SPIS TREŚCI

TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1 Definicje

TYTUŁ II DEFINICJA POJĘCIA „PRODUKTY POCHODZĄCE”

Artykuł 2 Wymogi ogólne

Artykuł 3 Dwustronna kumulacja we Wspólnocie

Artykuł 4 Dwustronna kumulacja w Albanii

Artykuł 5 Produkty całkowicie uzyskane

Artykuł 6 Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu

Artykuł 7 Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie

Artykuł 8 Jednostka kwalifikacyjna

Artykuł 9 Akcesoria, części zamienne i narzędzia

Artykuł 10 Zestawy

Article 11 Elementy neutralne

TYTUŁ III WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł 12 Zasada terytorialności

Artykuł 13 Transport bezpośredni

Artykuł 14 Wystawy

TYTUŁ IV ZWROT LUB ZWOLNIENIE

Artykuł 15 Zakaz zwrotu lub zwolnienia z ceł

TYTUŁ V DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł 16 Wymogi ogólne

Artykuł 17 Procedura wystawiania świadectwa przewozowego EUR.1

Artykuł 18 Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawione z mocą wsteczną

Artykuł 19 Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1

Artykuł 20 Wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio

Artykuł 21 Warunki sporządzania deklaracji na fakturze

Artykuł 22 Upoważniony eksporter

Artykuł 23 Termin ważności dowodu pochodzenia

Artykuł 24 Przedkładanie dowodu pochodzenia

Artykuł 25 Przywóz partiami

Artykuł 26 Zwolnienia z dowodu pochodzenia

Artykuł 27 Dokumenty uzupełniające

Artykuł 28 Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających

Article 29 Niezgodności i błędy formalne

Artykuł 30 Kwoty wyrażone w euro

TYTUŁ VI UZGODNIENIA W SPRAWIE WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

Artykuł 31 Wzajemna pomoc

Artykuł 32 Weryfikacja dowodów pochodzenia

Artykuł 33 Rozstrzyganie sporów

Artykuł 34 Sankcje

Artykuł 35 Strefy wolnocłowe

TYTUŁ VII CEUTA I MELILLA

Artykuł 36 Stosowanie protokołu

Artykuł 37 Warunki specjalne

TYTUŁ VIII POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 38 Zmiany w protokole

Wykaz załączników

Załącznik I Uwagi wstępne do wykazu w załączniku II

Załącznik II Wykaz procesów obróbki lub przetwarzania, którym należy poddać materiały niepochodzące w celu uzyskania przez wytworzony produkt statusu pochodzenia

Załącznik III Wzory świadectwa przewozowego EUR.1 i wniosku o wydanie świadectwa przewozowego EUR.1 Załącznik IV Tekst deklaracji na fakturze

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) „wytwarzanie” oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia łącznie z montażem i czynnościami szczególnymi;

b) „materiał” oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp. użyte do wytworzenia produktu;

c) „produkt” oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania;

d) „towary” oznaczają zarówno materiały, jak i produkty;

e) „wartość celna” oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 roku (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej);

f) „cena ex-works” oznacza cenę zapłaconą za produkt ex-works producentowi we Wspólnocie lub w Albanii, który dokonuje w swoim przedsiębiorstwie ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów z wyłączeniem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone w momencie wywozu produktu;

g) „wartość materiałów” oznacza wartość celną w czasie przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeśli nie jest ona znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały we Wspólnocie lub w Albanii;

h) „wartość materiałów pochodzących” oznacza wartość takich materiałów zgodnie z definicją podaną w lit. g) stosowaną mutatis mutandis;

i) „wartość dodana” oznacza cenę ex-works pomniejszoną o wartość celną każdego z materiałów składowych produktu, pochodzących z innej Strony lub, kiedy wartość celna jest nieznana lub nie może być ustalona, pierwsza możliwa do ustalenia cena płacona za materiały we Wspólnocie lub w Albanii;

j) „działy” i „pozycje” oznaczają działy i pozycje (kody czterocyfrowe) stosowane w nomenklaturze stanowiącej Zharmonizowany System Oznaczania i Kodowania Towarów, zwany w niniejszym protokole „Systemem Zharmonizowanym” lub „HS”;

k) „klasyfikowany” odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału w poszczególnej pozycji;

l) „przesyłka” oznacza produkty, które są albo wysłane w tym samym czasie od jednego eksportera do jednego odbiorcy, albo objęte jednolitym dokumentem transportowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy albo, w przypadku braku takiego dokumentu, jedną fakturą;

m) „terytoria” obejmują wody terytorialne.

TYTUŁ II

DEFINICJA POJĘCIA „PRODUKTY POCHODZĄCE”

Artykuł 2

Wymogi ogólne

1. Do celów wykonania niniejszej umowy następujące produkty uważa się za pochodzące ze Wspólnoty:

a) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie w rozumieniu artykułu 5 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane we Wspólnocie zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu we Wspólnocie w rozumieniu art. 6 niniejszego protokołu.

2. Do celów wykonania niniejszej umowy następujące produkty uważa się za pochodzące z Albanii:

a) produkty całkowicie uzyskane w Albanii w rozumieniu art. 5 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane w Albanii zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w Albanii w rozumieniu art. 6 niniejszego protokołu.

Artykuł 3

Dwustronna kumulacja we Wspólnocie

Materiały pochodzące z Albanii są uważane za materiały pochodzące ze Wspólnoty, jeżeli są częścią produktu tam uzyskanego. Nie jest konieczne poddanie takich materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza zakres czynności określonych w art. 7.

Artykuł 4

Dwustronna kumulacja w Albanii

Materiały pochodzące ze Wspólnoty są uważane za materiały pochodzące z Albanii, jeżeli są częścią produktu tam uzyskanego. Nie jest konieczne poddanie takich materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza zakres czynności określonych w art. 7.

