RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 181a,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od 1963 r. Europejski Bank Inwestycyjny („EBI”) prowadzi działania poza granicami Wspólnoty wspierające jej politykę zewnętrzną.

(2) Większość tych operacji jest prowadzona na wniosek Rady i wspierana gwarancjami budżetowymi Wspólnoty administrowanymi przez Komisję. Ostatnio gwarancję wspólnotową na lata 2000-2007 ustanowiono decyzją Rady 2000/24/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. o udzieleniu gwarancji wspólnotowej dla Europejskiego Banku Inwestycyjnego na pokrycie strat poniesionych w związku z pożyczkami udzielonymi na potrzeby projektów prowadzonych poza obszarem Wspólnoty (Europa Środkowa i Wschodnia, kraje basenu Morza Śródziemnego, Ameryka Łacińska i Azja oraz Republika Południowej Afryki) (²) oraz decyzjami 2001/777/WE (³) 1 2005/48/WE (⁴) w sprawie pożyczek regionalnych.

(3) W celu wsparcia działań zewnętrznych UE bez uszczerbku dla zdolności kredytowej EBI, bank ten powinien otrzymać gwarancję budżetową Wspólnoty na operacje realizowane poza granicami Wspólnoty. Należy zachęcać EBI do rozszerzenia zakresu operacji poza-wspólnotowych prowadzonych bez gwarancji wspólnotowych, w szczególności w krajach ubiegających się o członkostwo i krajach basenu Morza Śródziemnego oraz krajach posiadających wiarygodność kredytową na poziomie inwestycyjnym, leżących w innych regionach przy jednoczesnym sprecyzowaniu charakteru gwarancji wspólnotowej jako instrumentu zabezpieczającego ryzyko związane z sytuacją polityczną lub suwerennością.

(4) Gwarancja wspólnotowa powinna pokrywać straty związane z pożyczkami i gwarancjami na zabezpieczenie pożyczek w ramach kwalifikowalnych projektów inwestycyjnych EBI w krajach objętych instrumentem pomocy przedakcesyjnej (⁵) („IPA”), europejskim instrumentem sąsiedztwa i partnerstwa (⁶) („EISiP”) oraz instrumentem współpracy na rzecz rozwoju („DCI”), w przypadkach gdy finansowanie pożyczki lub gwarancja zostały udzielone zgodnie z podpisanym porozumieniem, które nie wygasło ani nie zostało rozwiązane („operacje finansowe EBI”).

(5) Kwoty objęte gwarancją wspólnotową na mocy niniejszej decyzji powinny stanowić pułapy finansowania przez EBI objęte tą gwarancją. Nie powinny one być kwotami docelowymi, które EBI powinien koniecznie osiągnąć.

(6) Polityka UE w zakresie stosunków zewnętrznych została w ostatnich latach zrewidowana i rozszerzona. W szczególności dotyczy to strategii przedakcesyjnej określonej w dokumencie Komisji w sprawie strategii rozszerzania UE z 2005 r., europejskiej polityki sąsiedztwa określonej w dokumencie strategicznym Komisji z dnia 12 maja 2004 r. oraz nowych partnerstw z Ameryką Łacińską i Azją Południowo-Wschodnią oraz partnerstwa strategicznego UE z Rosją, Chinami i Indiami.

(7) Od 2007 r. stosunki zewnętrzne UE będą także wspierane przez nowe instrumenty finansowe, tj. IPA, EISiP, DCI oraz instrument na rzecz stabilności (⁷).

(8) Operacje finansowe EBI powinny być spójne z polityką zewnętrzną UE i wspierać tę politykę oraz konkretne cele regionalne. Finansowanie przez EBI powinno uzupełniać odpowiednie wspólnotowe polityki, programy i instrumenty na rzecz pomocy w różnych regionach. Celami finansowymi EBI we wszystkich kwalifikujących się regionach powinny być ponadto ochrona środowiska naturalnego i bezpieczeństwo energetyczne państw członkowskich. Operacje finansowe EBI powinny być realizowane w krajach, które spełniają odpowiednie warunki zgodnie z porozumieniami UE na wysokim szczeblu w sprawach politycznych i makroekonomicznych.

