Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2006-05-01
Wersja aktualna od 2006-05-01
obowiązujący
Alerty
PROTOKÓŁ
do Układu Eurośródziemnomorskiego między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej
KRÓLESTWO BELGII,
REPUBLIKA CZESKA,
KRÓLESTWO DANII,
REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,
REPUBLIKA ESTOŃSKA,
REPUBLIKA GRECKA,
KRÓLESTWO HISZPANII,
REPUBLIKA FRANCUSKA,
IRLANDIA,
REPUBLIKA WŁOSKA,
REPUBLIKA CYPRYJSKA,
REPUBLIKA ŁOTEWSKA,
REPUBLIKA LITEWSKA,
WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,
REPUBLIKA WĘGIERSKA,
REPUBLIKA MALTY,
KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,
REPUBLIKA AUSTRII,
RZECZPOSPOLITA POLSKA,
REPUBLIKA PORTUGALSKA,
REPUBLIKA SŁOWENII,
REPUBLIKA SŁOWACKA,
REPUBLIKA FINLANDII,
KRÓLESTWO SZWECJI,
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,
(zwane dalej Państwami Członkowskimi),
reprezentowane przez Radę Unii Europejskiej i
Wspólnotę Europejską oraz Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
(zwane dalej Wspólnotami),
reprezentowane przez Radę Unii Europejskiej i Komisję Europejską,
z jednej strony, oraz
PAŃSTWO IZRAEL,
z drugiej strony,
ZWAŻYWSZY, że Układ Eurośródziemnomorski między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony, zwany dalej Układem Eurośródziemnomorskim, został podpisany w Brukseli w dniu 20 listopada 1995 roku i wszedł w życie w dniu 1 czerwca 2000 roku;
ZWAŻYWSZY, że Traktat dotyczący przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej i Akt przystąpienia do tejże zostały podpisane w Atenach w dniu 16 kwietnia 2003 roku i wszedł w życie 1 maja 2004 roku;
ZWAŻYWSZY, że zgodnie z artykułem 6 ustępem 2 Aktu przystąpienia przystąpienie nowych Umawiających się Stron do Układu Eurośródziemnomorskiego ma nastąpić poprzez zawarcie Protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego;
ZWAŻYWSZY, że stosownie do artykułu 21 Układu Eurośródziemnomorskiego w celu zagwarantowania uwzględnienia wspólnych interesów Wspólnoty i Izraela odbyły się konsultacje,
UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Republika Czeska, Republika Estońska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Republika Węgierska, Republika Malty, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowenii i Republika Słowacka, zwane dalej nowymi Państwami Członkowskimi, niniejszym stają się Umawiającymi się Stronami w Układzie Eurośródziemnomorskim między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony, i odpowiednio przyjmują oraz odnotowują, w ten sam sposób jak pozostałe Państwa Członkowskie Wspólnoty, teksty Układu, a także wspólnych deklaracji, deklaracji i wymiany listów.
Artykuł 2
Celem uwzględnienia niedawnych zmian instytucjonalnych w Unii Europejskiej Strony uzgodniły, że w następstwie wygaśnięcia Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali istniejące postanowienia Układu Eurośródziemnomorskiego, odnoszące się do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, zostają uznane za odnoszące się do Wspólnoty Europejskiej, która przejęła prawa i obowiązki zaciągnięte przez Europejską Wspólnotę Węgla i Stali.
ROZDZIAŁ PIERWSZY
ZMIANY W TEKŚCIE UKŁADU EUROŚRÓDZIEMNOMORSKIEGO, W TYM JEGO ZAŁĄCZNIKÓW I PROTOKOŁÓW
Artykuł 3
Produkty rolne
Protokoły nr 1 i 2 do Układu Eurośródziemnomorskiego zostają zastąpione przez protokoły nr 1 i 2 niniejszego Protokołu i załączniki do nich.
Artykuł 4
Przetworzone produkty rolne
W tabeli 2 załącznika VI do Układu Eurośródziemnomorskiego, zawierającej wykaz koncesji taryfowych na przywóz do Izraela towarów pochodzących ze Wspólnoty, dodaje się jedną dodatkową koncesję taryfową, określoną w sposób następujący:
„Kod CN | Wyszczególnienie | Kontyngent roczny | Koncesja w granicach |
20052010 | -Ziemniaki przygotowane lub zakonserwowane w inny sposób niż za pomocą octu lub kwasu octowego, niemrożone, w postaci mączki lub płatków | 30 | 20 % obniżki izraelskiej stawki celnej MFN” |
Artykuł 5
Reguły pochodzenia
W protokole 4 wprowadza się następujące zmiany:
1. Artykuł 19 ustęp 4 otrzymuje następujące brzmienie:
„Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione z mocą wsteczną muszą zawierać jedną z następujących adnotacji:
2. Artykuł 20 ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:
„Wystawiony w ten sposób duplikat musi posiadać adnotację w postaci jednego z poniższych wyrazów:
Artykuł 6
Przewodnictwo Komitetu Stowarzyszenia
Artykuł 71 ustęp 3 otrzymuje brzmienie:
„Komitetowi Stowarzyszenia przewodniczy po kolei przedstawiciel Komisji Wspólnot Europejskich oraz przedstawiciel Rządu Państwa Izrael.”.
