RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14, art. 18 ust. 5 i art. 23 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 5 lipca 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/468/WPZiB przedłużające i zmieniające mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Sudanie (¹).

(2) Od początku międzynarodowych działań mających na celu opanowanie i rozwiązanie kryzysu w Darfurze Unia Europejska jest w nie aktywnie zaangażowana na szczeblu dyplomatycznym i politycznym.

(3) Unia Europejska pragnie zwiększyć swoją rolę polityczną w kryzysie, w którego opanowywaniu uczestniczy wiele podmiotów lokalnych, regionalnych i międzynarodowych, oraz utrzymać spójność między pomocą Unii w zarządzaniu kryzysowym w Darfurze pod kierownictwem Unii Afrykańskiej (UA), z jednej strony, a ogólnymi stosunkami politycznymi z Sudanem, w tym w zakresie realizacji ogólnego porozumienia pokojowego (CPA) między rządem Sudanu a Ludowym Ruchem/Ludową Armią Wyzwolenia Sudanu (SPLM/A), z drugiej strony.

(4) W dniu 5 maja 2006 r. w Abudży rząd Sudanu i poszczególne odłamy rebeliantów zawarły porozumienie pokojowe w sprawie Darfuru (DPA). Unia będzie wspierać starania na rzecz zwiększenia poparcia dla DPA wśród ugrupowań rebeliantów jako zasadniczego elementu wszechstronnego procesu politycznego, od którego zależy trwały pokój i trwałe bezpieczeństwo oraz zakończenie cierpień milionów ludzi w Darfurze. Zadania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) powinny w pełni uwzględniać rolę Unii w realizacji DPA, w tym rolę, którą pełni ona w odniesieniu do procesu dialogu i konsultacji pomiędzy stronami konfliktu w Darfurze.

(5) Unia udziela znaczącej pomocy misji Unii Afrykańskiej w regionie Darfur w Sudanie (AMIS) w zakresie planowania i zarządzania oraz finansowania i logistyki.

(6) W reakcji na informacje o łamaniu w Darfurze międzynarodowego prawa humanitarnego i praw człowieka przedstawione w raporcie Międzynarodowej Komisji Śledczej w dniu 31 marca 2005 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) przyjęła rezolucję 1593 (2005), w której przekazuje sprawę sytuacji w Darfurze Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu.

(7) W dniu 31 sierpnia 2006 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję 1706 (2006), która do mandatu misji ONZ w Sudanie (UNMIS) włącza zwiększenie zaangażowania w Darfurze oraz podjęcie, w porozumieniu z UA, kroków zmierzających do wzmocnienia misji Unii Afrykańskiej w regionie Darfur (AMIS) poprzez wykorzystanie zasobów ONZ. W celu wykonania tej decyzji ONZ, UA i rząd Sudanu spotkały się dnia 16 listopada 2006 r. w Addis Abebie w ramach konsultacji na wysokim szczeblu. W zakresie wsparcia ONZ na rzecz AMIS strony te uzgodniły podejście trójfazowe, które doprowadzi do powstania połączonych sił zbrojnych UA i ONZ.

(8) Zatwierdzając konkluzje konsultacji z Addis Abeby, Rada Pokoju i Bezpieczeństwa UA postanowiła przedłużyć mandat AMIS o 6 miesięcy, do dnia 30 czerwca 2007 r., z zastrzeżeniem możliwości dokonania przez UA jego przeglądu oraz w zależności od dostępności zasobów finansowych. Dnia 15 grudnia 2006 r. Rada Europejska osiągnęła porozumienie w sprawie przedłużenia cywilno-wojskowego działania wspierającego Unii Europejskiej na rzecz AMIS. Odpowiednia współpraca polityczna z UA, ONZ i rządem Sudanu oraz określone zdolności koordynacyjne są więc w dalszym ciągu konieczne.

(9) W dniu 19 grudnia 2006 r. Sekretarz Generalny ONZ mianował Specjalnego Wysłannika do Darfuru.

