RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 36 i art. 37 ust. 2 akapit trzeci,

uwzględniając Traktat o Przystąpieniu Republiki Bułgarii i Rumunii, w szczególności jego art. 4 ust. 3,

uwzględniając Akt Przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii (zwany dalej „Aktem Przystąpienia z 2005 r.”), w szczególności jego art. 56,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (¹) ustanawia wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej oraz określone systemy wsparcia dla rolników.

(2) Artykuł 42 ust. 8 i art. 71d ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 zakazują przenoszenia uprawnień ustanowionych przy wykorzystaniu rezerwy krajowej z wyjątkiem przypadku przekazania w drodze dziedziczenia. W przypadku połączeń lub podziałów należy zezwolić, aby rolnicy mogli przenieść uprawnienia do płatności przyznane z rezerwy krajowej na nowopowstałe gospodarstwo lub gospodarstwa.

(3) Z doświadczenia wynika, że w przypadku niepowiązanego z produkcją wsparcia dochodów zasady regulujące kwalifikowalność obszarów wiejskich mogą być proste. W szczególności stosowne jest uproszczenie zasad stosowanych w ramach systemu jednolitych płatności w odniesieniu do obszarów wiejskich obsadzonych drzewami oliwkowymi.

(4) Na Malcie większość hodowców w sektorze wołowiny i cielęciny nie dysponuje gruntem. W tych szczególnych okolicznościach zastosowanie szczególnych warunków określonych w art. 7 1m rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 mogłoby stworzyć poważne trudności dla trwałego rozwoju sektora wołowiny i cielęciny oraz nadmierne obciążenie administracyjne. Właściwe jest zatem zapewnienie tym hodowcom na Malcie uproszczonych warunków płatności w ramach systemu jednolitych płatności.

(5) W chwili obecnej te spośród państw członkowskich obejmujących Republikę Czeską, Estonię, Cypr, Łotwę, Litwę, Węgry, Maltę, Polskę, Słowenię i Słowację („nowe państwa członkowskie”), które stosują system jednolitych płatności obszarowych, nie są objęte pomocą Wspólnoty dla upraw energetycznych. Przegląd systemu dotyczącego upraw roślin energetycznych zgodnie z art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 pokazuje, że właściwe jest rozszerzenie pomocy z tytułu uprawy roślin energetycznych na wszystkie państwa członkowskie na takich samych warunkach, począwszy od 2007 r. Z tego względu należy proporcjonalnie zwiększyć maksymalną powierzchnię gwarantowaną, harmonogram przyrostów określony przy okazji wprowadzania systemu wsparcia w nowych państwach członkowskich nie powinien być stosowany w odniesieniu do systemu upraw roślin energetycznych, a zasady dotyczące systemu jednolitych płatności obszarowych powinny ulec zmianie.

(6) Aby nadać większe znaczenie trwałym uprawom roślin energetycznych oraz dostarczyć bodźca, który spowoduje wzrost produkcji tych roślin, państwa członkowskie powinny mieć możliwość przydzielania pomocy krajowej w wysokości do 50 % kosztów związanych z założeniem upraw trwałych na obszarach będących przedmiotem wniosku o przyznanie pomocy z tytułu upraw roślin energetycznych.

(7) Producenci buraków cukrowych i trzciny cukrowej z nowych państw członkowskich korzystają od momentu przystąpienia z podtrzymywania cen na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (²). Z tego powodu pomoc Wspólnoty dla producentów buraków cukrowych i trzciny cukrowej określona w rozdziale 10f rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 nie powinna podlegać stosowaniu harmonogramu przyrostów określonych w art. 143a tego rozporządzenia ze skutkiem od daty złożenia wniosku o przyznanie pomocy producentom buraków cukrowych i trzciny cukrowej. Właściwe jest również wyjaśnienie warunków zastosowania tej pomocy i obliczania wysokości płatności przysługujących tym producentom.

(8) Doświadczenie wskazuje, że system jednolitych płatności obszarowych jest skutecznym i prostym systemem udzielania rolnikom wsparcia dochodów niepowiązanego z produkcją. W celu uproszczenia za właściwe uznaje się zezwolenie nowym państwom członkowskim na dalsze stosowanie go do końca 2010 r. Nie uznaje się jednak za stosowne przedłużanie poza 2008 r. zwolnienia z obowiązku wprowadzenia wymogów w zakresie zarządzania w ramach wzajemnej zgodności, którym to zwolnieniem objęto państwa członkowskie stosujące system jednolitych płatności obszarowych. Aby zapewnić spójność niektórych środków służących rozwojowi obszarów wiejskich z konsekwencjami nieprzedłużenia tego zwolnienia, należy uwzględnić je w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 (³).

