KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (¹), w szczególności jego art. 50 tiret drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W kontekście epidemii pryszczycy w 2001 r. i encefalopatii gąbczastej bydła w latach 2000-2003 w Holandii bydło kierowane było do ubojni w celu uboju.

(2) Władze holenderskie zawiesiły przyznawanie premii ubojowej za zwierzęta ubite w ubojni przewidzianej w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 oraz płatności dodatkowych z nią związanych przewidzianych w art. 14 wspomnianego rozporządzenia. Producenci tych zwierząt mogliby jednak korzystać z przedmiotowych płatności bezpośrednich, o ile dane zwierzęta spełniałyby warunki kwalifikowania.

(3) W odpowiedzi na uzasadnione oczekiwania producentów należy uznać, że wypłaty premii ubojowej i płatności dodatkowych można dokonywać do dnia 15 października 2006 r. w odniesieniu do zwierząt ubitych w czasie 2001 r. w kontekście epidemii pryszczycy, zgodnie z dyrektywą Rady 85/51 1/EWG z dnia 18 listopada 1985 r. wprowadzającej środki wspólnotowe w sprawie zwalczania pryszczycy (²).

(4) Z tych samych przyczyn należy również przewidzieć tę możliwość w odniesieniu do zwierząt ubitych w ubojni w latach 2000, 2001, 2002 i 2003 w ramach środków kontrolnych dotyczących encefalopatii gąbczastej bydła przyjętych na mocy dyrektywy Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (³) oraz rozporządzenia (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającego zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (⁴).

(5) Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 regulującego płatności bezpośrednie zostały uchylone rozporządzeniem Rady (WE) nr 1782/2003 (⁵) od dnia 1 stycznia 2005 r. W związku z powyższym środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie mogą być dozwolone zgodnie ze wspomnianymi przepisami, co w praktyce stwarza szczególny problem.

(6) Należy przewidzieć, że płatności dokonane na mocy niniejszego rozporządzenia przyznaje się w granicach maksymalnych kwot i kwot całkowitych.

(7) Wysokość premii ubojowej i płatności dodatkowych mogłaby być uwzględniona w wartości zwierzęcia branej pod uwagę przy ustalaniu odszkodowania przyznanego na mocy decyzji Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (⁶) oraz decyzji Komisji 2001/652/WE z dnia 16 sierpnia 2001 r. w sprawie pomocy finansowej na rzecz zwalczania pryszczycy w Holandii w 2001 r. (⁷). Wypłata premii ubojowej i płatności dodatkowych stanowiłaby w tym przypadku nadmierną rekompensatę dla benefi-cjentów. Właściwe organy Holandii powinny zatem upewnić się, że nie ma to miejsca, zanim przyznają premię ubojową i płatność dodatkową.

(8) Ponieważ niniejsze rozporządzenie ma regulować sytuacje odnoszące się do lat 2000-2003, należy przewidzieć jego natychmiastowe wejście w życie.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Premia ubojowa i płatności dodatkowe mogą być przyznane w Holandii do dnia 15 października 2006 r. w odniesieniu do zwierząt ubitych w ubojni w 2001 r. w kontekście epidemii pryszczycy zgodnie z dyrektywą 85/51 1/EWG.

2. Premia ubojowa i płatności dodatkowe mogą być również przyznane w odniesieniu do zwierząt ubitych w ubojni w ramach środków kontrolnych dotyczących encefalopatii gąbczastej bydła zgodnie z dyrektywą 90/425/EWG i rozporządzeniem (WE) nr 999/2001 podczas okresu ich obowiązywania, najwcześniej od dnia 1 stycznia 2000 r. i najpóźniej do dnia 31 grudnia 2003 r.

Artykuł 2

1. Przy przyznawaniu premii ubojowej właściwy organ Holandii upewni się, że w momencie uboju zwierzęta spełniają następujące warunki kwalifikowania:

a) byki, woły, krowy i jałówki ukończyły co najmniej osiem miesięcy życia;

b) cielęta ukończyły co najmniej miesiąc życia i nie więcej niż siedem miesięcy życia.

Premię wypłaca się na rzecz producenta, który hodował zwierzę przez minimalny okres chowu wynoszący dwa miesiące, kończący się wcześniej niż miesiąc przed ubojem.

2. Premia ubojowa przyznawana jest w granicach niewykorzystanej części maksymalnej kwoty krajowej wynoszącej rocznie 1 207 849 dorosłego bydła i 1 198 113 cieląt.

Wysokość premii ustala się na 27 EUR za zwierzę kwalifikujące się określone w ust. 1 lit. a) na rok kalendarzowy 2000 oraz na 53 EUR na rok kalendarzowy 2001 i na 80 EUR na lata kalendarzowe 2002 i 2003.

Wysokość premii ustala się na 17 EUR za zwierzę kwalifikujące się określone w ust. 1 lit. b) na rok kalendarzowy 2000 oraz na 33 EUR na rok kalendarzowy 2001 i na 50 EUR na lata kalendarzowe 2002 i 2003.

Artykuł 3

Właściwy organ Holandii dokonuje płatności dodatkowych za sztukę i za jednostkę premii ubojowej w oparciu o obiektywne kryteria obejmujące w szczególności struktury i warunki produkcji w sposób zapewniający równe traktowanie producentów i mający na celu unikanie zakłóceń rynku i konkurencji. Płatności takie nie są uzależnione od wahań cen rynkowych.

Płatności dodatkowe przyznaje się w granicach niewykorzystanej części kwoty całkowitej wynoszącej 8,4 mln EUR na rok 2000, 16,9 mln EUR na rok 2001 i po 25,3 mln EUR na lata 2002 i 2003.

Artykuł 4

Kwoty premii ubojowej i płatności dodatkowych przyznawane są, pod warunkiem że nie zostały uwzględnione w wartości branej pod uwagę przy ustalaniu odszkodowania wypłacanego w odniesieniu do zwierząt, których dotyczy decyzja 90/424/EWG i decyzja 2001/652/WE, ani że nie zostały faktycznie wypłacone z tego tytułu.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 lipca 2006 r.