(10) Stała obecność w Chartumie umożliwia dalsze utrzymywanie kontaktów SPUE z rządem w Sudanie, z sudańskimi partiami politycznymi, z kierownictwem misji AMIS, Organizacją Narodów Zjednoczonych i jej agencjami, a także z misjami dyplomatycznymi; umożliwia także uczestnictwo w działaniach komitetów oceniających utworzonych w celu nadzorowania realizacji CPA i DPA i dokładniejsze monitorowanie sytuacji we wschodnim Sudanie po zawarciu porozumienia pokojowego w sprawie wschodniego Sudanu (ESPA). W podobny sposób obecność w Dżubie pozwoliłaby utrzymywać bliższe i bardziej regularne kontakty z rządem Sudanu Południowego oraz z SPLM, a także uważniej śledzić sytuację w Sudanie Południowym.

(11) W dniu 7 czerwca 2006 r. Rada zatwierdziła politykę Unii Europejskiej w sprawie bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii Europejskiej w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu o Unii Europejskiej

(12) Na podstawie przeglądu wspólnego działania 2006/468/WPZiB mandat SPUE w Sudanie powinien zasadniczo zostać przedłużony o 12 miesięcy.

(13) Pan Pekka HAAVISTO poinformował Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela o swym zamiarze ustąpienia ze stanowiska z końcem kwietnia 2007 r. Jego mandat należy zatem przedłużyć do dnia 30 kwietnia 2007 r. Rada ma zamiar mianować nowego SPUE na pozostały okres mandatu.

(14) SPUE będzie wykonywał swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 11 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

Artykuł 1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Mandat pana Pekki HAAVISTA, specjalnego przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) w Sudanie, zostaje niniejszym przedłużony do dnia 30 kwietnia 2007 r.

Artykuł 2

Cele polityki

Podstawą mandatu SPUE są cele polityki Unii Europejskiej w Sudanie, w szczególności dotyczące:

a) wysiłków podejmowanych w ramach społeczności międzynarodowej i wspierania Unii Afrykańskiej (UA) i Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) w celu udzielenia stronom sudańskim, UA i ONZ pomocy w osiągnięciu pokojowego rozwiązania konfliktu w Darfurze, w tym poprzez realizację porozumienia pokojowego w sprawie Darfuru (DPA), jak również w celu ułatwiania realizacji ogólnego porozumienia pokojowego (CPA) oraz wspierania dialogu pomiędzy stronami w południowej części Sudanu, a także ułatwiania realizacji porozumienia pokojowego w sprawie wschodniego Sudanu (ESPA), z należytym uwzględnieniem regionalnych konsekwencji tych problemów oraz zasady samodzielnej odpowiedzialności Afryki; oraz

b) zapewnienia jak najskuteczniejszej i jak najbardziej dostrzegalnej pomocy Unii Europejskiej dla misji UA w regionie Darfur w Sudanie (AMIS).

Artykuł 3

Mandat

1. Dla osiągnięcia celów polityki mandat SPUE obejmuje:

a) współdziałanie z UA, rządem Sudanu, rządem Sudanu Południowego, ugrupowaniami zbrojnymi z Darfuru, innymi stronami w Sudanie oraz organizacjami pozarządowymi oraz utrzymywanie ścisłej współpracy z ONZ i innymi odpowiednimi podmiotami międzynarodowymi w celu realizacji celów polityki Unii;

b) reprezentowanie Unii podczas rozmów prowadzonych przez strony konfliktu w Darfurze, podczas posiedzeń wysokiego szczebla Wspólnej Komisji, jak również, jeśli będzie to wymagane, na innych stosownych posiedzeniach;

c) reprezentowanie Unii, gdy jest to możliwe, w komisjach oceniających realizację porozumień CPA i DPA;

d) śledzenie wydarzeń związanych z realizacją ESPA;

e) zapewnianie spójności między pomocą Unii w zarządzaniu kryzysowym w Darfurze oraz ogólnymi stosunkami politycznymi Unii z Sudanem;

f) w dziedzinie praw człowieka, w tym praw dzieci i kobiet, oraz w dziedzinie walki z bezkarnością w Sudanie -śledzenie sytuacji i utrzymanie stałych kontaktów z władzami Sudanu, UA i ONZ, w szczególności z Biurem Wysokiego Komisarza ds. Praw Człowieka, obserwatorami praw człowieka działającymi w regionie oraz z Urzędem Prokuratora Międzynarodowego Trybunału Karnego.