(9) W normalnych okolicznościach rolnicy mogą ustalić między sobą warunki, na jakich przekazywane jest gospodarstwo (lub jego część), które skorzystało z oddzielnej płatności z tytułu cukru. Jednak w przypadku dziedziczenia uznaje się za stosowne przyjęcie przepisów przewidujących przydzielenie spadkobiercy oddzielnej płatności z tytułu cukru.

(10) Akt Przystąpienia z 2005 r. oraz niniejsze rozporządzenie zmieniają rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 i zmiany te powinny wejść w życie tego samego dnia. W celu zapewnienia pewności prawnej powinien zostać określony porządek stosowania tych zmian

(11) Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 oraz rozporządzenie (WE) nr 1698/2005 powinny zostać odpowiednio zmienione.

(12) Rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006 z dnia 30 stycznia 2006 r. w sprawie szczególnych działań w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów peryferyjnych Unii Europejskiej (⁴) zmieniło załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003. Na skutek pomyłki zapisy, w których mowa o oliwie z oliwek oraz o chmielu, nie uwzględniają zmian wprowadzonych do tego załącznika rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2183/2005 z dnia 22 grudnia 2005 r. zmieniającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 i ustanawiającym wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającym określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 795/2004 ustanawiające szczegółowe zasady w celu wdrożenia systemu jednolitych płatności określonego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003. Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 powinien w związku z tym zostać odpowiednio zmieniony ze skutkiem od dnia rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (WE) nr 2183/2005,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1782/2003, ze zmianami wprowadzonymi Aktem Przystąpienia z 2005 r., wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 20 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W odniesieniu do państw członkowskich ubiegających się o pomoc dla gajów oliwnych przewidzianą w tytule IV rozdział 10b, system identyfikacji obejmuje system informacji geograficznej dla uprawy oliwek składający się ze skomputeryzowanej bazy danych alfanumerycznych oraz skomputeryzowanej graficznej bazy danych referencyjnych dotyczących drzew oliwnych i odpowiednich powierzchni.”;

b) dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3. Państwa członkowskie niestosujące pomocy w odniesieniu do gajów oliwnych przewidzianej w tytule IV rozdziału 10b mogą zdecydować o włączeniu systemu informacji geograficznej uprawy oliwek, o którym mowa w ust. 2, do systemu identyfikacji działek rolnych.”;

2) w art. 22 ust. 1 tiret drugie otrzymuje brzmienie:

„- w przypadku zastosowania pomocy w odniesieniu do gajów oliwnych przewidzianej w tytule IV rozdział 1 0b lub w przypadku gdy państwo członkowskie korzysta z możliwości, określonej w art. 20 ust. 3, liczbę drzewek oliwnych i ich umiejscowienie na działce,”;

3) w art. 42 ust. 8 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Z wyjątkiem przypadku przekazania w drodze faktycznego lub przewidywanego dziedziczenia i w przypadku połączeń lub podziałów oraz w drodze odstępstwa od art. 46, uprawnienia ustanowione przy wykorzystaniu rezerwy krajowej nie mogą zostać przeniesione przez okres pięciu lat, począwszy od ich przyznania. W przypadku połączeń lub podziałów rolnik lub rolnicy zarządzający nowym gospodarstwem lub nowymi gospodarstwami zatrzymują uprawnienia przyznane pierwotnie przy wykorzystaniu rezerwy krajowej przez okres pozostały z pierwotnego okresu pięcioletniego.”;

4) w art. 44 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„»Kwalifikujący się hektar« oznacza również powierzchnie obsadzone chmielem lub podlegające zobowiązaniu odłogowania tymczasowego, lub też powierzchnie obsadzone drzewkami oliwnymi.”;

5) w art. 51 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a) upraw trwałych z wyjątkiem drzewek oliwnych lub chmielu;”;

6) w art. 56 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Państwa członkowskie są uprawnione do wypłaty krajowej pomocy do wysokości 50 % kosztów związanych z założeniem upraw trwałych przeznaczonych do produkcji biomasy na gruntach odłogowanych.”;

