PARLAMENT EUROPEJSKI,

- uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2004 (¹),

- uwzględniając ostateczne sprawozdania finansowe Wspólnot Europejskich za rok budżetowy 2004 -Tom III (N6-0027/2005 - C6-0360/2005),

- uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego za rok budżetowy 2004 (²), wraz z odpowiedziami kontrolowanych instytucji,

- uwzględniając przedstawione przez Trybunał Obrachunkowy na podstawie art. 248 Traktatu WE (³) poświadczenie wiarygodności rozliczeń, jak również zgodności z prawem i prawidłowości transakcji leżących u ich podstaw,

- uwzględniając zalecenie Rady z dnia 14 marca 2006 r. (5971/2006 - C6-0092/2006),

- uwzględniając art. 272 ust. 10, 275 i 276 Traktatu WE,

- uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁴), a w szczególności jego art. 50, 86, 145, 146 i 147,

- uwzględniając rozporządzenie finansowe z dnia 21 grudnia 1977 r. mające zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁵),

- uwzględniając art. 71 Regulaminu oraz załącznik V do Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A6-0112/2006),

1. stwierdza, że w 2004 r. Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS) administrował budżetem w wysokości 235 041 565 EUR, przy wskaźniku wykorzystania wynoszącym 94 %;

2. stwierdza, że w konsekwencji rozszerzenia liczba personelu ETS wzrosła w 2004 r. o około 40 % (⁶);

3. z dezaprobatą zwraca uwagę, że w 2004 r. ETS ponownie nie wdrożył kilku standardów kontroli wewnętrznej;

4. wskazuje na spostrzeżenia Trybunału Obrachunkowego zawarte w ust. 9.13 sprawozdania rocznego Trybunału Obrachunkowego, że audytor wewnętrzny ETS pełni funkcję kierownika „jednostki weryfikującej”, która prowadzi kontrole ex ante działań urzędnika zatwierdzającego; zgadza się z Trybunałem Obrachunkowym, że takie zaangażowanie w prowadzenie operacji finansowych nie jest zgodne z zadaniami niezależnego audytora wewnętrznego; potępia fakt, że od mianowania w 2003 r. kontroler wewnętrzny nie ukończył żadnej kontroli zawartej w jego programie pracy; zachęca ETS do skorzystania ze wsparcia zewnętrznego w celu szybkiego zakończenia niewykonanych jeszcze zadań programu pracy;

5. wyraża ubolewanie, że roczne sprawozdanie z działalności ETS nie mogło być uwzględnione podczas sporządzania sprawozdania rocznego Trybunału Obrachunkowego, ponieważ nie zostało ono sfinalizowane przed zakończeniem kontroli przez Trybunał Obrachunkowy; rozumie, że kwestia ta została rozwiązana w odniesieniu do rocznego sprawozdania z działalności za rok 2005;

6. zauważa, iż ETS, w odróżnieniu od większości instytucji, nie załącza do rocznego sprawozdania z działalności poświadczenia wiarygodności podpisanego przez wydelegowanego urzędnika zatwierdzającego; odnotowuje niemniej, że sekretarz sporządził i podpisał memorandum, opatrzone datą 21 czerwca 2005 r., zapewniające Prezesa ETS o prawidłowości rozliczeń za rok 2004; zwraca się do ETS o sporządzanie wspomnianego poświadczenia w kolejnych latach i wyraża nadzieję, że kwestia ta zostanie uregulowana w ramach aktualnej rewizji rozporządzenia finansowego;

7. wyraża uznanie dla ETS z racji formy, treści i czytelności sprawozdania rocznego z działalności, a w szczególności umieszczonej pod koniec każdego rozdziału analizy rodzaju i stopnia zagrożenia w związku z opisanymi działaniami; uważa, że użyteczność rocznych sprawozdań z działalności mogłaby wzrosnąć, gdyby wszystkie instytucje oparły się na tym przykładzie;

8. z zadowoleniem przyjmuje skrócenie średniego czasu trwania postępowań przed ETS z 25 miesięcy w 2003 r. do 20 miesięcy w 2004 r., przy stopniowo rosnącej ilości wnoszonych spraw; uważa, że 20-miesięczny czas trwania postępowania nadal jest zbyt długi; wzywa ETS do dalszego skracania czasu trwania postępowań;

9. odnotowuje, że w 2004 r. nie przeprowadzono żadnej kontroli ex post, ponieważ dział kontroli ex ante musiał skoncentrować się na ustanowieniu nowego obiegu finansowego;

10. odnotowuje, że ETS prowadzi obecnie duży projekt budowy nowych lokali obejmujący dwa wieżowce wraz z „pierścieniem”, z myślą o personelu potrzebnym w ramach przyszłych rozszerzeń, a także 40 sędziach wraz z gabinetami, na szacunkową kwotę 296 924 590 EUR (według cen z 2000 r.); zwraca się do ETS o pisemne przedstawienie ustaleń w związku z weryfikacją faktur i kontrolą projektów oraz o wyjaśnienie, która z zaangażowanych stron poniesie ryzyko ewentualnego przekroczenia planowanych kosztów; wzywa ETS do powołania odpowiednich organów kontrolnych ze stałą odpowiedzialnością za ten projekt, które dopilnują dotrzymania terminów oraz będą kontrolować koszty i w razie potrzeby wpływać na ich dostosowywanie;

11. zwraca uwagę, że porównanie kosztów budynków w różnych instytucjach, opracowane przez służby Komisji w czerwcu 2005 r., wskazuje na najwyższy koszt na użytkownika przypadający w ETS (250 EUR/m², co jest jednak uzasadnione krótszym niż przeciętny okresem spłaty, na jaki zdecydował się ETS, mianowicie 15 lat;

12. uważa, że z uwagi na przejrzystość należałoby nadać większy rozgłos rozporządzeniu Rady nr 422/67/EWG, nr 5/67/Euratom z dnia 25 lipca 1967 r. określającemu uposażenie przewodniczącego i członków Komisji, a także prezesa, sędziów, rzeczników generalnych i sekretarza Trybunału Sprawiedliwości oraz prezesa, członków i sekretarza Sądu Pierwszej Instancji (⁷), na przykład poprzez opublikowanie go na stronie internetowej ETS;

13. stwierdza, że w chwili obecnej ETS nie nakłada na sędziów obowiązku deklarowania interesów finansowych, takich jak pakiety kontrolne akcji, stanowiska dyrektorskie i umowy konsultingowe; wskazuje, że zarówno od członków Komisji, jak i posłów do Parlamentu Europejskiego, wymaga się deklarowania wspomnianych interesów w rejestrze publicznym, zaś członkowie Trybunału Obrachunkowego przedkładają deklarację interesów finansowych prezesowi Trybunału; zaleca, aby z uwagi na przejrzystość, nawet jeżeli obecnie nie ma takiego prawnego wymogu, ETS domagał się wiążącego uregulowania tej kwestii;

14. w kwestii samochodów służbowych przeznaczonych do użytku ETS przypomina, że Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 27 października 2005 r. (⁸) wezwał ETS do wprowadzenia do dnia 1 listopada 2005 r. zmian do swojej decyzji administracyjnej z dnia 31 marca 2004 r. uniemożliwiających używanie samochodów służbowych do celów prywatnych.