KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając decyzję Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (¹), w szczególności jej art. 20,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzja 90/424/EWG ustanawia wkład finansowy Wspólnoty przeznaczony na podejmowanie środków technicznych i naukowych niezbędnych do udoskonalenia prawodawstwa wspólnotowego w dziedzinie weterynarii, a także do rozwoju edukacji i szkolenia w dziedzinie weterynarii.

(2) W sprawozdaniu z dnia 27 czerwca 2000 r. Komitet Naukowy ds. Zdrowia i Dobrostanu Zwierząt zalecił przeprowadzenie badań na obecność ptasiej grypy w stadach drobiu oraz u dzikiego ptactwa, w szczególności w celu określenia występowania zakażeń wirusem ptasiej grypy podtypu H5 i H7.

(3) Dyrektywa Rady 92/40/EWG z dnia 19 maja 1992 r. wprowadzająca wspólnotowe środki zwalczania influenzy drobiu (²) określa wspólnotowe środki kontroli stosowane w przypadku pojawienia się ogniska ptasiej grypy u drobiu. Jednakże nie ustanawia ona systematycznych badań tej choroby u drobiu i dzikiego ptactwa.

(4) Decyzja Komisji 2005/464/WE z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie wprowadzania programów badań na obecność ptasiej grypy u drobiu i dzikiego ptactwa w Państwach Członkowskich (³) ustanawia wprowadzenie w 2005 r. badań na obecność ptasiej grypy u drobiu i dzikiego ptactwa w Państwach Członkowskich pod warunkiem zatwierdzenia przez Komisję planów tych badań. Mają one zbadać obecność choroby u drobiu, co może doprowadzić do przeglądu obowiązującego prawodawstwa oraz przyczynić się do poznania możliwych zagrożeń, jakie stanowią dzikie zwierzęta dla zwierząt i ludzi. Decyzja ta stanowi, że Państwa Członkowskie są zobowiązane przedłożyć do zatwierdzenia do dnia 30 czerwca 2005 r. programy wprowadzania wymienionych badań zgodnie z wytycznymi ustanowionymi w jej Załączniku.

(5) Państwa Członkowskie przedłożyły wymienione programy do dnia 30 czerwca 2005 r. Jednakże w świetle rozwoju sytuacji ptasiej grypy w Azji, w szczególności w odniesieniu do nadzoru ptaków migrujących, grupa ekspertów na posiedzeniach w dniach 25 sierpnia 2005 r. i 6 września 2005 r. doszła do wniosku, że biorąc pod uwagę aktualną wiedzę na temat dróg wędrówki poszczególnych gatunków ptaków z Azji Środkowej i Wschodniej, należy poprawić nadzór nad dzikim ptactwem i wzmocnić programy nadzoru zaplanowane na rok 2005/2006 poprzez zwiększenie ilości próbek pobieranych od migrujących ptaków wodnych na trasach przelotu, na których istnieje ryzyko wprowadzenia choroby.

(6) Zgodnie ze tymi wnioskami Państwa Członkowskie wprowadziły zmiany w swoich programach i przekazały Komisji informacje na temat tych zmian do zatwierdzenia. Aby Komisja zatwierdziła te zmienione programy i zdecydowała o wkładzie finansowym Wspólnoty w odpowiednim czasie, należy odpowiednio zmienić termin przedkładania programów, wykaz finansowanych testów oraz warunki ustanowione w Załączniku do decyzji 2005/464/WE.

(7) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2005/464/WE.

(8) Środki, o których mowa w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2005/464/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 datę „30 czerwca 2005 r.” zastępuje się datą „13 września 2005 r.”;

2) w art. 3 dodaje się lit. e) w brzmieniu:

3) część D Załącznika zastępuje się częścią D Załącznika do niniejszej decyzji;

4) do Załącznika dodaje się część F.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 października 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

W Załączniku do decyzji 2005/464/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) część D otrzymuje następujące brzmienie:

„D. BADANIE DZIKIEGO PTACTWA POD KĄTEM PTASIEJ GRYPY

W Państwach Członkowskich, w których nadzór dotyczyć będzie również dzikiego ptactwa, należy przestrzegać następujących wytycznych.

