KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiające wspólnotową procedurę określania maksymalnego limitu pozostałości produktów leczniczych weterynaryjnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (¹), w szczególności jego art. 2,

uwzględniając opinie Europejskiej Agencji Leków wydane przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wszystkie substancje czynne farmakologicznie stosowane we Wspólnocie w produktach leczniczych weterynaryjnych przeznaczonych do podawania zwierzętom, od których lub z których pozyskuje się żywność, powinny być oceniane zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2377/90.

(2) Tiamfenikol jest ujęty w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka bydła, jak również w odniesieniu do mięśni, skóry, tłuszczu, wątroby i nerek kurcząt, z wyjątkiem zwierząt, których jaja są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Tiamfenikol jest również ujęty w załączniku III do tego rozporządzenia w odniesieniu do mięśni, skóry, tłuszczu, wątroby i nerek trzody chlewnej. Po zbadaniu informacji dostarczonych przez wnioskodawcę w celu określenia ostatecznego najwyższego poziomu pozostałości tiamfenikolu w odniesieniu do trzody chlewnej uznaje się za właściwe dokonanie zmiany wpisu dotyczącego tiamfenikolu w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby i mleka wszystkich zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, z wyjątkiem zwierząt, których jaja są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości w odniesieniu do tłuszczu, wątroby i nerek nie powinien mieć zastosowania do ryb.

(3) Fenwalerat został ujęty w załączniku III do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka bydła. Tymczasowe najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości utraciły ważność z dniem 1 lipca 2006 r. Po zbadaniu informacji dostarczonych przez wnioskodawcę w celu określenia ostatecznego najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości fenwaleratu w odniesieniu do bydła uznaje się za właściwe uwzględnienie fenwaleratu w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka bydła.

(4) Meloksykam jest uwzględniony w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, wątroby i nerek bydła, trzody chlewnej i koniowatych oraz w odniesieniu do mleka pochodzącego od bydła. Po zbadaniu informacji dostarczonych przez wnioskodawcę w celu określenia ostatecznego najwyższego poziomu pozostałości meloksykamu w odniesieniu do królików i mleka pochodzącego od kóz uznaje się za właściwe dokonanie zmiany wpisu w tym załączniku, dotyczącego meloksykamu w odniesieniu do mięśni, wątroby i nerek królików i kóz oraz w odniesieniu do mleka pochodzącego od kóz.

(5) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 2377/90.

(6) Należy przewidzieć odpowiedni okres poprzedzający stosowanie niniejszego rozporządzenia, aby umożliwić państwom członkowskim dostosowanie pozwoleń na wprowadzenie do obrotu omawianych weterynaryjnych produktów leczniczych wydanych zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²), co może okazać się konieczne w świetle niniejszego rozporządzenia.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Rozporządzenie stosuje się od dnia 8 lutego 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 grudnia 2006 r.

ZAŁĄCZNIK