KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (¹), w szczególności jej art. 4 ust. 2 akapit drugi i czwarty,

uwzględniając opinię Stałego Komitetu, utworzonego zgodnie z art. 5 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 2001/95/WE nakłada na producentów obowiązek wprowadzania na rynek jedynie produktów bezpiecznych.

(2) Zgodnie z art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/95/WE produkt uważa się za bezpieczny, o ile uwzględnione zostały zagrożenia i kategorie zagrożeń objęte odnośnymi normami krajowymi, jeżeli spełnia dobrowolne normy krajowe będące transpozycją norm europejskich, do których Komisja opublikowała odniesienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 4 wymienionej dyrektywy.

(3) Zgodnie z art. 4 ust. 1 wyżej wymienionej dyrektywy europejskie organy normalizacyjne ustanawiają normy europejskie w oparciu o mandat udzielony przez Komisję. Komisja publikuje odniesienia do takich norm.

(4) Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy ustanawia procedurę publikacji odniesień do norm przyjętych przez europejskie organy normalizacyjne przed wejściem w życie dyrektywy. Jeżeli te normy zapewniają zgodność z ogólnym wymogiem bezpieczeństwa, Komisja może podjąć decyzję o opublikowaniu odniesienia do tych norm w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W tych przypadkach Komisja z własnej inicjatywy lub na wniosek państwa członkowskiego zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 15 ust. 2 dyrektywy podejmuje decyzję, czy dana norma spełnia ogólny wymóg bezpieczeństwa. Po konsultacji z Komitetem utworzonym na mocy art. 5 dyrektywy 98/34/WE Komisja podejmuje decyzję o publikacji odniesień. Komisja powiadamia państwa członkowskie o swojej decyzji.

(5) Jednakże niektóre normy zostały ustanowione przez europejskie organy normalizacyjne po wejściu w życie dyrektywy bez mandatu Komisji zgodnie z art. 4 ust. 1 wymienionej dyrektywy. Zamiarem ustawodawcy było zapewnienie współpracy z europejskimi organami normalizacyjnymi i uznanie odpowiednich norm bezpieczeństwa dla produktów objętych dyrektywą, dla których Komisja nie udzieliła mandatu zgodnie ze stosownymi przepisami art. 4. Należy zatem opublikować odniesienia do takich norm, postępując w tym celu zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 4 ust. 2.

(6) Niniejsza decyzja dotycząca zgodności norm wymienionych w Załączniku z ogólnym wymogiem bezpieczeństwa zostaje podjęta z inicjatywy Komisji.

(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy dyrektywy 2001/95/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Normy wymienione w Załączniku spełniają ogólny wymóg bezpieczeństwa dyrektywy 2001/95/WE dla zagrożeń, które obejmują.

Artykuł 2

Odniesienia do norm w załączniku są opublikowane w części C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja jest skierowana do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 lipca 2006 r.

ZAŁĄCZNIK

Normy określone w art. 1 i 2 niniejszej decyzji:

1) EN 581-1:2006 „Meble do użytkowania na zewnątrz. Meble do siedzenia i stoły użytkowane na kempingu, na zewnątrz domu i w miejscach publicznych. Ogólne wymagania bezpieczeństwa”;

2) EN 957-1:2005 „Stacjonarny sprzęt treningowy. Część 1: Ogólne wymagania bezpieczeństwa i metody badań”;

3) EN 957-2:2003 „Stacjonarny sprzęt treningowy. Część 2: Sprzęt do treningu siłowego oraz dodatkowe szczególne wymagania bezpieczeństwa i metody badań”;

4) EN 957-4:1996 „Stacjonarny sprzęt treningowy. Ławy do ćwiczeń siłowych, dodatkowe szczególne wymagania bezpieczeństwa i metody badań”;

5) EN 957-5:1996 „Stacjonarny sprzęt treningowy. Urządzenia treningowe z użyciem korb i pedałów, dodatkowe szczególne wymagania bezpieczeństwa i metody badań”;

6) EN 957-6:2001 „Stacjonarny sprzęt treningowy. Część 6: Bieżnie ruchome, dodatkowe szczególne wymagania bezpieczeństwa i metody badań”;

7) EN 957-7:1998 „Stacjonarny sprzęt treningowy. Część 7: Trenażery wioślarskie, dodatkowe szczególne wymagania bezpieczeństwa i metody badań”;

8) EN 957-8:1998 „Stacjonarny sprzęt treningowy. Część 8: Pedałowe symulatory chodu, symulatory wchodzenia na schody i pedałowe symulatory wspinania się. Dodatkowe szczególne wymagania bezpieczeństwa i metody badań”;

9) EN 957-9:2003 „Stacjonarny sprzęt treningowy. Część 9: Trenażery eliptyczne, dodatkowe szczególne wymagania bezpieczeństwa i metody badań”;

10) EN 957-10:2005 „Stacjonarny sprzęt treningowy. Część 10: Rowery treningowe ze stałym kołem lub bez wolnego biegu, dodatkowe szczególne wymagania bezpieczeństwa i metody badań”;

11) EN 13209-1:2004 „Artykuły do pielęgnowania i użytkowania przez dzieci. Nosidełka dla dzieci. Wymagania bezpieczeństwa i metody badań. Część 1: Nosidełka z oparciem pod plecy”;

12) EN 14682:2004 „Bezpieczna odzież dla dzieci - Sznurki i elementy wyciągane występujące w odzieży dziecięcej -Wymagania”;

13) EN 14764:2005 „Rowery miejskie i wycieczkowe - Wymagania bezpieczeństwa i metody badania”;

14) EN 14766:2005 „Rowery górskie - Wymagania bezpieczeństwa i metody badania”;

15) EN 14781:2005 „Rowery wyścigowe - Wymagania bezpieczeństwa i metody badania”;

16) EN 14872:2006 „Rowery - Wyposażenie dodatkowe rowerów - Bagażniki”.