KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 218 ust. 2,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 131,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 oraz art. 41 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Nowe technologie teleinformatyczne otwierają niespotykane dotąd możliwości gromadzenia i łączenia treści pochodzących z różnych źródeł.

(2) Informacje sektora publicznego stanowią niewykorzystywane dotychczas zasoby, które mogłyby służyć za podstawę nowych, posiadających wartość dodaną produktów i usług społeczeństwa informacyjnego. Komisja podkreśliła gospodarczy potencjał informacji sektora publicznego w komunikacie z dnia 23 października 2001 r. (¹), zatytułowanym „eEurope 2002: stworzenie europejskich ram wykorzystania informacji sektora publicznego”.

(3) Również Komisja i pozostałe instytucje Wspólnoty są w posiadaniu licznych dokumentów o rozmaitym charakterze, które mogłyby zostać ponownie wykorzystane w produktach i usługach informacyjnych posiadających wartość dodaną, i które mogłyby stanowić źródło treści użytecznych dla przedsiębiorstw i obywateli.

(4) Prawa dostępu do dokumentów Komisji są określone w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (²).

(5) Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (³) określa obowiązujące w całej Unii Europejskiej minimalne przepisy w zakresie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego. W motywach tej dyrektywy państwa członkowskie są zachęcane do wyjścia poza te minimalne przepisy i do przyjęcia otwartej polityki w zakresie informacji, umożliwiającej szerokie wykorzystanie dokumentów znajdujących się w posiadaniu instytucji sektora publicznego.

(6) W komunikacie „eEurope 2002: stworzenie europejskich ram wykorzystania informacji sektora publicznego” Komisja zapowiedziała aktualizację polityki ponownego wykorzystywania informacji posiadanych przez instytucje UE. Podjęto już szereg działań w tym kierunku; obejmują one między innymi nową politykę Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich w zakresie rozpowszechniania informacji oraz przejście na swobodny dostęp do portalu Eurlex.

(7) Nowa inicjatywa Komisji „i2010 - Europejskie społeczeństwo informacyjne na rzecz wzrostu i zatrudnienia” ma między innymi ułatwić tworzenie i rozpowszechnianie treści europejskich. Niniejsza decyzja stanowi element inicjatywy i2010 i określa warunki ponownego wykorzystywania dokumentów Komisji celem jego intensyfikacji.

(8) Otwarta polityka Komisji w zakresie ponownego wykorzystywania wspiera nowe formy działalności gospodarczej, prowadzi do szerszego wykorzystania i upowszechnienia informacji Komisji, polepsza publiczny wizerunek otwartych i przejrzystych instytucji oraz zapobiega niepotrzebnym obciążeniom administracyjnym zarówno dla użytkowników informacji, jak i dla służb Komisji.

(9) Niniejsza decyzja powinna być wykonywana i stosowana w pełnej zgodności z zasadami dotyczącymi ochrony danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁴).

(10) Niniejsza decyzja nie ma zastosowania do dokumentów, w przypadku których Komisja nie ma możliwości zezwolenia na ich ponowne wykorzystanie, np. ponieważ są one objęte prawami własności intelektualnej stanowiącymi własność strony trzeciej, lub gdy dokumenty zostały przekazane przez inne instytucje,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsza decyzja określa warunki ponownego wykorzystywania dokumentów, które znajdują się w posiadaniu Komisji lub - w jej imieniu - w posiadaniu Urzędu Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich (dalej Urzędu Publikacji), celem ułatwienia szerszego ponownego wykorzystywania informacji, polepszenia publicznego wizerunku Komisji oraz zapobiegania niepotrzebnym obciążeniom administracyjnym zarówno dla użytkowników informacji, jak i dla służb Komisji.

Artykuł 2

Zakres

1. Niniejsza decyzja ma zastosowanie do dokumentów publicznych, które zostały sporządzone przez Komisję lub przez działające w jej imieniu podmioty publiczne i prywatne oraz które:

a) zostały opublikowane przez Komisję lub w jej imieniu przez Urząd Publikacji w formie publikacji, stron internetowych lub innych form rozpowszechniania, albo

b) nie zostały opublikowane z przyczyn ekonomicznych lub z innych powodów praktycznych, jak np. badania, sprawozdania i inne dane.