Artykuł 5

Produkty całkowicie uzyskane

1. Następujące produkty są uważane za całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub w Albanii:

a) produkty mineralne wydobyte na ich terytorium z ziemi lub z dna morskiego;

b) produkty roślinne tam zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;

d) produkty pochodzące od żywych zwierząt tam wyhodowanych;

e) produkty uzyskane przez polowanie lub połowy tam przeprowadzone;

f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi Wspólnoty lub Albanii przez ich statki;

g) produkty wytworzone na pokładzie ich statków przetwórni wyłącznie z produktów określonych w lit. f);

h) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców, łącznie z używanymi oponami nadającymi się tylko do bieżnikowania lub do wykorzystania jako odpady;

i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;

j) produkty wydobyte z dna morskiego lub podglebia znajdującego się poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że posiadają one wyłączne prawa do eksploatacji tego dna lub podglebia;

k) towary tam wytworzone wyłącznie z produktów wymienionych w lit. a)-j).

2. Pojęcia „ich statki” i „ich statki przetwórnie” użyte w ust. 1 lit. f) i g) odnoszą się tylko do statków i statków przetwórni:

a) które są wpisane do rejestru lub zarejestrowane w państwie członkowskim Wspólnoty lub w Albanii;

b) które pływają pod banderą państwa członkowskiego Wspólnoty lub Albanii;

c) które są przynajmniej w 50 % własnością obywateli państw członkowskich Wspólnoty lub Albanii lub spółki z siedzibą zarządu w jednym z tych państw, której dyrektorem lub dyrektorami, przewodniczącym zarządu lub rady nadzorczej i większością członków tych zarządów są obywatele państw członkowskich Wspólnoty lub Albanii oraz w których, dodatkowo, w przypadku spółek osobowych lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, przynajmniej połowa kapitału należy do tych państw lub do organów publicznych lub obywateli tych państw;

d) których kapitan i oficerowie są obywatelami państw członkowskich WE lub obywatelami Albanii; lub

e) których załogi składają się przynajmniej w 75 % z obywateli państw członkowskich Wspólnoty lub Albanii.

Artykuł 6

Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu

1. Do celów art. 2 produkty, które nie są całkowicie uzyskane, są uważane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu wtedy, gdy spełnione są warunki określone w wykazie załącznika II.

Warunki określone powyżej wskazują, w odniesieniu do wszystkich produktów objętych niniejszą umową, rodzaj obróbki lub przetworzenia, którym muszą zostać poddane materiały niepochodzące wykorzystywane przy wytwarzaniu oraz są stosowane wyłącznie odnośnie do takich materiałów.

W związku z tym oznacza to, że, jeśli produkt, który uzyskał status pochodzącego poprzez spełnienie warunków wymienionych w wykazie, jest użyty do wytworzenia innego produktu, warunki mające zastosowanie do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie odnoszą się do niego i nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte w procesie jego wytwarzania.

2. Niezależnie od ust. 1 materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami określonymi w wykazie nie powinny być używane do wytworzenia produktu, mogą jednak zostać użyte, pod warunkiem że:

a) ich łączna wartość nie przekracza 10 % ceny ex-works produktu;

b) żaden z udziałów procentowych określonych w wykazie jako maksymalna wartość materiałów niepochodzących nie został przekroczony przy stosowaniu tego ustępu.

Postanowienia niniejszego ustępu nie mają zastosowania do produktów objętych działami 50-63 Systemu Zharmonizowanego.

3. Postanowienia ust. 1 i 2 stosuje się zgodnie z postanowieniami art. 7.

Artykuł 7

Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie

1. Bez uszczerbku dla postanowień ust. 2, następujące czynności są uważane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania produktom statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy wymogi art. 6 zostały spełnione:

a) czynności zapewniające zachowanie produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania;

b) łączenie i rozdzielanie paczek;

c) mycie, czyszczenie, odkurzanie, usuwanie warstwy utlenionej, oleju, farby lub innych warstw pokrywających;

d) prasowanie lub maglowanie wyrobów włókienniczych;

e) proste czynności malowania i polerowania;

f) łuskanie, częściowe lub całkowite bielenie, polerowanie i gładzenie ziaren zbóż lub ryżu;

g) czynności polegające na barwieniu cukru lub formowaniu kostek cukru;

h) obieranie, drylowanie i łuskanie owoców, orzechów i warzyw;

i) ostrzenie, zwykłe szlifowanie lub przycinanie;

j) przesiewanie, przeglądanie, sortowanie, klasyfikowanie, ocenianie, dobieranie (łącznie z kompletowaniem zestawów artykułów);

k) zwykłe umieszczanie w butelkach, puszkach, flakonach, torbach, skrzynkach, pudełkach, umieszczanie na kartach lub tablicach itp. oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

l) umieszczanie lub drukowanie na produktach lub ich opakowaniach znaków, etykiet, znaków firmowych i innych podobnych znaków odróżniających;

m) zwykłe mieszanie produktów, nawet różnych rodzajów;

n) zwykły montaż części artykułów dla otrzymania kompletnego artykułu lub demontaż produktów na części;

o) połączenie dwóch lub więcej czynności wymienionych w lit. a)-n);

p) ubój zwierząt.

2. Wszystkie czynności przeprowadzone we Wspólnocie lub w Albanii w odniesieniu do danego produktu są rozważane łącznie przy określaniu, czy obróbka lub przetworzenie, jakim został poddany dany produkt, są uważane za niewystarczające w rozumieniu ust. 1.

Artykuł 8

Jednostka kwalifikacyjna

1. Jednostką kwalifikacyjną do celów stosowania postanowień niniejszego protokołu jest poszczególny produkt, który uważa się za jednostkę podstawową dla klasyfikacji w nomenklaturze Systemu Zharmonizowanego.

