DECYZJA KOMISJI
z dnia 4 stycznia 2006 r.
ustanawiająca warunki zdrowotne zwierząt i wymogi w zakresie świadectw weterynaryjnych przy przywozie do Wspólnoty zarodków bydlęcych i uchylająca decyzję 2005/217/WE
(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 5796)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2006/168/WE)
(DUUEL. z 2006 r., Nr 362, poz. 1; DUUEL. z 2009 r., Nr 315, poz. 22; DUUEL. z 2012 r., Nr 194, poz. 12; DUUEL. z 2013 r., Nr 158, poz. 74; DUUEL. z 2013 r., Nr 172, poz. 32; DUUEL. z 2019 r., Nr 103, poz. 41;ostatnia zmiana: DUUEL. z 2019 r., Nr 270, poz. 100)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/556/EWG z dnia 25 września 1989 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz z państw trzecich zarodków bydła domowego (1), w szczególności jej art. 7 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 pierwszy akapit lit. b),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 89/556/EWG ustanawia warunki zdrowotne zwierząt, regulujące handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz z państw trzecich świeżych i mrożonych zarodków bydła domowego.
(2) Dyrektywa 89/556/EWG stanowi między innymi, że zarodków bydlęcych nie należy przesyłać z jednego państwa członkowskiego do drugiego, chyba że zostały otrzymane w wyniku sztucznego zapłodnienia lub zapłodnienia in vitro nasieniem reproduktora dawcy, który w czasie pobrania nasienia znajdował się w centrum pobierania nasienia, zatwierdzonym przez właściwe władze do celów pobierania, poddawania obróbce i przechowywania nasienia, lub nasieniem przywiezionym zgodnie z dyrektywą Rady 88/407/EWG z dnia 14 czerwca 1988 r. ustanawiającą warunki zdrowotne zwierząt wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym oraz w przywozie głęboko zamrożonego nasienia bydła domowego (2).
(3) Decyzja Komisji 92/452/EWG z dnia 30 lipca 1992 r. ustanawiająca wykazy zespołów pobierania zarodków, zatwierdzonych w państwach trzecich do wywozu do Wspólnoty zarodków bydlęcych (3) przewiduje, że państwa członkowskie mogą przywozić takie zarodki z państw trzecich, jedynie jeżeli zostały one pobrane, poddane obróbce, w tym także zapłodnieniu in vitro, i przechowywane przez zespoły pobierania zarodków wymienione w wykazie podanym w tej decyzji.
(4) Wskutek problemów w handlu, związanych z nowymi, bardziej rygorystycznymi wymaganiami dotyczącymi nasienia bydła domowego, wykorzystywanego do zapłodnienia, wprowadzonymi decyzją Komisji 92/471/EWG (4), Komisja przyjęła decyzję 2005/217/WE z dnia 9 marca 2005 r. w sprawie ustanowienia warunków zdrowotnych zwierząt i wymogów w zakresie świadectw weterynaryjnych przy przywozie do Wspólnoty zarodków bydlęcych (5).
(5) Decyzja 2005/217/WE zezwala na wprowadzenie okresu przejściowego, kończącego się w dniu 31 grudnia 2006 r., na przywóz zarodków bydlęcych pozyskanych lub wytworzonych przed dniem 1 stycznia 2006 r. z użyciem nasienia, które nie w pełni odpowiada wymogom dyrektywy 88/407/EWG, pod warunkiem że takie zarodki są wykorzystywane wyłącznie do celów implantacji u samic bydła, przebywających w państwie członkowskim będącym państwem przeznaczenia, wskazanym w świadectwie weterynaryjnym, i nie są przedmiotem handlu wewnątrzwspólnotowego.
(6) Międzynarodowe Stowarzyszenie Transferu Embrionów (IETS) oceniło ryzyko przeniesienia na biorców lub potomstwo niektórych chorób zakaźnych za pośrednictwem zarodków jako nieznaczne, pod warunkiem właściwego obchodzenia się z zarodkami w okresie między pobraniem a transferem. Takie stanowisko podziela również Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) w zakresie dotyczącym zarodków otrzymywanych w drodze zapłodnienia in vivo. Niemniej jednak, w interesie zdrowia zwierząt, należy podjąć odpowiednie uprzednie środki bezpieczeństwa w odniesieniu do nasienia wykorzystywanego do zapłodnienia, w szczególności do zarodków otrzymywanych w drodze zapłodnienia in vitro.
(7) Dlatego należy dostosować wymagania Wspólnoty w zakresie przywozu zarodków bydlęcych uzyskanych w drodze naturalnego zapłodnienia (in vivo) i wytworzonych w drodze zapłodnienia in vitro, w szczególności w odniesieniu do nasienia używanego do zapłodnienia.
