:

a) spełniają jedno z kryteriów ustanowionych w art. 3 ust. 2 oraz wszystkie kryteria ustanowione w art. 4 ust. 1 i 2 niniejszej dyrektywy;

b) dostępne są odpowiednie informacje na ich temat, w tym informacje umożliwiające właściwą ocenę ryzyka kredytowego związanego z inwestycjami w takie instrumenty, z uwzględnieniem ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu;

c) są zbywalne bez ograniczeń.

2. W przypadku instrumentów rynku pieniężnego, których dotyczy art. 19 ust. 1 lit. h) tiret drugie i czwarte dyrektywy 85/611/EWG, lub w przypadku instrumentów wyemitowanych przez władze lokalne lub regionalne państw członkowskich lub przez międzynarodową instytucję publiczną, ale które nie są gwarantowane przez państwo członkowskie lub, w przypadku państwa członkowskiego będącego państwem federalnym, przez jedno z państw członkowskich federacji, na odpowiednie informacje w rozumieniu ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu składają się:

a) informacje zarówno o emisji lub programie emisji, jak i o sytuacji prawnej i finansowej emitenta przed emisją instrumentu rynku pieniężnego;

b) aktualizacje informacji określonych w lit. a), dokonywane w sposób regularny oraz zawsze, gdy ma miejsce znaczące wydarzenie;

c) weryfikacja informacji określonych w lit. a), dokonywana przez odpowiednio wykwalifikowane osoby trzecie, które nie podlegają instrukcjom emitenta;

d) dostępne wiarygodne dane statystyczne dotyczące emisji lub programu emisji.

3. W przypadku instrumentów rynku pieniężnego, których dotyczy art. 19 ust. 1 lit. h) tiret trzecie dyrektywy 85/611/EWG, na odpowiednie informacje w rozumieniu ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu składają się:

a) informacje o emisji lub programie emisji albo informacje o sytuacji prawnej i finansowej emitenta przed emisją instrumentu rynku pieniężnego;

b) aktualizacje informacji określonych w lit. a), dokonywane w sposób regularny oraz zawsze, gdy ma miejsce znaczące wydarzenie;

c) dostępne wiarygodne dane statystyczne dotyczące emisji lub programu emisji bądź innych danych umożliwiających właściwą ocenę ryzyka kredytowego związanego z inwestycjami w takie instrumenty.

4. W przypadku instrumentów rynku pieniężnego, których dotyczy art. 19 ust. 1 lit. h) tiret pierwsze dyrektywy 85/61 1/EWG, z wyjątkiem instrumentów, do których odnosi się ust. 2 niniejszego artykułu oraz instrumentów wyemitowanych przez Europejski Bank Centralny lub bank centralny państwa członkowskiego, odpowiednie informacje w rozumieniu ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu obejmują informacje o emisji lub programie emisji albo informacje o sytuacji prawnej i finansowej emitenta przed emisją instrumentu rynku pieniężnego.

Artykuł 6

Artykuł 19 ust. 1 lit. h) dyrektywy 85/611/EWG

Przedsiębiorstwo, które podlega regułom ostrożności i stosuje się do reguł ostrożności uznawanych przez właściwe władze za przynajmniej tak rygorystyczne, jak te ustanowione przez prawo wspólnotowe

Odniesienie w art. 19 ust. 1 lit. h) tiret trzecie dyrektywy 85/611/EWG do przedsiębiorstwa podlegającego regułom ostrożności i stosującego się do reguł ostrożności uznawanych przez właściwe władze za przynajmniej tak rygorystyczne, jak te ustanowione przez prawo wspólnotowe, rozumiane jest jako odniesienie do emitenta podlegającego regułom ostrożności i stosującego się do tych reguł, który spełnia jedno z następujących kryteriów:

1) posiada swoją siedzibę na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

2) posiada swoją siedzibę w państwie OECD należącym do Grupy Dziesięciu;

3) posiada ocenę wiarygodności kredytowej przynajmniej na poziomie inwestycyjnym (investment grade);

4) na podstawie dogłębnej analizy emitenta można wykazać, że reguły ostrożności stosowane w stosunku do niego są przynajmniej tak rygorystyczne, jak te ustanowione przez prawo wspólnotowe.