Wynika z tego zatem, że:

a) jeżeli produkt złożony z grupy lub zestawu artykułów klasyfikowany jest w oparciu o System Zharmonizowany w jednej pozycji, to całość stanowi jednostkę kwalifikacyjną;

b) jeżeli przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Systemu Zharmonizowanego, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie do celów stosowania postanowień niniejszego protokołu.

2. Jeżeli przy zastosowaniu reguły ogólnej nr 5 Systemu Zharmonizowanego opakowania są klasyfikowane wraz z produktem, który zawierają, to do celów określania pochodzenia należy traktować je jako całość.

Artykuł 9

Akcesoria, części zamienne i narzędzia

Akcesoria, części zamienne i narzędzia dostarczone ze sprzętem, maszyną, aparaturą lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub które nie są ujęte na oddzielnych fakturach, uważane są za stanowiące całość z tym sprzętem, maszyną, aparaturą lub pojazdem.

Artykuł 10

Zestawy

Zestawy w rozumieniu reguły ogólnej nr 3 Systemu Zharmonizowanego, uważane są za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy zestawu są produktami pochodzącymi. Niemniej jednak, jeżeli zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to zestaw jako całość jest uważany za pochodzący, pod warunkiem że wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu.

Artykuł 11

Elementy neutralne

Aby ustalić, czy produkt jest pochodzący, nie jest konieczne ustalenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w procesie jego produkcji:

a) energia i paliwo;

b) fabryka i wyposażenie;

c) maszyny i narzędzia; lub

d) towary, które nie wchodzą i które nie są planowane do wejścia w końcowy skład produktu.

TYTUŁ III

WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł 12

Zasada terytorialności

1. Warunki określone w tytule II dotyczące nabycia statusu pochodzenia muszą być nieprzerwanie spełniane we Wspólnocie lub w Albanii.

2. Jeśli produkty pochodzące, wywiezione ze Wspólnoty lub z Albanii do innego kraju, są przywożone ponownie, należy je uważać za niepochodzące, chyba że zgodnie z wymogami organów celnych można wykazać, że:

a) towary ponownie przywiezione są tymi samymi towarami, które zostały wywiezione; oraz

b) nie zostały one poddane żadnym czynnościom wykraczającym poza czynności konieczne do utrzymania ich w dobrym stanie, gdy znajdowały się w tym kraju lub podczas wywozu.

3. Na uzyskanie statusu pochodzenia zgodnie z warunkami ustanowionymi w tytule II nie ma wpływu obróbka lub przetworzenie - wykonane poza granicami Wspólnoty lub Albanii - materiałów wywiezionych ze Wspólnoty lub Albanii, a następnie tam ponownie przywiezionych, pod warunkiem że:

a) rzeczone materiały zostały w całości uzyskane we Wspólnocie lub w Albanii lub były przed wywozem poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza czynności wymienione w art. 7; oraz

b) zgodnie z wymogami organów celnych można wykazać, że:

i) towary ponownie przywiezione zostały uzyskane poprzez obróbkę lub przetworzenie materiałów wywiezionych;

oraz

ii) całkowita wartość dodana uzyskana poza granicami Wspólnoty lub Albanii wskutek zastosowania postanowień niniejszego artykułu nie przekracza 10 % ceny ex-works produktu końcowego, dla którego wnioskowano o status pochodzenia.

4. Do celów ust. 3 warunki uzyskania statusu pochodzenia ustanowione w tytule II nie dotyczą obróbki ani przetwarzania wykonanego poza granicami Wspólnoty lub Albanii. Jednak w przypadku gdy w wykazie zamieszczonym w załączniku II zasada określająca wartość maksymalną dla wszystkich materiałów niepochodzących użytych do produkcji zostanie zastosowana do określania statusu pochodzenia produktu końcowego, łączna wartość materiałów niepochodzących wykorzystanych na terytorium zainteresowanej strony, wraz z całkowitą wartością dodaną uzyskaną poza granicami Wspólnoty lub Albanii zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu, nie przekracza podanej wartości procentowej.

5. Do celów stosowania postanowień ust. 3 i 4 „całkowitą wartość dodaną” należy rozumieć jako wszystkie koszty poniesione poza Wspólnotą lub Albanią, w tym wartość użytych tam do produkcji materiałów.

6. Postanowień ust. 3 i 4 nie stosuje się w odniesieniu do produktów, które nie spełniają warunków określonych w załączniku II lub które mogą być uznane za przetworzone lub obrobione w stopniu wystarczającym jedynie po zastosowaniu marginesu tolerancji, o którym mowa w art. 6 ust.2.

7. Postanowień ust. 3 i 4 nie stosuje się w odniesieniu do produktów objętych działami 50-63 Systemu Zharmonizowanego.

8. Wszelkie czynności obróbki lub przetwarzania objęte postanowieniami niniejszego artykułu oraz wykonywane poza terytorium Wspólnoty lub Albanii przeprowadza się w ramach procedury uszlachetniania biernego lub podobnych procedur.

Artykuł 13

Transport bezpośredni

1. Preferencyjne traktowanie przewidziane na mocy niniejszej umowy dotyczy wyłącznie produktów spełniających wymogi niniejszego protokołu, które są przewożone bezpośrednio między Wspólnotą a Albanią lub przez terytoria innych krajów, o których mowa w art. 4. Jednakże produkty stanowiące pojedynczą przesyłkę mogą być przewożone przez inne terytoria, gdzie mogą być, jeżeli istnieje taka potrzeba, przeładowywane lub czasowo składowane, pod warunkiem że pozostają pod dozorem organów celnych kraju tranzytu lub składowania i że nie zostają poddane innym czynnościom niż rozładunek, ponowny załadunek lub jakakolwiek czynność mająca na celu utrzymanie ich w dobrym stanie.