2. Niniejsza decyzja nie ma zastosowania do:

a) oprogramowania lub dokumentów objętych prawami własności przemysłowej, takimi jak patenty, znaki towarowe, zarejestrowane wzory, logo i nazwy;

b) dokumentów, w przypadku których Komisja nie ma możliwości zezwolenia na ich ponowne wykorzystywanie, ponieważ są one objęte prawami własności intelektualnej stanowiącymi własność strony trzeciej;

c) wyników badań Wspólnego Centrum Badawczego;

d) dokumentów udostępnianych stronom na szczególnych warunkach określających uprzywilejowany dostęp do dokumentów.

3. Niniejsza decyzja jest wykonywana w pełnej zgodności z zasadami dotyczącymi ochrony osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

4. Niniejsza decyzja obowiązuje bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 i w żaden sposób nie narusza jego przepisów.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

1) „dokument” oznacza:

a) jakąkolwiek treść niezależnie od zastosowanego nośnika (zapisaną na papierze lub w formie elektronicznej lub zarejestrowaną w formie dźwiękowej, wizualnej albo audiowizualnej);

b) każdą część tej treści;

2) „ponowne wykorzystywanie” oznacza wykorzystywanie przez osoby fizyczne lub prawne dokumentów do celów komercyjnych lub niekomercyjnych innych niż ich pierwotne przeznaczenie, dla którego dokumenty te zostały stworzone. Ponownym wykorzystywaniem nie jest wymiana dokumentów między Komisją i innymi organami sektora publicznego, które wykorzystują te dokumenty wyłącznie w ramach wykonywania swoich zadań publicznych;

3) „dane osobowe” oznaczają dane w rozumieniu art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 45/2001.

Artykuł 4

Zasada ogólna

Z zastrzeżeniem ograniczeń przewidzianych w art. 2 ust. 2 i 3 wszystkie dokumenty mogą być ponownie wykorzystywane do celów komercyjnych lub niekomercyjnych na warunkach określonych poniżej. Tam, gdzie to możliwe, dokumenty są udostępniane w formie elektronicznej.

Artykuł 5

Rozpatrywanie wniosków o ponowne wykorzystywanie

1. W celu ograniczenia konieczności składania indywidualnych wniosków o ponowne wykorzystywanie, tam, gdzie jest to stosowne, służby Komisji zaznaczają, czy dokumenty mogą być ponownie wykorzystywane (np. w postaci ogólnych informacji na stronach internetowych).

2. Wniosek o ponowne wykorzystywanie dokumentu należy rozpatrzyć bezzwłocznie. Wnioskodawca otrzymuje potwierdzenie wpłynięcia wniosku. W terminie 15 dni roboczych od wpłynięcia wniosku służby Komisji lub Urząd Publikacji zezwalają na ponowne wykorzystywanie przedmiotowego dokumentu oraz, w odpowiednich przypadkach, udostępniają jego kopię, albo informują na piśmie o całkowitym lub częściowym odrzuceniu wniosku wraz z uzasadnieniem.

3. W wyjątkowych przypadkach, na przykład w przypadku wniosku dotyczącego bardzo długiego dokumentu lub bardzo dużej liczby dokumentów, bądź w przypadku gdy wniosek musi zostać przetłumaczony, termin określony w ust. 2 może zostać przedłużony o kolejne 15 dni roboczych, pod warunkiem że wnioskodawca zostanie o tym powiadomiony z wyprzedzeniem i otrzyma szczegółowe uzasadnienie.

4. W przypadku odrzucenia wniosku służby Komisji lub Urząd Publikacji informują wnioskodawcę o prawie wszczęcia przez niego postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich albo złożenia skargi do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, zgodnie z warunkami ustanowionymi odpowiednio w art. 230 i 195 traktatu WE lub w art. 146 i 107 lit. d) traktatu Euratom.

5. Jeśli decyzja negatywna jest oparta na art. 2 ust. 2 lit. b) niniejszej decyzji, odpowiedź skierowana do wnioskodawcy zawiera odniesienie do osoby fizycznej lub prawnej, która jest posiadaczem praw (jeśli jest ona znana), albo do licencjodawcy, od którego Komisja uzyskała przedmiotowy materiał (jeśli jest on znany).

Artykuł 6

Dostępne formaty

Dokumenty są udostępniane we wszystkich istniejących formatach lub językach i - tam, gdzie jest to możliwe i właściwe - w formie elektronicznej.

Nie oznacza to zobowiązania do tworzenia, dostosowywania lub aktualizowania dokumentów celem spełnienia prośby wnioskodawcy ani nie oznacza zobowiązania do udostępniania wyciągów z dokumentów, jeśli wymagałoby to nieproporcjonalnie dużych nakładów, wykraczających poza prostą procedurę.

