KRÓLESTWO BELGII,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiające się Strony Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, zwane dalej „Państwami Członkowskimi", oraz

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI,

zwane dalej „Wspólnotą", z jednej strony, oraz

REPUBLIKA TUNEZYJSKA,

zwaną dalej „Tunezją", z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie tradycyjnych więzi istniejących między Wspólnotą, jej Państwami Członkowskimi a Republiką Tunezyjską, a także wspólnie uznawane przez Umawiające się Strony wartości;

UWZGLĘDNIAJĄC, że Wspólnota, jej Państwa Członkowskie i Tunezja pragną zacieśnić te więzi i ustanowić trwałe stosunki opierające się na wzajemności, partnerstwie oraz współpracy;

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie, jakie Strony przywiązują do zasad Karty Narodów Zjednoczonych, w szczególności do przestrzegania praw człowieka oraz swobód politycznych i gospodarczych, które tworzą fundament Stowarzyszenia;

UWZGLĘDNIAJĄC ostatni rozwój sytuacji politycznej i gospodarczej na kontynencie europejskim oraz w Tunezji;

UWZGLĘDNIAJĄC znaczące postępy poczynione przez Tunezję i naród tunezyjski w kierunku osiągania celów pełnej integracji gospodarki tunezyjskiej z gospodarką światową oraz uczestnictwa we Wspólnocie państw demokratycznych;

ŚWIADOMI znaczenia niniejszego Układu, opartego na współpracy i dialogu, dla trwałej stabilności i bezpieczeństwa w regionie eurośródziemnomorskim;

ŚWIADOMI, z jednej strony, znaczenia stosunków w całościowym kontekście eurośródziemnomorskim oraz, z drugiej strony, celu integracji między krajami Maghrebu;

MAJĄC NA UWADZE różnice gospodarcze i społeczne istniejące między Wspólnotą a Tunezją oraz chęć osiągnięcia celów niniejszego stowarzyszenia przy pomocy stosownych postanowień niniejszego Układu;

PRAGNĄC ustanowić i rozwijać stały dialog polityczny dotyczący kwestii dwustronnych i międzynarodowych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;

UWZGLĘDNIAJĄC zamiar zapewnienia przez Wspólnotę znaczącego wsparcia dla Tunezji w jej wysiłkach poczynienia reform gospodarczych, dostosowań strukturalnych oraz rozwoju społecznego;

UWZGLĘDNIAJĄC zaangażowanie Wspólnoty i Tunezji w wolny handel, z poszanowaniem praw i zobowiązań wynikających z Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT);

PRAGNĄC ustanowić współpracę wspieraną stałym dialogiem w dziedzinach gospodarczych, społecznych i kulturalnych w celu osiągnięcia lepszego wzajemnego zrozumienia;

PRZEKONANI, że niniejszy Układ stworzy klimat sprzyjający rozwojowi ich stosunków gospodarczych i, w szczególności w sektorach handlu i inwestycji, które są decydujące dla restrukturyzacji gospodarczej i modernizacji technologicznej,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

1. Ustanawia się stowarzyszenie między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Tunezją, z drugiej strony.

2. Niniejszy Układ ma na celu:

- stworzenie stosownych ram dla dialogu politycznego między Stronami, umożliwiającego rozwój bliskich stosunków w obszarach, które uznają za istotne dla takiego dialogu,

- ustalenie warunków postępującej liberalizacji handlu towarami, usługami i kapitałem,

- wspieranie handlu i rozwijanie harmonijnych stosunków gospodarczych i społecznych między Stronami, w szczególności poprzez dialog i współpracę, w celu popierania rozwoju i dobrobytu Tunezji i narodu tunezyjskiego,

- popieranie integracji krajów Maghrebu poprzez wspieranie handlu i współpracy między Tunezją a krajami regionu,

- wspieranie współpracy gospodarczej, społecznej, kulturalnej i finansowej.

Artykuł 2

Stosunki między Stronami, tak jak wszystkie postanowienia niniejszego Układu, opierają się na poszanowaniu praw człowieka i zasad demokratycznych, którymi Strony kierują się w swojej polityce wewnętrznej i międzynarodowej, oraz stanowią istotny element Układu.

TYTUŁ I

DIALOG POLITYCZNY

Artykuł 3

1. Między Stronami ustanawia się stały dialog polityczny. Pozwala on na zbudowanie między partnerami długotrwałych więzów solidarności, które przyczynią się do dobrobytu, stabilności i bezpieczeństwa regionu śródziemnomorskiego oraz stworzenia klimatu zrozumienia i tolerancji między kulturami.

2. Dialog i współpraca polityczna mają w szczególności na celu:

a) ułatwienie zbliżenia między Stronami poprzez rozwijanie lepszego wzajemnego zrozumienia i poprzez stałą koordynację w kwestiach międzynarodowych, będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania;

b) umożliwienie każdej ze Stron wzięcia pod uwagę stanowiska i interesów drugiej Strony;

c) działanie na rzecz wzmocnienia bezpieczeństwa i stabilności w regionie śródziemnomorskim, w szczególności w Maghrebie;

d) wspomożenie rozwijania wspólnych inicjatyw.

Artykuł 4

Dialog polityczny dotyczy tematów stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania Stron, w szczególności warunków niezbędnych do zapewnienia pokoju, bezpieczeństwa i rozwoju regionalnego poprzez wspieranie współpracy, szczególnie w grupie krajów Maghrebu.

Artykuł 5

Dialog polityczny prowadzi się w regularnych odstępach i w każdym przypadku, gdy jest to konieczne, w szczególności:

a) na poziomie ministerialnym, głównie w ramach Rady Stowarzyszenia;

b) na poziomie wysokich urzędników reprezentujących Tunezję, z jednej strony, oraz prezydencji Rady i Komisji, z drugiej strony;

c) poprzez pełne wykorzystanie kanałów dyplomatycznych, włączając regularne spotkania informacyjne, konsultacje przy okazji spotkań międzynarodowych i kontaktów między dyplomatami przedstawicielstw dyplomatycznych w państwach trzecich;

d) w razie potrzeby, w każdy inny sposób mogący przyczynić się do wzmocnienia dialogu i zwiększenia jego skuteczności.

TYTUŁII

SWOBODNY PRZEPŁYW TOWARÓW

Artykuł 6

Wspólnota i Tunezja ustanowią stopniowo strefę wolnego handlu w okresie przejściowym, trwającym najdłużej dwanaście lat, którego bieg rozpoczyna się od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami niniejszego Układu oraz zgodnie z postanowieniami Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 roku i innych porozumień wielostronnych w sprawie handlu towarami, załączonych do Porozumienia ustanawiającego WTO, zwanych dalej GATT.

ROZDZIAŁ I

PRODUKTY PRZEMYSŁOWE

Artykuł 7

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do produktów pochodzących ze Wspólnoty oraz z Tunezji, z wyjątkiem produktów określonych w załączniku II do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Artykuł 8

W handlu między Wspólnotą a Tunezją nie wprowadza się żadnych nowych ceł w przywozie ani opłat o skutku równoważnym.

Artykuł 9

Produkty pochodzące z Tunezji są w przywozie do Wspólnoty zwolnione od ceł oraz opłat o skutku równoważnym i nie stosuje się wobec nich ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym.

Artykuł 10

1. Postanowienia niniejszego rozdziału nie wyłączają możliwości utrzymania przez Wspólnotę elementu rolnego w przywozie towarów pochodzących z Tunezji, wymienionych w załączniku I.

Ten element rolny odzwierciedla różnice między cenami na rynku wspólnotowym produktów rolnych uważanych za wykorzystywane w produkcji takich towarów a cenami w przywozie z państw trzecich, gdy całkowity koszt wspomnianych produktów podstawowych jest wyższy niż we Wspólnocie. Element rolny może przybrać formę stałej kwoty lub cła ad valorem. Takie różnice są zastępowane, w danym przypadku, przez specyficzne cła, oparte na taryfikacji składnika rolnego, lub przez cła ad valorem.

Postanowienia rozdziału 2, znajdujące zastosowanie do produktów rolnych, stosuje się do elementu rolnego mutatis mutandis.

2. Postanowienia niniejszego rozdziału nie wyłączają sporządzenia przez Tunezję oddzielnego określenia elementu rolnego

w obowiązujących opłatach przywozowych do produktów wymienionych w załączniku 2, pochodzących ze Wspólnoty. Element rolny może przybrać formę stałej kwoty lub cła ad valorem.

Postanowienia rozdziału 2 znajdujące zastosowanie do produktów rolnych stosuje się do elementu rolnego mutatis mutandis.

3. W przypadku produktów wskazanych w załączniku 2 wykaz 1, pochodzących ze Wspólnoty, Tunezja w chwili wejścia w życie niniejszego Układu stosuje cła przywozowe oraz opłaty o skutku równoważnym nie większe niż obowiązujące w dniu 1 stycznia 1995 roku, w granicach kontyngentów taryfowych określonych w wymienionym wykazie.

W trakcie znoszenia elementu przemysłowego ceł, zgodnie z postanowieniami ustępu 4, poziom ceł, które mają być stosowane w odniesieniu do produktów, dla których kontyngenty taryfowe mają być zniesione, nie mogą być wyższe niż obowiązujące w dniu 1 stycznia 1995 roku.