(9) Należy zintensyfikować dialog Komisji i EBI dotyczący polityki oraz wzmocnić planowanie strategiczne i spójność finansowania ze strony EBI i Komisji. Powiązanie działań EBI poza granicami Wspólnoty z politykami UE powinno być wzmocnione poprzez ściślejszą współpracę EBI z Komisją zarówno na poziomie centralnym, jak i w terenie. Taka zwiększona koordynacja powinna obejmować między innymi wzajemne konsultacje prowadzone na wczesnym etapie w sprawach związanych z polityką, przygotowywaniem dokumentów mających znaczenie dla obu stron oraz zamierzeń projektowych. Szczególne znaczenie będą miały konsultacje prowadzone na wczesnym etapie w sprawie dokumentów z zakresu planowania strategicznego przygotowanych przez Komisję lub przez EBI w celu zoptymalizowania synergii między działaniami EBI i Komisji oraz mierzenia postępu w realizowaniu stosownych celów politycznych UE.

(10) W odniesieniu do krajów ubiegających się o członkostwo, finansowanie przez EBI w tych krajach powinno odzwierciedlać priorytety określone w partnerstwie akcesyjnym i europejskim, w układach o stabilizacji i stowarzyszeniu oraz w negocjacjach z UE. Głównym celem działań UE na Bałkanach Zachodnich powinno być stopniowe przechodzenie od odbudowy do pomocy przedakcesyjnej. W tej kwestii EBI powinien w swojej działalności dodatkowo koncentrować się również na wspieraniu tworzenia instytucji, w razie potrzeby we współpracy z innymi międzynarodowymi instytucjami finansowymi („MIF”) działającymi w regionie. W latach 2007-2013 finansowanie krajów kandydujących (Chorwacji, Turcji i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii) powinno w coraz większym stopniu korzystać ze środków przedakcesyjnych udostępnianych przez EBI, które z czasem należy rozszerzyć, tak aby obejmowały potencjalne kraje kandydujące z Bałkanów Zachodnich zgodnie z postępem procesu akcesyjnego tych krajów.

(11) W odniesieniu do krajów objętych EISiP, EBI powinien nadal prowadzić i konsolidować działania w regionie basenu Morza Śródziemnego, koncentrując się bardziej na rozwoju sektora prywatnego. W związku z tym konieczna jest również współpraca krajów partnerskich w celu ułatwienia rozwoju sektora prywatnego i wsparcia reform strukturalnych, w szczególności reformy sektora finansowego, jak i inne środki ułatwiające działania EBI, w szczególności w celu zagwarantowania EBI możliwości emitowania obligacji na rynkach lokalnych. W odniesieniu do Europy Wschodniej, Południowego Kaukazu i Rosji, EBI powinien rozszerzać swoją działalność w poszczególnych krajach przy spełnieniu odpowiednich warunków zgodnych z porozumieniami zawartymi na wysokim szczeblu przez UE i dane państwo w sprawach politycznych i makroekonomicznych. W tym regionie EBI powinien finansować projekty mające duże znaczenie dla UE w zakresie infrastruktury transportowej, energetycznej, telekomunikacyjnej i środowiskowej. Priorytetowo powinny być traktowane projekty zlokalizowane na ważniejszych głównych osiach sieci transeuropejskiej, projekty o skutkach transgranicz-nych dla jednego lub kilku państw członkowskich oraz główne projekty wspierające integrację regionalną poprzez zwiększanie wzajemnych powiązań. W sektorze ochrony środowiska EBI powinien nadać w Rosji pierwszeństwo projektom realizowanym w partnerstwie dla środowiska w ramach Wymiaru Północnego. W sektorze energetycznym szczególne znaczenie mają projekty związane ze strategicznymi dostawami energii i transportem energii. Operacje finansowe EBI w regionie powinny być realizowane w bliskiej współpracy z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju („EBOR”), w szczególności zgodnie z warunkami, które zostaną zawarte w trójstronnym protokole ustaleń między Komisją, EBI i EBOR.

