RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 i 94,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 69/466/EWG z dnia 8 grudnia 1969 r. w sprawie zwalczania tarcznika niszczyciela (³) została znacząco zmieniona (⁴). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości dyrektywa ta powinna zostać ujednolicona.

(2) Produkcja drzewiastych roślin dwuliściennych i ich owoców zajmuje ważne miejsce w rolnictwie Wspólnoty.

(3) Wielkość tej produkcji jest stale zagrożona przez szkodliwe organizmy.

(4) Ochrona takich roślin przed szkodliwymi organizmami powinna wpłynąć nie tylko na utrzymanie poziomu zdolności produkcyjnej, ale również na zwiększenie wydajności produkcji rolnej.

(5) Środki ochronne zapobiegające przedostawaniu się szkodliwych organizmów do poszczególnych państw członkowskich będą miały ograniczoną skuteczność, jeżeli czynności kontrolne dotyczące powyższych organizmów nie będą dokonywane jednocześnie i systematycznie w całej Wspólnocie oraz nie zapobiegną ich rozprzestrzenianiu się.

(6) Najbardziej szkodliwym dla drzewiastych roślin dwuliściennych jest tarcznik niszczyciel (Quadraspidiotus perniciosus Comst.).

(7) Szkodnik ten pojawił się w kilku państwach członkowskich, a we Wspólnocie występują obszary zarażone.

(8) Uprawa drzewiastych roślin dwuliściennych we Wspólnocie będzie zagrożona, jeśli nie zostaną podjęte skuteczne środki w celu zwalczania oraz zapobiegania rozprzestrzenianiu się tego szkodnika.

(9) W celu zwalczania tego szkodnika powinny być przyjęte niezbędne przepisy wspólnotowe. W miarę potrzeby państwa członkowskie powinny mieć możliwość ustanowienia dodatkowych lub bardziej rygorystycznych przepisów.

(10) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw wskazanych w załączniku I część B,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa określa niezbędne środki podejmowane przez państwa członkowskie w celu zwalczania oraz zapobiegania rozprzestrzenianiu się tarcznika niszczyciela (Quadraspidiotus perniciosus Comst.).

Artykuł 2

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a) „rośliny” oznacza żywe rośliny lub żywe części roślin z wyjątkiem owoców i nasion;

b) „zarażone rośliny lub owoce” oznacza rośliny lub owoce, w których znaleziono jeden lub więcej owadów tarcznika niszczyciela, o ile nie stwierdzono, że są one martwe;

c) „roślina żywicielska tarcznika niszczyciela” oznacza roślinę gatunku Acer L., Cotoneaster Ehrh., Crataegus L., Cydonia Mill., Euonymus L., Fagus L., Juglans L., Ligustrum L., Malus Mill., Populus L., Prunus L., Pyrus L., Ribes L., Rosa L., Salix L., Sorbus L., Syringa L., Tilia L., Ulmus L., Vitis L.;

d) „szkółki” oznacza plantacje, z których rośliny przeznaczane są do przesadzania, rozmnażania oraz dystrybucji, gdzie wzrastają pojedyncze sadzonki.

Artykuł 3

W przypadku stwierdzenia wystąpienia tarcznika niszczyciela państwa członkowskie wyznaczają obszar zarażony oraz strefę bezpieczeństwa dostatecznie dużą, aby zapewnić ochronę obszarów otaczających.

Artykuł 4

Państwa członkowskie stanowią, że na zarażonych obszarach i w strefach bezpieczeństwa rośliny żywicielskie tarcznika niszczyciela zostają poddane właściwym zabiegom, w celu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się tego szkodnika.

Artykuł 5

Państwa członkowskie stanowią, że:

a) wszystkie zarażone rośliny w szkółkach zostają zniszczone;

b) pozostałe rośliny zarażone lub podejrzane o zarażenie oraz rośliny rosnące na obszarach zarażonych zostają poddane takim zabiegom, że zarówno te rośliny, jak i pochodzące z nich świeże owoce nie są już zarażone przy ich przemieszczaniu;

c) wszystkie ukorzenione rośliny żywicielskie tarcznika niszczyciela, rosnące w obrębie zarażonego obszaru, oraz części tych roślin przeznaczone do rozmnażania i uprawiane w obrębie takiego obszaru mogą być przesadzane w jego obrębie lub wywożone poza, pod warunkiem że nie stwierdzi się ich zarażenia oraz dopilnuje, by owady tarcznika niszczyciela, które mogłyby być nadal obecne, zostały zniszczone.

Artykuł 6

Państwa członkowskie stanowią, że rośliny żywicielskie tarcznika niszczyciela, rosnące w strefach bezpieczeństwa, poddawane są urzędowemu nadzorowi oraz dokonywanej co najmniej raz w roku kontroli w celu wykrycia obecności tarcznika niszczyciela.

Artykuł 7

1. Państwa członkowskie stanowią, że każda partia roślin (innych niż te, które są ukorzenione w gruncie) oraz świeżych owoców, u których wykryto zarażenie, zostają zniszczone, jak również że pozostałe rośliny i owoce w partii zostają poddane zabiegom lub przetworzeniu w taki sposób, by owady tarcznika niszczyciela, które mogłyby być nadal obecne, zostały zniszczone.

2. Ustęp 1 nie stosuje się do nieznacznie zarażonych partii świeżych owoców.

Artykuł 8

Państwa członkowskie odwołują środki podjęte w celu kontroli lub zapobiegania rozprzestrzenianiu się tarcznika niszczyciela, tylko jeżeli jego obecność nie zostanie wykryta.

Artykuł 9

Państwa członkowskie zakazują posiadania tarcznika niszczyciela.

Artykuł 10

1. Państwa członkowskie mogą:

a) zezwolić na odstąpienie od środków przewidzianych w art. 4 i 5, art. 7 ust. 1 i art. 9 do celów naukowych, fitosanitarnych, weryfikacyjnych lub prac selekcyjnych;

b) na zasadzie odstępstwa od art. 5 lit. b) i art. 7 ust. 1, zezwolić na natychmiastowe przetworzenie zarażonych świeżych owoców;

c) na zasadzie odstępstwa od art. 5 lit. b) i art. 7 ust. 1, zezwolić na przemieszczanie zarażonych świeżych owoców w obrębie zarażonego obszaru.

2. Państwa członkowskie zapewniają, by zezwolenia przewidziane w ust. 1 były udzielane jedynie w przypadkach gdy po przeprowadzeniu odpowiednich kontroli zagwarantowane zostanie, że nie nastąpi zakłócenie procesu zwalczania tarcznika niszczyciela oraz że nie powstanie ryzyko rozprzestrzenienia się tego szkodnika.

Artykuł 11

Państwa członkowskie mogą przyjąć dodatkowe lub bardziej rygorystyczne przepisy, które mogą być niezbędne do zwalczania albo zapobiegania rozprzestrzenianiu się tarcznika niszczyciela.

Artykuł 12

Dyrektywa 69/466/EWG zostaje niniejszym uchylona, bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku I część B.

Odesłania do uchylonej dyrektywy należy odczytywać jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 13

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 14

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 listopada 2006 r.

ZAŁĄCZNIK I

CZĘŚĆ A

Uchylona dyrektywa i jej zmiana

CZĘŚĆ B

Lista terminów transpozycji do prawa krajowego
(określonych w art. 12)

ZAŁĄCZNIK II

Tabela korelacji