KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/119/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. wprowadzającą ogólne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób zwierząt i szczególne środki odnoszące się do choroby pęcherzykowej świń (¹), w szczególności jej art. 24 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą zasady zdrowia zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję i wprowadzanie do obrotu produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 92/119/EWG ustanawia środki zwalczania niektórych chorób zwierząt. W załączniku II do tej dyrektywy ustanowione zostały przepisy szczególne dotyczące choroby pęcherzykowej świń.

(2) Ze względu na fakt uchylenia z dniem 1 stycznia 2006 r. dyrektyw Rady 72/461/EWG (³) i 80/215/EWG (⁴), odesłania do tych dyrektyw zawarte w dyrektywie 92/119/EWG należy zastąpić odesłaniami do załączników II i III do dyrektywy 2002/99/WE.

(3) Jeżeli pozwala na to sytuacja zdrowotna dotycząca choroby pęcherzykowej świń, należy przewidzieć szczególne rozwiązanie w odniesieniu do znakowania mięsa i jego późniejszego wykorzystania oraz przeznaczenia produktów przetworzonych, pod warunkiem że stopień ochrony przed chorobą pęcherzykową świń nie zostanie naruszony przez handel wewnątrzwspólnotowy lub międzynarodowy.

(4) Niektóre państwa członkowskie poinformowały Komisję, że znak identyfikacyjny, o którym mowa w załączniku II do dyrektywy 2002/99/WE, jest w niewielkim stopniu akceptowany przez podmioty i klientów w sektorze. W związku z tym należy przewidzieć inny znak identyfikacyjny, o którego stosowaniu mogą podjąć decyzję państwa członkowskie. Dla celów kontroli ważne jest jednak, by państwa członkowskie poinformowały Komisję z wyprzedzeniem, jeżeli zdecydują się na stosowanie innego znaku identyfikacyjnego w przypadku wybuchu choroby pęcherzykowej świń.

(5) Przewidziany w niniejszej dyrektywie inny znak identyfikacyjny musi się wyraźnie odróżniać od pozostałych znaków identyfikacyjnych mających zastosowanie do mięsa wieprzowego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/ 2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁵) lub rozporządzeniem Komisji WE) nr 2076/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r. ustanawiającym środki przejściowe do celów wdrożenia rozporządzeń (WE) nr 853/ 2004, (WE) nr 854/2004 oraz (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniającym rozporządzenia (WE) nr 853/2004 oraz (WE) nr 854/ 2004 (⁶).

(6) W odróżnieniu do przepisów ogólnych art. 13 dyrektywy 92/119/EWG, przepisy szczegółowe dotyczące choroby pęcherzykowej świń określone w załączniku II do tej dyrektywy nie zezwalają na usunięcie zwierząt z gospodarstwa w strefie ochronnej w przypadku utrzymania w mocy zakazów z powodu występowania dalszych przypadków choroby. Należy zatem przewidzieć takie odstępstwo dla gospodarstw, w których przechowywanie zwierząt przez okres dłuższy niż 30 dni stanowiłoby problem.

(7) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W sekcji 7 załącznika II do dyrektywy 92/119/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) w pkt 2 wprowadza się następujące zmiany:

a) litera g) otrzymuje brzmienie:

_„g) mięso świń określone w lit. f) ppkt i):

(i) mięso nie wchodzi do wewnątrzwspólno-towego lub międzynarodowego obrotu handlowego i widnieje na nim znak jakości zdrowotnej dla mięsa świeżego przewidziany w załączniku II do dyrektywy 2002/ 99/WE (*),

(ii) jest pozyskiwane, rozbierane, transportowane i magazynowane oddzielnie od mięsa przeznaczonego do wewnątrzwspólnoto-wego lub międzynarodowego obrotu handlowego i jest wykorzystywane w taki sposób, aby uniknąć przedostania się go do produktów mięsnych przeznaczonych do handlu wewnątrzwspólnotowego lub międzynarodowego, chyba że zostało poddane obróbce określonej w załączniku III do dyrektywy 2002/99/WE;

(*) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, str. 11.”;

b) dodaje się lit. h) w brzmieniu:

_„h) (i) w drodze odstępstwa od lit. g), w przypadku mięsa świń określonego w lit. f) ppkt (i) państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o stosowaniu innego znaku identyfikacyjnego niż specjalny znak identyfikacyjny określony w załączniku II do dyrektywy 2002/99/WE, pod warunkiem że wyraźnie odróżnia się on od pozostałych znaków identyfikacyjnych mających zastosowanie do mięsa wieprzowego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (*) lub rozporządzeniem Komisji WE) nr 2076/ 2005 (**).

Państwa członkowskie podejmujące decyzję o stosowaniu innego znaku identyfikacyjnego informują o tym fakcie Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt;

(ii) do celów określonych w ppkt (i) znak identyfikacyjny musi być czytelny i nieusuwalny, a litery łatwe do odczytania i wyraźne. Znak identyfikacyjny musi posiadać następujący kształt i zawierać następujące oznaczenia:

XY oznacza właściwy kod państwa przewidziany w pkt 6 części B sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004. 1234 oznacza numer identyfikacyjny zakładu, o którym mowa w pkt 7 części B sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

(*) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 55.

(**) Dz.U. L 338 z 22.12.2005, str. 83.”;

2) dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5. Jeżeli zakazy przewidziane w pkt 2 lit. f) pozostają w mocy powyżej 30 dni z powodu występowania dalszych przypadków choroby i w wyniku tego powstają problemy z przechowywaniem zwierząt, właściwy organ może, na wniosek właściciela wyjaśniający jego podstawę oraz pod warunkiem, że urzędowy lekarz weterynarii potwierdził ten fakt, zezwolić na usunięcie zwierząt z gospodarstwa w strefie ochronnej. Przepisy pkt 2 lit. f) i h) stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian.”.

Artykuł 2

Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 1 stycznia 2008 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekażą Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienia do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 lutego 2007 r.