Produkty pochodzące mogą być transportowane rurociągiem przez terytorium inne niż terytorium Wspólnoty lub Albanii.

2. Dowody, że warunki określone w ust. 1 zostały spełnione, dostarcza się poprzez przedstawienie właściwym organom celnym kraju przywozu:

a) jednolitego dokumentu przewozowego obejmującego przewóz z kraju wywozu przez kraj tranzytu; lub

b) świadectwa wystawionego przez organy celne kraju tranzytu:

i) podającego dokładny opis produktów;

ii) wskazującego datę wyładunku i ponownego załadunku produktów oraz, w stosownych przypadkach, nazwy statków lub inne użyte środki transportu;

iii) poświadczającego warunki, na jakich produkty pozostawały w kraju tranzytu; lub

c) w przypadku braku powyższych, jakichkolwiek dokumentów potwierdzających.

Artykuł 14

Wystawy

1. Produkty pochodzące, wysłane w celu wystawienia w innym państwie niż państwa Wspólnoty lub Albania i sprzedane po wystawie w celu przywiezienia do Wspólnoty lub Albanii, korzystają w przywozie z postanowień umowy, pod warunkiem wykazania przed organami celnymi, że:

a) eksporter wysłał te produkty ze Wspólnoty lub z Albanii do kraju, w którym miała miejsce wystawa, i tam je wystawił;

b) produkty zostały sprzedane lub w inny sposób zbyte przez eksportera osobie we Wspólnocie lub w Albanii;

c) produkty zostały odesłane w trakcie wystawy lub niezwłocznie po niej w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę; oraz

d) od chwili ich wysyłki na wystawę produkty nie były używane do celów innych niż prezentacja na wystawie.

2. Dowód pochodzenia musi zostać wystawiony lub sporządzony zgodnie z postanowieniami tytułu V i przedstawiony organom celnym kraju przywozu w normalnym trybie. Należy w nim podać nazwę i adres wystawy. W razie potrzeby może być wymagana dodatkowa dokumentacja potwierdzająca warunki, na jakich produkty były wystawione.

3. Ustęp 1 stosuje się w odniesieniu do wszelkich handlowych, przemysłowych, rolniczych czy rzemieślniczych wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów, które nie są zorganizowane do celów prywatnych w sklepach czy lokalach, w których prowadzona jest działalność gospodarcza z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod dozorem celnym.

TYTUŁ IV

ZWROT LUB ZWOLNIENIE

Artykuł 15

Zakaz zwrotu lub zwolnienia z ceł

1. Materiały niepochodzące użyte do wytworzenia produktów pochodzących ze Wspólnoty lub z Albanii, w odniesieniu do których dowód pochodzenia jest wystawiany lub sporządzany zgodnie z postanowieniami tytułu V, nie podlegają we Wspólnocie lub w Albanii jakimkolwiek zwrotom lub zwolnieniu z żadnego rodzaju ceł.

2. Zakaz określony w ust. 1 ma zastosowanie do wszelkich uzgodnień dotyczących zwrotu, ulg lub zwolnień z płatności, w całości lub części, z ceł lub opłat o skutku równoważnym stosowanych we Wspólnocie lub w Albanii w odniesieniu do materiałów użytych w procesie wytwarzania, jeżeli ten zwrot, ulga lub zwolnienie z płatności stosuje się, w sposób bezpośredni lub pośredni, jeżeli produkty uzyskane z tych materiałów są wywożone i jeżeli nie są przeznaczone do użycia w kraju.

3. Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany w każdym momencie do przedłożenia, na wniosek organów celnych, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających, że nie uzyskał żadnego zwrotu w odniesieniu do materiałów niepochodzących użytych do wytworzenia danych produktów oraz że faktycznie uiścił wszystkie cła lub opłaty o skutku równoważnym stosowane w odniesieniu do takich materiałów.

4. Postanowienia ust. 1-3 stosuje się również do opakowań w rozumieniu art. 8 ust. 2, akcesoriów, części zamiennych i narzędzi w rozumieniu art. 9 oraz produktów w kompletach w rozumieniu art. 10, gdy takie przedmioty są niepochodzące.

5. Postanowienia ust. 1-4 stosuje się wyłącznie do materiałów należących do rodzaju, do którego ma zastosowanie niniejsza umowa. Ponadto nie wykluczają one stosowania systemu refundacji wywozowych w odniesieniu do produktów rolnych stosowanych przy wywozie zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy.

TYTUŁ V

DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł 16

Wymogi ogólne

1. Produkty pochodzące ze Wspólnoty w przywozie do Albanii oraz produkty pochodzące z Albanii w przywozie do Wspólnoty korzystają z postanowień niniejszej umowy po przedstawieniu:

a) świadectwa przewozowego EUR.1, którego wzór przedstawiony jest w załączniku III; ub

b) w przypadkach określonych w art. 21 ust. 1, deklaracji, której tekst przedstawiony jest w załączniku IV, złożonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub jakimkolwiek innym dokumencie handlowym, który opisuje produkty, o których mowa, w sposób wystarczający do ich identyfikacji (zwanej dalej „deklaracją na fakturze”).

2. Nie naruszając ust. 1, produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego protokołu w przypadkach podanych w art. 26 korzystają z postanowień niniejszej umowy bez konieczności przedłożenia jakiegokolwiek z dokumentów określonych powyżej.

Artykuł 17

Procedura wystawiania świadectwa przewozowego EUR.1

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiane jest przez organy celne kraju wywozu na pisemny wniosek sporządzony przez eksportera lub, na odpowiedzialność eksportera, jego upoważnionego przedstawiciela.

