KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając dyrektywę 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) (¹), w szczególności jej art. 19 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Niniejsze zalecenie ma na celu zapewnienie przejrzystych, proporcjonalnych i niedyskryminujących warunków wprowadzania systemów PLC (systemów łączności wykorzystujących linie energetyczne) oraz usuwanie niepotrzebnych przeszkód prawnych. Systemy PLC obejmują zarówno urządzenia, jak i sieci.

(2) Uregulowania dotyczące łączności elektronicznej Unii Europejskiej mają na celu stworzenie korzystnych warunków dla konkurencyjnego udostępniania sieci i usług łączności elektronicznej oraz zapewnienie użytkownikom maksymalnych korzyści w zakresie wyboru, ceny i jakości. Władze krajowe stawiają sobie za cel wspieranie konkurencji w dziedzinie udostępniania sieci łączności elektronicznej, w tym sieci łączności wykorzystujące linie energetyczne (sieci PLC). Z tego względu władze, o których mowa, powinny usuwać wszelkie nieuzasadnione bariery prawne, w szczególności odnoszące się do placówek użyteczności publicznej, stanowiące przeszkodę dla wprowadzania i eksploatacji sieci łączności elektronicznej PLC.

(3) Wprowadzenie systemów PLC wymaga jedynie ogólnego zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa o zezwoleniach) (²). Wymagać to może również, tam gdzie to właściwe, wypełnienia pewnych zobowiązań przewidzianych w dyrektywie 89/336/EWG Rady z dnia 3 maja 1989 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do kompatybilności elektromagnetycznej (dyrektywa w sprawie kompatybilności elektromagnetycznej) (³), w dyrektywie 1999/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich zgodności (dyrektywa w sprawie końcowych urządzeń telekomunikacyjnych) (⁴), w ramowej dyrektywie 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników („dyrektywa o usłudze powszechnej”) (⁵), na przykład w zakresie łączności w sytuacjach awaryjnych i integralności sieci. W celu uniknięcia dyskryminacji, wzajemnego subsydiowania i zakłócania konkurencji, zgodnie z dyrektywą 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającą dyrektywę 96/92/WE (⁶), na niektórych przedsiębiorstwach spoczywać może obowiązek prowadzenia oddzielnych skonsolidowanych sprawozdań finansowych w odniesieniu do działań niezwiązanych z energią elektryczną, takich jak PLC.

(4) Sieci PLC to sieci kablowe i jako takie są to sieci przekazu kierowanego. Nie wykorzystują one częstotliwości radiowych do przekazu w rozumieniu załącznika B do dyrektywy o zezwoleniach ani decyzji 676/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie ram regulacyjnych dotyczących polityki spektrum radiowego we Wspólnocie Europejskiej (decyzja o spektrum radiowym) (⁷).

(5) Systemy PLC wchodzą w zakres dyrektywy w sprawie kompatybilności elektromagnetycznej (dyrektywy EMC). Termin „aparat” określony w dyrektywie EMC oznacza wszystkie elektryczne i elektroniczne urządzenia wraz ze sprzętem i instalacjami, które zawierają elektryczne i/lub elektroniczne części składowe. Systemy PLC to urządzenia stacjonarne, które mogą być wprowadzone do użytku wyłącznie, jeżeli są zgodne z dyrektywą.

(6) Okablowanie w systemach PLC może być już wykorzystywane do innych zastosowań, a sieci podlegać mogą ciągłym modyfikacjom. Właściwości te wraz ze szczególnym charakterem niepożądanych emisji promieniowania poprzez systemy okablowanych sieci utrudniają prowadzenie pomiarów w całym systemie i dlatego bardziej właściwe jest stosowanie modelu zarządzania ex-post w odniesieniu do zakłóceń między okablowanymi sieciami a systemami radiowymi, zgodnie z dyrektywą EMC. W związku z powyższym sieć składającą się z urządzeń zgodnych z dyrektywą EMC i wykorzystywaną zgodnie z przeznaczeniem, a także zainstalowaną i działającą zgodnie z dobrą praktyką inżynieryjną, mającą na celu spełnienie zasadniczych wymogów dyrektywy EMC, należy uznać za zgodną z wymogami dyrektywy EMC. Dokumentacja dotycząca dobrej praktyki inżynieryjnej powinna obejmować ukierunkowane pomiary na miejscu i wykazywać, że cele dyrektywy EMC zostały osiągnięte pod względem niepożądanych emisji promieniowanych, zwłaszcza w sytuacjach dużego prawdopodobieństwa wystąpienia zakłóceń.

(7) Podejście to nie oznacza, że Państwa Członkowskie nie podejmą szczególnych środków bezpieczeństwa dotyczących wprowadzania do użytku lub stosowania sprzętu służącego ochronie publicznych sieci łączności lub stacji odbiorczych czy nadawczych stosowanych do celów bezpieczeństwa w określonych sytuacjach w zakresie danego spektrum, zgodnie z art. 6 dyrektywy EMC.

(8) Jeżeli nie jest niemożliwa eliminacja przez zainteresowane strony zakłóceń wywołanych przez system PLC, właściwe władze powinny zwrócić się o zaświadczenie o zgodności danego systemu i, tam gdzie to właściwe, przeprowadzić dokładniejszą ocenę. Ocena taka powinna obejmować sprawdzenie zgodności systemu na mocy dyrektywy EMC. W przypadku stwierdzenia niezgodności właściwe władze powinny nałożyć proporcjonalne, niedyskryminujące i przejrzyste środki wykonawcze w celu dostosowania systemu do obowiązujących norm.

