KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (¹), w szczególności jego art. 7 ust. 5 oraz jego art. 9 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1262/2001 (²) ustanawia szczegółowe zasady stosowania systemu interwencji w sektorze cukru. W świetle zdobytych doświadczeń wydaje się pożądane wprowadzenie dostosowań mających na celu uproszczenie systemu i jego harmonizację z praktyką dla innych produktów, takich jak zboża czy mleko w proszku.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1260/2001 przewiduje gwarancję ceny i zbytu tylko dla cukru wyprodukowanego w ramach kwoty. Należy więc ograniczyć dostęp do interwencji producentom, którym została przyznana kwota produkcyjna, którzy w zamian za gwarancję ceny są jednocześnie zobowiązani do płacenia ceny minimalnej za buraki cukrowe, respektując uzasadnione oczekiwania wyspecjalizowanych przedsiębiorców będących już w posiadaniu pozwolenia niezbędnego do zaoferowania cukru do interwencji.

(3) Ostatnie doświadczenia zdobyte w czasie działań interwencyjnych dotyczących cukru pokazały konieczność wzmocnienia kryteriów składowania cukru interwencyjnego i zatwierdzania magazynów i silosów, w szczególności poprzez przyznanie większych uprawnień agencjom interwencyjnym w zakresie dokonywania ocen. Ponadto dopuszcza się, by cukier był składowany bez ryzyka pogorszenia jakości w czasie bardzo długiego okresu po spełnieniu odpowiednich warunków. Należy więc zmienić zasady dotyczące ostatecznych terminów odbioru, zachowując jednocześnie, w związku z uzasadnionymi oczekiwaniami, zasady dla cukru zaoferowanego do interwencji przed określoną datą.

(4) Procedury dotyczące interwencji na rynku cukru muszą zostać zharmonizowane z obowiązującymi procedurami dla innych sektorów, takich jak zboża czy mleko w proszku, szczególnie w zakresie okresu płatności liczonego od momentu złożenia ofert do interwencji.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1262/2001 zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1498/2005 przewiduje warunki, które powinny spełniać niektóre rodzaje opakowań, w których zakupiony cukier musi zostać dostarczony. Zapewnienie właściwego stosowania tego przepisu wymaga pewnych doprecyzowań.

(6) W celu ułatwienia bieżącego zarządzenia interwencją, w szczególności poprzez stworzenie jednolitych partii, właściwe jest zwiększenie minimalnej ilości, poniżej której agencja interwencyjna nie jest zobowiązana do przyjęcia oferty.

(7) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1262/2001.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1262/2001 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1. Agencja interwencyjna przeprowadza skup cukru tylko w przypadku gdy ofertę zgłasza:

a) producent, któremu przyznano kwotę produkcyjną;

b) wyspecjalizowany w handlu cukrem przedsiębiorca, zatwierdzony przed dniem 1 marca 2006 r. przez państwo członkowskie, na którego terytorium podmiot ten ma swoją siedzibę.”;

b) ustęp 3 otrzymuje następujące brzmienie:

„3. Przejęty może być tylko cukier objęty kwotą, który w momencie składania oferty jest składowany oddzielnie w zatwierdzonym magazynie lub silosie, który nie był ostatnio używany do składowania innych produktów niż cukier.”;

2) w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 1 dodaje się następujący akapit:

„Agencje interwencyjne mogą wymagać spełnienia dodatkowych warunków dla zatwierdzenia silosów lub magazynów.”;

b) w ust. 2 lit. c) otrzymuje następujące brzmienie:

„c) tylko przy ograniczeniu całkowitej ilości maksymalnie do pięćdziesięciokrotnej dziennej zdolności przeładunkowej dla cukru luzem, którą wnioskodawca zobowiązuje się oddać do dyspozycji danej agencji interwencyjnej podczas odbioru, w przypadku gdy chodzi o silos lub magazyn do składowania cukru luzem.”;

c) w ust. 3 akapit pierwszy skreśla się drugie zdanie;

3) w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„2. Aby oferować cukier do interwencji, wyspecjalizowany przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, musi zostać zatwierdzony przez zainteresowane państwo członkowskie. Zatwierdzenie wydawane jest przez państwo członkowskie, na którego terytorium przedsiębiorca ma siedzibę przed dniem 1 marca 2006 r., wszystkim wnioskodawcom, którzy spełniają lub też co do których uważa się, że mogą spełniać warunki określone w ust. 1 w danym roku gospodarczym i, jeśli jest to konieczne, dodatkowe warunki, jakie państwo członkowskie może ustanowić przy przyznawaniu zatwierdzeń.”;

b) skreśla się akapit drugi ust. 3 oraz ust. 4;

c) ustęp 5 otrzymuje następujące brzmienie:

„5. Zatwierdzenie zostaje cofnięte, w przypadku gdy stwierdzi się, że zainteresowany nie spełnia już jednego z warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, lub też gdy nie jest on już w stanie dłużej ich spełniać. Cofnięcie zatwierdzenia może nastąpić podczas roku gospodarczego. Nie działa wstecz.”;

d) ustęp 6 otrzymuje następujące brzmienie:

„6. Środki przyjęte na mocy niniejszego artykułu dotyczące przyznania lub też cofnięcia zatwierdzenia przekazuje się w formie pisemnej zainteresowanemu.”;

4) w art. 4, ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1. Cukry oferowane w ramach interwencji muszą spełniać następujące warunki:

a) muszą być wyprodukowane w ramach kwoty w roku gospodarczym, w którym oferta jest składana;

b) muszą być w postaci krystalicznej.”;

5) w art. 6 akapit drugi otrzymuje następujące brzmienie:

„Do celów niniejszego rozporządzenia określenie „partia” oznacza przynajmniej 2000 ton cukru jednolitego pod względem jakościowym i opakowania, który w całości jest składowany w tym samym miejscu.”;

6) w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„2. Umowa składu staje się skuteczna w pięć tygodni od daty zatwierdzenia oferty, o której mowa w art. 8 ust. 2, i wygasa na zakończenie dziesięciodniowego okresu, w którym odbiór ilości danego cukru zostaje zakończony.”;

b) ustęp 4 otrzymuje następujące brzmienie:

„4. Agencja interwencyjna pokrywa koszty składowania, począwszy od dziesięciodniowego okresu, w którym umowa, o której mowa w ust. 2, staje się skuteczna, do chwili wygaśnięcia wyżej wymienionej umowy.”;

c) w ust. 5 skreśla się akapit drugi;

7) w art. 10 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1. Przeniesienie prawa własności cukru stanowiącego przedmiot umowy składu następuje w tym samym czasie, co dokonanie płatności za ten cukier.”;

8) artykuł 16 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 16

Agencja interwencyjna dokonuje płatności najwcześniej 120 dnia licząc od dnia przyjęcia oferty, pod warunkiem że zostały dokonane kontrole mające na celu sprawdzenie wagi i cech jakościowych oferowanych partii.”;

9) w art. 17 ust. 4 otrzymuje następujące brzmienie:

„4. Zakupiony cukier jest odbierany:

a) w przypadku ofert zatwierdzonych przed dniem 30 września 2005 r. najpóźniej do końca siódmego miesiąca następującego po miesiącu, w którym oferta została przyjęta, bez uszczerbku dla art. 34;

b) w przypadku ofert zatwierdzonych od dnia 1 października 2005 r. do dnia 9 lutego 2006 r. najpóźniej do dnia 30 września 2006 r., bez uszczerbku dla art. 34;

c) w przypadku ofert zatwierdzonych od dnia 10 lutego 2006 r. najpóźniej do daty odbioru cukru przewidzianej w art. 34.”;

10) w art. 18 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 3 akapit trzeci otrzymuje następujące brzmienie:

„Kwotę ryczałtową pokrywającą koszty rodzajów opakowań wymaganych bądź akceptowanych przez agencję interwencyjną, o których mowa w akapicie drugim ust. 2 ustala się na 15,70 EUR za tonę cukru.”;

b) skreśla się ust. 4;

11) w art. 19 ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„1. Podczas odbioru cukrów określonych w art. 17 ust. 4 lit a) i b) oraz w terminie określonym w art. 16 dla cukrów określonych w wymienionym ustępie lit. c) eksperci uprawnieni przez właściwe organy zainteresowanego państwa członkowskiego lub też eksperci wyznaczeni za obopólną zgodą przez agencję interwencyjną i sprzedającego dokonują pobrania czterech próbek na potrzeby analizy.”;

12) w art. 23, ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„2. Cena do zapłacenia przez wybranego oferenta jest:

a) ceną wskazaną w ofercie przetargowej, w przypadku przewidzianym w ust. 1 lit. a);

b) ceną wskazaną w warunkach przetargu, w przypadku przewidzianym w ust. 1 lit. b) i c).”;

Artykuł 2

[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 pkt 1 lit. b) oraz 4-8 mają zastosowanie do cukru oferowanego do interwencji od dnia wejścia w życie.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 lutego 2006 r.