2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia świadectwo przewozowe EUR.1 oraz formularz wniosku, których wzory znajdują się w załączniku III. Formularze te wypełnia się w jednym z języków, w których sporządzona została umowa oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego kraju wywozu. Jeśli wypełniane są odręcznie, wypełnia się je tuszem i drukowanymi literami. Opis produktów musi być podany w rubryce do tego przeznaczonej, bez pozostawienia żadnych wolnych wierszy. W przypadku gdy pole nie zostało wypełnione całkowicie, należy narysować linię poziomą poniżej ostatniej linijki opisu, przekreślając tym samym puste miejsce.

3. Eksporter występujący z wnioskiem o wydanie świadectwa przewozowego EUR.1 jest zobowiązany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych kraju wywozu, w którym wystawione zostało świadectwo przewozowe EUR.1, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów, a także wypełnienie pozostałych wymogów niniejszego protokołu.

4. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez organy celne państwa członkowskiego WE lub Albanii, jeżeli dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Albanii i spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu.

5. Organy celne wystawiające świadectwo przewozowe EUR.1 podejmują wszelkie kroki niezbędne do zweryfikowania statusu pochodzenia produktów i wypełnienia innych wymogów niniejszego protokołu. W tym celu mają prawo domagać się wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. Organy celne wystawiające świadectwo zapewniają także, aby formularze określone w ust. 2 były należycie wypełnione. W szczególności sprawdzają, czy rubryka przeznaczona na opis produktów została wypełniona w taki sposób, żeby wykluczyć jakąkolwiek możliwość dokonywania fałszywych wpisów.

6. Data wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 jest wskazana w rubryce 11 świadectwa.

7. Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiają organy celne i udostępniają eksporterowi, gdy tylko rzeczywisty wywóz został dokonany lub zagwarantowany.

Artykuł 18

Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawione z mocą wsteczną

1. Nie naruszając postanowień art. 17 ust. 7, świadectwo przewozowe EUR.1 może być wyjątkowo wystawione po wywozie produktów, do których się odnosi, jeśli:

a) nie zostało ono wystawione w momencie dokonywania wywozu z powodu błędów, niezamierzonych pominięć lub szczególnych okoliczności; lub

b) organy celne zostały w sposób wystarczający zapewnione, że świadectwo przewozowe EUR.1 zostało wystawione, ale nie zostało przyjęte przy przywozie z przyczyn technicznych.

2. Do celów stosowania ust. 1 eksporter musi podać w swoim wniosku miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1, i podać powody swojego wystąpienia z wnioskiem.

3. Organy celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 z mocą wsteczną jedynie po sprawdzeniu, czy informacje podane we wniosku eksportera są zgodne z informacjami zawartymi w odpowiedniej dokumentacji.

4. Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione z mocą wsteczną muszą być opatrzone jednym z następujących wpisów:

ES	«EXPEDIDO A POSTERIORI»
CS	„VYSTAVENO DODATEČNĚ”
DA	»UDSTEDT EFTERFØLGENDE«
DE	„NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT”
ET	„VÄLJA ANTUD TAGASIULATUVALT”
EL	«EKAO0EN EK TON YITEPQN»
EN	'ISSUED RETROSPECTIVELY'
FR	«DÉLIVRÉ A POSTERIORI»
IT	«RILASCIATO A POSTERIORI»
LV	„IZSNIEGTS RETROSPEKTĪV
LT	„RETROSPEKTYVUSIS IŠDAVIMAS”
HU	„KIADVA VISSZAMENŐLEGES HATÁLLYAL”
MT	„MAHRUG RETROSPETTIVAMENT”
NL	„AFGEGEVEN A POSTERIORI”
PL	„WYSTAWIONE RETROSPEKTYWNIE”
PT	«EMITIDO A POSTERIORI»
SL	„IZDANO NAKNADNO”
SK	„VYDANÉ DODATOČNE”
FI	„ANNETTU JÄLKIKÄTEEN”
SV	„UTFÄRDAT I EFTERHAND”
AL	'LESHUAR A-POSTERIORI'

5. Wpis określony w ust. 4 umieszcza się w rubryce „Uwagi” świadectwa przewozowego EUR.1.

Artykuł 19

Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1

1. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 eksporter może wystąpić do organów celnych, które je wystawiły, o wydanie duplikatu na podstawie dokumentów eksportowych znajdujących się w ich posiadaniu.

2. Duplikat wystawiony w ten sposób musi być opatrzony jednym z następujących wpisów:

ES	«DUPLICADO»
CS	„DUPLIKÁT”
DA	»DUPLIKAT«
DE	„DUPLIKAT”
ET	„DUPLIKAAT”
EL	«ANTirPAcDO>»
EN	'DUPLICATE'
FR	«DUPLICATA»
IT	«DUPLICATO»
LV	„DUBLIKĀTS”
LT	„DUBLIKATAS”
HU	„MÁSODLAT”
MT	„DUPLIKAT”
NL	„DUPLICAAT”
PL	„DUPLIKAT”
PT	«SEGUNDA VIA»
SL	„DVOJNIK”
SK	„DUPLIKÁT”
FI	„KAKSOISKAPPALE”
SV	„DUPLIKAT”
AL	'DUBLIKATE'.

3. Wpis określony w ust. 2 umieszcza się w rubryce „Uwagi” duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1.

4. Duplikat, który musi być opatrzony datą wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1, jest ważny od tej daty.

Artykuł 20

Wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio

Jeżeli produkty pochodzące pozostawia się pod kontrolą urzędu celnego we Wspólnocie lub w Albanii, możliwe jest zastąpienie oryginalnego dowodu pochodzenia jednym lub wieloma świadectwami przewozowymi EUR.1 w celu umożliwienia wysłania wszystkich lub części tych produktów w inne miejsce we Wspólnocie lub w Albanii. Zastępcze świadectwa przewozowe EUR.1 wystawia urząd celny, pod którego kontrolą znajdują się produkty.

