KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiające procedury Wspólnoty w odniesieniu do zanieczyszczeń żywności (¹), w szczególności jego art. 2 ust. 3,

po konsultacji z Komitetem Naukowym ds. Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 466/2001 (²) ustanawia maksymalne dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych, włącznie z żywnością przeznaczoną dla niemowląt i małych dzieci, opisaną w dyrektywie Komisji 91/321 z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie preparatów do początkowego żywienia niemowląt i preparatów do dalszego żywienia niemowląt (³) oraz w dyrektywie Komisji 96/5/WE z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci (⁴).

(2) Niektóre Państwa Członkowskie przyjęły maksymalne dopuszczalne poziomy wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) w niektórych środkach spożywczych. Ze względu na rozbieżności między przepisami Państw Członkowskich i wynikające z tego ryzyko naruszenia konkurencji niezbędne są środki wspólnotowe w celu zapewnienia jedności rynku, przy jednoczesnym zachowaniu zasady proporcjonalności.

(3) Komitet Naukowy ds. Żywności stwierdził w swojej opinii z dnia 4 grudnia 2002 r., że niektóre WWA są genotoksycznymi substancjami rakotwórczymi. W badaniach laboratoryjnych stwierdzony poziom wywołujący guzy doświadczalne był kilkakrotnie wyższy niż spodziewany w żywności i z nią wprowadzany do ustroju. Jednakże mając na względzie brak progowej dawki dla substancji genotoksycznych, zalecane jest zredukowanie poziomu WWA w żywności w takim stopniu, jak tylko jest to racjonalnie osiągalne.

(4) Według Komitetu Naukowego ds. Żywności benzo(a)-piren może być stosowany jako marker występowania i rakotwórczego działania WWA w żywności, wraz z benzo(a)antracenem, benzo(b)fluorantenem, benzo(j)-fluorantenem, benzo(k)fluorantenem, benzo(g,h,i)pery-lenem, chryzenem, cyclopenta(c,d)pirenem, dibenzo(a,-h)antracenem, dibenzo(a,e)pirenem, dibenzo(a,h)pirenem, dibenzo(a,i)pirenem, dibenzo(a,l)pirenem, indeno(1,2,3-cd)pirenem i 5-metylochryzenem. Niezbędne są dalsze analizy względnych proporcji tych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w żywności w celu przyszłej oceny przydatności utrzymywania benzo(a)pirenu jako markera.

(5) WWA mogą powodować zanieczyszczenie żywności w trakcie procesów ogrzewania i suszenia, podczas których produkty spalania wchodzą w bezpośredni kontakt. Procesy bezprzeponowego suszenia i ogrzewania stosowane przy produkcji olejów jadalnych, na przykład oliwy z wytłoków oliwnych, mogą powodować wysokie zawartości WWA. Węgiel aktywny może być stosowany do usuwania benzo(a)pirenu podczas rafinacji olejów. Nie jest jasne, czy procesy rafinacji skutecznie usuwają wszystkie WWA, o których mowa. Należy stosować takie metody produkcji i przetwarzania, które zapobiegają wstępnemu zanieczyszczeniu olejów wielopierścieniowymi węglowodorami aromatycznymi.

(6) W celu ochrony zdrowia publicznego należy utrzymać maksymalne dopuszczalne poziomy dla benzo(a)pirenu w niektórych środkach spożywczych zawierających tłuszcze i oleje oraz w żywności, w której procesy wędzenia lub suszenia mogą powodować wysoki poziom zanieczyszczenia. Również w żywności dla niemowląt niezbędne jest ustalenie maksymalnych dopuszczalnych poziomów, osiągalnych dzięki ścisłym kontrolom produkcji i pakowania preparatów do początkowego żywienia niemowląt, preparatów do dalszego żywienia niemowląt, żywności dla niemowląt oraz produktów zbożowych przetworzonych przeznaczonych dla niemowląt i małych dzieci. Najwyższe dopuszczalne poziomy są także niezbędne w żywności, w której skażenie środowiska mogło spowodować wysoki poziom zanieczyszczenia, szczególnie ryb i produktów rybnych, na przykład na skutek wycieku ropy ze statków.

(7) W niektórych produktach żywnościowych, takich jak suszone owoce i suplementy diety, wykryto benzo(a)-piren, ale dostępne dane nie są jednoznaczne co do tego, jakie poziomy są racjonalnie osiągalne. Konieczne są dalsze badania w celu wyjaśnienia, jakie poziomy są racjonalnie możliwe do uzyskania w tych produktach. Do tego czasu powinno się stosować maksymalne dopuszczalne poziomy dla benzo(a)pirenu w istotnych składnikach, takich jak oleje i tłuszcze stosowane w suplementach diety.

(8) Należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 466/2001.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 466/2001 zmienia się zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2005 r.

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się w odniesieniu do produktów wprowadzonych do obrotu przed dniem 1 kwietnia 2005 r. zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami. Obowiązek udowodnienia, kiedy produkty zostały wprowadzone na rynek, spoczywa na podmiocie branży żywnościowej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 lutego 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 466/2001 dodaje się sekcję 7 w brzmieniu:

„Sekcja 7: Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA)