KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3220/84 z dnia 13 listopada 1984 r. ustanawiające wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wieprzowych (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 2 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 3220/84 stanowi, że klasyfikacja tusz wieprzowych musi być dokonywana poprzez szacowanie zawartości chudego mięsa zgodnie ze statystycznie sprawdzonymi metodami oceny opartymi na fizycznym pomiarze jednej lub więcej anatomicznych części tuszy wieprzowej. Zatwierdzenie metod klasyfikacji zależy od zgodności z maksymalną tolerancją statystycznego błędu przy dokonywaniu oceny. Tolerancja ta została określona w art. 3 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2967/85 z dnia 24 października 1985 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wieprzowych (²).

(2) Rząd Polski skierował do Komisji wniosek o zatwierdzenie trzech metod klasyfikacji tusz wieprzowych i przedłożył wyniki dysekcji dokonanej przed przy-stąpieniem do Unii Europejskiej, przedkładając drugą część protokołu przewidzianego w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2967/85.

(3) Ocena tego wniosku wykazała, że zostały spełnione warunki dla zatwierdzenia tych metod klasyfikacji.

(4) Artykuł 2 rozporządzenia (EWG) nr 3220/84 ustanawia, że Państwa Członkowskie mogą uzyskać zatwierdzenie stosowania innej postaci tusz wieprzowych niż postać standardowa określona w tym samym artykule, który przewiduje powyższe, jeżeli uzasadnia to praktyka handlowa lub wymogi techniczne.

(5) W Polsce tradycja w zakresie obróbki poubojowej tusz i wynikająca z niej praktyka handlowa wymaga pozostawienia w tuszy tłuszczu okołonerkowego, nerek i/lub przepony. Należy wziąć to pod uwagę przy określaniu masy tuszy o postaci standardowej.

(6) Żadna modyfikacja przyrządów lub metod klasyfikacji nie może być zatwierdzona inaczej niż na mocy nowej decyzji Komisji przyjętej w świetle uzyskanych doświadczeń; z tego względu niniejsze zatwierdzenie może zostać cofnięte.

(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wieprzowiny,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] Zgodnie z sekcją B.IV pkt 1 załącznika IV do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (³) niniejszym zatwierdza się stosowanie następujących metod klasyfikacji tusz wieprzowych w Polsce:

a) przyrząd „Capteur Gras/Maigre — Sydel (CGM)” oraz związane z nim metody oceny, których szczegóły podano w części 1 załącznika;

b) przyrząd „Ultra FOM 300” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 2 załącznika;

c) „przyrząd ultradźwiękowy do w pełni zautomatyzowanej klasyfikacji tusz (Autofom)” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 3 załącznika;

d) przyrząd „IM-03” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 4 załącznika;

e) przyrząd „Autofom III” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 5 załącznika;

f) przyrząd „CSB Image Meater (CSB)” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 6 załącznika;

g) przyrząd „Fat-O-Meater II (FOM II)” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 7 załącznika;

h) „metoda ręczna (ZP)” oraz związane z nią metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 8 załącznika;

i) przyrząd „gmSCAN” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 9 załącznika;

j) przyrząd „ESTIMEAT” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 10 załącznika;

k) przyrząd „MEAT3D” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 11 załącznika.

W odniesieniu do przyrządu „Ultra FOM 300”, o którym mowa w pierwszym akapicie lit. b), po zakończeniu procedury pomiaru musi istnieć możliwość sprawdzenia na tuszy, czy przyrząd zmierzył wartości pomiaru F1 i F2 w miejscu przewidzianym w części 2 pkt 3 załącznika. Oznaczenie miejsca pomiaru musi nastąpić w chwili dokonywania pomiaru.

Stosowanie metody ręcznej ZP, o której mowa w pierwszym akapicie lit. h), zatwierdza się jedynie w odniesieniu do ubojni posiadających linię produkcyjną o zdolności przerobowej nie większej niż 40 świń na godzinę.

