DECYZJA KOMISJI
z dnia 19 lipca 2006 r.
przyjmująca na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG wykaz terenów śródziemnomorskiego regionu biogeograficznego, mających znaczenie dla Wspólnoty
(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 3261)
(2006/613/WE)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (1), w szczególności jej art. 4 ust. 2 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Śródziemnomorski region biogeograficzny, o którym mowa w art. 1 lit. c) pkt iii) dyrektywy 92/43/EWG, obejmuje terytorium Grecji, Malty i Cypru, zgodnie z art. 1 Protokołu nr 10 do Aktu przystąpienia z 2003 r. oraz części terytoriów Francji, Włoch, Portugalii, Hiszpanii i, zgodnie z art. 299 ust. 4) Traktatu, Zjednoczone Królestwo, wymienione w mapie biogeograficznej zatwierdzonej dnia 23 października 2000 r. przez Komitet powołany na mocy art. 20 dyrektywy, zwany dalej „Komitetem Siedliskowym”.
(2) Niniejsza decyzja nie obejmuje terytoriów państw członkowskich, które przystąpiły do Unii Europejskiej w 2004 r. Wspomniane państwa członkowskie zaczęły przekazywać Komisji swoje propozycje terenów po przystąpieniu do UE. W związku z powyższym Komisja nie miała jeszcze możliwości włączenia informacji z tych państw członkowskich do niniejszego, wstępnego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty w rozumieniu dyrektywy 92/43/EWG. Dane te będą przedmiotem decyzji Komisji w przyszłości, kiedy zostaną zebrane wszystkie stosowne informacje oraz kiedy zostanie dokonana dogłębna naukowa ocena propozycji państw członkowskich, dotyczących wspomnianych terenów.
(3) Ponadto, w kontekście procesu zapoczątkowanego w 1995 r., konieczne jest poczynienie postępów w tworzeniu sieci Natura 2000, która jest podstawowym elementem ochrony różnorodności biologicznej we Wspólnocie.
(4) Na potrzeby śródziemnomorskiego regionu biogeograficznego, wykaz terenów zaproponowanych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG został przekazany Komisji przez Francję, Grecję, Włochy, Portugalię, Hiszpanię i Zjednoczone Królestwo w okresie pomiędzy styczniem 2003 r. a marcem 2006 r., zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG.
(5) Do wykazów zaproponowanych terenów dołączone były informacje dotyczące każdego terenu, dostarczone na formularzach przyjętych decyzją Komisji 97/266/WE z dnia 18 grudnia 1996 r. dotyczącą formularza zawierającego informacje o terenach proponowanych jako tereny Natura 2000 (2).
(6) Powyższe informacje zawierają najnowszą i ostateczną mapę danego terenu, przekazaną przez dane państwo członkowskie, nazwę terenu, jego położenie i rozmiar oraz dane otrzymane w wyniku zastosowania kryteriów wymienionych w załączniku III do dyrektywy 92/43/EWG.
(7) Wykaz terenów wybranych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty powinien być przyjęty na podstawie projektu przygotowanego przez Komisję w porozumieniu z każdym z zainteresowanych państw członkowskich, który wskazuje również tereny, na których występują typy siedlisk przyrodniczych o znaczeniu priorytetowym lub gatunki o znaczeniu priorytetowym.
(8) Wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu typów siedlisk przyrodniczych i gatunków jest stale rozwijana w wyniku nadzoru prowadzonego zgodnie z art. 11 dyrektywy 9 2/4 3/EWG. W związku z powyższym ocena i wybór terenów na szczeblu Wspólnoty jest dokonywana na podstawie najlepszych obecnie dostępnych informacji.
(9) Zgodnie z przyjętym orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, „aby opracować projekt wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty mogący prowadzić do utworzenia spójnej europejskiej sieci ekologicznej specjalnych obszarów objętych ochroną, Komisja musi dysponować wyczerpującym wykazem terenów, które na szczeblu krajowym mają istotne znaczenie ekologiczne z punktu widzenia celu dyrektywy dotyczącego ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory. (...) Ponadto tylko w ten sposób może zostać zrealizowany cel określony w pierwszym akapicie art. 3 ust. 1 dyrektywy, dotyczący zachowania lub odbudowy do właściwego stanu ochrony typów siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk gatunków w ich naturalnym zasięgu, który może przekraczać granicę jednego lub kilku państw członkowskich.” (3).
(10) Z dostępnych informacji oraz wspólnej oceny dokonanej w ramach seminariów biogeograficznych przygotowywanych przez Europejskie Centrum Tematyczne ds. Ochrony Przyrody i Różnorodności Biologicznej, a także z dwustronnych spotkań z państwami członkowskimi wynika, że niektóre spośród państw członkowskich nie zaproponowały wystarczającej liczby terenów w celu spełnienia wymagań określonych w dyrektywie 92/43/ EWG dla typów siedlisk przyrodniczych i gatunków. W związku z tym dla tych typów siedlisk i gatunków nie można uznać sieci za kompletną. Biorąc pod uwagę opóźnienie w otrzymywaniu informacji i osiągnięciu porozumienia z państwami członkowskimi, należy przyjąć wstępny wykaz terenów, który będzie musiał zostać uaktualniony zgodnie z art. 4 dyrektywy 9 2/4 3/EWG dla tych typów siedlisk i gatunków wymienionych w załączniku 2 do niniejszej decyzji, dla których wskazane państwa członkowskie nie zaproponowały wystarczającej liczby terenów zgodnie z wymaganiami dyrektywy 92/43/ EWG.
(11) Zważywszy, że wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu typów siedlisk przyrodniczych wymienionych w załączniku I oraz gatunków wymienionych w załączniku II do dyrektywy 92/ 43/EWG, występujących zarówno w morskich wodach terytorialnych, jak i w wodach będących poza wodami terytorialnymi, a znajdującymi się pod jurysdykcją krajową, pozostaje niepełna, nie można stwierdzić ani kompletności, ani niekompletności sieci dotyczącej tych gatunków i siedlisk. Odpowiednie typy siedlisk i gatunki są wymienione w załączniku 3 do niniejszej decyzji. W razie potrzeby należy zatem uaktualnić wstępny wykaz dla różnych typów siedlisk i gatunków wymienionych w załączniku 3 do niniejszej decyzji, zgodnie z przepisami art. 4 dyrektywy 92/43/EWG.
(12) Załącznik 3 do niniejszej decyzji wymienia także inne typy siedlisk wymienione w załączniku I do wspomnianej dyrektywy oraz inne gatunki wymienione w załączniku II do wspomnianej dyrektywy, które są przedmiotem analiz naukowych.
(13) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Siedliskowego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ :
Artykuł 1
Wykaz zawarty w załączniku 1 do niniejszej decyzji stanowi wstępny wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny zgodnie z art. 4 ust. 2 akapit trzeci dyrektywy 92/43/EWG.
Niniejszy wykaz zostanie uaktualniony w świetle dalszych propozycji państw członkowskich dotyczących pewnych typów siedlisk i gatunków wymienionych w załącznikach 2 i 3 do niniejszej decyzji, zgodnie z art. 4 dyrektywy 92/43/EWG.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 lipca 2006 r.
W imieniu Komisji |
Stavros DIMAS |
Członek Komisji |
|
(1) Dz.U. L 206 z 22.7.1992, str. 7. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
(2) Dz.U. L 107 z 24.4.1997, str. 1.
(3) Wyrok z dnia 11 września 2001 r. w sprawie C-71/99.
ZAŁĄCZNIK 1
ZAŁĄCZNIK 2
ZAŁĄCZNIK 3
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00