(12) Finansowanie EBI w krajach Azji i Ameryki Łacińskiej będzie stopniowo dostosowywane do strategii współpracy UE w tych regionach i będzie uzupełniać instrumenty finansowane z zasobów budżetowych Wspólnoty. EBI powinien dołożyć starań, aby stopniowo rozszerzać swoje działania na większą liczbę krajów w tych regionach, obejmując nimi także biedniejsze kraje. Finansowanie EBI w krajach Azji i Ameryki Łacińskiej powinno, wspierając cele UE, koncentrować się na zrównoważonym podejściu do środowiska naturalnego (w tym łagodzeniu zmian klimatu) i projektach związanych z bezpieczeństwem energetycznym oraz dalszym wsparciu dla obecności UE w Azji i Ameryce Łacińskiej poprzez bezpośrednie inwestycje zagraniczne oraz transfer technologii i know-how. Uwzględniając zapewnienie efektywności z punktu widzenia kosztów, EBI powinien również w stanie współpracować bezpośrednio z lokalnymi przedsiębiorstwami, zwłaszcza w zakresie zrównoważonego podejścia do środowiska naturalnego i bezpieczeństwa energetycznego. Cele finansowania EBI w Azji i Ameryce Łacińskiej zostaną przeanalizowane ponownie podczas przeglądu śródokresowego.

(13) W Azji Środkowej EBI powinien skoncentrować się na głównych projektach związanych z dostawą energii i transportem energii, mających transgraniczne skutki. Finansowanie EBI w Azji Środkowej należy prowadzić w ścisłej współpracy z EBOR, zwłaszcza zgodnie z warunkami, które zostaną zawarte w trójstronnym protokole ustaleń między Komisją, EBI i EBOR.

(14) W celu uzupełnienia działań EBI w krajach AKP w ramach umowy z Kotonu, EBI powinien w Republice Południowej Afryki skoncentrować się na projektach leżących w interesie publicznym, związanych z infrastrukturą (także infrastrukturą komunalną, dostawami energii i wody) oraz wsparciem dla sektora prywatnego, w tym MŚP. Wprowadzenie zasad współpracy gospodarczej określonych w porozumieniu w sprawie współpracy handlowej i współpracy na rzecz rozwoju UE-RPA wzmocni promocję działań EBI w tym regionie.

(15) Mając na uwadze zwiększenie spójności całkowitego wsparcia UE w poszczególnych regionach, należy dążyć do możliwości połączenia finansowania EBI z zasobami budżetowymi UE w formie, odpowiednio, dotacji, subwencji dla kapitału podwyższonego ryzyka i dotacji na spłatę odsetek oraz pomocy technicznej w przygotowaniu wniosku, wdrażaniu lub rozszerzaniu ram prawnych i regulacyjnych poprzez IPA, EISiP, instrument na rzecz stabilności, a w przypadku RPA - DCI.

(16) EBI współpracuje już ściśle z MIF i europejskimi instytucjami dwustronnymi. Współpraca ta opiera się na zasadach określonych dla konkretnych regionów w protokołach ustaleń, które powinny zostać zatwierdzone przez organy zarządzające EBI. W ramach operacji finansowych realizowanych poza granicami UE objętych zakresem zastosowania niniejszej decyzji, EBI powinien nadal dążyć do rozszerzania koordynacji i zacieśniania współpracy, w odpowiednich przypadkach, z MIF i europejskimi instytucjami dwustronnymi, w tym, w razie potrzeby, współpracy w zakresie warunków sektorowych, zwiększonego wykorzystania współfinanso-wania inicjatyw światowych z innymi MIF, na przykład promujących koordynację pomocy i jej skuteczność, oraz udziału w nich MIF.

(17) Należy rozwijać procedury sprawozdawcze w zakresie operacji finansowych EBI obowiązujące EBI i Komisję. Komisja powinna, na podstawie informacji otrzymanych z EBI, składać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie roczne sprawozdania w sprawie operacji finansowych EBI realizowanych zgodnie z niniejszą decyzją. Sprawozdania te powinny w szczególności zawierać część dotyczącą korzyści wynikających z polityk UE oraz część dotyczącą współpracy z Komisją, innymi MIF oraz dwustronnymi darczyńcami, w tym część dotyczącą współfinansowania.