Artykuł 2

[2] Nie naruszając przepisów dotyczących postaci standardowej, o której mowa w sekcji B.III załącznika IV do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, tłuszcz okołonerkowy, nerki i przeponę można pozostawić w tuszach wieprzowych przed ich zważeniem i klasyfikacją, natomiast przewody słuchowe zewnętrzne mogą zostać usunięte. W celu ustalenia cen dla tusz wieprzowych na porównywalnej podstawie zarejestrowaną masę ciepłą tuszy:

a) pomniejsza się:

1) w przypadku przepony o 0,23 %;

2) w przypadku tłuszczu okołonerkowego i nerek o:

— 1,90 % w przypadku tusz klasy S i E,

— 2,11 % w przypadku tusz klasy U,

— 2,54 % w przypadku tusz klasy R,

— 3,12 % w przypadku tusz klasy O,

— 3,35 % w przypadku tusz klasy P.

b) zwiększa się o 260 gramów w przypadku przewodów słuchowych zewnętrznych.

Artykuł 3

Nie zezwala się na modyfikacje przyrządów lub metod oceny.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Rzeczpospolitej Polskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 marca 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

METODY KLASYFIKACJI TUSZ WIEPRZOWYCH W POLSCE [3]

Część 1

CAPTEUR GRAS/MAIGRE – SYDEL (CGM)

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą Capteur Gras/Maigre – Sydel (CGM).

2. Przyrząd ten jest wyposażony w sondę Sydel o wysokiej rozdzielczości i szerokości 8 milimetrów, diodę elektroluminescencyjną w podczerwieni (Honeywell) oraz dwa czujniki światła (Honeywell). Odcinek pomiarowy wynosi od 0 do 105 milimetrów. Wyniki pomiarów przelicza się na szacunkową zawartość mięsa chudego przy pomocy samego przyrządu CGM.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 59,42 + 0,1322 × M₂ – 0,6275 × F₂

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

M₂ = grubość mięśnia grzbietu w milimetrach, mierzona pomiędzy trzecim i czwartym żebrem od dołu, 6 centymetrów od grzbietowej linii środkowej, mierzonej równolegle do linii cięcia przepołowionej tuszy,

F₂ = grubość słoniny grzbietowej (włącznie ze skórą) w milimetrach, zmierzona w tym samym czasie, w tym samym miejscu i w ten sam sposób co M2.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 2

ULTRA FOM 300

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą Ultra FOM 300.

2. Przyrząd ten jest wyposażony w układ przetworników emitujących fale ultradźwiękowe o częstotliwości 3,5 MHz (U-Systems). Wyniki pomiarów przelicza się na szacunkową zawartość chudego mięsa za pomocą samego przyrządu Ultra FOM.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 54,48 + 0,1272 × M₁ – 0,3090 × F₁ + 0,0828 × M₂ – 0,2802 × F₂

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

M₁ = grubość mięśnia grzbietu w milimetrach, mierzona na wysokości pierwszego żebra od dołu, 7 centymetrów od grzbietowej linii środkowej prostopadle do mięśnia,

M₂ = grubość mięśnia grzbietu w milimetrach, mierzona pomiędzy trzecim i czwartym żebrem od dołu, 7 centymetrów od grzbietowej linii środkowej prostopadle do mięśnia,

F₁ = grubość słoniny grzbietowej (włącznie ze skórą) w milimetrach, zmierzona w tym samym czasie, w tym samym miejscu i w ten sam sposób co M₁.

F₂ = grubość słoniny grzbietowej (włącznie ze skórą) w milimetrach, zmierzona w tym samym czasie, w tym samym miejscu i w ten sam sposób co M₂.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 3

PRZYRZĄD ULTRADŹWIĘKOWY DO W PEŁNI ZAUTOMATYZOWANEJ KLASYFIKACJI TUSZ (AUTOFOM)

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą Autofom (Przyrząd ultradźwiękowy do w pełni zautomatyzowanej klasyfikacji tusz).