7) w art. 60 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W przypadku gdy państwo członkowskie korzysta z możliwości przewidzianej w art. 59, rolnicy mogą, na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 51 lit. b) i c) oraz zgodnie z przepisami niniejszego artykułu, wykorzystywać również działki zgłoszone zgodnie z art. 44 ust. 3 do produkcji produktów, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 lub w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96, oraz ziemniaków innych niż ziemniaki przeznaczone do produkcji skrobi ziemniaczanej, w odniesieniu do których pomoc przyznawana jest na mocy art. 93 niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem upraw określonych w art. 51 lit. a).”;

8) w art. 71d ust. 6 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„6. Z wyjątkiem przypadku przekazania w drodze faktycznego lub przewidywanego dziedziczenia i w przypadku połączeń lub podziałów oraz zastosowania ust. 3, a także w drodze odstępstwa od przepisów art. 46, uprawnienia ustanowione przy wykorzystaniu rezerwy krajowej nie mogą zostać przeniesione przez okres pięciu lat, począwszy od ich przyznania. W przypadku połączeń lub podziałów rolnik lub rolnicy zarządzający nowym gospodarstwem lub nowymi gospodarstwami zatrzymują uprawnienia przyznane pierwotnie przy wykorzystaniu rezerwy krajowej przez okres pozostały z pierwotnego okresu pięcioletniego.”;

9) artykuł 71g ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Rolnicy mogą, na zasadzie odstępstwa od art. 51 lit. b) i c) oraz zgodnie z niniejszym artykułem, wykorzystywać również działki zgłoszone zgodnie z art. 44 ust. 3 do produkcji produktów, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 lub w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96, oraz ziemniaków innych niż ziemniaki przeznaczone do produkcji skrobi ziemniaczanej, w odniesieniu do których pomoc jest przyznawana na mocy art. 93 niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem upraw określonych w art. 51 lit. a).”;

10) w art. 71m dodaje się następujący akapit:

„Do Malty nie ma jednak zastosowania ustęp drugi, a odstępstwo przewidziane w akapicie pierwszym stosuje się bez wymogu utrzymania przez rolnika co najmniej 50 % działalności rolniczej wykonywanej przed przejściem do jednolitego systemu płatności i wyrażonej w dużych jednostkach przeliczeniowych.”;

11) w art. 88 dodaje się następujący akapit:

„Do pomocy przyznawanej z tytułu upraw roślin energetycznych we Wspólnocie w stanie na dzień 1 stycznia 2007 r. nie mają zastosowania art. 143a i 143c.”;

12) artykuł 89 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Niniejszym ustanawia się maksymalną powierzchnię gwarantowaną, wynoszącą 2 000 000 ha, dla której można przyznać pomoc.”;

13) dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 90a

Pomoc krajowa

Upoważnia się państwa członkowskie do wypłacania pomocy krajowej w wysokości do 50 % kosztów związanych z założeniem trwałych upraw na obszarach będących przedmiotem wniosku o przyznanie pomocy z tytułu upraw roślin energetycznych.”;

14) artykuł 110q ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pomoc wspólnotowa jest udzielana producentom buraków cukrowych i trzciny cukrowej w państwach członkowskich, które udzieliły pomocy restrukturyzacyjnej przewidzianej w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 320/2006 w odniesieniu do co najmniej 50 % kwoty cukru określonej w dniu 20 lutego 2006 r. w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 318/2006.”;

15) artykuł 11 0s otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 110s

Kwota pomocy

Pomoc udzielana jest od tony białego cukru standardowej jakości. Kwota pomocy jest równa połowie kwoty uzyskanej w wyniku podzielenia kwoty pułapu dla danego państwa członkowskiego na dany rok, o której mowa w ppkt 2 pkt K załącznika VII, przez całkowitą wysokość kwoty cukru i syropu inulinowego określoną w dniu 20 lutego 2006 r. w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 318/2006.Artykuły 143a i 143c nie mają zastosowania do pomocy dla producentów buraków cukrowych i trzciny cukrowej.”;