D.1. Opracowanie i realizacja badania

1. Niezbędna jest współpraca z instytucjami zajmującymi się ochroną/obserwacją ptaków i stacjami obrączkowania. Pobieranie próbek jest w stosownych przypadkach przeprowadzane przez personel tych grup/stacji lub przez myśliwych.

2. Czynny nadzór nad żywymi lub upolowanymi ptakami skupia się na:

a) populacji gatunków dzikiego ptactwa stanowiących wysokie ryzyko, które można stwierdzić na podstawie:

i) pierwotnych i wędrownych tras przelotu;

ii) liczby osobników dzikiego ptactwa we Wspólnocie; oraz

iii) potencjalnego kontaktu z drobiem domowym.

b) określeniu miejsc zagrożonych na podstawie:

i) miejsc mieszania się dużej liczby ptaków migrujących z różnych gatunków, w szczególności z gatunków wymienionych w części F;

ii) sąsiedztwa gospodarstw drobiu domowego; oraz

iii) lokalizacji na trasach przelotów wędrownych.

Pobieranie próbek musi uwzględniać sezonowość obrazów wędrówek, które mogą się różnić między Państwami Członkowskimi oraz gatunki ptaków wymienione w załączniku F.

3. Bierny nadzór nad padłym dzikim ptactwem skupia się przede wszystkim na nadmiernej śmiertelności lub istotnych ogniskach choroby:

a) wśród gatunków dzikiego ptactwa wymienionych w części F lub innego żywego ptactwa mającego z nimi kontakt; oraz

b) w miejscach, o których mowa w pkt 2 lit. b) ppkt i).

Śmiertelność wielu gatunków w tym samym miejscu jest dodatkowym czynnikiem do uwzględnienia.

D.2. Procedury pobierania próbek

1. Do badań wirusologicznych pobiera się wymazy ze steków. Oprócz pierwszorocznych ptaków na jesieni, największe szanse powodzenia mogą stwarzać gatunki nosicieli o wysokiej podatności i zwiększonym kontakcie z drobiem (takie jak kaczki krzyżówki).

2. Poza wymazami ze steków i kału, powinno się również pobierać próbki tkanek (mózgu, serca, płuc, nerek i jelit) dzikich ptaków padłych lub zastrzelonych w celu wyodrębnienia wirusa i wykrycia molekularnego (PCR). Badania technikami molekularnymi przeprowadzane są w laboratoriach mogących zapewnić jakość i stosujących metody zatwierdzone przez CRL w odniesieniu do ptasiej grypy.

3. Próbki pobiera się od różnych gatunków ptaków żyjących na wolności. Próbki pobiera się głównie od ptactwa wodnego i brzegowego.

4. Wymazy zawierające odchody lub starannie zebrane świeże odchody pobiera się od dzikich ptaków usidlonych, złowionych lub znalezionych wkrótce po padnięciu.

5. Zezwala się na pobranie z tego samego miejsca i w tym samym czasie do 5 próbek od tego samego gatunku. Należy zwrócić szczególną uwagę na przechowywanie i transport próbek. Jeżeli niemożliwe jest zagwarantowanie szybkiego przewiezienia do laboratorium w ciągu 48 godzin (środkiem transportu zapewniającym temperaturę 4 °C), próbki przechowuje się, a następnie przewozi w suchym lodzie w temperaturze - 70 °C.”;

2) dodaje się część F w brzmieniu:

„F. WYKAZ GATUNKÓW DZIKIEGO PTACTWA STANOWIĄCYCH ZWIĘKSZONE RYZYKO W ODNIESIENIU DO PTASIEJ GRYPY (*)

(*) Wszystkie gatunki dzikiego ptactwa występujące w środowisku naturalnym we Wspólnocie, włącznie z gatunkami wymienionymi w tabeli w tej części, są objęte ochroną na podstawie dyrektywy 79/409/EWG w sprawie ochrony dzikiego ptactwa. Dlatego przy nadzorowaniu ptasiej grypy należy wziąć pod uwagę wszystkie wymagania wymienionej dyrektywy.”.