2. Przyrząd jest wyposażony w 16 przetworników ultradźwiękowych o częstotliwości 2MHz (GE Inspection Technologies). Dane ultradźwiękowe obejmują pomiary grubości słoniny grzbietowej i grubości mięśnia. Wyniki pomiarów przelicza się na szacunkową zawartość chudego mięsa za pomocą komputera.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 62,9442 + (AF1 IP005 × – 0,018154) + (AF1 IP006 × – 0,027186) + (AF1 IP008 × – 0,047431) + (AF1 IP022 × – 0,011910) + (AF1 IP023 × – 0,071926) + (AF1 IP024 × 0,005814) + (AF1 IP034 × 0,029288) + (AF1 IP036 × 0,005096) + (AF1 IP038 × 0,010231) + (AF1 IP039 × 0,012659) + (AF1 IP041 × 0,022470) + (AF1 IP047 × – 0,007939) + (AF1 IP049 × – 0,075061) + (AF1 IP050 × – 0,028977) + (AF1 IP052 × – 0,091722) + (AF1 IP055 × – 0,060411) + (AF1 IP058 × – 0,098989) + (AF1 IP060 × – 0,064891) + (AF1 IP061 × – 0,065688) + (AF1 IP063 × – 0,064035) + (AF1 IP074 × – 0,078333) + (AF1 IP078 × – 0,078486) + (AF1 IP079 × – 0,035330) + (AF1 IP081 × – 0,048421) + (AF1 IP091 × – 0,107559) + (AF1 IP094 × 0,008816) + (AF1 IP096 × 0,000797) + (AF1 IP098 × 0,014608) + (AF1 IP103 × 0,007774) + (AF1 IP104 × 0,008251) + (AF1 IP122 × 0,012957)

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

AF1 IP005, AF1 IP006, AF1 IP008 . AF1 IP122 to zmienne mierzone przez przyrząd Autofom.

4. Opis punktów pomiarowych i metody statystycznej znajduje się w części II protokołu przekazanego Komisji przez władze polskie zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1249/2008 (¹).

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 4

IM-03

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą IM-03.

2. Przyrząd jest wyposażony w sondę igłowo-optyczną (single line scanner SLS01) o średnicy 7 milimetrów. Sonda zawiera szereg kontaktowych czujników obrazu (CIS) oraz zielone diody elektroluminescencyjne. Odcinek pomiarowy wynosi od 0 do 132 milimetrów.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 60,55 + 0,1142 x M₂ – 0,6292 x F₂

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

M₂ = grubość mięśnia grzbietu w milimetrach, mierzona pomiędzy trzecim i czwartym żebrem od dołu, 6 centymetrów od grzbietowej linii środkowej, mierzonej równolegle do linii cięcia przepołowionej tuszy,

F₂ = grubość słoniny grzbietowej (włącznie ze skórą) w milimetrach, zmierzona w tym samym czasie, w tym samym miejscu i w ten sam sposób co M₂.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 5

AUTOFOM III

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą Autofom III.

2. Przyrząd ten jest wyposażony w 16 przetworników ultradźwiękowych o częstotliwości 2 MHz (Carometec A/S), a odcinek pomiarowy między przetwornikami wynosi 25 mm. Dane ultradźwiękowe obejmują pomiary grubości słoniny grzbietowej, grubości mięśnia i związanych z nimi parametrów. Wyniki pomiarów przeliczane są na szacunkową zawartość chudego mięsa wyrażoną w procentach za pomocą komputera.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się na podstawie 10 zmiennych przy pomocy następującego wzoru:

Ŷ = 73,8876 + (AF3 R2P1 × – 1,036616) + (AF3 R2P3 × – 0,180173) + (AF3 R2P13 × – 0,144679) + (AF3 R2P15 × – 0,221519) + (AF3 R3P5 × 0,136061) + (AF3 R4P4 × 0,249888) + (AF3 R4P5 × 0,330109) + (AF3 R4P6 × 0,184696) + (AF3 R4P8 × – 0,112875) + (AF3 R4P9 × – 0,113663)

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

R2P1, R2P3, R2P13 . R4P9 – to zmienne mierzone przez przyrząd Autofom III,

4. Opis punktów pomiarowych znajduje się w części II protokołu przekazanego Komisji przez władze polskie zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1249/2008.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 6

CSB IMAGE MEATER (CSB)

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą CSB Image-Meater.

2. CSB Image-Meater składa się w szczególności z kamery wideo, komputera osobistego wyposażonego w kartę graficzną, ekranu, drukarki, mechanizmu sterującego, mechanizmu wyzwalającego i interfejsów. Wszystkie 5 zmiennych wykorzystywanych przez Image-Meater mierzonych jest na linii cięcia w okolicach szynki (około mięśnia M.gluteus medius).

