WSPÓLNY KOMITET,

uwzględniając Konwencję z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej (¹), w szczególności jej art. 15 ust. 3 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Skomputeryzowany system tranzytowy w pełni funkcjonuje we wszystkich Umawiających się Stronach Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej oraz okazał się niezawodny i przydatny zarówno dla administracji celnej, jak i podmiotów gospodarczych.

(2) W tych okolicznościach nie jest już ekonomicznie uzasadnione dalsze zezwalanie na dopełnianie formalności za pomocą pisemnych zgłoszeń tranzytowych, których wykorzystanie oznacza, że właściwe władze zobowiązane są do ręcznego wprowadzania danych zawartych w takiej deklaracji do systemu skomputeryzowanego. Dlatego też, co do zasady, wszystkie zgłoszenia tranzytowe powinny być składane przy wykorzystaniu techniki przetwarzania danych.

(3) Decyzja o zezwoleniu na złożenie pisemnego zgłoszenia tranzytowego powinna jednak pozostać w gestii każdej z Umawiających się Stron w celu umożliwienia lepszej zgodności z wymogami ogólnymi obowiązującymi u Umawiającej się Strony.

(4) Korzystanie z pisemnych zgłoszeń tranzytowych powinno być dozwolone w wyjątkowych sytuacjach, w celu umożliwienia podmiotom gospodarczym kontynuowania prowadzenia działań tranzytowych, gdy nie działa skomputeryzowany system tranzytowy służb celnych lub aplikacja podmiotu gospodarczego.

(5) Celem umożliwienia prowadzenia operacji tranzytowych podróżnym właściwe władze powinny umożliwić korzystanie z pisemnych zgłoszeń tranzytowych, w przypadkach gdy podróżni nie mają bezpośredniego dostępu do skomputeryzowanego systemu tranzytowego.

(6) Ponieważ niektóre państwa muszą stworzyć niezbędne narzędzia i łącza celem umożliwienia wszystkim podmiotom gospodarczym przyłączenia się do skomputeryzowanego systemu tranzytowego, należy wyznaczyć okres przejściowy, w którym będą one mogły korzystać z pisemnych zgłoszeń tranzytowych.

(7) Z wyjątkiem przypadków niefunkcjonowania skomputeryzowanego systemu tranzytowego służb celnych lub aplikacji podmiotu gospodarczego, właściwe władze przyjmujące pisemne zgłoszenia tranzytowe powinny zapewnić, by dane tranzytowe były wymieniane pomiędzy właściwymi władzami z wykorzystaniem technologii informatycznych i sieci komputerowych.

(8) Konwencja powinna w związku z tym zostać odpowiednio zmieniona, STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W załączniku I do Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

[1] Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2005 r.

Właściwe władze mogą jednak, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2006 r., w dalszym ciągu przyjmować pisemne zgłoszenia tranzytowe.

W przypadkach podjęcia przez właściwe władze decyzji o przyjmowaniu po dniu 1 lipca 2005 r. pisemnych zgłoszeń tranzytowych Komisja jest wcześniej pisemnie informowana o tej decyzji. W takim przypadku właściwe władze danych państw zapewniają wymianę danych tranzytowych między właściwymi władzami za pomocą sieci informatycznych oraz komputerowych.

Sporządzono w Bernie, dnia 15 sierpnia 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

1. artykuł 17 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 17

1. Zgłoszenia tranzytowe składa się w urzędzie celnym wyjścia przy zastosowaniu technik przetwarzania danych.

2. Zgłoszenia tranzytowe składane za pomocą wymiany standardowych wiadomości EDI są zgodne ze strukturą i danymi określonymi w załączniku III.

3. W przypadku składania zgłoszenia tranzytowego poprzez wprowadzenie informacji wymaganych do zakończenia formalności do systemu przetwarzania danych właściwych władz wyznaczonym do tego celu właściwym władzom przesyła się zamiast danych zawartych w zgłoszeniu pisemnym, o którym mowa w załączniku III, dane do przetwarzania komputerowego, w zakodowanej lub w jakiejkolwiek innej formie określonej przez te władze, które to dane odpowiadają danym wymaganym w przypadku zgłoszeń pisemnych.

4. W przypadku gdy wspólna procedura tranzytowa w kraju wyjścia następuje po innym przeznaczeniu celnym, urząd celny wyjścia może zażądać okazania tych dokumentów.

5. Towary przedstawia się wraz z dokumentem przewozowym. Urząd celny wyjścia może podjąć decyzję o zwolnieniu z obowiązku okazania tego dokumentu przy wypełnieniu formalności celnych, pod warunkiem że dokument pozostaje do jego dyspozycji.”;

2. artykuł 18 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 18

1. Towary mogą być poddane wspólnej procedurze tranzytowej poprzez zgłoszenie tranzytowe sporządzone na formularzu odpowiadającym jednemu ze wzorów określonych w załączniku III, zgodnie z procedurą określoną w drodze porozumienia między Umawiającymi się Stronami

a) w przypadku gdy nie działa skomputeryzowany system tranzytowy właściwych władz;

b) w przypadku gdy nie działa aplikacja głównego zobowiązanego.

2. Skorzystanie z pisemnego zgłoszenia tranzytowego na podstawie ust. 1 lit. b) wymaga zgody właściwych władz.

3. Przepisy ust. 1 mają zastosowanie także w przypadku, gdy:

a) zdecyduje o tym Umawiająca się Strona;

b) towary przewożone są przez podróżnych, którzy nie mają bezpośredniego dostępu do skomputeryzowanego systemu władz celnych, a zatem nie mają możliwości złożenia zgłoszenia tranzytowego w urzędzie celnym wyjścia przy wykorzystaniu technik przetwarzania danych. Właściwe władze zatwierdzają objęcie towarów wspólną procedurą tranzytową na podstawie zgłoszenia tranzytowego sporządzonego na formularzu odpowiadającym jednemu ze wzorów określonych w załączniku III.

W powyższych przypadkach właściwe władze zapewniają, by dane tranzytowe były wymieniane pomiędzy właściwymi władzami z wykorzystaniem technologii informatycznych i sieci komputerowych.

4. Zgłoszenie tranzytowe może być uzupełnione jednym lub kilkoma formularzami uzupełniającymi, zgodnymi z jednym ze wzorów określonych w załączniku III. Formularze te stanowią integralną część zgłoszenia.

5. Wykazy załadunkowe sporządzone zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III można wykorzystać zamiast formularzy uzupełniających jako część opisową zgłoszenia tranzytowego, którego stanowią one integralną część.

6. Formularze, o których mowa w ust. 1, 3 do 5, są wypełniane zgodnie z załącznikiem III. Należy je drukować i wypełniać w jednym z języków urzędowych Umawiających się Stron, dozwolonym przez właściwe władze kraju wyjścia. W razie potrzeby właściwe władze kraju, którego dotyczy wspólna operacja tranzytowa, mogą zażądać tłumaczenia na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego kraju.

7. Artykuł 17 ust. 4 i 5 stosuje się mutatis mutandis.”.