4. W przypadku produktów z załącznika 2 wykaz 2, pochodzących ze Wspólnoty, Tunezja znosi element przemysłowy ceł, zgodnie z postanowieniami ustanowionymi w artykule 11 ustęp 3 Układu w odniesieniu do produktów z załącznika 4.

W przypadku produktów z załącznika 3 wykazy 1 i 3, pochodzących ze Wspólnoty, Tunezja znosi element przemysłowy ceł, zgodnie z postanowieniami ustanowionymi w artykule 11 ustęp 3 Układu w odniesieniu do produktów z załącznika 5.

5. Elementy rolne stosowane zgodnie z postanowieniami ustępów 1 i 2 mogą być zredukowane, gdy w handlu między Wspólnotą a Tunezją redukowana jest opłata stosowana do podstawowego produktu rolnego lub, gdy takie redukcje wynikają z wzajemnych ustępstw, odnoszących się do przetworzonych produktów rolnych.

6. Redukcję określoną w ustępie 5, wykaz danych produktów i, stosownie do przypadku, kontyngenty taryfowe w granicach, których stosuje się redukcję, ustanawia Rada Stowarzyszenia.

Artykuł 11

1. Cła i opłaty o skutku równoważnym, stosowane w przywozie do Tunezji produktów pochodzących ze Wspólnoty, inne niż wymienione w załącznikach 3-6, znosi się z chwilą wejścia w życie niniejszego Układu.

2. Cła i opłaty o skutku równoważnym, stosowane w przywozie do Tunezji produktów pochodzących ze Wspólnoty, inne niż wymienione w załączniku 3, znosi się stopniowo zgodnie z następującym harmonogramem:

Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 85 % stawki podstawowej.

Rok od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 70 % stawki podstawowej.

Dwa lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 55 % stawki podstawowej.

Trzy lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 40 % stawki podstawowej.

Cztery lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 25 % stawki podstawowej.

Pięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zostaną zniesione pozostałe cła.

3. Cła i opłaty o skutku równoważnym stosowane w przywozie do Tunezji produktów pochodzących ze Wspólnoty, wymienione w załącznikach 4 i 5, są znoszone stopniowo zgodnie z następującymi harmonogramami:

W przypadku wykazu znajdującego się w załączniku 4:

Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 92 % stawki podstawowej.

Rok do dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 84 % stawki podstawowej.

Dwa lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 76 % stawki podstawowej.

Trzy lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 68 % stawki podstawowej.

Cztery lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 60 % stawki podstawowej.

Pięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 52 % stawki podstawowej.

Sześć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 44 % stawki podstawowej.

Siedem lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 36 % stawki podstawowej.

Osiem lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 28 % stawki podstawowej.

Dziewięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 20 % stawki podstawowej.

Dziesięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 12 % stawki podstawowej.

Jedenaście lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 4 % stawki podstawowej.

Dwanaście lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zostaną zniesione pozostałe cła.

W przypadku wykazu znajdującego się w załączniku 5:

Cztery lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 88 % stawki podstawowej.

Pięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 77 % stawki podstawowej.

Sześć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 66 % stawki podstawowej.

Siedem lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 55 % stawki podstawowej.

Osiem lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 44 % stawki podstawowej.

Dziewięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 33 % stawki podstawowej.

Dziesięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 22 % stawki podstawowej.

Jedenaście lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 11 % stawki podstawowej.

Dwanaście lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zostaną zniesione pozostałe cła.

4. W przypadku poważnych trudności dotyczących danego produktu, odpowiednie harmonogramy, mające zastosowanie zgodnie z ustępem 3, mogą być zmienione za wspólnym porozumieniem przez Komitet Stowarzyszenia, mając na uwadze, że harmonogram, dla którego wnioskowana jest zmiana, nie może zostać przedłużony w odniesieniu do branego pod uwagę produktu, ponad maksymalny okres przejściowy dwunastu lat. Jeżeli Komitet Stowarzyszenia nie podjął decyzji w ciągu 30 dni od zgłoszenia wniosku o zmianę harmonogramu, Tunezja może tymczasowo zawiesić harmonogram na okres nieprzekraczający jednego roku.

5. Podstawową stawką celną dla każdego produktu, w stosunku, do której mają być stosowane stopniowe obniżki, przewidziane w ustępach 2 i 3, jest stawka rzeczywiście stosowana vis-á-vis Wspólnoty w dniu 1 stycznia 1995 roku.

6. Jeżeli po dniu 1 stycznia 1995 roku jakakolwiek obniżka stawek jest stosowana erga omnes, obniżone cła zastępują stawki podstawowe, określone w ustępie 5, od dnia zastosowania takiej redukcji.

7. Tunezja powiadamia Wspólnotę o swoich podstawowych stawkach celnych.

Artykuł 12

Postanowień artykułów 10, 11 i artykułu 19 litera b) nie stosuje się w odniesieniu do produktów z wykazu w załączniku 6. Ustalenia, które mają być stosowane w stosunku do takich produktów, zostaną ponownie zbadane przez Radę Stowarzyszenia cztery lata po wejściu w życie Układu.

Artykuł 13

Postanowienia dotyczące znoszenia ceł przywozowych stosuje się także do opłat celnych o charakterze fiskalnym.

Artykuł 14

1. Środki wyjątkowe o ograniczonym okresie obwiązywania, które stanowią odstępstwo od postanowień artykułu 11, mogą zostać przyjęte przez Tunezję w postaci ceł podwyższonych lub przywróconych.

Środki te nie mogą odnosić się wyłącznie do nowo powstających gałęzi przemysłu lub niektórych sektorów w fazie restrukturyzacji albo przeżywających poważne trudności, zwłaszcza gdy trudności te powodują istotne problemy społeczne.

Cła przywozowe stosowane w Tunezji wobec produktów pochodzących ze Wspólnoty, wprowadzone poprzez te środki, nie mogą przekraczać 25 % ad valorem i zachowują element preferencji w odniesieniu do produktów pochodzących ze Wspólnoty. Całkowita wartość przywozu produktów podlegających tym środkom nie może przekraczać 15 % całkowitego przywozu ze Wspólnoty produktów przemysłowych w trakcie poprzedniego roku, dla którego dostępne są statystyki.

Środki te stosuje się w okresie nieprzekraczającym pięć lat, o ile Komitet Stowarzyszenia nie zezwoli na dłuższy okres. Środki przestają być stosowane najpóźniej z dniem wygaśnięcia maksymalnego okresu przejściowego dwunastu lat.

Żaden z tych środków nie może być wprowadzony w odniesieniu do produktu, jeżeli upłynęło więcej niż trzy lata od zniesienia wszystkich ceł i ograniczeń ilościowych lub opłat, bądź środków o skutku równoważnym, dotyczących omawianego produktu.

Tunezja poinformuje Komitet Stowarzyszenia o każdym wyjątkowym środku, który zamierza podjąć, oraz na wniosek Wspólnoty przeprowadzane są konsultacje w sprawie tych środków oraz sektorów, w których omawiane środki znajdują zastosowanie, przed ich wprowadzeniem. Przy podejmowaniu takich środków Tunezja przedstawia Komitetowi harmonogram znoszenia ceł wprowadzonych na mocy niniejszego artykułu. Harmonogram przewiduje stopniowe znoszenie ceł w równych ratach rocznych, rozpoczynające się najpóźniej od końca drugiego roku po ich wprowadzeniu. Komitet Stowarzyszenia może podjąć decyzję w sprawie innego harmonogramu.

2. W drodze odstępstwa od postanowień ustępu 1 akapit czwarty, Komitet Stowarzyszenia, w celu uwzględnienia trudności związanych z powstawaniem nowej gałęzi przemysłu, może wyjątkowo zezwolić Tunezji na zachowanie środków już przyjętych stosownie do postanowień ustępu 1 na maksymalny okres trzech lat ponad przejściowy okres dwunastu lat.

ROZDZIAŁ II

PRODUKTY ROLNE I RYBOŁÓWSTWA

Artykuł 15

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do produktów pochodzących ze Wspólnoty i z Tunezji, wymienionych w załączniku II do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Artykuł 16

Wspólnota i Tunezja stopniowo wprowadzają większą liberalizację w ich wzajemnej wymianie handlowej dotyczącej produktów rolnych i rybołówstwa.

Artykuł 17

1. Produkty rolne i rybołówstwa pochodzące z Tunezji korzystają w przywozie do Wspólnoty z postanowień znajdujących się odpowiednio w protokołach nr 1 i 3.

2. Produkty rolne pochodzące ze Wspólnoty korzystają w przywozie do Tunezji z postanowień, znajdujących się w protokole nr 3.

Artykuł 18

1. Od dnia 1 stycznia 2000 roku Wspólnota i Tunezja oceniają sytuację w celu ustalenia środków liberalizacyjnych, które mają być stosowane przez Wspólnotę i Tunezję od dnia 1 stycznia 2001 roku, zgodnie z celem określonym w artykule 16.

2. Bez uszczerbku dla postanowień ustępu poprzedzającego oraz mając na uwadze strukturę handlu produktami rolnymi między Stronami oraz szczególną wrażliwość tych produktów, Wspólnota i Tunezja badają w Radzie Stowarzyszenia w każdym poszczególnym przypadku, systematycznie i na zasadzie wzajemności, możliwości przyznania sobie nawzajem koncesji.

ROZDZIAŁ III

WSPÓLNE POSTANOWIENIA

Artykuł 19

Bez uszczerbku dla postanowień Układu GATT:

a) żadne nowe ograniczenie ilościowe w przywozie ani środek o równoważnym skutku nie zostanie wprowadzony w handlu między Wspólnotą a Tunezją;

b) ograniczenia ilościowe w przywozie i środki o skutku równoważnym stosowane w handlu między Wspólnotą a Tunezją, zostają zniesione z wejściem w życie niniejszego Układu;

c) Wspólnota i Tunezja nie stosują w wywozie między sobą ceł i opłat o skutku równoważnym ani ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym.

Artykuł 20

1. Jeżeli w wyniku realizacji polityki rolnej lub zmiany istniejących uregulowań albo w wyniku zmiany lub rozszerzenia przepisów wykonawczych dotyczących polityki rolnej zostaną wprowadzone uregulowania szczególne, Wspólnota i Tunezja mogą zmienić rozwiązania ustanowione w Układzie w odniesieniu do objętych tymi zmianami produktów.

Strona dokonująca takich zmian informuje o tym Komitet Stowarzyszenia. Na wniosek drugiej Strony, Komitet Stowarzyszenia zbiera się w celu odpowiedniego uwzględnienia interesów tej drugiej Strony.

2. W przypadku gdy Wspólnota lub Tunezja, stosując postanowienia ustępu 1, zmieniają rozwiązania przyjęte w niniejszym Układzie dla produktów rolnych, przyznają w odniesieniu do przywozu towarów pochodzących z terytorium drugiej Strony ulgę porównywalną do przewidzianej w niniejszym Układzie.

3. Jakakolwiek zmiana rozwiązań przyjętych w niniejszym Układzie staje się, na wniosek drugiej Umawiającej się Strony, przedmiotem konsultacji w Radzie Stowarzyszenia.

Artykuł 21

Produkty pochodzące z Tunezji nie korzystają w przywozie do Wspólnoty z bardziej korzystniejszego traktowania niż stosowane między sobą przez Państwa Członkowskie.

Postanowienia niniejszego Układu stosuje się bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 1911/91 z dnia 26 czerwca 1991 roku w sprawie stosowania przepisów prawa wspólnotowego w odniesieniu do Wysp Kanaryjskich.

Artykuł 22

1. Obie Strony powstrzymują się od stosowania jakichkolwiek środków lub praktyk o wewnętrznym charakterze fiskalnym powodujących, bezpośrednio lub pośrednio, dyskryminację między produktami jednej Strony a podobnymi produktami pochodzącymi z terytorium drugiej Strony.

2. Produkty wywożone na terytorium jednej ze Stron nie mogą korzystać ze zwrotu wewnętrznych podatków pośrednich wyższego od kwoty opodatkowania pośredniego nałożonego na nie bezpośrednio lub pośrednio.

Artykuł 23

1. Układ nie wyklucza utrzymania lub ustanowienia unii celnych, stref wolnego handlu lub systemów handlu przygranicznego, o ile ich skutkiem nie jest zmiana systemów handlowych przewidzianych w niniejszym Układzie

2. Strony przeprowadzają konsultacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia dotyczące porozumień ustanawiających unie celne lub strefy wolnego handlu oraz, gdzie stosowne, wszystkich istotnych problemów związanych z ich polityką handlową wobec państw trzecich. W szczególności w kontekście przystąpienia jednego z państw trzecich do Wspólnoty, konsultacje takie są przeprowadzane w celu zapewnienia uwzględnienia wspólnych interesów Wspólnoty i Tunezji, ustanowionych w niniejszym Układzie.

Artykuł 24

Jeśli jedna ze Stron stwierdzi istnienie praktyk dumpingowych w handlu z drugą Stroną, w rozumieniu artykułu VI Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu, może ona podjąć stosowne kroki przeciw tym praktykom zgodnie z porozumieniem dotyczącym stosowania artykułu VI Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu, odpowiednim ustawodawstwem wewnętrznym oraz warunkami i procedurami przewidzianymi w artykule 27.

Artykuł 25

W przypadku gdy zwiększenie przywozu danego produktu odbywa się w ilościach i na warunkach takich, że powoduje ono lub może powodować:

- znaczną szkodę dla producentów krajowych produktów podobnych lub bezpośrednio konkurujących na terytorium jednej ze Stron Umawiających się, lub

- poważne zakłócenia w jakimkolwiek sektorze gospodarki lub trudności mogące powodować poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej w regionie,

Wspólnota lub Tunezja mogą podjąć stosowne środki na warunkach i zgodnie z procedurami przewidzianymi w artykule 27.

Artykuł 26

W przypadku gdy przestrzeganie postanowień artykułu 19 litera c) prowadzi do:

i) powrotnego wywozu do państwa trzeciego produktu, w stosunku do którego Strona eksportująca stosuje wywozowe ograniczenia ilościowe, cła wywozowe lub środki lub opłaty o skutku równoważnym; lub

ii) poważnych niedoborów lub zagrożenia wystąpienia niedoborów produktu ważnego dla Strony eksportującej;

oraz jeżeli sytuacje opisane powyżej powodują lub mogą powodować poważne trudności dla Strony wywożącej, ta ostatnia może podjąć stosowne środki na warunkach i zgodnie z procedurami ustanowionymi w artykule 27. Środki te są niedyskryminacyjne i znoszone są, gdy istniejące warunki nie uzasadniają już ich utrzymywania.

Artykuł 27

1. W przypadku gdy Wspólnota lub Tunezja poddaje przywóz produktów, mogących powodować trudności określone w artykule 25, procedurze administracyjnej mającej na celu szybkie dostarczenie informacji na temat rozwoju stosunków handlowych, powiadamia o tym drugą Stronę.

2. W przypadkach określonych w artykułach 24, 25 i 26, przed przyjęciem środków przewidzianych w tych artykułach, oraz w przypadkach, w których stosuje się postanowienia ustępu 3 litera d), najszybciej, jak to możliwe Wspólnota lub Tunezja, w zależności od przypadku, dostarcza Komitetowi Stowarzyszenia wszelkie stosowne informacje w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez obie Strony.

Przy wyborze środków pierwszeństwo przyznaje się tym, które najmniej zakłócają funkcjonowanie niniejszego Układu.

Zainteresowana Strona powiadamia bezzwłocznie Komitet Stowarzyszenia o środkach ochronnych, które są przedmiotem okresowych konsultacji, w szczególności w celu ich zniesienia, gdy tylko okoliczności na to pozwolą.

3. W celu wykonania postanowień ustępu 2 stosuje się następujące postanowienia:

a) w odniesieniu do artykułu 24, Strona eksportująca powiadamiana jest o przypadku dumpingu, tak szybko, jak tylko organy Strony importującej rozpoczną dochodzenie. Jeżeli praktyki dumpingowe trwają nadal w rozumieniu artykułu VI GATT lub jeżeli nie znaleziono żadnego innego satysfakcjonującego rozwiązania w ciągu trzydziestu dni od przedstawienia sprawy, Strona importująca może przyjąć odpowiednie środki;

b) w odniesieniu do artykułu 25, informacja o trudnościach wynikających z sytuacji określonej w tym artykule przekazywana jest w celu zbadania Komitetowi Stowarzyszenia, który może podjąć każdą decyzje niezbędną, aby położyć kres tym trudnościom.

Jeżeli Komitet Stowarzyszenia lub Strona eksportująca nie podjęły decyzji kładącej kres trudnościom lub jeżeli w ciągu trzydziestu dni od przedstawienia sprawy nie znaleziono żadnego zadawalającego rozwiązania, Strona importująca może przyjąć odpowiednie środki w celu rozwiązania problemu. Podejmowane środki powinny być proporcjonalne w stosunku do zamierzonego celu, którym jest zaradzenie pojawiającym się trudnościom;

c) w odniesieniu do artykułu 26, informacja o trudnościach wynikających z sytuacji określonej w tym artykule przekazywana jest w celu zbadania Komitetowi Stowarzyszenia

Komitet Stowarzyszenia może podjąć każdą decyzje niezbędną, aby położyć kres trudnościom. Jeżeli nie podjął on decyzji w ciągu trzydziestu dni od przedstawienia sprawy, Strona eksportująca może zastosować odpowiednie środki w wywozie danego produktu;

d) w przypadku gdy nadzwyczajne okoliczności wymagające natychmiastowego działania powodują, że wstępne powiadomienie lub zbadanie jest niemożliwe, Wspólnota lub Tunezja, w zależności od przypadku, w sytuacjach określonych w artykułach 24, 25 i 26, może natychmiast zastosować środki ostrożności niezbędne, aby stawić czoło sytuacji i bezzwłocznie informuje o tym drugą Stronę.