Wyniki pomiarów przeliczane są na szacunkową zawartość chudego mięsa wyrażoną w procentach za pomocą komputera.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 54,0770376148 – (0,4460170496 × MS) + (0,1046346719 × MF) – (0,0575429366 × VaF) + (0,2303135777 × VcF) – (0,1637971133 × VdF)

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

MS – średnia z pomiaru grubości okrywy tłuszczowej mięśnia M.gluteus medius (w milimetrach),

MF – średnia z pomiaru grubości mięśnia lędźwiowego i mięśnia M.gluteus medius (w milimetrach),

VaF, VcF, VdF – średnia z pomiaru grubości mięśnia na wysokości wybranych trzech trzonów lędźwiowych (w milimetrach).

4. Opis punktów pomiarowych znajduje się w części II protokołu przekazanego Komisji przez władze polskie zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1249/2008.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 7

FAT-O-MEATER II (FOM II)

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą Fat-O-Meater II.

2. Przyrząd stanowi nową wersję systemu pomiarowego Fat-O-Meater. Przyrząd FOM II składa się z optycznej sondy z nożem, urządzenia do pomiaru głębokości o głębokości pomiaru 125 mm oraz panelu do gromadzenia i analizy danych – Carometec Touch Panel i15 computer (Ingress Protection IP69K).

Wszystkie zgromadzone i poddane analizie dane istotne z prawnego punktu widzenia zawarte są w pistolecie FOM II. Terminal stanowi część przyrządu FOM II i jest z nim w pełni zintegrowany.

Wyniki pomiarów przelicza się na szacunkową zawartość chudego mięsa za pomocą komputera.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 59,75 + 0,1533 × M₂ – 0,6342 × F₂

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

M₂ = grubość mięśnia grzbietu w milimetrach, mierzona pomiędzy trzecim i czwartym żebrem od dołu, 7 centymetrów od grzbietowej linii środkowej, mierzonej prostopadle do mięśnia,

F₂ = grubość słoniny grzbietowej (włącznie ze skórą) w milimetrach, zmierzona w tym samym czasie, w tym samym miejscu i w ten sam sposób co M₂.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 8

METODA RĘCZNA (ZP)

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy metody ręcznej (ZP) polegającej na dokonaniu pomiaru liniałem.

2. Z metody tej można korzystać przy pomocy liniału, dokonując klasyfikacji na podstawie równania regresji. Metoda ta opiera się na ręcznym pomiarze grubości słoniny i grubości mięśnia na linii środkowej przepołowionej tuszy.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 52,61 – 0,6148 × F + 0,1842 × M

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

F = minimalna grubość widocznej okrywy tłuszczowej na mięśniu M.gluteus medius na linii środkowej przepołowionej tuszy (w milimetrach),

M = widoczna grubość mięśnia lędźwiowego na linii środkowej przepołowionej tuszy, mierzona (w milimetrach) w miejscu, gdzie odległość między przednim (czaszkowym) końcem mięśnia M.gluteus medius i górną (grzbietową) krawędzią kanału kręgowego jest najkrótsza.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 9

gmSCAN

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą „gmSCAN”.

2. Przyrząd gmSCAN wykorzystuje indukcję magnetyczną w celu określenia właściwości dielektrycznych tusz bez kontaktu z nimi. System pomiarowy składa się z szeregu cewek nadawczych, które wytwarzają zmienne pole magnetyczne o niskim natężeniu. Cewki odbiorcze przekształcają sygnał powstający w wyniku zakłóceń pola magnetycznego powodowanych przez tuszę na złożony sygnał elektryczny, związany z parametrami dielektrycznymi mięśnia i tkanki tłuszczowej tuszy.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 44,589 – 0,190 × CW + 2 341,210 × (Q1/CW) – 936,097 × (Q2/CW) + 1 495,516 × (Q3/CW)

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

CW = masa tuszy przed schłodzeniem (w kilogramach),

Q1, Q2 i Q3 = wartość napięcia w wyniku indukcji magnetycznej (w woltach) wytworzonego odpowiednio w szynce, środkowej części tuszy i łopatce.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów (masa tuszy ciepłej).

Część 10

ESTIMEAT

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą „ESTIMEAT”.