Niniejsza decyzja nie nakłada na Komisję obowiązku tłumaczenia przedmiotowych dokumentów na języki inne niż te, w przypadku których w momencie złożenia wniosku istnieją odpowiednie wersje językowe.

Na podstawie niniejszej decyzji nie można od Komisji lub Urzędu Publikacji wymagać kontynuowania produkcji określonego typu dokumentów lub ich archiwizowania w określonym formacie w związku z ponownym wykorzystywaniem tych dokumentów przez osoby fizyczne lub prawne.

Artykuł 7

Zasady regulujące pobieranie opłat

1. Ponowne wykorzystywanie dokumentów jest zasadniczo nieodpłatne.

2. W szczególnych przypadkach wnioskodawca może zostać obciążony dodatkowymi kosztami powstałymi w związku z reprodukowaniem i rozpowszechnianiem dokumentów.

3. Jeśli Komisja dokonuje dostosowania dokumentu celem spełnienia szczególnej prośby wnioskodawcy, wnioskodawca może zostać obciążony kosztami takiego dostosowania. Ocena konieczności obciążenia wnioskodawcy tymi kosztami uwzględnia nakłady związane z dostosowaniem oraz ewentualne korzyści, jakie ponowne wykorzystywanie może przynieść Wspólnotom, na przykład w zakresie rozpowszechniania informacji o sposobie funkcjonowania Wspólnot lub w zakresie publicznego wizerunku Komisji.

Artykuł 8

Przejrzystość

1. Wszystkie stosowane warunki i standardowe opłaty za ponowne wykorzystywanie dokumentów są wcześniej ustanawiane i publikowane, tam gdzie jest to możliwe i właściwe w formie elektronicznej.

2. Wyszukiwanie dokumentów będzie ułatwione przez praktyczne rozwiązania, takie jak wykazy najważniejszych dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania.

Artykuł 9

Zezwolenia

Ponowne wykorzystywanie dokumentów może być bezwarunkowe lub ograniczone warunkami, które w razie potrzeby są określone w zezwoleniu lub w zastrzeżeniu prawnym. Zwyczajowe warunki związane z ponownym wykorzystywaniem obejmują zobowiązanie podmiotu wykorzystującego do podania źródła dokumentów, zobowiązanie do przedstawienia pierwotnego znaczenia lub przesłania dokumentów bez zniekształceń oraz wyłączenie odpowiedzialności Komisji za wszelkie skutki wynikające z ponownego wykorzystywania. Warunki te nie mogą niepotrzebnie ograniczać możliwości ponownego wykorzystywania.

Artykuł 10

Równość i zakaz umów o wyłączności

1. Żadne stosowane warunki ponownego wykorzystywania dokumentów nie mogą dyskryminować porównywalnych kategorii ponownego wykorzystywania.

2. Ponowne wykorzystywanie dokumentów jest dostępne dla wszystkich możliwych uczestników rynku. Nie przyznaje się żadnych wyłącznych praw.

3. Jeśli jednak prawo wyłączne jest konieczne do świadczenia usługi w interesie publicznym, przyczyna uzasadniająca przyznanie prawa wyłącznego podlega okresowym przeglądom, których dokonuje się przynajmniej raz na trzy lata. Umowy o wyłączności muszą być przejrzyste i podane do wiadomości publicznej.

Artykuł 11

Realizacja

Zgodnie z art. 14 regulaminu wewnętrznego Komisji, upoważnienie do podejmowania w imieniu Komisji decyzji w sprawie ponownego wykorzystywania zostaje powierzone dyrektorom generalnym i szefom służb. Podejmują oni wszelkie działania konieczne do zagwarantowania, że procedury odnoszące się do dokumentów, za które są oni odpowiedzialni, spełniają wymogi określone w niniejszej decyzji. W tym celu wyznaczają oni urzędnika, który rozpatruje wnioski o ponowne wykorzystywanie i koordynuje odpowiedzi dyrekcji generalnych lub służb.

Artykuł 12

Przegląd

Niniejsza decyzja zostanie poddana przeglądowi po trzech latach od jej wejścia w życie. W ramach przeglądu zostanie w szczególności rozważona kwestia ewentualnego rozszerzenia zakresu obowiązywania niniejszej decyzji na wyniki badań Wspólnego Centrum Badawczego.

Artykuł 13

Wejście w życie

[1] Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 kwietnia 2006 r.