Artykuł 7

Artykuł 19 ust. 1 lit. h) dyrektywy 85/611/EWG

Instrumenty zabezpieczania, które korzystają z bankowej linii kredytowej

1. Odniesienie w art. 19 ust. 1 lit. h) tiret czwarte dyrektywy 85/611/EWG do instrumentów zabezpieczania rozumiane jest jako odniesienie do struktur w formie spółki, funduszu powierniczego lub struktur utworzonych na podstawie umowy, które zostały ustanowione celem realizacji operacji zabezpieczenia.

2. Odniesienie w art. 19 ust. 1 lit. h) tiret czwarte dyrektywy 85/611/EWG do linii płynności finansowej rozumiane jest jako odniesienie do serwisów bankowych zabezpieczonych przez instytucję finansową, która sama spełnia wymogi art. 19 ust. 1 lit. h) tiret trzecie dyrektywy 85/611/EWG.

Artykuł 8

Artykuł 1 ust. 2 i art. 19 ust. 1 lit. g) dyrektywy 85/611/EWG

Płynne aktywa finansowe a pochodne instrumenty finansowe

1. Termin płynne aktywa finansowe w art. 1 ust. 2 dyrektywy 85/611/EWG, w stosunku do pochodnych instrumentów finansowych rozumiany jest jako odniesienie do pochodnych instrumentów finansowych spełniających następujące kryteria:

a) opierają się one na przynajmniej jednym z następujących instrumentów bazowych:

i) aktywach wymienionych w art. 19 ust. 1 dyrektywy 85/611/EWG, w tym instrumentach finansowych o jednej lub kilku cechach tych aktywów;

ii) stopach procentowych;

iii) kursach walutowych lub walutach;

iv) indeksach finansowych;

b) w przypadku pozagiełdowych instrumentów pochodnych (instrumenty OTC) spełniają one kryteria ustanowione w art. 19 ust. 1 lit. g) tiret drugie i trzecie dyrektywy 85/611/EWG.

2. Do pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 19 ust. 1 lit. g) dyrektywy 85/611/EWG zalicza się instrumenty spełniające następujące kryteria:

a) pozwalają na przeniesienie ryzyka kredytowego aktywów określonych w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu niezależnie od innego ryzyka związanego z tymi aktywami;

b) nie prowadzą do dostarczenia lub przeniesienia, również w postaci gotówki, aktywów innych niż te, o których mowa w art. 19 ust. 1 i 2 dyrektywy 85/611/EWG;

c) spełniają kryteria dla instrumentów OTC ustanowione w art. 19 ust. 1 lit. g) tiret drugie i trzecie dyrektywy 85/611/EWG oraz w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu;

d) związane z nimi ryzyko jest właściwie uwzględniane przez proces zarządzania ryzykiem UCITS albo przez wewnętrzne mechanizmy kontroli UCITS w przypadku zagrożenia asymetrią informacji między UCITS i kontrahentem, wynikającą z potencjalnego dostępu kontrahenta do niepodanych do publicznej wiadomości informacji na temat przedsiębiorstw, których aktywa używane są jako instrumenty bazowe przez kredytowe instrumenty pochodne.

3. Do celów art. 19 ust. 1 lit. g) tiret trzecie dyrektywy 85/611/EWG termin godziwa wartość rozumiany jest jako odniesienie do kwoty, na jaką aktywa lub pasywa mogłyby zostać wymienione w wyniku niezależnej transakcji rynkowej między dobrze poinformowanymi i zainteresowanymi niepowiązanymi stronami.

4. Do celów art. 19 ust. 1 lit. g) tiret trzecie dyrektywy 85/611/EWG rzetelna i podlegająca sprawdzeniu wycena rozumiana jest jako dokonana przez UCITS wycena, która odpowiada wartości godziwej w rozumieniu ust. 3 niniejszego artykułu, opiera się nie tylko na notowaniach przedstawionych przez kontrahenta oraz spełnia następujące kryteria:

a) podstawą wyceny jest wiarygodna i aktualna wartość rynkowa instrumentu, a jeśli taka wartość jest niedostępna, model wyceny przy zastosowaniu odpowiedniej uznanej metodologii;

b) sprawdzenie wyceny dokonywane jest przez jeden z następujących podmiotów:

i) odpowiednią stronę trzecią niezależną od kontrahenta instrumentu OTC, z właściwą częstotliwością i w sposób umożliwiający UCITS weryfikację;

ii) jednostkę w ramach UCITS niezależną od działu odpowiedzialnego za zarządzanie aktywami oraz odpowiednio przygotowaną do tego celu.

5. Odniesienie do płynnych aktywów finansowych w art. 1 ust. 2 i w art. 19 ust. 1 lit. g) dyrektywy 8 5/611/EWG nie obejmuje towarowych instrumentów pochodnych.