2. W celu sprawowania swojego mandatu SPUE między innymi:

a) obserwuje wszelkie działania Unii;

b) zapewnia koordynację i spójność pomocy udzielanej przez Unię misji AMIS;

c) wspiera proces polityczny oraz działania związane z realizacją porozumień CPA, DPA i ESPA; oraz

d) śledzi zgodność działań podejmowanych przez strony w Sudanie z odpowiednimi rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ, w szczególności z rezolucjami nr 1556 (2004), 1564 (2004), 1591 (2005), 1593 (2005), 1672 (2006), 1679 (2006) i 1706 (2006), oraz składa sprawozdania na ten temat.

Artykuł 4

Wykonanie mandatu

1. SPUE odpowiada za wykonywanie mandatu działając pod zwierzchnictwem i kierownictwem operacyjnym Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela (SG/WP). SPUE jest odpowiedzialny przed Komisją za wszystkie wydatki.

2. Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPB) utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym z Radą. KPB ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania SPUE w ramach mandatu.

3. SPUE regularnie składa KPB sprawozdania na temat sytuacji w Darfurze i pomocy udzielanej przez Unię Europejską misji AMIS, a także na temat sytuacji na całym terytorium Sudanu.

Artykuł 5

Finansowanie

1. Wydatki związane z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 marca do dnia 30 kwietnia 2007 r. pokryte zostaną z finansowej kwoty odniesienia przyznanej przez Radę w związku z mandatem SPUE na okres od dnia 18 lipca 2006 r. do dnia 28 lutego 2007 r.

2. Wydatkami pokrywanymi w ramach kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem, że żadne kwoty finansowania wstępnego nie pozostaje własnością Wspólnoty.

3. Zarządzanie wydatkami podlega umowie pomiędzy SPUE a Komisją.

4. Wsparcie logistyczne w regionie jest zapewniane odpowiednio przez Prezydencję, Komisję lub państwa członkowskie.

Artykuł 6

Skład zespołu

1 W granicach swojego mandatu i odpowiednich dostępnych środków finansowych SPUE jest odpowiedzialny za powołanie własnego zespołu w porozumieniu z Prezydencją, przy wsparciu ze strony SG/WP oraz przy pełnym współudziale Komisji. SPUE powiadamia Prezydencję i Komisję o ostatecznym składzie swojego zespołu.

2 Państwa członkowskie i instytucje Unii Europejskiej mogą zaproponować oddelegowanie pracowników do współpracy ze SPUE. Wynagrodzenie personelu oddelegowanego przez państwo członkowskie lub instytucję Unii Europejskiej do SPUE jest pokrywane odpowiednio przez dane państwo członkowskie lub daną instytucję Unii Europejskiej.

3. Informacje o wszystkich stanowiskach kategorii A, które nie zostaną obsadzone przez oddelegowanie, są w odpowiedni sposób ogłaszane przez Sekretariat Generalny Rady i przekazywane państwom członkowskim oraz instytucjom Unii Europejskiej w celu pozyskania kandydatów o najlepszych kwalifikacjach.

4. Przywileje, immunitety i dalsze gwarancje niezbędne do wykonania i sprawnego działania misji SPUE i jego pracowników ustala się między stronami. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają w tym celu wszelkie niezbędne wsparcie.

Artykuł 7

Bezpieczeństwo

1. SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa (²), w szczególności w trakcie zarządzania informacjami niejawnymi UE.

2. Zgodnie z polityką Unii Europejskiej dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium UE w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu o Unii Europejskiej, SPUE podejmuje wszelkie środki możliwe do zrealizowania w uzasadnionych granicach, zgodne z jego mandatem oraz odpowiadające sytuacji w dziedzinie bezpieczeństwa na obszarze geograficznym, za który jest on odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa całemu personelowi bezpośrednio mu podlegającemu, zwłaszcza przez:

a) sporządzenie planu bezpieczeństwa danej misji opartego na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady, obejmującego fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, zarządzanie zdarzeniami związanymi z naruszeniem bezpieczeństwa, jak również plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b) zapewnienie objęcia całego personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii Europejskiej ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka stosownym do warunków panujących na obszarze misji;

c) dbanie o to, by wszyscy członkowie jego zespołu rozmieszczeni poza terytorium Unii Europejskiej, w tym personel zakontraktowany na miejscu, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie dotyczące bezpieczeństwa, w oparciu o wskaźniki ryzyka przyznane obszarowi prowadzenia misji przez Sekretariat Generalny Rady;

