ZAŁĄCZNIK

System badawczy konieczny do zweryfikowania realizacji wspólnotowego celu dotyczącego ograniczenia występowania Salmonelli enteritidis i Salmonelli typhimurium u dorosłych kur niosek gatunku Gallus gallus, o którym mowa w art. 1 ust. 2

1. POBIERANIE PRÓBEK

Pobieranie próbek obejmuje wszystkie stada dorosłych kur niosek gatunku Gallus gallus („stada kur niosek”), o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2160/2003.

2. MONITOROWANIE STAD NIOSEK

2.1. Częstotliwość i sposób pobierania próbek

W stadach kur niosek pobieranie próbek przeprowadzane jest z inicjatywy przedsiębiorcy żywnościowego („przedsiębiorca”) oraz przez właściwy organ.

Pobieranie próbek z inicjatywy przedsiębiorcy odbywa się przynajmniej co piętnaście tygodni. Pierwsze pobranie próbek jest przeprowadzane w chwili osiągnięcia przez zwierzęta wieku 24 +/- dwa tygodnie.

Pobieranie próbek przez właściwy organ odbywa się co najmniej:

a) w jednym stadzie na rok w gospodarstwie liczącym co najmniej 1 000 ptaków;

b) w wieku 24 +/- dwa tygodnie w stadach niosek trzymanych w budynkach, w których wykryto salmonellę u poprzedniego stada;

c) w każdym przypadku podejrzenia zakażenia Salmonellą enteritidis lub Salmonellą typhimurium, będącego wynikiem badania epidemiologicznego w zakresie ognisk przenoszonych przez żywność, zgodnie z art. 8 dyrektywy 2003/99/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹);

d) we wszystkich pozostałych stadach niosek w gospodarstwie w przypadku wykrycia Salmonelli enteritidis lub Salmonelli typhimurium w jednym ze stad niosek w tym gospodarstwie;

e) w przypadku gdy właściwy organ uzna to za stosowne.

Pobranie próbek przeprowadzone przez właściwy organ może zastąpić jedno pobranie próbek z inicjatywy przedsiębiorcy.

2.2. Procedura pobierania próbek

Aby maksymalnie zwiększyć precyzyjność próby, należy pobrać do badania zarówno próbki odchodów, jak i próbki ze środowiska, przynajmniej zgodnie z lit. a) i b):

a) w przypadku stad trzymanych w klatkach należy pobrać 2 próbki po 150 gramów naturalnie zebranych odchodów z taśm lub zgarniaków w danym kurniku, po jego oczyszczeniu przy pomocy systemu usuwania obornika; jednak w przypadku klatek przesuniętych względem siebie, w których brak jest zgarniaków lub taśm, należy pobrać 2 próbki po 150 gramów świeżych wymieszanych odchodów w 60 różnych miejscach znajdujących się poniżej klatek w dołach z odchodami;

b) w przypadku kurników, w których stosowany jest chów w systemie zamkniętym lub wybiegowym, należy wziąć dwie pary okładzin na buty lub skarpet, nie zmieniając butów ochronnych przy zmianie okładzin na buty.

W przypadku pobierania próbek przez właściwy organ należy pobrać próbkę o objętości 250 ml zawierającą co najmniej 100 gramów kurzu z głównych źródeł kurzu w całym kurniku. Jeżeli ilość kurzu nie jest wystarczająca, należy pobrać 150 gramów naturalnie zebranych odchodów lub dodatkową parę okładzin na buty lub skarpet.

W przypadku pobierania próbek, o którym mowa w pkt 2.1 lit. b), c) i d), właściwy organ gwarantuje, poprzez odpowiednie wykonywanie dalszych badań, że na wyniki badań w kierunku salmonelli u ptaków nie ma wpływu stosowanie w stadzie substancji antybakteryjnych.

W przypadku gdy nie zostanie wykryta Salmonella enteritidis i Salmonella typhimurium, natomiast zostaną wykryte substancje antybakteryjne lub efekt hamujący mnożenie się bakterii, dane stado uznaje się za zakażone na potrzeby wspólnotowego celu, o którym mowa w art. 1 ust. 2.

3. BADANIE PRÓBEK

3.1. Transport i przygotowanie próbek

Próbki są przesyłane przesyłką ekspresową lub kurierską do laboratoriów określonych w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 2160/2003, w dniu ich pobrania. W laboratorium próbki powinny być przechowywane w stanie schłodzonym aż do badania, które powinno zostać przeprowadzone do 48 godzin po ich przyjęciu.