Artykuł 21

Warunki sporządzania deklaracji na fakturze

1. Deklaracja na fakturze określona w art. 16 ust. 1 lit. b) może zostać sporządzona:

a) przez upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 22; lub

b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednej lub większej liczby opakowań zawierających produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6 000 EUR.

2. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona, jeśli dane produkty można uznać za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub Albanii i jeśli spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu.

3. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze jest zobowiązany do przedłożenia, na każde żądanie organów celnych kraju wywozu, wszelkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów i spełnienie wszystkich innych wymogów niniejszego protokołu.

4. Eksporter sporządza deklarację na fakturze w formie pisma maszynowego, stempla bądź poprzez wypisanie deklaracji drukowanymi literami na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym. Deklaracja, której tekst zamieszczony jest w załączniku IV, musi zostać sporządzona w jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego kraju wywozu. Jeżeli deklaracja jest sporządzana ręcznie, należy ją napisać tuszem i drukowanymi literami.

5. Deklaracje na fakturze opatrzone są oryginalnym, własnoręcznym podpisem eksportera. Jednakże od upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 22 nie wymaga się podpisu na takiej deklaracji, pod warunkiem że dostarczy on organom celnym kraju wywozu pisemne zobowiązanie, że przyjmuje pełną odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która identyfikuje go tak, jakby była podpisana przez niego własnoręcznie.

6. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona przez eksportera, gdy produkty, do których się odnosi, są wysyłane lub po ich wysłaniu, pod warunkiem że jest przedstawiona w kraju przywozu nie później niż dwa lata po dokonaniu przywozu produktów, do których się odnosi.

Artykuł 22

Upoważniony eksporter

1. Organy celne kraju wywozu mogą upoważnić każdego eksportera (zwanego dalej „upoważnionym eksporterem”), dokonującego częstych wysyłek produktów na mocy niniejszej umowy, do sporządzania deklaracji na fakturze niezależnie od wartości danych produktów. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie musi udzielić organom celnym wszelkich gwarancji niezbędnych do zweryfikowania pochodzenia produktów oraz spełnienia pozostałych wymogów niniejszego protokołu.

2. Organy celne mogą uzależnić przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia wszelkich warunków, jakie uznają za właściwe.

3. Organy celne przyznają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który znajduje się w deklaracji na fakturze.

4. Używanie upoważnienia przez upoważnionego eksportera podlega kontroli organów celnych.

5. Organy celne mogą wycofać upoważnienie w dowolnym momencie. Wycofanie upoważnienia następuje, gdy upoważniony eksporter nie daje już gwarancji określonych w ust. 1, nie spełnia warunków określonych w ust. 2 lub w inny sposób niewłaściwie używa upoważnienia.

Artykuł 23

Termin ważności dowodu pochodzenia

1. Dowód pochodzenia jest ważny przez cztery miesiące od daty wystawienia w kraju wywozu i musi zostać przedłożony w wymienionym okresie organom celnym kraju przywozu.

2. Dowody pochodzenia, które są przedstawiane organom celnym kraju przywozu po końcowej dacie ich przedłożenia określonej w ust. 1, mogą być przyjęte do celów stosowania preferencyjnego traktowania, w przypadku gdy nieprzedłożenie dokumentów przed ustaloną datą końcową jest spowodowane wyjątkowymi okolicznościami.

3. W innych przypadkach przedłożenia dowodów z opóźnieniem organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia wtedy, gdy produkty zostały im przedłożone przed wspomnianą datą końcową.

Artykuł 24

Przedkładanie dowodu pochodzenia

Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym kraju przywozu zgodnie z procedurami stosowanymi w tym kraju. Organy te mogą wymagać tłumaczenia dowodu pochodzenia i mogą również wymagać, aby do deklaracji przywozowej zostało dołączone oświadczenie importera, że produkty spełniają warunki wymagane do realizacji niniejszej umowy.

Artykuł 25

Przywóz partiami

Jeżeli, na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne kraju przywozu, produkty rozmontowane lub niezmontowane, w rozumieniu reguły ogólnej nr 2 lit. a) Systemu Zharmonizowanego, ujęte w sekcjach XVI i XVII lub pozycjach 7308 i 9406 Systemu Zharmonizowanego, przywożone są partiami, organom celnym wraz z pierwszą przesyłką przedstawiany jest jeden dowód pochodzenia.

Artykuł 26

Zwolnienie z dowodu pochodzenia

1. Produkty wysłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub stanowiące część osobistego bagażu podróżnych przyjmuje się za produkty pochodzące bez wymogu przedstawienia dowodu pochodzenia, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające wymogi niniejszego protokołu oraz w przypadku gdy nie ma wątpliwości co do prawdziwości takiej deklaracji. W przypadku produktów wysyłanych pocztą taka deklaracja może zostać sporządzona na zgłoszeniu celnym CN22/CN23 lub na kartce papieru załączonej do tego dokumentu.

2. Przywóz, który jest okazjonalny i dotyczy wyłącznie produktów przeznaczonych do osobistego użytku odbiorców, podróżnych lub ich rodzin, nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeśli rodzaj i ilość produktów nie świadczą o handlowym przeznaczeniu.

3. Ponadto łączna wartość tych produktów nie może przekraczać 500 EUR w przypadku małych paczek lub 1 200 EUR w przypadku produktów stanowiących część osobistego bagażu podróżnych. .