(18) Gwarancja wspólnotowa ustanowiona niniejszą decyzją powinna objąć operacje finansowe EBI podpisane w okresie od 1 lutego 2007 r. do 31 grudnia 2013 r. Aby dokonać bilansu postępów poczynionych w pierwszej połowie tego okresu, EBI i Komisja powinny przygotować śródokresowy przegląd decyzji. Przegląd ten powinien w szczególności zawierać niezależną ocenę, której zakres jest określony w załączniku II.

(19) Operacje finansowe EBI powinny być nadal zarządzane zgodnie z wewnętrznymi zasadami i procedurami EBI, w tym odpowiednimi procedurami kontrolnymi, jak również z obowiązującymi zasadami i procedurami dotyczącymi Trybunału Obrachunkowego i Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).

(20) Fundusz Gwarancyjny dla działań zewnętrznych („Fundusz Gwarancyjny”) ustanowiony rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2728/94 z dnia 31 października 1994 r. powinien nadal stanowić bufor płynności finansowej dla budżetu wspólnotowego chroniący przed stratami z tytułu operacji finansowych EBI (⁸).

(21) EBI powinien w porozumieniu z Komisją przygotować orientacyjny wieloletni plan wielkości zatwierdzanych operacji finansowych EBI w celu zagwarantowania odpowiedniego planowania budżetowego w zakresie finansowania Funduszu Gwarancyjnego. Komisja powinna uwzględnić powyższy plan w swoim zwyczajnym programowaniu budżetowym przekazywanym władzy budżetowej,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Gwarancja i pułapy

1. Wspólnota udziela Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu („EBI”) gwarancji globalnej („gwarancja wspólnotowa”) w związku z wszelkimi płatnościami nieotrzymanymi, a należnymi EBI, wynikającymi z pożyczek i gwarancji na zabezpieczenie pożyczek udzielonych na rzecz zakwalifikowanych przez EBI projektów inwestycyjnych realizowanych w państwach objętych niniejszą decyzją, w przypadku gdy pożyczka lub gwarancja została udzielona zgodnie z podpisaną umową, która nie wygasła ani nie została rozwiązana („operacje finansowe EBI”) oraz zgodnie z zasadami i procedurami EBI i w ramach wspierania odpowiednich celów polityki zewnętrznej Unii Europejskiej.

2. Gwarancja wspólnotowa jest ograniczona do 65 % łącznej sumy przyznanych kredytów i udzielonych gwarancji w ramach operacji finansowych EBI, pomniejszonej o zwrócone kwoty, a powiększonej o wszelkie kwoty z nimi związane.

3. Maksymalny pułap operacji finansowych EBI w okresie, o którym mowa w ust. 6, pomniejszony o anulowane kwoty, nie przekracza 27 800 milionów EUR. Maksymalny pułap podzielony jest na dwie części:

a) pułap podstawowy o ustalonej maksymalnej wysokości 25 800 milionów EUR z rozdziałem według regionów określonym w ust. 4, obejmujący cały okres, o którym mowa w ust. 6;

b) upoważnienie fakultatywne w wysokości 2 000 milionów EUR. Decyzja o częściowym lub całkowitym uruchomieniu kwoty fakultatywnej i jej rozdziale według regionów zostanie podjęta przez Radę zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 181a ust. 2 Traktatu. Decyzja ta zostanie podjęta na podstawie wyników śródokresowego przeglądu określonego w art. 9. Dz.U. L 293 z 12.11.1994, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2273/2004 (Dz.U. L 396 z 31.12.2004, str. 28).

4. Pułap podstawowy, o którym mowa w ust. 3 lit. a), dzieli się na następujące wiążące pułapy regionalne:

a) kraje ubiegające się o członkostwo: 8 700 milionów EUR;

b) kraje objęte polityką sąsiedztwa i partnerstwa: 12 400 milionów EUR;

w podziale na następujące orientacyjne pułapy cząstkowe:

i) kraje basenu Morza Śródziemnego: 8 700 milionów EUR;

ii) Europa Wschodnia, Południowy Kaukaz i Rosja: 3 700 milionów EUR;

c) Azja i Ameryka Łacińska: 3 800 milionów EUR;

w podziale na następujące orientacyjne pułapy cząstkowe:

i) Ameryka Łacińska: 2 800 milionów EUR;

ii) Azja: 1 000 milionów EUR;

d) Republika Południowej Afryki: 900 milionów EUR.