ROZDZIAŁ DRUGI
POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE
Artykuł 7
Dowody pochodzenia i współpraca administracyjna
1. Dowody pochodzenia, prawidłowo wystawione przez Izrael lub przez nowe Państwo Członkowskie na podstawie umów preferencyjnych lub niezależnych ustaleń stosowanych między nimi, powinny być akceptowane w odpowiednich krajach na mocy niniejszego Protokołu, pod warunkiem że:
a) uzyskanie takiego pochodzenia upoważnia do preferencyjnego traktowania taryfowego na podstawie preferencyjnych środków taryfowych przewidzianych w Układzie Eurośródziemnomorskim;
b) dowód pochodzenia i dokumenty przewozowe zostały wystawione nie później niż w dzień przed datą przystąpienia;
c) dowód pochodzenia zostaje przedłożony władzom celnym w okresie czterech miesięcy od daty przystąpienia.
Jeśli towar został zgłoszony do przywozu w Izraelu lub w nowym Państwie Członkowskim przed datą przystąpienia, na podstawie umów preferencyjnych lub niezależnych ustaleń stosowanych w tym czasie między Izraelem a nowym Państwem Członkowskim, dowód pochodzenia wystawiony z mocą wsteczną na podstawie takich umów lub ustaleń może być również akceptowany, pod warunkiem że zostanie on przedłożony władzom celnym w okresie czterech miesięcy od daty przystąpienia.
2. Izrael i nowe Państwa Członkowskie mają prawo do zachowania upoważnień, w których został im nadany status „zatwierdzonego eksportera” na mocy umów preferencyjnych lub niezależnych ustaleń stosowanych w tym czasie między nimi, pod warunkiem że:
a) takie postanowienie znajduje się również w umowie zawartej między Izraelem a Wspólnotą przed datą przystąpienia; i
b) zatwierdzony eksporter przestrzega reguł pochodzenia obowiązujących na mocy tej umowy.
Powyższe upoważnienia winny być zastąpione, w terminie nie dłuższym niż rok po przystąpieniu, przez nowe upoważnienia wystawione na mocy postanowień Układu Eurośródziemnomorskiego.
3. Wnioski o późniejszą weryfikację dowodu pochodzenia wystawionego na mocy umów preferencyjnych lub niezależnych ustaleń wspomnianych w ustępach 1 i 2 są akceptowane przez władze celne Izraela lub Państwa Członkowskiego przez okres trzech lat od daty wystawienia dowodu pochodzenia i mogą być dokonywane przez te władze przez okres trzech lat od daty zaakceptowania dowodu pochodzenia przedłożonego tym władzom dla poparcia zgłoszenia przywozu.
Artykuł 8
Towary w tranzycie
1. Postanowienia Układu Eurośródziemnomorskiego mogą być stosowane w odniesieniu do towarów wywożonych z Izraela do jednego z nowych Państw Członkowskich albo z jednego z nowych Państw Członkowskich do Izraela, które odpowiadają ustaleniom protokołu 4 i które w dniu przystąpienia znajdują się w drodze albo są czasowo składowane, w składzie celnym lub w strefie wolnocłowej w Izraelu lub w tym nowym Państwie Członkowskim.
2. W takich przypadkach preferencyjne traktowanie może zostać przyznane, pod warunkiem że w ciągu czterech miesięcy od daty przystąpienia zostanie przedstawiony dowód pochodzenia, wystawiony z mocą wsteczną przez władze celne kraju wywożącego.
Postanowienia ogólne i końcowe
Artykuł 9
Zgodnie z niniejszym Protokołem ustala się, że żadne roszczenie, prośba ani odwołanie nie może zostać złożone, ani też żadna koncesja udzielona na mocy artykułów XXIV.6 i XXVIII GATT z roku 1994 nie może zostać zmieniona ani wycofana w związku z rozszerzeniem Wspólnoty.
Artykuł 10
Wielkości nowych kontyngentów taryfowych i wzrost wielkości istniejących kontyngentów taryfowych na rok 2004 oblicza się proporcjonalnie na podstawie wielkości bazowych, biorąc pod uwagę część okresu, jaki upłynął do momentu wejścia w życie niniejszego Protokołu.
Artykuł 11
Niniejszy Protokół stanowi integralną część Układu Eurośródziemnomorskiego. Załączniki i deklaracje do niniejszego Protokołu stanowią jego integralną część.
Artykuł 12
1. Niniejszy Protokół podlega zatwierdzeniu przez Wspólnoty, Radę Unii Europejskiej w imieniu Państw Członkowskich i przez Państwo Izrael, zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami.
2. Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu odpowiednich procedur, o których mowa w poprzednim ustępie. Dokumenty uzgodnień winny zostać złożone na przechowanie w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.
Artykuł 13
1. Niniejszy Protokół wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po dacie złożenia ostatniego dokumentu uzgodnień.
2. Niniejszy Protokół obowiązuje tymczasowo od dnia 1 maja 2004 roku.
Artykuł 14
Niniejszy Protokół sporządzono w dwóch egzemplarzach w językach: angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i hebrajskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne.
Artykuł 15
Tekst Układu Eurośródziemnomorskiego, wraz z załącznikami i protokołami stanowiącymi jego integralną część, a także Akt Końcowy, wraz z załączonymi do niego deklaracjami, zostanie sporządzony w językach czeskim, estońskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, polskim, słowackim i słoweńskim, węgierskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są autentyczne na równi z tekstem oryginalnym. Rada Stowarzyszenia zatwierdzi powyższe teksty.
ZAŁĄCZNIK I
ZAŁĄCZNIK II