Artykuł 9

Artykuł 19 ust. 1 lit. g) dyrektywy 85/611/EWG

Indeksy finansowe

1. Odniesienie do indeksów finansowych w art. 19 ust. 1 lit. g) dyrektywy 8 5/611/EWG rozumiane jest jako odniesienie do indeksów finansowych spełniających następujące kryteria:

a) są wystarczająco zdywersyfikowane, poprzez spełnienie następujących kryteriów:

i) indeks jest zbudowany w taki sposób, że zmiany cen lub działalność handlowa dotyczące jednego składnika nie mają nadmiernego wpływu na wyniki całego indeksu;

ii) w przypadku gdy indeks jest złożony z aktywów, o których mowa w art. 19 ust. 1 dyrektywy 85/611/EWG, jego skład jest zróżnicowany przynajmniej w stopniu zgodnym z przepisami art. 22a wspomnianej dyrektywy;

iii) w przypadku gdy indeks jest złożony z aktywów innych niż te, o których mowa w art. 19 ust. 1 dyrektywy 85/611/EWG, jego skład jest zróżnicowany w sposób równoważny przewidzianemu w art. 22a wspomnianej dyrektywy;

b) przedstawiają odpowiedni wzorzec dla rynku, do którego się odnoszą, poprzez spełnienie następujących kryteriów:

i) indeks w istotny i właściwy sposób przedstawia wyniki reprezentatywnej grupy instrumentów bazowych;

ii) regularnie dokonywana jest weryfikacja indeksu i ewentualnie dokonywane są zmiany jego składu w celu zapewnienia, że przedstawia on sytuację na rynkach, do których się odnosi, zgodnie z powszechnie dostępnymi kryteriami;

iii) instrumenty bazowe mają wystarczającą płynność, która w razie potrzeby umożliwia użytkownikom odzwierciedlenie składu indeksu;

c) są w odpowiedni sposób publikowane, poprzez spełnienie następujących kryteriów:

i) proces ich publikacji podlega sprawdzonym procedurom gromadzenia informacji o cenach oraz obliczania, a następnie publikowania wartości indeksu, w tym procedurom ustalania cen w przypadku gdy cena rynkowa nie jest dostępna;

ii) stosowne informacje dotyczące kwestii takich jak obliczanie indeksu, metodologia zmian w składzie indeksu, zmiany indeksu oraz trudności operacyjne przy terminowym dostarczaniu informacji bądź dostarczaniu dokładnych informacji, są udostępniane niezwłocznie i w wyczerpujący sposób.

2. W przypadku gdy zbiór aktywów, które są używane jako instrumenty bazowe przez pochodne instrumenty finansowe zgodnie z art. 19 ust. 1 dyrektywy 8 5/611/EWG, nie spełnia kryteriów ustanowionych w ust. 1 niniejszego artykułu, to te pochodne instrumenty finansowe, jeśli spełniają kryteria ustalone w art. 8 ust. 1 niniejszej dyrektywy, uważane są za finansowe instrumenty pochodne na zestaw aktywów wymienionych w art. 8 ust. 1 lit. a) ppkt i), ii) oraz iii).

Artykuł 10

rtykuł 21 ust. 3 akapit czwarty dyrektywy 8 5/611/EWG

Zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego z wbudowanym instrumentem pochodnym

1. Odniesienie do zbywalnych papierów wartościowych obejmujących instrument pochodny w art. 21 ust. 3 akapit czwarty dyrektywy 85/611/EWG rozumiane jest jako odniesienie do instrumentów finansowych spełniających kryteria ustalone w art. 2 ust. 1 niniejszej dyrektywy i które zawierają składnik spełniający następujące kryteria:

a) dzięki temu składnikowi niektóre lub wszystkie przepływy środków pieniężnych, które w innych okolicznościach byłyby wymagane przez zbywalne papiery wartościowe funkcjonujące jako umowa zasadnicza, mogą być zmienione zgodnie z określoną stopą procentową, ceną instrumentu finansowego, kursem walutowym, indeksem cen lub stóp, ratingiem lub indeksem kredytowym bądź zgodnie z inną zmienną i w konsekwencji tego zmieniają się w sposób podobny do samodzielnie występujących instrumentów pochodnych;

b) jego ekonomiczne cechy i ryzyko nie są ściśle związane z ekonomicznymi cechami i ryzykiem umowy zasadniczej;

c) ma znaczący wpływ na profil ryzyka oraz wycenę zbywalnych papierów wartościowych.