d) zapewnienie wdrożenia wszelkich uzgodnionych zaleceń wydanych po dokonaniu ocen bezpieczeństwa oraz regularnego dostarczania SG/WP, Radzie oraz Komisji pisemnych sprawozdań o wdrażaniu tych zaleceń oraz o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu;

e) zapewnianie, w razie konieczności i w ramach obowiązków wynikających z jego pozycji w strukturze dowodzenia, stosowania spójnego podejścia w odniesieniu do kwestii bezpieczeństwa personelu we wszystkich strukturach UE uczestniczących w operacji lub operacjach zarządzania kryzysowego na obszarze geograficznym, za który jest on odpowiedzialny.

Artykuł 8

Komórka koordynacyjna

1. W koordynowaniu pomocy udzielanej AMIS przez Unię, SPUE jest wspomagany przez komórkę koordynacyjną ad hoc (biuro SPUE), utworzoną w Addis Abebie, działającą pod jego zwierzchnictwem, o której mowa w art. 5 ust. 2 wspólnego działania 2005/557/WPZiB z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie cywilno-wojskowego działania Unii Europejskiej wspierającego misję Unii Afrykańskiej w regionie Darfur w Sudanie (³).

2. W skład biura SPUE w Addis Abebie wchodzą: doradca polityczny, wyższy rangą doradca wojskowy oraz doradca policyjny.

3. Doradca policyjny i doradca wojskowy w biurze SPUE działają jako doradcy SPUE do spraw - odpowiednio - policyjnych i wojskowych związanych z udzielaną przez Unię pomocą, o której mowa w ust. 1. W tym zakresie podlegają oni SPUE.

4. Doradca policyjny i doradca wojskowy nie otrzymują od SPUE instrukcji dotyczących zarządzania wydatkami związanymi - odpowiednio - z policyjnymi i wojskowymi aspektami udzielanej przez Unię pomocy, o której mowa w ust. 1. SPUE nie ponosi odpowiedzialności w tym zakresie.

5. Biuro SPUE mieści się w Chartumie i składa się z doradcy politycznego oraz pracowników niezbędnych do zapewnienia wsparcia administracyjnego i logistycznego. Zgodnie z mandatem opisanym w art. 3, jeśli biuro w Chartumie nie może zapewnić niezbędnego wsparcia personelowi biura SPUE rozmieszczonemu w innych regionach Sudanu, utworzone zostaną także biura zależne w Darfurze i Sudanie Południowym. W razie potrzeby biuro w Chartumie korzysta z pomocy ekspertów biura SPUE w Addis Abebie w kwestiach wojskowych i policyjnych.

Artykuł 9

Sprawozdawczość

Przyjmuje się jako zasadę, że SPUE osobiście składa sprawozdania SG/WP i KPB i że może również składać sprawozdania odpowiedniej grupie roboczej. Regularne sprawozdania pisemne są przekazywane SG/WP, Radzie i Komisji. Na zalecenie SG/WP i KPB, SPUE może składać sprawozdanie Radzie ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych.

Artykuł 10

Koordynacja

Dla zapewnienia spójności działań zewnętrznych Unii Europejskiej, działania SPUE są koordynowane z działaniami SG/WP, Prezydencji i Komisji. SPUE regularnie dostarcza informacji misjom państw członkowskich i delegacjom Komisji. W terenie SPUE utrzymuje ścisłe kontakty z Prezydencją, Komisją i szefami misji, które to strony dokładają wszelkich starań, aby wspierać go w wykonywaniu mandatu. SPUE kontaktuje się również z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi obecnymi w terenie.

Artykuł 11

Przegląd

Wdrożenie niniejszego wspólnego działania i zapewnienie jego spójności z innymi działaniami Unii Europejskiej w regionie jest przedmiotem regularnych przeglądów. Do połowy kwietnia 2007 r. SPUE przedstawi SG/WP, Radzie i Komisji kompleksowe sprawozdanie z realizacji mandatu.

Artykuł 12

Wejście w życie

Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie w dniu jego przyjęcia.

Artykuł 13

Publikacja

Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 15 lutego 2007 r.