PEŁNOMOCNICY:

KRÓLESTWA BELGII,

KRÓLESTWA DANII,

REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

REPUBLIKI GRECKIEJ,

KRÓLESTWA HISZPANII,

REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

IRLANDII,

REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

WIELKIEGO KSIĘSTWA LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWA NIDERLANDÓW,

REPUBLIKI AUSTRII,

REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

REPUBLIKI FINLANDII,

KRÓLESTWA SZWECJI,

ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiających się Stron Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską,

zwanych dalej „PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI”, i

WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ

z jednej strony,

oraz PEŁNOMOCNIK REPUBLIKI SAN MARINO, zwanej dalej „San Marino”,

z drugiej strony,

spotykający się w Brukseli dnia trzydziestego października tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego siódmego roku celem podpisania Protokołu do Porozumienia o współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino, wynikającego z przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Austrii, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji, przyjęli wyżej wymieniony Protokół.

Pełnomocnicy Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej i pełnomocnik San Marino przyjęli Wspólną Deklarację, załączoną do niniejszego Aktu Końcowego.

WSPÓLNA DEKLARACJA

Rada Unii Europejskiej i przedstawiciele rządów Państw Członkowskich, spotykający się w ramach Rady, oraz Republika San Marino biorą pod uwagę, że Porozumienie o współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino z dnia 16 grudnia 1991 roku zostało podpisane przed ostatnim rozszerzeniem Unii Europejskiej oraz że w wyniku tego niezbędne stało się negocjowanie Protokołu Dostosowania, umożliwiającego rozszerzenie Porozumienia na nowe Państwa Członkowskie, który został dzisiaj podpisany. Do czasu wejścia w życie niniejszego Protokołu Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie oraz Republika San Marino będą stosować go tymczasowo lub ostatecznie, od pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po dniu, w którym Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie, z jednej strony, i Republika San Marino, z drugiej strony, powiadomią się wzajemnie o spełnieniu niezbędnych procedur wewnętrznych. Rada i Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki celem zapewnienia, że wyżej wymienione Porozumienie o współpracy i unii celnej wejdzie w życie w tym samym czasie.