Artykuł 28

Układ nie wyłącza zakazów lub ograniczeń przywozowych, wywozowych lub dotyczących towarów znajdujących się w tranzycie, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin, ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej, ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej lub zasadami dotyczącymi złota lub srebra. Jednakże takie zakazy lub ograniczenia nie powinny stanowić środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytego ograniczenia w handlu między Stronami.

Artykuł 29

Pojęcie „produktów pochodzących" do celów wykonania postanowień niniejszego tytułu oraz odnoszące się do niego metody współpracy administracyjnej są ustanowione w protokole nr 4.

Artykuł 30

Nomenklatura Scalona towarów stosowana jest do klasyfikacji towarów w handlu między obiema Stronami.

TYTUŁ III

PRAWO PRZEDSIĘBIORCZOŚCI I USŁUG

Artykuł 31

1. Strony uzgadniają rozszerzenie zakresu Układu w celu objęcia nim prawa do zakładania spółek jednej Strony na terytorium drugiej Strony oraz w celu liberalizacji świadczenia usług przez spółki jednej Strony dla usługobiorców drugiej Strony.

2. Rada Stowarzyszenia wyda zalecenia niezbędne dla realizacji celu określonego w ustępie 1.

Formułując te zalecenia, Rada Stowarzyszenia uwzględni doświadczenie nabyte w związku z funkcjonowaniem we wzajemnych stosunkach klauzuli największego uprzywilejowania oraz w związku z wzajemnymi zobowiązaniami Stron zgodnie z Układem Ogólnym w sprawie Handlu Usługami, załączonym do Porozumienia ustanawiającego WTO, zwanym dalej „GATS", w szczególności zobowiązaniami wynikającymi z jego artykułu V.

3. Realizacja tego celu będzie przedmiotem pierwszej oceny Rady Stowarzyszenia, najpóźniej pięć lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Artykuł 32

1. W pierwszym etapie, Strony potwierdzają ponownie swoje zobowiązania na mocy GATS, w szczególności przyznanie klauzuli największego uprzywilejowania w sektorze usług, objętym tym zobowiązaniem.

2. Zgodnie z postanowieniami GATS, klauzula nie ma zastosowania do:

a) przywilejów, określonych w artykule V GATS, przyznanych przez każdą ze Stron zgodnie z warunkami porozumienia lub środków podjętych na podstawie takiego porozumienia;

b) innych przywilejów przyznanych zgodnie z wykazem wyjątków od klauzuli największego uprzywilejowania, załączonym przez każdą ze Stron do układu GATS.

TYTUŁ IV

PŁATNOŚCI, KAPITAŁ, KONKURENCJA I INNE POSTANOWIENIA GOSPODARCZE

ROZDZIAŁ I

PŁATNOŚCI BIEŻĄCE I PRZEPŁYW KAPITAŁU

Artykuł 33

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 35, Strony zobowiązują się wyrazić zgodę na dokonywanie płatności bieżących odnoszących się do transakcji bieżących w pełni wymienialnej walucie.

Artykuł 34

1. W odniesieniu do transakcji na rachunkach obrotów kapitałowych w bilansie płatniczym, Wspólnota i Tunezja zapewniają, od chwili wejścia w życie niniejszego Układu, swobodny przepływ kapitału odnoszącego się do inwestycji bezpośrednich w Tunezji, dokonywanych w przedsiębiorstwach utworzonych zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem, jak również likwidację lub repatriację tych inwestycji oraz wszelkiego wynikającego z nich zysku.

2. Strony przeprowadzają wzajemne konsultacje w celu ułatwienia przepływu kapitału między Wspólnotą a Tunezją oraz całkowitej jego liberalizacji w odpowiednim czasie.

Artykuł 35

Jeżeli jedno lub więcej Państw Członkowskich Wspólnoty, lub Tunezja, napotyka poważne trudności w zrównoważeniu bilansu płatniczego, lub, jeżeli zaistnieje ryzyko wystąpienia takich trudności, Wspólnota lub Tunezja, w zależności od przypadku, zgodnie z warunkami określonymi w ramach Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu oraz w artykułach VIII i XIV statutu Międzynarodowego Funduszu Walutowego, może przyjąć, na określony okres, ograniczenia w odniesieniu do transakcji bieżących, niezbędne do zrównoważenia bilansu płatniczego. Wspólnota lub, w zależności od przypadku, Tunezja bezzwłocznie zawiadamia o tym drugą Stronę i, tak szybko, jak to możliwe, przedstawia jej harmonogram znoszenia tych środków.

ROZDZIAŁ II

KONKURENCJA I INNE POSTANOWIENIA GOSPODARCZE

Artykuł 36

1. Poniższe uznaje się za niezgodne ze właściwym funkcjonowaniem Układu, w stopniu, w jakim może wpływać na handel między Wspólnotą a Tunezją:

a) wszelkie porozumienia między przedsiębiorstwami, decyzje związków przedsiębiorstw i praktyki uzgodnione między przedsiębiorstwami, które mają na celu lub których skutkiem jest zapobieganie, ograniczanie lub zniekształcanie wolnej konkurencji;

b) nadużywanie przez jedno lub więcej przedsiębiorstw pozycji dominującej na terytorium Wspólnoty lub Tunezji lub na znacznej części terytorium;

c) jakakolwiek pomoc publiczna, która zniekształca lub grozi zniekształceniem konkurencji, poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub niektórym gałęziom produkcji, z wyjątkiem odstępstw przewidzianych na mocy Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali.

2. Każda praktyka niezgodna z niniejszym artykułem oceniania jest na podstawie kryteriów wynikających ze stosowania zasad przewidzianych w artykułach 85, 86 i 92 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, oraz, w przypadku produktów objętych zakresem Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, zasad przewidzianych w artykułach 65 i 66 tego Traktatu, a także zasad odnoszących się do pomocy publicznej, włączając prawo wtórne.

3. W terminie pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu, Rada Stowarzyszenia przyjmuje niezbędne postanowienia wykonawcze dla ustępów 1 i 2.

Do czasu przyjęcia tych postanowień, postanowienia Porozumienia w sprawie interpretacji i stosowania artykułów VI, XVI i XXIII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu, stosuje się jako postanowienia wykonawcze dla ustępu 1 litera c) oraz odpowiednich części ustępu 2.

4. a) Do celów stosowania postanowień ustępu 1 litera c) Strony uzgadniają, że w ciągu pierwszych pięciu lat następujących po wejściu w życie niniejszego Układu każda pomoc publiczna udzielana przez Tunezję oceniania będzie z uwzględnieniem faktu, że Tunezję uważa się za taki sam obszar jak wspólnotowe obszary, opisane w artykule 92 ustęp 3 litera a) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

W tym samym okresie Tunezja, w odniesieniu do wyrobów stalowych EWWiS, może wyjątkowo przyznać pomoc publiczną na restrukturyzację, pod warunkiem że:

- doprowadzi to do osiągnięcia stabilności przez przedsiębiorstwa beneficjentów w normalnych warunkach rynkowych na koniec okresu restrukturyzacji,

- kwota i intensywność tej pomocy jest ściśle ograniczona do absolutnie niezbędnej do przywrócenia takiej stabilności i jest stopniowo zmniejszana,

- program restrukturyzacji jest powiązany z ogólnym planem racjonalizacji zdolności produkcyjnej w Tunezji.

Rada Stowarzyszenia, mając na uwadze sytuację gospodarczą Tunezji, podejmuje decyzje o tym, czy okres ten powinien być przedłużony o kolejne pięć lat.

b) Każda Strona zapewnia przejrzystość w obszarze pomocy publicznej, między innymi poprzez coroczne sporządzanie dla drugiej Strony sprawozdania w sprawie ogólnej kwoty przyznanej pomocy i jej dystrybucji oraz poprzez dostarczenie na wniosek informacji dotyczących systemów pomocy. Na wniosek jednej ze Stron druga Strona przekazuje informacje na temat niektórych poszczególnych przypadków pomocy publicznej.

5. W odniesieniu do produktów określonych w tytule II rozdział 2:

- nie stosuje się postanowień ustępu 1 litera c),

- jakakolwiek praktyka niezgodna z ustępem 1 litera a) oceniania jest zgodnie z kryteriami ustalonymi przez Wspólnotę na podstawie artykułów 42 i 43 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w szczególności kryteriami ustalonymi w rozporządzeniu Rady nr 26/1962.

6. Jeżeli Wspólnota lub Tunezja uważają, że dana praktyka jest niezgodna z ustępem 1 niniejszego artykułu oraz:

- nie jest poprawnie ujęta w przepisach wykonawczych, określonych w ustępie 3, lub

- jeżeli takich przepisów nie ma i jeżeli taka praktyka powoduje lub może spowodować poważna szkodę dla interesów drugiej Strony, lub szkodę dla przemysłu krajowego, łącznie z sektorem usług,

mogą one podjąć właściwe środki po konsultacji z Komitetem Stowarzyszenia lub po upływie trzydziestu dni roboczych od przedstawienia sprawy Komitetowi Stowarzyszenia.

W przypadku praktyk niezgodnych z ustępem 1 litera c) niniejszego artykułu, takie właściwe środki, jeśli Układ Ogólny w sprawie Taryf Celnych i Handlu znajduje do nich zastosowanie, mogą być podjęte tylko zgodnie z procedurami i na warunkach ustalonych przez Układ Ogólny w sprawie Taryf Celnych i Handlu lub przez jakikolwiek inny odpowiedni instrument wynegocjowany pod jego auspicjami, który ma zastosowanie między Stronami.