5. W ramach pułapów regionalnych organy zarządzające EBI mogą podjąć decyzję o przeniesieniu pomiędzy pułapami cząstkowymi kwot w wysokości do 10 % danego pułapu regionalnego.

6. Gwarancja wspólnotowa obejmuje operacje finansowe EBI podpisane w okresie od 1 lutego 2007 r. do 31 grudnia 2013 r.

7. Jeśli do dnia zakończenia okresu, o którym mowa w ust. 6, Rada nie przyjmie decyzji przyznającej nową gwarancję wspólnotową EBI dla jego operacji finansowych realizowanych poza granicami Wspólnoty, okres ten ulega automatycznemu przedłużeniu o sześć miesięcy.

Artykuł 2

Kraje objęte gwarancją

1. Wykaz krajów, które kwalifikują się lub mogłyby się kwalifikować do finansowania przez EBI w ramach gwarancji wspólnotowej, jest zamieszczony w załączniku I.

2. W przypadku krajów wymienionych w załączniku I i oznaczonych symbolem „*”, a także w przypadku innych krajów nie wymienionych w załączniku I, Rada podejmuje każdą decyzję o kwalifikowalności danego kraju do finansowania przez EBI w ramach gwarancji wspólnotowej indywidualnie zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 181a ust. 2 Traktatu.

3. Gwarancja wspólnotowa obejmuje wyłącznie operacje finansowe EBI realizowane w krajach, które zawarły z EBI umowę ramową, w której określono warunki prawne prowadzenia takich operacji finansowych EBI.

4. W przypadku poważnych obaw związanych z sytuacją polityczną lub gospodarczą danego kraju, Rada może, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 181a ust. 2 Traktatu, podjąć decyzję o zawieszeniu w tym kraju nowego finansowania przez EBI w ramach gwarancji wspólnotowej.

5. Gwarancja wspólnotowa nie obejmuje operacji finansowych prowadzonych przez EBI w danym kraju, jeśli umowa dotycząca takich operacji finansowych została podpisana po przystąpieniu tego kraju do UE.

Artykuł 3

Spójność z politykami Unii Europejskiej

1. Spójność działań zewnętrznych EBI z celami polityki zewnętrznej Unii Europejskiej zostaje zwiększona w celu maksymalizacji synergii finansowania EBI i zasobów budżetowych Unii Europejskiej, przede wszystkim poprzez regularny i systematyczny dialog oraz konsultacje na wczesnym etapie dotyczące:

a) dokumentów strategicznych opracowywanych przez Komisję, takich jak krajowe i regionalne dokumenty strategiczne, plany działań i dokumenty przedakcesyjne;

b) zamierzeń projektowych i dokumentów z zakresu planowania strategicznego EBI;

c) innych aspektów politycznych i operacyjnych.

2. Współpracę prowadzi się, biorąc pod uwagę zróżnicowanie regionalne i uwzględniając rolę EBI, jak i polityki Unii Europejskiej w każdym regionie.

3. Operacja finansowa EBI nie zostanie objęta gwarancją wspólnotową, jeśli Komisja wyda negatywną opinię o takiej operacji w ramach procedury przewidzianej w art. 21 statutu EBI.

4. Spójność operacji finansowych prowadzonych przez EBI z celami polityki zewnętrznej Unii Europejskiej jest monitorowana zgodnie z art. 6.

Artykuł 4

Współpraca z innymi międzynarodowymi instytucjami finansowymi

1. Aby zmaksymalizować synergie, współpracę oraz efektywność, a także zapewnić rozsądny podział ryzyka oraz spójne warunki dla projektów i sektorów, operacje finansowe prowadzone przez EBI są w coraz większym stopniu realizowane, w stosownych przypadkach, we współpracy tej instytucji z innymi międzynarodowymi instytucjami finansowymi lub europejskimi instytucjami dwustronnymi lub przy współ-finansowaniu z ich strony.

