(JEDYNIE TEKST W JĘZYKU ANGIELSKIM JEST AUTENTYCZNY)

Dnia 26 maja 2004 r. Komisja przyjęła decyzję odnoszącą się do procedury przewidzianej w art. 81 Traktatu WE. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (¹) Komisja niniejszym podaje do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, mając na uwadze uzasadniony interes przedsiębiorstw związany z ochroną ich działalności handlowej. Wersja bez klauzuli poufności pełnego tekstu omawianej decyzji w oryginalnym języku postępowania oraz w językach roboczych Komisji znajduje się na stronie internetowej DG COMP pod adresem http:// europa.eu.int/comm/competition/index_en.html.

I: STRESZCZENIE OPISU NARUSZENIA

Adresaci decyzji, charakter i czas trwania naruszenia

(1) Niniejsza decyzja jest skierowana do spółek The Topps Company Inc (zwanej dalej „Topps USA”), Topps Europe Ltd (zwanej dalej „Topps Europe”), Topps UK Ltd (zwanej dalej „Topps UK”), Topps International Ltd (zwanej dalej „Topps International”) oraz Topps Italia SRL (zwanej dalej „Topps Italia”) (określanych razem jako „Topps”).

(2) Adresaci decyzji naruszyli art. 81 ust. 1 Traktatu, uczestnicząc od dnia 4 lutego 2000 r. do dnia 29 listopada 2000 r., wraz z licznymi pośrednikami w Zjednoczonym Królestwie, we Włoszech, w Finlandii, w Niemczech, we Francji oraz w Hiszpanii, w szeregu porozumień i praktyk uzgodnionych mających na celu ograniczenie przywozu równoległego naklejek Pokémon, obrazków tematycznych i innych przedmiotów do kolekcjonowania.

(3) Sprawę wszczęto na skutek skargi wniesionej przez La Souris Bleue, francuską spółkę zajmującą się sprzedażą detaliczną przedmiotów do kolekcjonowania, która twierdziła, że Topps i jej dystrybutorzy skutecznie uniemożliwili przywóz równoległy naklejek i albumów Pokémon z Hiszpanii do Francji.

Produkty będące przedmiotem naruszenia oraz działania Topps

(4) Niniejsza decyzja dotyczy przedmiotów do kolekcjonowania Pokémon. Przedmioty do kolekcjonowania to cieszące się popularnością wśród dzieci naklejki, obrazki tematyczne, usuwalne tatuaże o określonej tematyce (np. obrazki z członkami drużyn sportowych lub z bohaterami seriali animowanych) i tym podobne. Pokémon to nazwa całego szeregu postaci początkowo stworzonych dla gry video Nintendo „Game Boy”, ale później również używanych na licencji przez Topps do ilustrowania przedmiotów do kolekcjonowania. W 2000 r. popyt na tego typu przedmioty do kolekcjonowania Pokémon był znaczny.

(5) Kwestię definicji odnośnego rynku można pozostawić otwartą, gdyż omawiana sprawa dotyczy ograniczenia konkurencji pod względem celu.

(6) Niniejsza decyzja stwierdza istnienie zawartych między Topps i siedmioma spośród jej europejskich pośredników porozumień i praktyk uzgodnionych, których ogólnym celem jest ograniczenie przywozu równoległego przedmiotów do kolekcjonowania Pokémon z jednych Państw Członkowskich do drugich. Topps oraz jej pośrednicy realizowali ten cel za pomocą następujących instrumentów i mechanizmów:

- Topps w sposób aktywny uzyskiwała od swoich pośredników informacje o przypadkach handlu równoległego;

- Topps monitorowała ostateczne miejsce przeznaczenia produktów Pokémon;

- kiedy Topps dowiadywała się od swoich pośredników o przypadkach handlu równoległego, prosiła ich o pomoc w dotarciu do źródeł przywozu równoległego;

- Topps żądała również i uzyskała od swoich pośredników zapewnienia, że nie zostanie dokonany powrotny wywóz towarów do innych Państw Członkowskich;

- w niektórych przypadkach, gdy Topps odnosiła wrażenie, że jej pośrednicy nie współpracowali w zgodny z jej oczekiwaniami sposób, groziła im odcięciem dostaw.

(7) Topps przyznała, że „prowadziła działania, których skutkiem było zakłócenie transgranicznego handlu na terenie UE” oraz że „całkowity zakaz eksportu oraz zapewnienie szerokiej ochrony terytorialnej jej dystrybutorom w okolicznościach opisanych powyżej jest trudne do pogodzenia z art. 81”.

(8) Porozumienia i praktyki uzgodnione między Topps i jej dystrybutorami lub agencjami ograniczają konkurencję pod względem celu. Ich celem jest zapobieżenie prowadzeniu wywozu produktów Pokémon przez pośredników, w sposób zarówno aktywny jak i pasywny, poza właściwy obszar objęty umową. Jako że w tym przypadku celem porozumień i praktyk uzgodnionych jest ograniczenie konkurencji, nie jest konieczne rozważanie ich faktycznego wpływu na stan konkurencji. Niezależnie od tego dowody znajdujące się w aktach Komisji pokazują, że przywóz równoległy został w istocie uniemożliwiony.