7. Nie naruszając odmiennych postanowień przyjętych zgodnie z ustępem 3, Strony wymieniają informacje z uwzględnieniem ograniczeń nałożonych wymogami zachowania tajemnicy zawodowej i handlowej.

Artykuł 37

Bez wpływu na zobowiązania przyjęte w ramach GATT, Państwa Członkowskie i Tunezja dostosowują stopniowo wszystkie monopole państwowe o charakterze handlowym, tak aby zapewnić, że przed końcem piątego roku od wejścia w życie niniejszego Układu dyskryminacja między obywatelami

Państw Członkowskich a obywatelami Tunezji, dotycząca warunków nabywania i sprzedaży towarów, zostanie zniesiona. Komitet Stowarzyszenia zostanie poinformowany o środkach podejmowanych dla osiągnięcia niniejszego celu.

Artykuł 38

W odniesieniu do przedsiębiorstw państwowych oraz przedsiębiorstw, którym nadano specjalne lub wyłączne prawa, Rada Stowarzyszenia zapewnia, że, z piątym rokiem od wejścia w życie niniejszego Układu, nie zostanie przyjęty ani utrzymany żaden środek zakłócający handel między Wspólnotą a Tunezją w sposób niezgodny z interesami Stron. Postanowienie to nie stanowi przeszkody dla wykonywania faktycznie i zgodnie z prawem szczególnych zadań powierzonych tym przedsiębiorstwom.

Artykuł 39

1. Strony zapewnią odpowiednią i skuteczną ochronę praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej zgodnie z najwyższymi standardami międzynarodowymi. Obejmuje to również egzekwowanie takich praw.

2. Wykonywanie niniejszego artykułu oraz załącznika 7 jest regularnie oceniane przez Strony. W przypadku pojawienia się trudności wpływających na handel, w dziedzinie praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, każda ze Stron może zażądać przeprowadzenia natychmiastowych konsultacji w celu znalezienia wspólnych zadowalających rozwiązań.

Artykuł 40

1. Strony podejmują stosowne kroki w celu wspierania wykorzystywania przez Tunezję wspólnotowych norm technicznych oraz norm europejskich dotyczących jakości produktów przemysłowych i rolno-spożywczych, jak również procedur certyfikacji.

2. Na podstawie zasad określonych w ustępie 1, Strony podpiszą, w odpowiednich warunkach, porozumienia w sprawie wzajemnego uznawania certyfikacji.

Artykuł 41

1. Strony stawiają sobie za cel wzajemną i stopniową liberalizację zamówień publicznych.

2. Rada Stowarzyszenia podejmuje kroki niezbędne do wykonania postanowień ustępu 1.

TYTUŁ V

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA

Artykuł 42

Cele

1. Strony zobowiązują się zacieśniać współpracę gospodarczą we wspólnym interesie i w duchu partnerstwa, które leżą u podstaw niniejszego Układu.

2. Celem współpracy gospodarczej jest wspieranie wysiłków Tunezji na rzecz jej stałego rozwoju gospodarczego i społecznego.

Artykuł 43

Zakres

1. Współpraca ukierunkowana jest w pierwszym rzędzie i głównie na dziedziny działalności doznające strat z powodu ograniczeń lub trudności wewnętrznych albo dotknięte procesem liberalizacji całej gospodarki tunezyjskiej, w szczególności liberalizacji handlu między Tunezją a Wspólnotą.

2. Podobnie, współpraca skupia się na dziedzinach mogących ułatwić zbliżenie gospodarki tunezyjskiej z gospodarką wspólnotową, w szczególności dziedzinach będących źródłem wzrostu i tworzenia miejsc pracy.

3. Współpraca sprzyja integracji gospodarczej między krajami Maghrebu, poprzez wykorzystanie wszelkich środków pomocnych w rozwoju stosunków między krajami Maghrebu.

4. Ochrona środowiska i równowaga ekologiczna tworzą zasadniczy element różnych dziedzin współpracy gospodarczej.

5. Strony, gdzie stosowne, określają na podstawie porozumienia inne dziedziny współpracy gospodarczej.

Artykuł 44

Metody

Współpraca gospodarcza obejmuje metody, do których należą:

a) regularny dialog gospodarczy między obiema Stronami obejmujący wszystkie aspekty polityki makroekonomicznej;

b) udzielanie i wymiana informacji;

c) działania doradcze, ekspertyzy i szkolenia;

d) wspólne przedsięwzięcia;

e) pomoc w sprawach technicznych, administracyjnych i prawnych.

Artykuł 45

Współpraca regionalna

W celu odniesienia jak największych korzyści z niniejszego Układu Strony wspierają każdy rodzaj działalności o znaczeniu regionalnym lub dotyczący państw trzecich, w szczególności:

a) handel regionalny w skali Maghrebu;

b) ochronę środowiska;

c) rozwój infrastruktury gospodarczej;

d) badania naukowe i technologiczne;

e) kwestie kulturalne;

f) sprawy celne;

g) instytucje regionalne oraz ustalenie wspólnych lub zharmonizowanych programów i polityk.

Artykuł 46

Edukacja i kształcenie

Współpraca ma na celu:

a) znalezienie dróg znacznej poprawy edukacji i kształcenia, w tym kształcenia zawodowego;

b) nadanie szczególnego znaczenia dostępowi kobiet do edukacji, włączając kształcenie techniczne, szkolnictwo wyższe oraz do szkolenie zawodowe;

c) wsparcie dla stworzenia trwałych związków między wyspecjalizowanymi organami na terytorium każdej ze Stron w celu upowszechniania i wymiany doświadczeń oraz metod.

Artykuł 47

Współpraca naukowa, techniczna i technologiczna

Współpraca ma na celu:

a) wspieranie tworzenia stałych związków między wspólnotami naukowymi obu Stron, w szczególności poprzez:

- zapewnienie Tunezji dostępu do wspólnotowych programów z zakresu badań i rozwoju technologicznego, zgodnie z regułami wspólnotowymi regulującymi udział państw trzecich w takich programach,

- udział Tunezji w sieciach współpracy zdecentralizowanej,

- wspieranie współdziałania w zakresie badań i szkolenia;

b) poprawę zdolności badawczych Tunezji;

c) stymulowanie innowacji technologicznych, transferu nowych technologii i know-how_;

d) popieranie wszelkich działań mających na celu stworzenie współdziałania na poziomie regionalnym.

Artykuł 48

Środowisko

Współpraca ma na celu zapobieganie degradacji środowiska, poprawienie jego jakości, ochronę zdrowia ludzkiego oraz osiągnięcie racjonalnego wykorzystywania zasobów naturalnych w celu zapewnienia stałego rozwoju.

Strony zobowiązują się współpracować w obszarach dotyczących:

a) jakości gleb i wód;

b) skutkach rozwoju, w szczególności rozwoju przemysłowego (zwłaszcza bezpieczeństwo instalacji i odpadów);

c) monitorowania i zapobiegania zanieczyszczaniu wód morskich.

Artykuł 49

Współpraca przemysłowa

Współpraca ma na celu:

a) popieranie współpracy miedzy podmiotami gospodarczymi Stron, włączając współpracę w kontekście dostępu Tunezji do wspólnotowych sieci dla przedsiębiorstw lub do sieci współpracy zdecentralizowanej;

b) wspieranie wysiłków na rzecz modernizacji i restrukturyzacji tunezyjskiego przemysłu w sektorze publicznym i prywatnym (włączając przemysł rolno-spożywczy);

c) popieranie rozwoju środowiska sprzyjającego inicjatywie prywatnej w celu pobudzenia i dywersyfikacji produkcji na rynki krajowe i na wywóz;

d) wykorzystanie zasobów ludzkich i potencjału przemysłowego Tunezji poprzez lepsze wykorzystywanie polityki w dziedzinie innowacji, badań i rozwoju technologicznego;

e) ułatwienie dostępu do kredytów na finansowanie inwestycji.

Artykuł 50

Wspieranie i ochrona inwestycji

Współpraca ma na celu stworzenie sprzyjającego klimatu dla przepływu inwestycji oraz wykorzystywanie w szczególności:

a) stworzenia zharmonizowanych i uproszczonych procedur, mechanizmów wspólnego inwestowania (w szczególności między małymi i średnimi przedsiębiorstwami), jak również metod pozyskiwania i dostarczania informacji o możliwościach inwestowania;

b) stworzenia, gdzie stosowne, ram prawnych wspierających inwestowanie, głównie poprzez zawieranie między Tunezją a Państwami Członkowskimi umów o ochronie inwestycji i umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Artykuł 51

Współpraca w zakresie normalizacji i oceny zgodności

Strony współpracują przy rozwoju:

a) wykorzystania reguł wspólnotowych z zakresu normalizacji, metrologii, kontroli jakości oraz oceny zgodności;

b) doprowadzenia laboratoriów tunezyjskich do odpowiedniego poziomu w perspektywie podpisania umów o wzajemnym uznawaniu w dziedzinie oceny zgodności;

c) organów odpowiedzialnych w Tunezji za własność intelektualną, przemysłową i handlową, oraz za normalizację i jakość.