2. Taką współpracę ma ułatwiać koordynacja działań prowadzona przede wszystkim w ramach odpowiednich protokołów ustaleń, w stosownych przypadkach zawieranych pomiędzy Komisją, EBI oraz głównymi MIF i europejskimi instytucjami dwustronnymi działającymi w poszczególnych regionach.

3. Ocena współpracy z MIF oraz innymi podmiotami finansującymi jest przeprowadzana w trakcie śródokresowego przeglądu ustanowionego w art. 9.

Artykuł 5

Zakres i warunki gwarancji wspólnotowej

1. W przypadku operacji finansowych EBI realizowanych z danym krajem lub gwarantowanych przez kraj, jak również w przypadku innych operacji finansowych EBI realizowanych z władzami lokalnymi lub regionalnymi, lub z państwowymi, lub kontrolowanymi przez państwo przedsiębiorstwami, lub instytucjami, o ile te ostatnie operacje są realizowane po dokonaniu przez EBI stosownej oceny ryzyka kredytowego uwzględniającej sytuację danego kraju w zakresie ryzyka kredytowego, gwarancja wspólnotowa obejmuje wszystkie płatności nieotrzy-mane przez EBI, a należne mu („gwarancja ogólna”).

Do celów niniejszego artykułu i art. 6 ust. 4, określenie „państwo” obejmuje także Zachodni Brzeg Jordanu i Strefę Gazy, reprezentowane przez Autonomię Palestyńską, oraz Kosowo, reprezentowane przez Misję Tymczasowej Administracji ONZ.

2. W przypadku operacji finansowych EBI innych niż określone w ust. 1, gwarancja wspólnotowa obejmuje wszystkie płatności nieotrzymane przez EBI, a należne mu, jeżeli brak płatności jest spowodowany jednym z następujących rodzajów ryzyka politycznego („gwarancja obejmująca ryzyko polityczne”):

a) brakiem przepływu waluty;

b) wywłaszczeniem;

c) wojną lub zamieszkami;

d) odmową ochrony prawnej po naruszeniu warunków umowy.

Artykuł 6

Sprawozdawczość i rachunkowość

1. Komisja corocznie składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące operacji finansowych EBI realizowanych na mocy niniejszej decyzji. Sprawozdanie to zawiera ocenę wpływu i efektywności operacji finansowych EBI w przypadku poszczególnych projektów, sektorów, krajów i regionów, a także ocenę wkładu, jaki operacje finansowe EBI wnoszą w realizację celów polityki zewnętrznej Unii Europejskiej, z uwzględnieniem celów operacyjnych EBI. Zawiera ono również ocenę zakresu współpracy między EBI a Komisją oraz między EBI a innymi MIF i dwustronnymi darczyńcami.

2. Do celów ust. 1 EBI przedstawia Komisji sprawozdania roczne z operacji finansowych EBI realizowanych na mocy niniejszej decyzji oraz z realizacji celów polityki zewnętrznej Unii Europejskiej, w tym dotyczące współpracy z innymi MIF.

3. EBI przedstawia Komisji dane statystyczne, finansowe i księgowe dotyczące każdej operacji finansowej EBI w ramach realizacji obowiązków w zakresie sprawozdawczości lub na żądanie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, a także zaświadczenie rewidenta dotyczące zaległych kwot operacji finansowych EBI.

4. Do celów księgowości i sprawozdawczości Komisji w zakresie ryzyka objętego gwarancją ogólną, EBI przedstawia Komisji przeprowadzoną przez siebie ocenę ryzyka i klasyfikację operacji finansowych EBI na rzecz pożyczkobiorców lub dłużników objętych gwarancją, innych niż państwa.

5. EBI przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2, 3 i 4, na własny koszt.

Artykuł 7

Zwrot płatności zrealizowanych przez Komisję

1. W przypadku wypłacenia przez Komisję jakichkolwiek kwot w ramach gwarancji wspólnotowej, EBI dąży do odzyskania wpłaconych kwot w imieniu i na rzecz Komisji.

