RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 290,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 190,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 i art. 41 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rząd Irlandii złożył wniosek o przyznanie językowi irlandzkiemu takiego samego statusu, jaki przyznany jest narodowym językom urzędowym innych Państw Członkowskich UE, i o dokonanie odpowiednich zmian w rozporządzeniu Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹) oraz w rozporządzeniu Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (²), które to oba rozporządzenia są dalej zwane „rozporządzeniem nr 1”.

(2) Z art. 53 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 314 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską wynika, że język irlandzki jest jednym z autentycznych języków każdego z tych Traktatów.

(3) Rząd Irlandii podkreśla, że zgodnie z art. 8 Konstytucji Irlandii język irlandzki jako język narodowy jest pierwszym językiem urzędowym Irlandii.

(4) Rzeczą właściwą jest rozpatrzyć pozytywnie wniosek rządu Irlandii i zmienić odpowiednio rozporządzenie nr 1; jednakże ze względów praktycznych i na okres przejściowy należy postanowić, że instytucje Unii Europejskiej nie mają obowiązku sporządzania i tłumaczenia wszystkich aktów, łącznie z orzeczeniami Trybunału Sprawiedliwości, w języku irlandzkim i na język irlandzki; należy również przewidzieć, aby odstępstwo takie było częściowe, wyłączając z jego zakresu rozporządzenia przyjmowane wspólnie przez Parlament Europejski i Radę oraz upoważnić Radę do podjęcia jednomyślnie decyzji, w okresie czterech lat od dnia stosowania niniejszego rozporządzenia, a później co pięć lat, czy należy to odstępstwo uchylić,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu nr 1 wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Językami urzędowymi i językami roboczymi instytucji Unii Europejskiej są języki: angielski, czeski, duński, estoński, fiński, francuski, grecki, hiszpański, irlandzki, litewski, łotewski, maltański, niemiecki, niderlandzki, polski, portugalski, słowacki, słoweński, szwedzki, węgierski i włoski.”;

2) artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Rozporządzenia i inne dokumenty o zasięgu ogólnym są sporządzane w dwudziestu jeden językach urzędowych.”;

3) artykuł 5 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 5

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej publikuje się w dwudziestu jeden językach urzędowych.”.

Artykuł 2

W drodze odstępstwa od rozporządzenia nr 1 i przez okres pięciu lat z możliwością przedłużenia, począwszy od dnia, kiedy niniejsze rozporządzenie stosuje się, instytucje Unii Europejskiej nie mają obowiązku sporządzania wszystkich aktów prawnych w języku irlandzkim lub publikowania ich w tym języku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszy artykuł nie stosuje się do rozporządzeń przyjmowanych wspólnie przez Parlament Europejski i Radę.

Artykuł 3

[1] (skreślony).

Artykuł 4

[2] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 13 czerwca 2005 r.