(9) W przypadku gdy system zostanie uznany za zgodny, a mimo to powoduje szkodliwe zakłócenia, właściwe władze Państw Członkowskich powinny przyjąć szczególne środki zgodnie z art. 6 dyrektywy EMC w celu eliminacji zakłócenia. Przyjęte środki powinny być proporcjonalne, niedyskryminujące i przejrzyste. Przy analizie proporcjonalności środków Państwa Członkowskie powinny uwzględnić aspekty ekonomiczne i społeczne. Państwa Członkowskie powinny wziąć również pod uwagę techniczne możliwości nowoczesnych urządzeń PLC, aby umożliwić, w odpowiednim momencie, szybkie rozwiązanie problemów związanych z zakłóceniami poprzez redukcję emisji na określonych częstotliwościach zakłócających oraz redukcję emisji do miejsc, w których pojawiły się zakłócenia poprzez zastosowanie metody wybiórczego tłumienia częstotliwości nośnych, tzw. „notchingu”.

(10) W celu zapewnienia jednolitego stosowania środków wykonawczych lub szczególnych, zgodnych z art. 6 dyrektywy EMC, właściwe władze powinny wymieniać informacje z Komisją.

(11) Takie podejście połączone z regularnym przedstawianiem szczegółowych sprawozdań w sprawie zakłóceń pozwoli zebrać wyniki innych testów i doświadczeń dotyczących wprowadzania na rynek sieci PLC, zwłaszcza w celu bezpiecznego stosowania widma radiowego. Na początku raporty powinny być przedstawiane co 6 miesięcy, ale częstotliwość ta może się zmieniać w zależności od otrzymanych wyników.

(12) W 2001 r. Komisja wezwała europejskie organizacje standaryzacji (ESO) do opracowania ujednoliconych norm europejskich dotyczących sieci przewodowych obejmujących cyfrowe linie abonenckie (DSL), kable koncentryczne, Ethernet i sieci PLC (⁸). Europejskie organizacje standaryzacji nie zakończyły jeszcze jednak swych prac. W celu ułatwienia opracowania europejskiej ujednoliconej normy dla sieci i aparatów przewodowych władze krajowe powinny monitorować postępy w ścisłej współpracy z podmiotami gospodarczymi.

(13) Zgodnie z procedurą określoną w art. 22 ust. 2 dyrektywy ramowej prowadzone były konsultacje z Komitetem ds. Łączności,

NINIEJSZYM ZALECA:

1) Państwa Członkowskie powinny przestrzegać warunków i zasad dotyczących udostępniania publicznych szerokopasmowych systemów łączności wykorzystujących linie energetyczne (systemów PLC).

2) Bez uszczerbku dla przepisów pkt. 3-5 Państwa Członkowskie powinny usuwać wszelkie nieuzasadnione przeszkody prawne, w szczególności ze strony zakładów użyteczności publicznej, dotyczące wprowadzania szerokopasmowych systemów PLC oraz udostępniania elektronicznych usług łączności wykorzystujących te systemy.

3) W oczekiwaniu na ujednolicenie norm umożliwiających założenie zgodności systemów PLC na mocy dyrektywy 89/336/EWG, Państwa Członkowskie powinny uznać za zgodny z wyżej wymienioną dyrektywą system:

- złożony z urządzeń zgodnych z dyrektywą i stosowany zgodnie z przeznaczeniem,

- zainstalowany i działający zgodnie z dobrą praktyką inżynieryjną pozwalającą spełnić zasadnicze wymogi określone przez dyrektywę.

Dokumentacja dotycząca dobrej praktyki inżynieryjnej powinna być udostępniana właściwym władzom krajowym do celów inspekcji przez cały okres eksploatacji systemu.

4) W przypadku stwierdzenia, że system PLC powoduje szkodliwe zakłócenia, których zainteresowane strony nie potrafią wyeliminować, właściwe władze Państwa Członkowskiego powinny zwrócić się o przedłożenie zaświadczenia o zgodności systemu i, tam gdzie to właściwe, przeprowadzić ocenę.

5) W przypadku gdy ocena prowadzi do stwierdzenia niezgodności systemu PLC, właściwe władze powinny nałożyć proporcjonalne, niedyskryminujące i przejrzyste środki wykonawcze w celu zapewnienia zgodności.

6) Jeżeli stwierdzono zgodność systemu PLC, a mimo to zakłócenia wciąż istnieją, właściwe władze Państwa Członkowskiego powinny rozważyć przyjęcie szczególnych środków zgodnie z art. 6 dyrektywy 89/366/EWG w sposób proporcjonalny, niedyskryminujący i przejrzysty.

7) Państwa Członkowskie powinny przedstawiać regularne sprawozdania Komitetowi ds. Łączności w sprawie wprowadzania i funkcjonowania systemów PLC na ich terytorium. Sprawozdania, o których mowa powyżej, powinny zawierać wszelkie istotne dane o poziomach zakłóceń (w tym dane dotyczące pomiarów, właściwe poziomy sygnału i inne dane przydatne do opracowania ujednoliconej normy europejskiej), o problemach związanych z zakłóceniami i wszelkich środkach wykonawczych dotyczących systemów PLC. Pierwsze sprawozdanie przewidziano na dzień 31 grudnia 2005 r.

8) Niniejsze zalecenie skierowane jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 kwietnia 2005 r.