2. Nie później niż w dniu podpisania umowy, o której mowa w art. 8, EBI i Komisja zawierają umowę, w której określają szczegółowe zasady i procedury odzyskiwania należności.

Artykuł 8

Umowa gwarancyjna

EBI i Komisja zawierają umowę gwarancyjną, w której określają szczegółowe zasady i procedury związane z gwarancją wspólnotową.

Artykuł 9

Przegląd decyzji

1. W terminie do dnia 30 czerwca 2010 r., na podstawie zewnętrznej oceny, której zakres jest określony w załączniku II do niniejszej decyzji, Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie śródokresowe w sprawie stosowania niniejszej decyzji, a w stosownym przypadku dołączy do sprawozdania wniosek dotyczący wprowadzenia zmian do decyzji.

2. W terminie do dnia 31 lipca 2013 r. Komisja przedstawi sprawozdanie końcowe w sprawie stosowania niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Stosowanie

Niniejsza decyzja staje się skuteczna trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 2006 r.

ZAŁĄCZNIK I

Regiony i kraje objęte art. 1

A. KRAJE UBIEGAJĄCE SIĘ O CZŁONKOSTWO

1) Kraje kandydujące

Chorwacja, Turcja, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii.

2) Potencjalne kraje kandydujące

Albania, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Serbia, Kosowo na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1244(1999).

B. KRAJE OBJĘTE POLITYKĄ SĄSIEDZTWA I PARTNERSTWA

1) Kraje basenu Morza Śródziemnego

Algieria, Egipt, Zachodni Brzeg Jordanu i Strefa Gazy, Izrael, Jordania, Liban, Libia (*), Maroko, Syria, Tunezja.

2) Europa Wschodnia, Południowy Kaukaz i Rosja

Europa Wschodnia: Mołdawia, Ukraina, Białoruś (*);

Południowy Kaukaz: Armenia, Azerbejdżan, Gruzja;

Rosja: Rosja.

C. AZJA I AMERYKA ŁACIŃSKA

1) Ameryka Łacińska

Argentyna, Boliwia, Brazylia, Chile, Ekwador, Gwatemala, Honduras, Kolumbia, Kostaryka, Meksyk, Nikaragua, Panama, Paragwaj, Peru, Salwador, Urugwaj, Wenezuela.

2) Azja

Azja (bez Azji Środkowej):

Afganistan (*), Bangladesz, Bhutan (*), Brunei, Chiny (wraz ze Specjalnymi Regionami Administracyjnymi Hongkong i Makau), Filipiny, Indie, Indonezja, Irak (*), Jemen, Kambodża (*), Korea Południowa, Laos, Malediwy, Malezja, Mongolia, Nepal, Pakistan, Singapur, Sri Lanka, Tajlandia, Tajwan (*), Wietnam.

Azja Środkowa:

Kazachstan (*), Kirgistan (*), Tadżykistan (*), Turkmenistan (*), Uzbekistan (*).

D. REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ AFRYKI

Republika Południowej Afryki.

ZAŁĄCZNIK II

Przegląd śródokresowy i zakres oceny upoważnienia EBI do prowadzenia zewnętrznej działalności

Przegląd śródokresowy

Do 2010 roku dokonany zostanie wnikliwy przegląd finansowania zewnętrznego prowadzonego przez EBI. Na podstawie tego przeglądu, dokonanego w oparciu o wyczerpujące informacje uzyskane podczas niezależnej oceny zewnętrznej i przekazane Radzie, państwa członkowskie podejmą decyzję co do tego, czy i w jakim zakresie udzielić upoważnienia fakultatywnego na ewentualne dodatkowe środki przeznaczone na kredytowanie w drugim etapie, w okresie po 2010 roku, a także czy dokonać zmian w upoważnieniu oraz w jaki sposób zapewnić, by działania EBI były jak najefektywniejsze i przynosiły możliwie największe korzyści. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie przegląd śródokresowy stanowiący podstawę wszelkich propozycji zmian w upoważnieniu w terminie do dnia 30 czerwca 2010 r. Rada podejmie stosowną decyzję po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego.