(8) W świetle oceny ryzyka, przeprowadzonej przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Transferu Embrionów (IETS) i zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), warunki regulujące przywóz zarodków bydła, uzyskanych w drodze zapłodnienia in vivo, powinny zostać uproszczone, natomiast należy zachować bardziej rygorystyczne wymagania dotyczące zdrowia zwierząt w przywozie zarodków wytworzonych w drodze zapłodnienia in vitro, przy uwzględnieniu szczególnych ograniczeń w wypadku, gdy w procesie nastąpiło naruszenie ciągłości osłonki przejrzystej (zona pellucida).
(9) W interesie przejrzystości prawodawstwa wspólnotowego należy zatem uchylić decyzję 2005/217/WE i zastąpić ją niniejszą decyzją.
(10) Jednakże w celu stworzenia podmiotom gospodarczym możliwości dostosowania się do nowych wymogów ustanowionych w niniejszej decyzji za właściwe uznaje się wprowadzenie okresu przejściowego, w którym zarodki bydła domowego, pobrane lub wytworzone przed dniem 1 stycznia 2006 r., mogą, na pewnych warunkach, być przywożone do Wspólnoty po spełnieniu wymagań ustanowionych w załączniku V do niniejszej decyzji.
(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Ogólne warunki przywozu zarodków
Państwa członkowskie zezwalają na przywóz zarodków bydła domowego (zwanych dalej „zarodkami”), które zostały pobrane lub wytworzone w krajach trzecich, wymienionych w załączniku I do niniejszej decyzji, przez zespoły pobierania lub wytwarzania zarodków zatwierdzone zgodnie z art. 8 dyrektywy 89/556/EWG.
Artykuł 2
Przywóz zarodków uzyskanych w drodze zapłodnienia in vivo
Państwa członkowskie zezwalają na przywóz zarodków uzyskanych w drodze zapłodnienia in vivo i spełniających wymagania zdrowotne określone we wzorze świadectwa weterynaryjnego, znajdującym się w załączniku II.
Artykuł 3
Przywóz zarodków uzyskanych w drodze zapłodnienia in vitro
1. Państwa członkowskie zezwalają na przywóz zarodków, które są wytwarzane w drodze zapłodnienia in vitro z użyciem nasienia spełniającego wymagania dyrektywy 88/407/EWG i wymagania zdrowotne określone we wzorze świadectwa weterynaryjnego, znajdującym się w załączniku III do niniejszej decyzji.
2. Państwa członkowskie zezwalają na przywóz zarodków, które są wytwarzane w drodze zapłodnienia in vitro z użyciem nasienia pozyskanego w zatwierdzonych centrach pobierania nasienia lub przechowywanego w centrach przechowywania nasienia w państwach trzecich, wymienionych w załączniku I decyzji Komisji 2004/639/WE (6), i które spełniają wymagania zdrowotne określone we wzorze świadectwa weterynaryjnego, znajdującym się w załączniku IV do niniejszej decyzji, pod warunkiem że takie zarodki:
a) są wyłączone z handlu wewnątrzwspólnotowego; i
b) są wykorzystywane wyłącznie do celów implantacji u samic bydła domowego, przebywających w państwie członkowskim będącym państwem przeznaczenia wskazanym w świadectwie weterynaryjnym.
Artykuł 4
Środki przejściowe
W drodze odstępstwa od art. 2 i 3 państwa członkowskie zezwalają do dnia 31 grudnia 2006 r. na przywóz z państw trzecich, wymienionych w załączniku I, zarodków, które spełniają:
a) wymagania zdrowotne określone we wzorze świadectwa weterynaryjnego znajdującym się w załączniku V; i
b) następujące warunki:
i) zarodki muszą być pobrane lub wytworzone przed dniem 1 stycznia 2006 r.;
ii) zarodki wolno wykorzystywać wyłącznie do celów implantacji u samic bydła domowego przebywających w państwie członkowskim będącym państwem przeznaczenia wskazanym w świadectwie weterynaryjnym;
iii) zarodki nie mogą być przedmiotem handlu wewnątrzwspólnotowego;
iv) zarodkom musi towarzyszyć takie świadectwo należycie wypełnione przed dniem 1 stycznia 2007 r.
Artykuł 5
Uchylenie
Decyzja 2005/217/WE traci moc.
Artykuł 6
Stosowanie
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2006 r.
Artykuł 7
Adresaci
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 4 stycznia 2006 r.
|
(1) Dz.U. L 302 z 19.10.1989, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1).
(2) Dz.U. L 194 z 22.7.1988, str. 10. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2004/101/WE (Dz.U. L 30 z 4.2.2004, str. 15).
(3) Dz.U. L 250 z 29.8.1992, str. 40. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2005/774/WE (Dz.U. L 291 z 5.11.2005, str. 46).
(4) Dz.U. L 270 z 15.9.1992, str. 27. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2004/786/WE (Dz.U. L 346 z 23.11.2004, str. 32).
(5) Dz.U. L 69 z 16.3.2005, str. 41.
(6) Dz.U. L 292 z 15.9.2004, str. 21.