Artykuł 27

Dokumenty uzupełniające

Dokumentami określonymi w art. 17 ust. 3 i w art. 21 ust. 3, służącymi do celów potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Albanii i spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu, mogą być m. in. następujące dokumenty:

a) bezpośredni dowód przetworzenia dokonanego przez eksportera lub dostawcę w celu otrzymania danych towarów, zawarty na przykład w księgach rachunkowych lub dokumentach wewnętrznych;

b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Albanii, w przypadku gdy dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym;

c) dokumenty potwierdzające fakt dokonania we Wspólnocie lub w Albanii obróbki lub przetworzenia materiałów, sporządzone lub wydane we Wspólnocie lub w Albanii, w przypadku gdy dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym;

d) świadectwa przewozowe EUR.1 lub deklaracje na fakturze potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone zgodnie z niniejszym protokołem we Wspólnocie lub w Albanii zgodnie z niniejszym protokołem.

Artykuł 28

Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających

1. Eksporter ubiegający się o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 przechowuje dokumenty określone w art. 17 ust. 3 przez co najmniej trzy lata.

2. 2. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze przechowuje kopię tej deklaracji przez co najmniej trzy lata, łącznie z dokumentami określonymi w art. 21 ust. 3.

3. Organy celne kraju wywozu wystawiające świadectwo przewozowe EUR.1 przechowują formularz wniosku wymieniony w art. 17 ust. 2 przez co najmniej trzy lata.

4. Organy celne kraju przywozu przechowują przedłożone im świadectwa przewozowe EUR.1 i deklaracje na fakturze przez co najmniej trzy lata.

Artykuł 29

Niezgodności i błędy formalne

1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych urzędowi celnemu w celu spełnienia formalności wymaganych przy przywozie produktów nie unieważnia tym samym dowodu pochodzenia, jeżeli zostanie odpowiednio dowiedzione, że dany dokument rzeczywiście odpowiada przedłożonym produktom.

2. Oczywiste pomyłki formalne, takie jak błędy literowe na dowodzie pochodzenia, nie powinny powodować odrzucenia dokumentu, jeśli błędy te nie wzbudzają wątpliwości co do poprawności oświadczeń złożonych w dokumencie.

Artykuł 30

Kwoty wyrażone w euro

1. Do celów stosowania postanowień art. 21 ust. 1 lit. b) oraz art. 26 ust. 3, w przypadkach gdy produkty są fakturowane w walucie innej niż euro, kwoty wyrażone w walucie krajowej państwa członkowskiego Wspólnoty lub Albanii, stanowiące równowartość kwot wyrażonych w euro, ustala się corocznie w odniesieniu do każdego z zainteresowanych państw.

2. Przesyłka korzysta z postanowień art. 21 ust. 1 lit. b) lub art. 26 ust. 3 poprzez odniesienie do waluty, w której sporządzona jest faktura, zgodnie z kwotą ustaloną dla zainteresowanego państwa.

3. Kwoty podawane w jakiejkolwiek walucie krajowej stanowią równowartość kwot wyrażonych w euro wg kursu z pierwszego dnia roboczego października. Kwoty są zgłaszane Komisji Wspólnot Europejskich do 15 października i obowiązują od 1 stycznia następnego roku. Komisja Wspólnot Europejskich powiadamia wszystkie zainteresowane kraje o odpowiednich kwotach.

4. Kraj może zaokrąglić w górę lub w dół kwotę otrzymaną po przeliczeniu kwoty wyrażonej w euro na swoją walutę krajową. Kwota po zaokrągleniu nie może różnić się od kwoty otrzymanej po przeliczeniu o więcej niż 5 %. Kraj może pozostawić bez

zmian kwotę wyrażoną w walucie krajowej stanowiącą równowartość kwoty wyrażonej w euro, jeżeli w wyniku corocznego dostosowywania przewidzianego w ust. 3 kwota ta po dokonaniu przeliczenia, a przed zaokrągleniem, ulega podwyższeniu nie więcej niż o 15 % równowartości kwoty wyrażonej w walucie krajowej. Równowartość kwoty wyrażonej w walucie krajowej może być pozostawiona bez zmian, jeżeli po przeliczeniu byłaby ona niższa niż równowartość kwoty wyrażonej w walucie krajowej.

5. Kwoty wyrażone w euro podlegają przeglądowi dokonywanemu przez Komitet Stabilizacji i Stowarzyszenia na wniosek Wspólnoty lub Albanii. Przeprowadzając przegląd, Komitet Stabilizacji i Stowarzyszenia rozważa celowość zachowywania skutków danych przy uwzględnieniu wartości rzeczywistych. W tym celu może ona zadecydować o zmianie kwot wyrażonych w euro.

TYTUŁ VI

UZGODNIENIA W SPRAWIE WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

Artykuł 31

Wzajemna pomoc

1. Organy celne państw członkowskich WE i Albanii udostępniają sobie wzajemnie, za pośrednictwem Komisji Wspólnot Europejskich, wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych przy wystawianiu świadectw przewozowych EUR.1 oraz adresy organów celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw i deklaracji na fakturze.

2. W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego protokołu Wspólnota i Albania pomagają sobie nawzajem, za pośrednictwem właściwych organów administracji celnej, przy sprawdzaniu autentyczności świadectw przewozowych EUR.1 lub deklaracji na fakturze oraz poprawności informacji podanych w tych dokumentach.

Artykuł 32

Weryfikacja dowodów pochodzenia

1. Późniejsze weryfikacje dowodów pochodzenia przeprowadzane są wyrywkowo lub za każdym razem, kiedy organy celne kraju przywozu mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności takich dokumentów, statusu pochodzenia danych produktów lub spełniania innych wymogów niniejszego protokołu.

2. Do celów stosowania postanowień ust. 1 organy celne kraju przywozu zwracają świadectwo przewozowe EUR.1 oraz fakturę, jeśli została przedłożona, deklarację na fakturze lub kopię tych dokumentów organom celnym kraju wywozu, podając, w stosownych przypadkach, powody złożenia wniosku o weryfikację. Wszelkie otrzymane dokumenty i informacje sugerujące, że informacje podane w dowodzie pochodzenia są nieprawidłowe, przekazuje się wraz z wnioskiem o weryfikację.