Ramy oceny

Ocena obejmuje:

a) ocenę prowadzonych przez EBI zewnętrznych działań związanych z finansowaniem. Pewne elementy oceny zostaną przeprowadzone we współpracy z wydziałami EBI i Komisji odpowiedzialnymi za oceny;

b) oszacowanie szerszego wpływu kredytowania zewnętrznego prowadzonego przez EBI na relacje z innymi międzynarodowymi instytucjami finansowymi oraz innymi źródłami finansowania.

Nadzór nad oceną i zarządzanie nią zostaną powierzone komitetowi sterującemu, w którego skład wejdzie kilku ekspertów wyznaczonych przez Radę Gubernatorów EBI oraz po jednym przedstawicielu EBI i Komisji. Komitetowi sterującemu przewodniczyć będzie jeden z ekspertów. Posiedzenie komitetu zostanie zwołane nie później niż w ciągu pierwszego półrocza 2008 roku.

Komitet sterujący będą wspierać wydziały EBI i Komisji odpowiedzialne za oceny oraz eksperci zewnętrzni dysponujący wiedzą fachową. Wybór tych ekspertów zewnętrznych nastąpi w drodze przetargu zorganizowanego przez Komisję. W kwestii warunków i kryteriów wyboru ekspertów zewnętrznych zasięgnięta zostanie opinia komitetu sterującego. Koszty pracy ekspertów zewnętrznych poniesie Komisja; zostaną one pokryte z linii budżetowej przeznaczonej na finansowanie funduszu gwarancyjnego.

W końcowym sprawozdaniu z oceny przedłożonym przez komitet sterujący zawarte zostaną jasne wnioski wyciągnięte ze zgromadzonych informacji; w oparciu o te wnioski podjęta zostanie decyzja w ramach przeglądu śródokresowego dotycząca ewentualnego uwolnienia fakultatywnej transzy na pozostający okres objęty upoważnieniem oraz regionalnego rozdziału wszelkiego dodatkowego finansowania.

Zakres oceny

Ocena dotyczyć będzie okresów objętych poprzednimi upoważnieniami (2000-2006) oraz pierwszych lat upoważnienia obejmującego okres 2007-2013 do końca 2009 roku. Obejmować ona będzie ocenę wysokości finansowania projektów i wypłat dla poszczególnych państw, a także ocenę pomocy technicznej oraz operacji związanych z kapitałem ryzyka. Przy rozważaniu skutków dla poszczególnych projektów, sektorów, regionów i krajów, wnioski przedstawione w ocenie opierać się będą na:

a) pogłębionej ocenie zasadności, wyników (efektywności, wydajności i trwałości) operacji prowadzonych przez EBI w odniesieniu do celów stawianych im w poszczególnych regionach, wstępnie określonych w ramach odpowiednich kierunków polityki zewnętrznej UE, oraz ocenie korzyści związanych z tymi operacjami (oceny tej należy dokonać we współpracy z wydziałem EBI odpowiedzialnym za oceny oraz służbami Komisji);

b) ocenie spójności z odpowiednimi kierunkami i strategiami polityki zewnętrznej UE oraz ocenie uzupełniającego charakteru operacji EBI i korzyści z nimi związanych w pierwszych latach upoważnienia obejmującego okres 2007-2013 w ramach konkretnych celów regionalnych upoważnienia obejmującego okres 2007-2013 oraz odpowiadających im mierników efektywności, które ustali EIB (oceny tej należy dokonać we współpracy z wydziałem EBI odpowiedzialnym za oceny oraz służbami Komisji).

W ocenach tych korzyści związane z operacjami EBI będą mierzone według trzech kryteriów: wsparcia celów polityki UE, jakości samych projektów i alternatywnych źródeł finansowania.

a) analizie potrzeb finansowych beneficjentów, ich zdolności absorpcyjnej oraz dostępności innych źródeł finansowania danych inwestycji z funduszy prywatnych lub publicznych;

b) ocenie współpracy i zgodności działań EBI i Komisji;

c) ocenie współpracy i synergii działań EBI oraz innych międzynarodowych i dwustronnych instytucji i agencji finansowych.