2. Instrumenty rynku pieniężnego, które spełniają jedno z kryteriów ustanowionych w art. 3 ust. 2 oraz wszystkie kryteria ustanowione w art. 4 ust. 1 i 2 i które obejmują składnik spełniający kryteria ustalone w ust. 1 niniejszego artykułu uważane są za instrumenty rynku pieniężnego z wbudowanym instrumentem pochodnym.

3. Zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego nie są uważane za obejmujące instrument pochodny, jeśli zawierają składnik, który jest umownie zbywalny niezależnie od tych zbywalnych papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego. Taki składnik uznawany jest za odrębny instrument finansowy.

Artykuł 11

Artykuł 21 ust. 2 dyrektywy 85/61 1/EWG

Metody i instrumenty wykorzystywane w celu sprawnego zarządzania portfelem

1. Odniesienie w art. 21 ust. 2 dyrektywy 8 5/611/EWG do związanych ze zbywalnymi papierami wartościowymi metod i instrumentów wykorzystywanych w celu sprawnego zarządzania portfelem rozumiane jest jako odniesienie do metod i instrumentów spełniających następujące kryteria:

a) są ekonomicznie właściwe, gdyż ich stosowanie jest opłacalne;

b) są wprowadzone dla osiągnięcia co najmniej jednego z następujących celów:

i) zmniejszenie ryzyka; ii) redukcja kosztów;

iii) wygenerowanie dodatkowego kapitału lub dochodu dla UCITS o poziomie ryzyka, który jest zgodny z profilem ryzyka UCITS oraz zasadami dywersyfikacji ryzyka ustanowionymi w art. 22 dyrektywy 85/61 1/EWG;

c) ich ryzyko jest właściwie uwzględniane przez proces zarządzania ryzykiem UCITS.

2. Metody i instrumenty związane z instrumentami rynku pieniężnego, które spełniają kryteria ustanowione w ust. 1, uważane są za związane z instrumentami rynku pieniężnego metody i instrumenty wykorzystywane w celu sprawnego zarządzania portfelem, o których mowa w art. 21 ust. 2 dyrektywy 85/611/EWG.

Artykuł 12

Artykuł 22a ust. 1 dyrektywy 8 5/611/EWG

UCITS odzwierciedlające skład indeksu

1. Odniesienie do odzwierciedlenia składu indeksu giełdowego lub papierów dłużnych w art. 22a ust. 1 dyrektywy 85/611/EWG rozumiane jest jako odniesienie do odzwierciedlania składu aktywów leżących u podstaw indeksu, w tym przy wykorzystaniu instrumentów pochodnych lub innych metod i instrumentów, o których mowa w art. 21 ust. 2 dyrektywy 85/611/EWG oraz w art. 11 niniejszej dyrektywy.

2. Odniesienie w art. 22a ust. 1 tiret pierwsze dyrektywy 85/611/EWG do indeksu, którego skład jest wystarczająco zróżnicowany, rozumiane jest jako odniesienie do indeksu zgodnego z zasadami dywersyfikacji ryzyka, o których mowa w art. 22a wspomnianej dyrektywy.

3. Odniesienie do indeksu przedstawiającego odpowiedni wzorzec dla rynku w art. 22a ust. 1 tiret drugie dyrektywy 85/611/EWG rozumiane jest jako odniesienie do indeksu, którego oferent stosuje uznaną metodologię, która generalnie nie powoduje wykluczenia z rynku największego emitenta na rynku, do którego się odnosi.

4. Odniesienie w art. 22a ust. 1 dyrektywy 85/61 1/EWG do publikowanego w odpowiedni sposób indeksu rozumiane jest jako odniesienie do indeksu spełniającego następujące kryteria:

a) jest publicznie dostępny;

b) podmiot oferujący indeks jest niezależny od UCITS odzwierciedlających skład indeksu.

Przepis określony w lit. b) nie wyklucza, że podmioty oferujące indeks i UCITS mogą należeć do tej samej grupy gospodarczej, pod warunkiem że przewidziano skuteczne rozwiązania dotyczące zarządzania w sytuacjach konfliktu interesów.

Artykuł 13

Transpozycja

1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 23 marca 2008 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 23 lipca 2008 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekażą Komisji teksty głównych przepisów prawa krajowego dotyczących dziedziny objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 15

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 marca 2007 r.