Artykuł 52

Zbliżenie ustawodawstw

Współpraca ma na celu pomoc Tunezji w zbliżeniu jej ustawodawstwa do postanowień wspólnotowych w obszarach objętych niniejszym Układem.

Artykuł 53

Usługi finansowe

Współpraca ma na celu wypracowanie wspólnych bliższych zasad i norm w obszarach obejmujących w szczególności:

a) wzmocnienie i restrukturyzację tunezyjskiego sektora finansowego;

b) poprawę rachunkowości, weryfikację rozliczeń, nadzór oraz regulację usług finansowych i kontroli finansowej w Tunezji.

Artykuł 54

Rolnictwo i rybołówstwo

Współpraca ma na celu:

a) modernizację i restrukturyzację rolnictwa i rybołówstwa przy użyciu metod obejmujących modernizację infrastruktury i urządzeń oraz rozwój technik pakowania i składowania, a także ulepszenia prywatnych sieci dystrybucji i handlu;

b) dywersyfikację produkcji i rynków wewnętrznych;

c) ustalenie współpracy w dziedzinie sanitarnej i fitosanitarnej oraz technik uprawy.

Artykuł 55

Transport

Współpraca ma na celu:

a) restrukturyzację i modernizację infrastruktury drogowej, kolejowej, portowej i portów lotniczych o wspólnym znaczeniu, powiązanej z głównymi trasami komunikacji transeurop ej skiej;

b) zdefiniowanie i stosowanie standardów operacyjnych porównywalnych z obowiązującymi we Wspólnocie;

c) dostosowanie sprzętu do norm wspólnotowych, w szczególności w przypadku transportu kombinowanego, kontenery-zacji i przeładunku;

d) stopniową poprawę warunków tranzytu drogowego i zarządzania portami lotniczymi, komunikacją lotniczą i kolejową.

Artykuł 56

Telekomunikacja i technologia informacyjna

Współpraca skupia się na:

a) telekomunikacji ogólnie;

b) normalizacji, badaniu zgodności i certyfikacji w zakresie technologii informacyjnych i telekomunikacyjnych;

c) rozpowszechnianiu nowych technologii informacyjnych, w szczególności w odniesieniu do sieci i ich połączeń (ISDN - sieć cyfrowa ze zintegrowanymi usługami oraz EDI - elektroniczna wymiana danych);

d) stymulowaniu badań nad i rozwoju nowych urządzeń komunikacyjnych i technologii informacyjnych mających na celu rozwijanie rynku sprzętu, usług i zastosowań związanych z technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi, usługami i instalacjami.

Artykuł 57

Energia

Współpraca skupia się na:

a) energii odnawialnej;

b) promocji oszczędności energii;

c) stosowanych badaniach dotyczących sieci banków danych łączących podmioty gospodarcze i społeczne obu Stron;

d) wspieranie wysiłków modernizacji i rozwoju sieci energetycznych i ich połączeń z sieciami Wspólnoty.

Artykuł 58

Turystyka

Celem współpracy jest rozwój turystyki, w szczególności w odniesieniu do:

a) organizacji cateringu i jakości usług w różnych zawodach związanych z cateringiem;

b) rozwoju marketingu;

c) rozwoju turystyki młodzieżowej.

Artykuł 59

Współpraca w sprawach celnych

1. Celem współpracy jest zapewnienie uczciwego handlu i przestrzegania zasad handlowych. Skupia się ona na:

a) uproszczeniu kontroli i procedur celnych;

b) stosowaniu jednolitego dokumentu administracyjnego i stworzeniu powiązania między systemami tranzytowymi Wspólnoty i Tunezji.

2. Bez uszczerbku dla innych form współpracy przewidzianej w niniejszym Układzie, w szczególności w artykułach 61 i 62, wzajemna pomoc władz administracyjnych Umawiających się Stron udzielana jest zgodnie z warunkami protokołu nr 5.

Artykuł 60

Współpraca w dziedzinie statystyki

Celem współpracy jest zbliżenie metod stosowanych przez Strony oraz wykorzystywanie danych statystycznych z zakresu wszystkich obszarów objętych niniejszym Układem, dla których mogą być zbierane dane statystyczne.

Artykuł 61

Pranie brudnych pieniędzy

1. Strony zgadzają się co do potrzeby podejmowania wysiłków i współpracy w celu zapobiegania wykorzystywania ich systemów finansowych do prania brudnych pieniędzy pochodzących głównie z działalności kryminalnej, w szczególności z handlu narkotykami.

2. Współpraca w tym obszarze obejmuje pomoc administracyjną i techniczną w celu przyjęcia odpowiednich standardów w dziedzinie prania brudnych pieniędzy, odpowiadających standardom przyjętym w tej dziedzinie przez Wspólnotę i fora międzynarodowe, włączając Grupę Roboczą do spraw Finansowych (FATF).

Artykuł 62

Zwalczanie używania i handlu narkotykami

1. Współpraca ma na celu:

a) poprawę skuteczności polityki i środków w celu zapobiegania i walki z produkcją, rozprowadzaniem i sprzedażą narkotyków i substancji psychotropowych;

b) wyeliminowanie nielegalnego zażywania takich produktów.

2. Strony określają wspólnie, zgodnie z ich ustawodawstwem krajowym, odpowiednie strategie i metody współpracy zmierzającej do osiągnięcia tych celów. Ich działania, jeżeli nie są prowadzone wspólnie, stanowią przedmiot konsultacji i ścisłej koordynacji.

W działania takie mogą być zaangażowane właściwe instytucje sektora publicznego i prywatnego oraz organizacje międzynarodowe we współpracy z Rządem Republiki Tunezyjskiej oraz z właściwymi władzami Wspólnoty i Państw Członkowskich.

3. Współpraca przybiera w szczególności następujące formy:

a) tworzenie lub rozbudowa klinik/schronisk oraz centrów informacyjnych na potrzeby leczenia i rehabilitacji osób uzależnionych od narkotyków;

b) wprowadzenie projektów prewencyjnych, informacyjnych, szkoleniowych i projektów w zakresie badań epidemiologicznych;

c) tworzenie standardów w zakresie zapobiegania sprzeniewierzaniu prekursorów i innych istotnych składników służących do nielegalnej produkcji narkotyków i substancji psychotropowych, odpowiadających standardom przyjętym przez Wspólnotę i właściwe władze międzynarodowe, w szczególności przez Grupę Roboczą do spraw Produktów Chemicznych (CATF).

Artykuł 63

Obie Umawiające się Strony określają wspólnie procedury niezbędne do realizacji współpracy w obszarach objętych niniejszym tytułem.

TYTUŁ VI

WSPÓŁPRACA SPOŁECZNA I KULTURALNA

ROZDZIAŁ 1

PRACOWNICY

Artykuł 64

1. Traktowanie, jakie każde Państwo Członkowskie zapewnia pracownikom narodowości tunezyjskiej, zatrudnionym na jego terytorium, wolne jest od jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, w odniesieniu do warunków pracy, wynagradzania i zwalniania z pracy, w stosunku do swoich własnych obywateli.

2. Każdy pracownik tunezyjski posiadający czasowe zezwolenie na podjęcie odpłatnego zatrudnienia na terytorium Państwa Członkowskiego objęty jest postanowieniami ustępu 1 w zakresie warunków pracy i wynagrodzenia.

3. Tunezja zapewnia takie samo traktowanie pracownikom mającym przynależność Państwa Członkowskiego i zatrudnionych na jej terytorium.

Artykuł 65

1. Z zastrzeżeniem postanowień następnych ustępów, pracownicy narodowości tunezyjskiej oraz członkowie ich rodzin, którzy z nimi zamieszkują, korzystają, w zakresie zabezpieczenia społecznego, z traktowania wolnego od jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na przynależność państwową w stosunku do obywateli Państw Członkowskich, w których są zatrudnieni.

Pojęcie zabezpieczenia społecznego obejmuje obszary zabezpieczenia społecznego dotyczące świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa, inwalidztwa, świadczeń emerytalnych, zasiłków dla pozostających przy życiu członków rodzin, świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zasiłków pogrzebowych, zasiłków dla bezrobotnych i dodatków rodzinnych.

Jednakże postanowienia te nie mogą prowadzić do stosowania innych zasad koordynacji, przewidzianych w postanowieniach wspólnotowych opartych na artykule 51 Traktatu WE, w inny sposób niż na warunkach określonych w artykule 67 niniejszego Układu.

2. Wszystkie okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub stałego miejsca zamieszkania, spełnione przez takich pracowników w różnych Państwach Członkowskich, dodaje się do celów świadczeń rentowych i emerytalnych przysługujących ze względu na wiek, inwalidztwo, do celów rent rodzinnych oraz świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa, a także do celów opieki medycznej dla pracowników i członków ich rodzin zamieszkujących na stałe we Wspólnocie

3. Pracownicy ci otrzymują zasiłki rodzinne dla członków ich rodzin zamieszkałych we Wspólnocie.

4. Pracownicy ci mają prawo swobodnego przekazywania do Tunezji, według stawek stosowanych na mocy ustawodawstwa Państwa lub Państw Członkowskich będących dłużnikami, wszelkich świadczeń rentowych i emerytalnych przysługujących ze względu na wiek, status członka rodziny pozostającego przy życiu, wypadek przy pracy lub chorobę zawodową, lub ze względu na inwalidztwo będące skutkiem wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, z wyjątkiem specjalnych świadczeń o charakterze nieskładkowym.