3. Weryfikacji dokonują organy celne kraju wywozu. W tym celu mają prawo domagać się wszelkich dowodów

1 przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie.

4. Jeżeli organy celne kraju przywozu zdecydują się zawiesić preferencyjne traktowanie wobec danych produktów w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji, zaproponują one importerowi zwolnienie tych produktów, z zastrzeżeniem podjęcia wobec nich wszelkich środków zapobiegawczych, które uznają za konieczne.

5. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację są jak najszybciej informowane o wynikach weryfikacji. Wyniki takie muszą wyraźnie wskazywać, czy dokumenty są autentyczne oraz czy dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Albanii i spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu.

6. Jeśli w przypadkach uzasadnionej wątpliwości brak jest odpowiedzi w terminie dziesięciu miesięcy od dnia złożenia wniosku o weryfikację lub jeśli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do stwierdzenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy celne wnioskujące o weryfikację odmawiają uprawnienia do skorzystania z preferencji, o ile nie zaistnieją wyjątkowe okoliczności.

Artykuł 33

Rozstrzyganie sporów

Spory zaistniałe w związku z procedurami weryfikacji określonymi w art. 32, których nie można rozstrzygnąć pomiędzy organami celnymi wnioskującymi o przeprowadzenie weryfikacji a organami celnymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie weryfikacji lub wnioski o dokonanie wykładni niniejszego protokołu, przekazywane są Radzie Stabilizacji i Stowarzyszenia.

We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów między importerem a organami celnymi kraju przywozu podlega ustawodawstwu wspomnianego kraju.

Artykuł 34

Sankcje

Sankcje są nakładane na każdą osobę, która sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu, który zawiera nieprawidłowe informacje w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów.

Artykuł 35

Strefy wolnocłowe

1. Wspólnota i Albania podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że sprzedawane produkty objęte dowodem pochodzenia, które podczas transportu korzystają ze stref wolnocłowych znajdujących się na ich terytorium, nie są zastępowane innymi towarami oraz nie są poddawane zabiegom innym niż zwykłe działania zapobiegające ich zepsuciu.

2. W drodze wyjątku od postanowień zawartych w ust. 1, gdy produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Albanii przywożone są do strefy wolnocłowej na podstawie dowodu pochodzenia i podlegają obróbce lub przetworzeniu, to odpowiednie organy celne muszą wystawić na żądanie eksportera nowe świadectwo EUR.1, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, jest zgodna z postanowieniami niniejszego protokołu.

TYTUŁ VII

CEUTA I MELILLA

Artykuł 36

Stosowanie protokołu

1. Pojęcie „Wspólnota” użyte w art. 2 nie obejmuje Ceuty i Melilli.

2. Produkty pochodzące z Albanii w przywozie do Ceuty lub Melilli korzystają pod wszystkimi względami z takiego samego systemu celnego, jaki jest stosowany do produktów pochodzących z obszaru celnego Wspólnoty na podstawie Protokołu 2 do Aktu przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej do Wspólnot Europejskich. Albania przyznaje w odniesieniu do przywozu produktów objętych niniejszą umową i pochodzących z Ceuty i Melilli taki sam system celny, jaki został przyznany produktom przywożonym i pochodzącym ze Wspólnoty.

3. Do celów stosowania ust. 2 dotyczącego produktów pochodzących z Ceuty i Melilli niniejszy protokół stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian, z zastrzeżeniem warunków specjalnych określonych w art. 37.

Artykuł 37

Warunki specjalne

1. Pod warunkiem że były transportowane bezpośrednio, zgodnie z postanowieniami art. 13, następujące produkty uważa się za:

1. pochodzące z Ceuty i Melilli:

a) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melilli;

b) produkty uzyskane w Ceucie i Melilli, do wytworzenia których użyto produktów innych niż określone w lit. a), pod warunkiem że:

i) wymienione produkty zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 6; lub że

ii) produkty te pochodzą z Albanii lub ze Wspólnoty, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza czynności określone w art. 7;

2. produkty pochodzące z Albanii:

a) produkty całkowicie uzyskane w Albanii;

b) produkty uzyskane w Albanii, do wytworzenia których użyto produktów innych niż określone w lit. a), pod warunkiem że:

i) wymienione produkty zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 6; lub że

ii) produkty te pochodzą z Ceuty i Melilli lub ze Wspólnoty, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza czynności określone w art. 7.

2. Ceutę i Melillę uznaje się za jedno terytorium.

3. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel umieszcza w rubryce 2 świadectw przewozowych EUR.1 lub na deklaracjach na fakturze wyrazy „Albania” oraz „Ceuta i Melilla”. Ponadto, w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, pochodzenie to zaznacza się w rubryce 4 świadectw przewozowych EUR.1 lub na deklaracjach na fakturze.

4. Organy celne Hiszpanii są odpowiedzialne za stosowanie niniejszego protokołu na terytorium Ceuty i Melilli.

TYTUŁ VIII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 38

Zmiany w protokole

Rada Stabilizacji i Stowarzyszenia może podjąć decyzję o zmianie postanowień niniejszego protokołu.

ZAŁĄCZNIK I

UWAGI WSTĘPNE DO WYKAZU W ZAŁĄCZNIKU II

ZAŁĄCZNIK II

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWARZANIA, KTÓRYM NALEŻY PODDAĆ MATERIAŁY NIEPOCHODZĄCE W CELU UZYSKANIA PRZEZ WYTWORZONY PRODUKT STATUSU POCHODZENIA

ZAŁĄCZNIK III

WZORY ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1 I WNIOSKU O WYDANIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1

ZAŁĄCZNIK IV

TEKST DEKLARACJI NA FAKTURZE