3.1.1 Próbki z okładzin na buty:

a) Należy ostrożnie rozpakować dwie pary okładzin na buty (lub skarpet), aby uniknąć usunięcia przylegających odchodów, zebrać je i umieścić w 225 ml zbuforowanej wody peptonowej (BPW), ogrzanej wcześniej do temperatury pokojowej.

b) Należy wirować próbkę do pełnego nasycenia, następnie kontynuować hodowlę zgodnie z metodą wykrywania opisaną w pkt 3.2.

3.1.2 Inne próbki odchodów i kurzu:

a) Próbki odchodów należy zebrać i dokładnie wymieszać, a następnie pobrać do celów hodowli podpróbkę o masie 25 gramów.

b) Podpróbkę o wadze 25 gramów dodaje się do 225 ml zbuforowanej wody peptonowej, ogrzanej wcześniej do temperatury pokojowej.

c) Hodowla próbki jest kontynuowana zgodnie z metodą wykrywania opisaną w pkt 3.2.

Jeżeli normy ISO dotyczące przygotowywania odchodów do badań na wykrycie salmonelli są uzgodnione, to mają one zastosowanie i zastępują wyżej wymienione przepisy dotyczące przygotowania pobierania próbek.

3.2. Metoda wykrywania

Stosuje się metodę zalecaną przez Wspólnotowe Laboratorium Referencyjne Badania Salmonelli w Bilthoven w Niderlandach. Metoda ta jest opisana w obecnej wersji projektu załącznika D do ISO 6579:2002: „Detection of Salmonella spp. in animal faeces and in samples of the primary production stage” (Wykrywanie Salmonelli spp. w odchodach zwierzęcych oraz w próbkach z pierwotnego etapu produkcji). W tej metodzie w charakterze pojedynczego ośrodka selektywnego wzbogacania stosuje się ośrodek półstały (zmodyfikowany półstały ośrodek Rappaporta-Vassiladisa, MSRV).

3.3. Określanie serotypów

Przynajmniej jeden izolat z każdej próbki powinien zostać oznaczony przy użyciu schematu Kaufmanna-White'a.

3.4. Metody alternatywne

W odniesieniu do próbek pobieranych z inicjatywy przedsiębiorcy, zamiast metod przygotowywania próbek, wykrywania i określania serotypów, przewidzianych w pkt 3 niniejszego Załącznika, można zastosować metody analizy przewidziane w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 (²), jeżeli zostały one zatwierdzone zgodnie z EN ISO 16140:2003.

3.5. Przechowywanie szczepów

Przynajmniej szczepy wyizolowane z próbek pobranych przez właściwy organ są przechowywane do celów przeprowadzenia w przyszłości fagotypowania lub oznaczania wrażliwości na substancje antybakteryjne, z zastosowaniem zwykłych metod zbioru kultury, które muszą zapewniać integralność szczepów przez co najmniej dwa lata.

4. ANALIZA I SPRAWOZDAWCZOŚĆ

Stado kur niosek jest uważane za pozytywne na potrzeby weryfikacji realizacji celu wspólnotowego, jeśli wykryto obecność Salmonelli enteritidis lub Salmonelli typhimurium (innych niż szczepy szczepionki) w jednej próbce pobranej w stadzie niosek lub w ich większej ilości. Stada niosek o wyniku pozytywnym są liczone tylko raz, bez względu na liczbę przeprowadzonych operacji pobierania próbek i badań, a informacje o nich są przekazywane tylko w pierwszym roku wykrycia.

Sprawozdanie zawiera:

a) ogólną liczbę zbadanych stad kur niosek i liczbę stad kur niosek zbadanych z zastosowaniem każdego ze sposobów pobierania próbek, o których mowa w pkt 2.1;

b) ogólną liczbę zarażonych stad i wyniki badań z zastosowaniem każdego ze sposobów pobierania próbek, o których mowa w pkt 2.1;

c) komentarze do wyników, w szczególności odnoszące się do wyjątkowych przypadków.

Wyniki, o których mowa w niniejszym punkcie, i wszelkie dodatkowe istotne informacje są przekazywane w ramach sprawozdania na temat tendencji i źródeł przewidzianego w art. 9 ust. 1 dyrektywy 2003/99/WE.

(¹) Dz.U. L 325 z 12.12.2003, str. 31.

(²) Dz.U. L 191 z 28.5.2004, str. 1.