KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (¹), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje wydawanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa podstawy i procedury wydawania takich zezwoleń.

(2) Wniosek o zezwolenie został złożony dla monohydrochlorku L-histydyny monohydratu jako aminokwasu.

(3) Ponieważ wniosek o zezwolenie został złożony przed terminem stosowania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003, podstawą jego złożenia była dyrektywa Rady 82/471/EWG z dnia 30 czerwca 1982 r. dotycząca niektórych produktów stosowanych w żywieniu zwierząt (²). Od dnia 18 października 2004 r. aminokwasy, ich sole i podobne produkty są objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. Wniosek należy zatem uważać za wniosek na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4) W celu spełnienia wymogów określonych w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 na poparcie wniosku przedłożono dodatkowe informacje.

(5) Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie monohydrochlorku L-histydyny monohydratu jako dodatku paszowego dla łososiowatych, celem sklasyfikowania go w kategorii dodatku „dodatki dietetyczne” i grupie funkcjonalnej „aminokwasy, ich sole i produkty podobne”.

(6) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w opiniach z dnia 2 marca 2005 r. (³) i z 18 października 2006 r. (⁴), że monohydrochlorek L-histydyny monohydrat nie ma negatywnego oddziaływania na zdrowie zwierząt, ludzi ani na środowisko naturalne. Ponadto stwierdził, że monohydrochlorek L-histydyny monohydrat nie stanowi żadnego innego zagrożenia, które zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 wykluczałoby wydanie zezwolenia. Zgodnie z tą opinią aminokwas ten jest niezbędny także dla ryb i wykazano, że stosowanie tego preparatu zapobiegało w warunkach hodowlanych zaćmie u łososiowatych. Urząd w swojej opinii zaleca podjęcie odpowiednich środków zapewniających bezpieczeństwo użytkownika. Jego zdaniem nie ma potrzeby wprowadzania konkretnych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy zostało przedłożone Urzędowi przez laboratorium referencyjne Wspólnoty określone w rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003. Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy dopuścić stosowanie preparatu określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zezwala się na stosowanie preparatu wyszczególnionego w załączniku, należącego do kategorii dodatku „dodatki dietetyczne” i grupy funkcjonalnej „aminokwasy, ich sole i produkty podobne”, jako dodatku w żywieniu zwierząt przy zachowaniu warunków określonych w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 marca 2007 r.

ZAŁĄCZNIK