5. Tunezja zapewnia pracownikom będącym obywatelami Państwa Członkowskiego, zatrudnionym na jej terytorium, jak również członkom ich rodzin, traktowanie podobne do określonego w ustępach 1, 3 i 4.

Artykuł 66

Postanowień niniejszego rozdziału nie stosuje się do obywateli Stron, zamieszkujących lub pracujących nielegalnie na terytorium krajów przyjmujących.

Artykuł 67

1. Przed końcem pierwszego roku po wejściu w życie niniejszego Układu, Rada Stowarzyszenia przyjmuje postanowienia w celu wykonania zasad określonych w artykule 65.

2. Rada Stowarzyszenia przyjmuje szczegółowe zasady współpracy administracyjnej, zapewniające niezbędne gwarancje zarządzania i kontroli w celu stosowania postanowień określonych w ustępie 1.

Artykuł 68

Postanowienia przyjęte przez Radę Stowarzyszenia zgodnie z artykułem 67 nie naruszają praw i obowiązków wynikających z umów dwustronnych wiążących Tunezję i Państwa Członkowskie, w przypadku gdy umowy te przewidują bardziej korzystne traktowanie obywateli tunezyjskich lub obywateli Państw Członkowskich.

ROZDZIAŁ II

DIALOG SPOŁECZNY

Artykuł 69

1. Strony prowadzą stały dialog we wszelkich kwestiach społecznych będących przedmiotem ich zainteresowania.

2. Dialog taki wykorzystywany jest do poszukiwań dróg rozwoju w dziedzinie przepływu pracowników, równego traktowania i integracji społecznej obywateli tunezyjskich i obywateli Wspólnoty, którzy legalnie zamieszkują na terytorium krajów przyjmujących.

3. Dialog obejmuje w szczególności wszystkie kwestie dotyczące:

a) warunków życia i pracy wspólnot imigrantów;

b) migracji;

c) nielegalnej imigracji i warunków regulujących powrót osób, którzy naruszyli prawo pobytu oraz prawo do osiedlania się w ich krajach przyjmujących;

d) systemów i programów na rzecz równego traktowania obywateli Tunezji i Wspólnoty, wzajemnej znajomości kultur i cywilizacji, rozwoju tolerancji i znoszenia dyskryminacji.

Artykuł 70

Dialog społeczny prowadzony jest na takich samych poziomach i zgodnie z takimi samymi procedurami jak przewidziane w tytule I niniejszego Układu, który może stanowić podstawę tego dialogu.

ROZDZIAŁ III

WSPÓŁPRACA SPOŁECZNA

Artykuł 71

W celu zacieśnienia współpracy między Stronami w dziedzinie polityki społecznej, realizuje się projekty i programy w każdym obszarze wspólnego zainteresowania.

Pierwszeństwo przyznaje się:

a) zmniejszeniu presji migracyjnej, w szczególności poprzez tworzenie miejsc pracy i rozwój kształcenia w strefach będących źródłem emigracji;

b) przesiedlaniu repatriantów z powodu ich nielegalnego statusu względem ustawodawstwa danego kraju;

c) promocji roli kobiet w procesie rozwoju gospodarczego i społecznego poprzez edukację i media w ramach tunezyjskiej polityki w tej dziedzinie;

d) rozwój i wzmocnienie tunezyjskich programów planowania rodziny oraz ochrony matki i dziecka;

e) polepszenie systemu ochrony socjalnej;

f) usprawnienie systemu opieki zdrowotnej;

g) poprawa warunków życia na biednych obszarach o dużej gęstości zaludnienia;

h) realizacja i finansowanie programów wymiany i spędzania wolnego czasu dla mieszanych grup młodzieży pochodzenia europejskiego i tunezyjskiego, zamieszkującej w Państwach Członkowskich, w celu promowania wzajemnej wiedzy o cywilizacji i wzmacniania tolerancji.

Artykuł 72

Systemy współpracy mogą być realizowane w koordynacji z Państwami Członkowskimi oraz właściwymi organizacjami międzynarodowymi.

Artykuł 73

Przed końcem pierwszego roku od wejścia w życie niniejszego Układu, Rada Stowarzyszenia tworzy grupę roboczą. Będzie ona odpowiedzialna za stałą i regularną ocenę realizacji postanowień rozdziałów 1 - 3.

ROZDZIAŁ III

WSPÓŁPRACA KULTURALNA

Artykuł 74

1. W celu zwiększenia wzajemnej wiedzy i zrozumienia, uwzględniając działania już wykonane, Strony zobowiązują się - przy wzajemnym poszanowaniu swoich kultur - zapewnić pewniejszą podstawę dla trwałego dialogu kulturalnego oraz wspierania stałej wzajemnej współpracy kulturalnej, nie wyłączając a prori żadnej dziedziny działalności.

2. Przy przygotowywaniu projektów i programów współpracy oraz przy przeprowadzaniu wspólnych działań, Strony przywiązują szczególną uwagę do młodych ludzi oraz do pisemnych i audiowizualnych środków wyrazu i komunikacji, ochrony dziedzictwa i upowszechniania kultury.

3. Strony uzgadniają, że programy współpracy kulturalnej będące w trakcie realizacji we Wspólnocie lub w jednym lub kilku Państwach Członkowskich mogą być rozszerzone na Tunezję.

TYTUŁ VII

WSPÓŁPRACA FINANSOWA

Artykuł 75

W celu pełnego udziału w osiąganiu celów Układu, realizowana jest w odniesieniu do Tunezji współpraca finansowa, zgodnie z odpowiednimi procedurami finansowymi i środkami finansowymi.

Po wejściu w życie Układu procedury te przyjmowane są za wspólną zgodą Stron przy pomocy najbardziej odpowiednich instrumentów.

Poza obszarami objętymi postanowieniami tytułów V i VI niniejszego Układu, współpraca pociąga za sobą:

- ułatwienie reform mających na celu modernizację gospodarki,

- unowocześnienie infrastruktury gospodarczej,

- wspieranie inwestycji prywatnych i tworzenie miejsc pracy,

- uwzględnienie wpływu na gospodarkę tunezyjską stopniowego wprowadzania strefy wolnego handlu, w szczególności pod kątem modernizacji i restrukturyzacji przemysłu,

- środki towarzyszące polityce realizowanej w sektorze socjalnym.

Artykuł 76

W ramach wspólnotowych instrumentów mających wspierać programy dostosowania strukturalnego w krajach śródziemnomorskich oraz przy ścisłej koordynacji z władzami tunezyjskimi i innymi uczestnikami, w szczególności międzynarodowymi instytucjami finansowymi, Wspólnota zbada odpowiednie kierunki wsparcia polityki strukturalnej realizowanej przez Tunezję, w celu przywrócenia równowagi finansowej we wszystkich jej kluczowych aspektach oraz stworzenia środowiska gospodarczego sprzyjającego przyspieszeniu rozwoju, przy jednoczesnym polepszeniu dobrobytu społecznego.

Artykuł 77

W celu zapewnienia skoordynowanego podejścia do wyjątkowych problemów makroekonomicznych i finansowych, które mogą pojawić się w wyniku stopniowego wdrażania postanowień Układu, Strony monitorują dokładnie rozwój handlu i stosunków finansowych między Wspólnotą a Tunezją jako część stałego dialogu gospodarczego, ustanowionego na mocy tytułu V.

TYTUŁ VIII

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 78

Ustanawia się Radę Stowarzyszenia, która zbiera się na szczeblu ministerialnym raz w roku oraz zawsze gdy wymagają tego okoliczności, z inicjatywy jej przewodniczącego oraz zgodnie z warunkami ustanowionymi w jej regulaminie.

Rozpatruje ona istotne kwestie powstające w ramach stosowania niniejszego Układu oraz wszelkie inne dwustronne lub międzynarodowe zagadnienia stanowiące przedmiot wspólnego zainteresowania.

Artykuł 79

1. Rada Stowarzyszenia składa się, z jednej strony, z członków Rady Unii Europejskiej i członków Komisji Wspólnot Europejskich oraz, z drugiej strony, członków Rządu Republiki Tunezji.

2. Członkowie Rady Stowarzyszenia mogą ustanowić zastępców zgodnie z postanowieniami ustanowionymi w jej regulaminie.

3. Rada Stowarzyszenia uchwala swój regulamin.

4. Radzie Stowarzyszenia przewodniczy kolejno członek Rady Unii Europejskiej i członek Rządu Republiki Tunezyjskiej, zgodnie z zasadami ustanowionymi w jej regulaminie.

Artykuł 80

Dla osiągnięcia celów Układu Rada Stowarzyszenia ma prawo do podejmowania decyzji w przypadkach w nim przewidzianych.