2. Przyrząd ESTIMEA stosuje kamerę z czujnikami głębi w celu uzyskania trójwymiarowego obrazu tuszy oraz oszacowania parametrów kształtu tuszy. W celu obliczenia zawartości chudego mięsa generuje się 130 przekrojów poprzecznych i dla każdego z przekrojów określa się następujące parametry: rozmiar powierzchni, obwód, wypukłości.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 38,39317497 + 508,24 × X1 – 148,557 × X2 – 3,63439 × X3 + 2,481331 × X4 + 8,353825 × X5 + 2,75896 × X6 + 268,8835 × X7

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

X1 = błąd ogólny punktów połączenia przekroju poprzecznego z okręgiem o promieniu R_sf w punkcie P-66;

X2 = zewnętrzna wypukłość tuszy pomiędzy maksymalną wypukłością szynki i łopatki w punkcie Z-80;

X3 = błąd ogólny punktów połączenia przekroju poprzecznego z okręgiem o promieniu R w punkcie P-58/błąd ogólny punktów połączenia przekroju poprzecznego z okręgiem o promieniu R w punkcie P-67;

X4 = błąd ogólny punktów połączenia przekroju poprzecznego z okręgiem o promieniu R_sf w punkcie P103/punktów połączenia przekroju poprzecznego z okręgiem o promieniu R_sf w punkcie P-111;

X5 = częściowa głębokość przekroju w punkcie P-49 w 3/10 szerokości przekroju poprzecznego/częściowa głębokość przekroju w punkcie P-49 w 5/10 szerokości przekroju; L 42/32 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 13.2.2019

X6 = maksymalna głębokość przekroju poprzecznego w punkcie P-18/maksymalna głębokość przekroju poprzecznego w punkcie P-49;

X7 = częściowy błąd w punktach przekroju poprzecznego do okręgu o promieniu R w punkcie P-72 w 4/10 obszaru przekroju poprzecznego.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów (masa tuszy ciepłej).

Część 11

MEAT3D

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą „MEAT3D”.

2. Przyrząd MEAT3D stosuje skaner w celu uzyskania trójwymiarowego obrazu tuszy oraz oszacowania parametrów kształtu tuszy. W procesie skanowania stosuje się specjalne ramy do pozycjonowania połowy tuszy wieprzowej. W celu obliczenia zawartości chudego mięsa generuje się 130 przekrojów poprzecznych i dla każdego z przekrojów określa się następujące parametry: rozmiar powierzchni, obwód, wypukłości.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 50,36925112 + 0,543385 × X1 – 9,06185 × X2 – 10,83 × X3 + 488,8033 × X4 – 2,56922 × X5 + 17,34226 × X6 – 2,00088 × X7

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

X1 = błąd ogólny punktów połączenia przekroju poprzecznego z okręgiem o promieniu R_sf w punkcie P-49/błąd ogólny punktów połączenia przekroju poprzecznego z okręgiem o promieniu R_sf w punkcie P-23;

X2 = błąd ogólny punktów połączenia przekroju poprzecznego z okręgiem o promieniu R w punkcie P79/maksymalna wartość wypukłości tusz w miejscach P_50 – P99;

X3 = promień krzywizny przekroju poprzecznego w punkcie P-68/promień krzywizny przekroju poprzecznego w punkcie P-51;

X4 = częściowy błąd w punktach przekroju poprzecznego do okręgu o promieniu R w punkcie P-70 w 3/10 obszaru przekroju poprzecznego;

X5 = błąd ogólny punktów połączenia przekroju poprzecznego z okręgiem o promieniu R_sf w punkcie P-55/błąd ogólny punktów połączenia przekroju poprzecznego z okręgiem o promieniu R_sf w punkcie P-71;

X6 = częściowa głębokość przekroju poprzecznego w punkcie P-62 w 3/10 szerokości przekroju poprzecznego/częściowa głębokość przekroju poprzecznego w punkcie P-62 w 6/10 szerokości przekroju;

X7 = częściowa głębokość przekroju poprzecznego w punkcie P-33 w 2/10 szerokości przekroju/maksymalna wartość szynki.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów (masa tuszy ciepłej).

(¹) Dz.U. L 337 z 16.12.2008, s. 3.