KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 551/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie organizacji i użytkowania przestrzeni powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (rozporządzenie w sprawie przestrzeni powietrznej) (¹), w szczególności jego art. 4,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 549/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. ustanawiające ramy tworzenia Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (rozporządzenie ramowe) (²), w szczególności jego art. 8 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z załącznikiem 11 (³) rozdział 2 punkt 6 Konwencji chicagowskiej o międzynarodowym lotnictwie cywilnym z 1944 r. wymagana jest klasyfikacja przestrzeni powietrznej w postaci przestrzeni powietrznych służb ruchu lotniczego o określonych rozmiarach, oznaczonych alfabetycznie od klasy A do klasy G, w ramach których mogą być wykonywane określone rodzaje lotów i dla których wskazano służby ruchu lotniczego oraz przepisy dotyczące wykonywania lotów.

(2) Na mocy art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 549/2004 Europejska Organizacja ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (Eurocontrol) została wyznaczona do zbadania zharmonizowanej klasyfikacji przestrzeni powietrznej dla Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej. W przygotowanych w rezultacie sprawozdaniach z dnia 30 grudnia 2004 r. i dnia 30 kwietnia 2005 r. zaproponowano wprowadzenie przestrzeni powietrznej klasy C jako odpowiedniej klasyfikacji dla części przestrzeni powietrznej powyżej poziomu lotu FL 195. Niniejsze rozporządzenie w pełni uwzględnia te sprawozdania. Dla zachowania spójności w stosowaniu takiej klasyfikacji przez państwa członkowskie konieczne jest ustanowienie zharmonizowanej klasyfikacji przestrzeni powietrznej oraz zapewnienie możliwości wykonywania lotów z widocznością w takiej przestrzeni.

(3) Pomimo braku określenia w niniejszym rozporządzeniu górnej granicy przestrzeni powietrznej, klasyfikacja przestrzeni powietrznej powyżej poziomu lotu FL 195 powinna być jednolita dla wszystkich lotów wykonywanych w tej części przestrzeni powietrznej.

(4) Załącznik 2 (⁴) rozdział 4 punkt 5 Konwencji chicagowskiej o międzynarodowym lotnictwie cywilnym z 1944 r. wprowadza ograniczenia dla lotów z widocznością („loty VFR”) powyżej poziomu lotu FL 290 odnoszące się do przestrzeni powietrznej o zredukowanych minimach separacji pionowej, a punkt 4 tego rozdziału wymaga uzyskania zezwolenia na loty VFR powyżej poziomu FL 200.

(5) Procedury występowania o zezwolenie na możliwość wykonywania lotów VFR w przestrzeni powietrznej powyżej poziomu lotu FL 195 aż do poziomu lotu FL 285 włącznie muszą być jawne i przejrzyste we wszystkich państwach członkowskich, bez ograniczania uprawnionych możliwości wykonywania lotów VFR i elastyczności służb ruchu lotniczego.

(6) Państwa członkowskie powinny zapewnić bezpieczne przejście do klasyfikacji przestrzeni powietrznej powyżej poziomu lotu FL 195 jako przestrzeni powietrznej klasy C. Ponieważ państwa członkowskie potrzebują czasu w celu zmiany ich klasyfikacji przestrzeni powietrznej, stosowanie niniejszego rozporządzenia powinno zostać odroczone do dnia 1 lipca 2007 r.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Jednolitej Przestrzeni Powietrznej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia zharmonizowaną klasyfikację przestrzeni powietrznej, którą stosuje się powyżej poziomu lotu FL 195, i określa zharmonizowane wymogi w zakresie możliwości wykonywania lotów z widocznością w tej przestrzeni powietrznej.

2. Zgodnie z art. 1 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 551/2004 niniejsze rozporządzenie stosuje się do przestrzeni powietrznej w obszarze europejskim (ICAO EUR) i afrykańskim (ICAO AFI) Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, tam gdzie państwa członkowskie odpowiadają za zapewnianie służb ruchu lotniczego.

Artykuł 2

Definicje

Oprócz odpowiednich definicji określonych w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 549/2004 zastosowanie mają następujące definicje:

1) „rezerwacja przestrzeni powietrznej” oznacza czasową rezerwację określonej części przestrzeni powietrznej dla wyłącznego lub szczególnego użytku przez określone kategorie użytkowników;

2) „organ służb ruchu lotniczego” oznacza jednostkę cywilną lub wojskową odpowiedzialną za zapewnianie służb ruchu lotniczego;

3) [1] „IFR” oznacza skrót odnoszący się do przepisów wykonywania lotów według wskazań przyrządów;

4) [2] „VFR” oznacza skrót odnoszący się do przepisów wykonywania lotów z widocznością;

5) „klasyfikacja przestrzeni powietrznej” oznacza klasyfikację przestrzeni powietrznej w postaci przestrzeni powietrznych służb ruchu lotniczego o określonych rozmiarach, oznaczonych alfabetycznie, w ramach których mogą być wykonywane określone rodzaje lotów i dla których określono służby ruchu lotniczego oraz przepisy dotyczące wykonywania lotów; części przestrzeni powietrznej przeznaczonej dla ruchu lotniczego oznaczone są klasami od A do G, zgodnie z załącznikiem 11 (⁵) rozdział 2 punkt 6.1 Konwencji chicagowskiej o międzynarodowym lotnictwie cywilnym z 1944 r.

Artykuł 3

Klasyfikacja przestrzeni powietrznej powyżej poziomu lotu FL 195

1. Państwa członkowskie dokonują klasyfikacji całej przestrzeni powietrznej powyżej poziomu lotu FL 195 i oznaczają ją jako klasę C.

2. Z zastrzeżeniem art. 4, państwa członkowskie zapewniają możliwość wykonywania lotów IFR i VFR w przestrzeni powietrznej klasy C, wszystkie te loty mają zapewnioną służbę kontroli ruchu lotniczego, a loty IFR są separowane od innych lotów IFR i od lotów VFR.

Loty VFR są separowane od lotów IFR i otrzymują informacje o innych lotach VFR.

Artykuł 4

Możliwość wykonywania lotów VFR powyżej poziomu lotu FL 195

W przestrzeni powietrznej powyżej poziomu lotu FL 195 państwa członkowskie mogą w razie konieczności wydzielić część przestrzeni powietrznej, w której mogą być wykonywane loty VFR.

W przestrzeni powietrznej powyżej poziomu lotu FL 195, aż do poziomu lotu FL 285 włącznie, właściwy organ służb ruchu lotniczego może też zezwolić na loty VFR zgodnie z procedurami ustalonymi i opublikowanymi przez państwa członkowskie w odpowiednim Zbiorze Informacji Lotniczych.

Artykuł 5

Wejście w życie i stosowanie

[3] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 maja 2006 r.