Podjęte decyzje są wiążące dla Stron, które zobowiązane są do podejmowania środków niezbędnych do ich realizacji. Rada Stowarzyszenia może również formułować odpowiednie zalecenia.

Rada przygotowuje decyzje i zalecenia w drodze porozumienia między Stronami.

Artykuł 81

1. Z zastrzeżeniem uprawnień Rady, ustanawia się Komitet Stowarzyszenia, który odpowiedzialny jest za wykonywanie niniejszego Układu.

2. Rada Stowarzyszenia może delegować Komitetowi Stowarzyszenia wszystkie lub część swoich uprawnień.

Artykuł 82

1. Komitet Stowarzyszenia, który zbiera się na szczeblu urzędniczym, składa się, z jednej strony, z przedstawicieli członków Rady Unii Europejskiej oraz członków Komisji Wspólnot Europejskich oraz, z drugiej strony, z przedstawicieli Rządu Republiki Tunezyjskiej.

2. Komitet Stowarzyszenia uchwala swój regulamin.

3. Komitetowi Stowarzyszenia przewodniczy kolejno przedstawiciel Prezydencji Rady Unii Europejskiej oraz przedstawiciel Rządu Republiki Tunezyjskiej.

Komitet Stowarzyszenia w zasadzie zbiera się przemiennie we Wspólnocie i w Tunezji.

Artykuł 83

Komitet Stowarzyszenia ma prawo do podejmowania decyzji w sprawie wykonywania postanowień Układu, jak również w dziedzinach, w których Rada przekazała mu swoje uprawnienia.

Komitet przygotowuje swoje decyzje w drodze porozumienia między Stronami. Decyzje te są wiążące dla Stron, które zobowiązane są do podejmowania środków niezbędnych do wykonania podjętych decyzji.

Artykuł 84

Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję o utworzeniu grupy roboczej lub organu niezbędnych do wykonywania Układu.

Artykuł 85

Rada Stowarzyszenia podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu ułatwienia współpracy i kontaktów między Parlamentem Europejskim a Izbą Deputowanych Republiki Tunezyjskiej, oraz między Komitetem Ekonomiczno-Społecznym Wspólnoty a Radą Ekonomiczno-Społeczną Republiki Tunezyjskiej.

Artykuł 86

1. Każda ze Stron może przedstawić Radzie Stowarzyszenia jakikolwiek spór wynikający ze stosowania lub wykładni niniejszego Układu.

2. Rada Stowarzyszenia może rozstrzygać spory w drodze decyzji.

3. Każda ze Stron zobowiązana jest do podjęcia środków dotyczących wykonania decyzji określonej w ustępie 2.

4. W przypadku gdy rozstrzygnięcie sporu nie jest możliwe zgodnie z ustępem 2, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra; druga Strona jest wtedy zobowiązana do wyznaczenia drugiego arbitra w terminie dwóch miesięcy. Do celów stosowania tej procedury Wspólnota i Państwa Członkowskie uważane są za jedną Stronę sporu.

Rada Stowarzyszenia wyznacza trzeciego arbitra. Decyzje arbitrów podejmowane są większością głosów.

Każda ze Stron sporu podejmuje kroki niezbędne do wykonania decyzji arbitrów.

Artykuł 87

Żadne z postanowień Układu nie stanowi przeszkody dla Umawiającej się Strony w podejmowaniu jakichkolwiek środków:

a) które uważa za niezbędne do zapobiegania ujawnieniu informacji naruszających jej podstawowe interesy bezpieczeństwa;

b) które dotyczą produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojskowymi, lub też badań, rozwoju i produkcji niezbędnych do celów obronności, o ile środki te nie osłabiają warunków konkurencji w odniesieniu do produktów, które nie są przeznaczone wyłącznie do celów wojskowych;

c) które uzna za istotne dla własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych zaburzeń wewnętrznych zagrażających porządkowi publicznemu, w przypadku wojny albo poważnego napięcia międzynarodowego stanowiącego groźbę wojny, lub w celu wypełnienia zobowiązań przyjętych na rzecz utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

Artykuł 88

W dziedzinach objętych niniejszym Układem oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek postanowień szczególnych w nim zawartych:

- uregulowania stosowane przez Republikę Tunezyjską w odniesieniu do Wspólnoty nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami, czy też spółkami lub przedsiębiorstwami,

- uregulowania stosowane przez Wspólnotę w stosunku do Republiki Tunezyjskiej nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami Tunezji, ich spółkami lub przedsiębiorstwami.

Artykuł 89

Żadne z postanowień Układu nie powoduje:

- rozszerzenia przywilejów fiskalnych przyznanych przez każdą ze Stron w jakiejkolwiek międzynarodowej umowie lub porozumieniu, które jest dla tej Strony wiążące,

- przeszkody dla przyjęcia lub stosowania przez Stronę jakiegokolwiek środka mającego na celu zapobieganie nadużyciom finansowym lub uchylaniu się od podatków,

- przeszkody dla prawa każdej Strony do stosowania odpowiednich przepisów ustawodawstwa podatkowego w odniesieniu do podatników, którzy nie są w identycznej sytuacji ze względu na miejsce zamieszkania.

Artykuł 90

1. Strony podejmują wszelkie środki ogólne lub szczególne niezbędne do wypełnienia ich zobowiązań na mocy niniejszego Układu. Zapewnią one, że cele określone w niniejszym Układzie zostaną osiągnięte.

2. Jeśli jedna ze Stron uzna, iż druga Strona nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań nałożonych na nią na mocy Układu, może podjąć odpowiednie środki. Przedtem jednak, z wyjątkiem szczególnie nagłych przypadków, dostarcza Radzie Stowarzyszenia wszelkie istotne informacje niezbędne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania, możliwego do przyjęcia przez obie Strony.

Przy wyborze środków należy przyznać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Układu. Rada Stowarzyszenia jest niezwłocznie powiadamiana o podjęciu tych środków, jeżeli zażąda tego druga Strona.

Artykuł 91

Protokoły nr 1-5, załączniki 1-7 oraz deklaracje stanowią integralną część Układu.

Artykuł 92

Do celów niniejszego Układu „Strony” oznaczają, z jednej strony, Wspólnotę lub Państwa Członkowskie albo Wspólnotę i jej Państwa Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi uprawnieniami, oraz Tunezję, z drugiej strony.

Artykuł 93

Niniejszy Układ zawiera się na czas nieograniczony.

Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszy Układ poprzez powiadomienie drugiej Strony. Układ przestaje obowiązywać sześć miesięcy po takim powiadomieniu.

Artykuł 94

Niniejszy Układ stosuje się, z jednej strony, w odniesieniu do terytoriów, na których obowiązują Traktaty ustanawiające Wspólnotę Europejską i Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, zgodnie z warunkami określonymi w tych Traktatach, a z drugiej strony - do terytorium Republiki Tunezyjskiej.

Artykuł 95

Niniejszy Układ sporządzony jest w dwóch egzemplarzach w językach duńskim, niderlandzkim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim, szwedzkim i arabskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Artykuł 96

1. Niniejszy Układ zostaje zatwierdzony przez Umawiające się Strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

Układ wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Umawiające się Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu procedur, określonych w akapicie pierwszym.

2. Układ z chwilą wejścia w życie zastępuje Umowę o współpracy między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezyjską oraz Umowę między Państwami Członkowskimi Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali a Republiką Tunezyjską, podpisanych w Tunisie dnia 25 kwietnia 1976 roku.

Hecho en Bruselas, el diecisiete de julio de mil novecientos noventa y cinco.

Udfærdiget i Bruxelles den syttende juli nitten hundrede og fem og halvfems.

Geschehen zu Brüssel am siebzehnten Juli neunzehnhundertfünfundneunzig.

Eγινε στις Βρυξέλλες, στις δέχα εφτά Ιουλίου χίλια εννιαχόσια ενενήντα πέντε.

Done at Brussels on the seventeenth day of July in the year one thousand nine hundred and ninety-five.

Fait à Bruxelles, le dix-sept juillet mil neuf cent quatre-vingt-quinze.

Fatto a Bruxelles, addì diciassette luglio millenovecentonovantacinque.

Gedaan te Brussel, de zeventiende juli negentienhonderd vijfennegentig.

Feito em Bruxelas, em dezassete de Julho de mil novecentos e noventa e cinco.

Tehty Brysselissä seitsemäntenätoista päivänä heinäkuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäviisi.

Som skedde i Bryssel den sjuttonde juli nittonhundranittiofem.

Pour le Royaume de Belgique Voor het Koninkrijk België Für das Königreich Belgien

Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallonne, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.

Deze hadtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Hooftstedelijke Gewest.

Diese Unterschrift verbindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.

På Kongeriget Danmarks vegne

Für die Bundesrepublik Deutschland

Για την Ελληνιχή Δημοχρατία

Por el Reino de España

Pour la République française

Thar ceann na hÉireann For Ireland

Per la Repubblica italiana

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

Für die Republik Ősterreich

Pela República Portuguesa

Suomen tasavallan puolesta

Für Konungariket Sverige

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για της Ευρωπαϊχές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunità europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

Euroopan yhteisöjen puolesta

På Europeiska gemenskapernas vägnar