ZAŁĄCZNIK I
Przywóz zarodków z państw trzecich [1]
Kod ISO | Państwo trzecie | Stosowane świadectwo weterynaryjne | ||
AR | Argentyna | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III | ZAŁĄCZNIK IV |
AU | Australia | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III | ZAŁĄCZNIK IV |
CA | Kanada | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III | ZAŁĄCZNIK IV |
CH | Szwajcaria (*) | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III | ZAŁĄCZNIK IV |
GB | Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III | ZAŁĄCZNIK IV |
GG | Guernsey | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III | ZAŁĄCZNIK IV |
(skreślone) |
|
|
|
|
IL | Izrael | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III | ZAŁĄCZNIK IV |
JE | Jersey | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III | ZAŁĄCZNIK IV |
MK | była jugosłowiańska republika Macedonii (**) | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III | ZAŁĄCZNIK IV |
NZ | Nowa Zelandia (***) | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III | ZAŁĄCZNIK IV |
US | Stany Zjednoczone | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III | ZAŁĄCZNIK IV |
(*) W przywozie zarodków uzyskanych w drodze zapłodnienia in vivo lub wyprodukowanych w drodze zapłodnienia in vitro ze Szwajcarii stosuje się świadectwa określone w załączniku C do dyrektywy 89/556/EWG z uwzględnieniem dostosowań określonych w dodatku 2 rozdział VI część B pkt 2 do załącznika 11 do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącej handlu produktami rolnymi, zatwierdzonej decyzją 2002/309/WE, Euratom Rady i – w odniesieniu do umowy w sprawie współpracy naukowej i technologicznej – Komisji z dnia 4 kwietnia 2002 r. w sprawie zawarcia siedmiu umów z Konfederacją Szwajcarską. (**) Kod tymczasowy, który nie wpływa na ostateczne oznaczenie państwa, jakie zostanie nadane po zakończeniu negocjacji toczących się obecnie w ONZ. (***) W przywozie zarodków uzyskanych w drodze zapłodnienia in vivo z Nowej Zelandii stosuje się świadectwo określone w załączniku IV do decyzji Komisji 2003/56/WE z dnia 24 stycznia 2003 r. w sprawie świadectw zdrowia w przywozie żywych zwierząt i produktów zwierzęcych z Nowej Zelandii (dotyczy jedynie zarodków pobranych w Nowej Zelandii) ustalone zgodnie z umową między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią w sprawie środków sanitarnych stosowanych w handlu żywymi zwierzętami i produktami zwierzęcymi, zatwierdzoną decyzją Rady 97/132/WE. |
ZAŁĄCZNIK II
Wzór świadectwa weterynaryjnego do stosowania w przywozie zarodków bydła domowego uzyskanych w drodze zapłodnienia in vivo, pobranych zgodnie z dyrektywą Rady 89/556/EWG
Załącznik w formacie PDF do pobrania tutaj
ZAŁĄCZNIK III
Wzór świadectwa weterynaryjnego do stosowania w przywozie zarodków bydła domowego wyprodukowanych w drodze zapłodnienia in vitro z użyciem nasienia spełniającego wymogi dyrektywy Rady 88/407/EWG
Załącznik w formacie PDF do pobrania tutaj
ZAŁĄCZNIK IV
Wzór świadectwa weterynaryjnego do stosowania w przywozie zarodków bydła domowego wyprodukowanych w drodze zapłodnienia in vitro z użyciem nasienia pochodzącego z centrów pozyskiwania lub przechowywania nasienia, zatwierdzonych przez właściwy organ państwa wywozu
Załącznik w formacie PDF do pobrania tutaj
ZAŁĄCZNIK V
ŚWIADECTWO WETERYNARYJNE ZARODKI BYDŁA DOMOWEGO PRZEZNACZONE DO PRZYWOZU, POBRANE LUB WYTWORZONE PRZED DNIEM 1 STYCZNIA 2006 R.
[1] Załącznik I w brzmieniu ustalonym przez art. 1 decyzji wykonawczej Komisji (UE) z dnia 11 kwietnia 2019 r. zmieniającej załącznik I do decyzji 2006/168/WE w odniesieniu do włączenia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz niektórych terytoriów zależnych Korony Brytyjskiej do wykazu państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii Europejskiej zarodków bydlęcych (Dz.Urz.UE L 103 z 12.04.2019, str. 41). Zmiana weszła w życie 11 kwietnia 2019 r.
Na podstawie art. 2 decyzji wykonawczej Komisji (UE) z dnia 11 kwietnia 2019 r. zmieniającej załącznik I do decyzji 2006/168/WE w odniesieniu do włączenia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz niektórych terytoriów zależnych Korony Brytyjskiej do wykazu państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii Europejskiej zarodków bydlęcych (Dz.Urz.UE L 103 z 12.04.2019, str. 41), załącznik I w brzmieniu ustalonym przez ww. decyzję ma zastosowanie od 13 kwietnia 2019 r., jednakże ww. decyzji nie stosuje się, jeżeli w tym dniu prawo Unii nadal będzie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz w Zjednoczonym Królestwie.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00