16) w art. 143b wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Nowe państwa członkowskie mogą najpóźniej w dniu przystąpienia zadecydować o zastąpieniu płatności bezpośrednich w okresie stosowania, o którym mowa w ust. 9, jednolitą płatnością obszarową obliczaną zgodnie z przepisami ust. 2, z wyjątkiem pomocy z tytułu uprawy roślin energetycznych określonej w tytule IV rozdział 5.”;

b) ustęp 5 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Do przyznania pomocy w ramach systemu jednolitych płatności obszarowych kwalifikują się wszystkie działki rolne spełniające kryteria określone w ust. 4 oraz działki rolne obsadzone zagajnikami o krótkiej rotacji (kod CN ex 06029041), które były utrzymywane w dobrej kulturze rolnej w dniu 30 czerwca 2003 r. i do których zastosowanie ma pomoc przyznawana z tytułu upraw roślin energetycznych przewidziana w art. 88. W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii kwalifikują się jednak wszystkie działki rolne spełniające kryteria określone w ust. 4 oraz działki rolne obsadzone zagajnikami o krótkiej rotacji (kod CN ex 0602 90 41), do których zastosowanie ma pomoc przyznawana z tytułu upraw roślin energetycznych przewidziana w art. 88.”;

c) ustęp 6 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„W okresie od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosowanie art. 3, 4, 6, 7 i 9 jest nieobowiązkowe w nowych państwach członkowskich w zakresie, w jakim odnoszą się one do podstawowych wymogów w zakresie zarządzania. W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii stosowanie art. 3, 4, 6, 7 i 9 jest nieobowiązkowe do dnia 31 grudnia 2011 r.”;

d) ustęp 9 otrzymuje brzmienie:

„9. Z zastrzeżeniem ust. 11, dla każdego z nowych państw członkowskich system jednolitych płatności obszarowych jest dostępny w okresie stosowania do końca 2010 r. W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii system jednolitych płatności obszarowych jest dostępny do końca 2011 r. Nowe państwa członkowskie do dnia 1 sierpnia ostatniego roku stosowania zgłaszają Komisji zamiar zakończenia stosowania tego systemu.”;

e) ustęp 11 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Do zakończenia okresu stosowania systemu jednolitych płatności obszarowych, o którym mowa w ust. 9, zastosowanie ma stawka procentowa określona w art. 143a. W przypadku przedłużenia stosowania systemu jednolitych płatności obszarowych poza 2010 r., zgodnie z decyzją podjętą na mocy lit. b) akapitu pierwszego niniejszego ustępu, stawkę procentową określoną w art. 143a na rok 2010 stosuje się do końca ostatniego roku stosowania systemu jednolitych płatności obszarowych.”;

17) w art. 143ba wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 akapit pierwszy zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„W drodze odstępstwa od art. 143b nowe państwa członkowskie stosujące system jednolitych płatności obszarowych mogą, do dnia 30 kwietnia 2006 r., zdecydować o przyznaniu rolnikom kwalifikującym się w ramach systemu jednolitych płatności obszarowych oddzielnej płatności z tytułu cukru za lata 2006-2010.”;

b) ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W drodze odstępstwa od ust. 2 każde zainteresowane nowe państwo członkowskie może do dnia 31 marca roku, w odniesieniu do którego przyznano oddzielną płatność z tytułu cukru i na podstawie obiektywnych kryteriów, zadecydować o zastosowaniu do oddzielnych płatności z tytułu cukru niższego pułapu niż określony w pkt K załącznika VII. Gdy suma kwot określonych zgodnie z ust. 1 przekracza pułap, o którym zadecydowało zainteresowane nowe państwo członkowskie, kwota roczna przyznawana rolnikom zostaje proporcjonalnie zmniejszona.”;

c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. W przypadku dziedziczenia faktycznego lub przewidywanego oddzielna płatność z tytułu cukru jest przyznawana rolnikowi, który odziedziczył gospodarstwo, pod warunkiem że kwalifikuje się on w ramach systemu jednolitych płatności obszarowych.”;

18) w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

a) pozycja dotycząca oliwy z oliwek otrzymuje brzmienie:

b) pozycja dotycząca chmielu otrzymuje brzmienie:

Artykuł 2

W art. 51 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Odstępstwo przewidziane w akapicie pierwszym stosuje się do dnia 31 grudnia 2008 r. W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii stosuje się je do dnia 31 grudnia 2011 r.”.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r. pod warunkiem wejścia w życie Traktatu o Przystąpieniu Bułgarii i Rumunii z 2005 r. w zakresie, w jakim przepisy niniejszego rozporządzenia opierają się na tym Traktacie.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r. Jednakże art. 1 ust. 6 stosuje się ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2005 r., art. 14, 15, 17 i 18 stosuje się ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 19 grudnia 2006 r.