(9) Rozporządzenia Komisji o grupowym wyłączeniu nr 1983/ 83 (obowiązujące do dnia 31 maja 2000 r.) oraz nr 2790/ 1999 nie mają zastosowania, gdyż ograniczenia miały na celu zapewnienie całkowitej ochrony terytorialnej, obejmując w ten sposób zarówno sprzedaż aktywną, jak i pasywną. Porozumienia te nie mogą również skorzystać z indywidualnego wyłączenia na mocy art. 81 ust. 3 Traktatu, jako że nie skutkowały one żadnym polepszeniem dystrybucji tych produktów oraz miały ujemne skutki dla konsumentów.

(10) Niniejsza decyzja jest skierowana do wszystkich europejskich spółek zależnych Topps, które uczestniczyły w antykonkurencyjnych porozumieniach i praktykach uzgodnionych, jak również do ostatecznej amerykańskiej spółki dominującej - są one solidarnie odpowiedzialne za omawiane naruszenie. Ostatnia z wyżej wymienionych spółek zostaje pociągnięta do odpowiedzialności, ponieważ miała ona decydujący wpływ na postępowanie posiadanych przez nią w całości spółek zależnych. Komisja zgodnie z prawem zakłada, na podstawie orzecznictwa Trybunału, że wpływu tego rzeczywiście użyto. Topps nie zdołała obalić powyższego domniemania, wręcz przeciwnie, zostało ono potwierdzone przez równoległe zaangażowanie wszystkich europejskich spółek zależnych oraz przez podwójne stanowisko jednego z pracowników Topps, pełniącego równolegle funkcję dyrektora generalnego irlandzkiej spółki zależnej oraz wiceprezesa (na szczeblu międzynarodowym) amerykańskiej spółki dominującej. Niniejsza decyzja nie jest skierowana do pośredników Topps, ponieważ ich odpowiedzialność za naruszenie przepisów była mniej istotna.

II: GRZYWNA

Kwota podstawowa

(11) Oceniając wagę sprawy Komisja uznaje, że naruszenie przepisów mające na celu uniemożliwienie przywozu równoległego z jednych Państw Członkowskich do drugich jest ze względu na swój charakter bardzo poważnym przypadkiem naruszenia art. 81 ust. 1 Traktatu. Tego typu naruszenia przepisów mają na celu sztuczne podzielenie jednolitego rynku i tym samym stanowią zagrożenie dla jednej z podstawowych zasad Traktatu. W odniesieniu do faktycznego wpływu naruszenia przepisów Komisja bierze pod uwagę fakt, iż nie jest ona w posiadaniu dowodów świadczących o tym, że ograniczenie przywozu równoległego obejmowało planowo wszystkich pośredników czy wszystkie produkty. Wydaje się, że niektóre z porozumień i praktyk uzgodnionych nie były w pełni realizowane i być może miały ograniczoną skuteczność w przeliczeniu na wartość przedmiotowych towarów. Komisja nie jest w posiadaniu dowodów ukazujących istotne skutki ograniczeń na rynku. Co do wielkości właściwego rynku, porozumienia i praktyki uzgodnione ustalone w niniejszej decyzji dotyczyły siedmiu rynków krajowych, ale skutki ograniczające dały się odczuć głównie w jedynie trzech Państwach Członkowskich prowadzących przywóz.

(12) W związku z powyższym naruszenie przepisów, jakiego dopuściła się Topps, uznaje się za poważne. W świetle powyższej informacji w niniejszej decyzji uznaje się kwotę 2 650 000 EUR za właściwą podstawę obliczenia grzywny. Jako że naruszenie przepisów trwało krótko (od dnia 4 lutego 2000 r. do dnia 29 listopada 2000 r.), podstawowa kwota grzywny nie ulega zwiększeniu.

Okoliczności obciążające i łagodzące

(13) Komisja nie uwzględnia w tej sprawie okoliczności obciążających.

(14) Co do okoliczności łagodzących, Komisja uwzględnia fakt, że naruszenie przez Topps przepisów ustało po pierwszej interwencji Komisji. W świetle powyższego podstawowa kwota grzywny jest zredukowana o 20 % (530 000 EUR). Komisja uważa również, że podczas postępowania Topps efektywnie współpracowała z Komisją. Topps uczyniła więcej, niż było to niezbędne zgodnie z prawem, aby dostosować się do zobowiązań wynikających z art. 11 rozporządzenia nr 17, nie podważała faktów stojących u podstaw naruszenia przepisów oraz znacząco przyczyniła się do ustalenia naruszenia. W świetle powyższego podstawowa kwota grzywny jest zredukowana o dodatkowe 20% (530 000 EUR).

Ostateczna kwota grzywny

(15) W związku z powyższym ostateczna kwota grzywny nałożona na Topps wynosi 1590 000 EUR.