I. W związku z artykułem 39 ustęp 2

1) Wprowadzenie bez dalszej zwłoki planu działania Schengen opublikowanego w M. Of., cz. I, nr 129 bis/10. II.2005, zmienionego zgodnie z dorobkiem i z zachowaniem uzgodnionych terminów.

2) Znaczne przyspieszenie starań w zakresie modernizacji sprzętu i infrastruktury na „zielonych" i „niebieskich" granicach oraz na przejściach granicznych, oraz kontynuowanie poprawy zdolności do analizy ryzyka operacyjnego, w celu zapewnienia wysokiego poziomu kontroli i ochrony granic na przyszłych zewnętrznych granicach Unii. Należy to uwzględnić w jednolitym, wieloletnim planie inwestycyjnym, który powinien być przedstawiony nie później niż w marcu 2005 roku, i który musi umożliwiać Unii coroczną analizę dokonanych postępów, do czasu podjęcia w sprawie Rumunii decyzji, o której mowa w artykule 4 ustęp 2 niniejszego Aktu. Dodatkowo, Rumunia musi znacznie przyspieszyć realizację planów zatrudnienia 4 438 funkcjonariuszy służb granicznych, a w szczególności musi od razu po przystąpieniu zapewnić możliwie pełne obsadzenie stanowisk na granicy z Ukrainą, Mołdawią oraz na wybrzeżu Morza Czarnego. Rumunia musi także wdrożyć wszelkie środki niezbędne do skutecznego zwalczania nielegalnej imigracji, obejmujące również zacieśnienie współpracy z państwami trzecimi.

3) Opracowanie i wdrożenie zaktualizowanego i zintegrowanego Planu Działania i strategii na rzecz reformy wymiaru sprawiedliwości, który obejmuje także główne środki służące wprowadzeniu w życie przepisów Ustawy o organizacji wymiaru sprawiedliwości, Ustawy o statusie sędziów oraz Ustawy o Najwyższej Radzie Sądownictwa, które weszły w życie w dniu 30 września 2004 roku. Obydwa zaktualizowane dokumenty muszą być przekazane Unii nie później niż w marcu 2005 roku; należy zapewnić odpowiednie zasoby finansowe i kadrowe do wprowadzania w życie Planu Działania i należy go realizować bez dalszej zwłoki i zgodnie z ustalonym harmonogramem. Do marca 2005 roku Rumunia musi także wykazać pełną zdolność operacyjną nowego systemu losowego rozdzielania spraw.

4) Znaczne postępy w walce z korupcją, a w szczególności z korupcją na wysokich szczeblach poprzez zapewnienie rygorystycznego egzekwowania przepisów prawa antykorupcyjnego oraz rzeczywistej niezawisłości Krajowej Prokuratury Antykorupcyjnej (NAPO) oraz przekazywanie corocznie od listopada 2005 roku wiarygodnego rejestru działań NAPO podejmowanych w walce z korupcją na wysokich szczeblach. Należy zapewnić NAPO personel oraz zasoby finansowe i szkoleniowe, jak również sprzęt niezbędny do wykonywania zasadniczych zadań.

5) Przeprowadzenie niezależnej kontroli rezultatów i wpływu obecnie stosowanej krajowej strategii antykorupcyjnej; uwzględnienie wniosków i zaleceń kontroli w nowej, wieloletniej strategii antykorupcyjnej, która musi stanowić jednolity, kompleksowy dokument, obowiązujący nie później niż od marca 2005 roku, wraz z planem działania z wyraźnie określonymi wskaźnikami i rezultatami do osiągnięcia, oraz z odpowiednimi postanowieniami budżetowymi. Wprowadzanie w życie strategii i planu działania musi być nadzorowane przez jeden istniejący, wyraźnie określony, niezależny organ; strategia musi zawierać zobowiązanie zmiany przewlekłej procedury karnej do końca 2005 roku w celu zapewnienia szybkiego i przejrzystego rozpatrywania spraw korupcyjnych, tak aby zagwarantować odpowiednie sankcje ze skutkiem odstraszającym; poza tym, musi ona uwzględniać kroki mające na celu znaczne zmniejszenie liczby organów uprawnionych do zapobiegania lub badania korupcji do końca 2005 roku, tak aby uniknąć nakładania się kompetencji.