KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając dyrektywę 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (¹), („dyrektywa ramowa”), w szczególności jej art. 19 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Użytkownicy na terenie Wspólnoty wymagają konkurencyjnych warunków udostępniania łączy dzierżawionych oraz dostępu do usług szybkiej transmisji danych, tak aby w szczególności europejskie małe i średnie przedsiębiorstwa mogły korzystać z możliwości, jakie oferuje szybki rozwój Internetu i handlu elektronicznego.

(2) Konkurencja w udostępnianiu łączy dzierżawionych zaczęła się pojawiać od 1 stycznia 1996 r. wraz z liberalizacją infrastruktury telekomunikacyjnej, ale była w dużym stopniu ograniczona do linii o wysokiej przepustowości łączących duże odległości; analiza rynków łączy dzierżawionych zostanie przeprowadzona zgodnie z poniższymi wyjaśnieniami.

(3) Niektóre organizacje obsługujące usługi łączy dzierżawionych były zobowiązane do świadczenia tych usług na zasadach niedyskryminacji zgodnie z dyrektywą 97/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1997 r. w sprawie wzajemnych połączeń w telekomunikacji ze względu na zapewnienie usług powszechnych oraz interoperacyjności poprzez zastosowanie zasady otwartej sieci (ONP) (²) oraz zgodnie z dyrektywą Rady 92/44/EWG z dnia 5 czerwca 1992 r. w sprawie zastosowania zasady otwartej sieci do łączy dzierżawionych (³); dyrektywy te straciły moc zgodnie z art. 26 dyrektywy ramowej począwszy od dnia 24 lipca 2003 r.

(4) Jednakże określone wymogi pozostaną w mocy zgodnie z art. 27 dyrektywy ramowej oraz art. 16 dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (⁴) („dyrektywa o usłudze powszechnej”). Zgodnie z art. 16 ust. 1 dyrektywy o usłudze powszechnej i art. 7 dyrektywy 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (⁵) („dyrektywa o dostępie”) wcześniejsze wymogi pozostają w mocy do czasu, gdy odpowiednie rynki zostaną poddane analizie zgodnie z art. 16 dyrektywy ramowej i art. 16 ust. 3 dyrektywy o usłudze powszechnej.

(5) Zgodnie z art. 16 ust. 4 dyrektywy ramowej, jeżeli krajowy organ regulacyjny stwierdza, że odpowiedni rynek nie jest skutecznie konkurencyjny, wówczas wskazuje przedsiębiorstwa posiadające znaczącą pozycję na rynku i nakłada na nie stosowne specyficzne wymogi albo utrzymuje w mocy lub zmienia dotychczas obowiązujące wymogi. Zgodnie z art. 18 ust. 1 dyrektywy o usłudze powszechnej, jeżeli krajowy organ regulacyjny stwierdza, że rynek minimalnego zestawu łączy dzierżawionych nie jest skutecznie konkurencyjny, wskazuje on przedsiębiorstwa o znaczącej sile rynkowej i nakłada na nie wymogi dotyczące zapewnienia minimalnego zestawu łączy dzierżawionych oraz warunków z nimi związanych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy o dostępie, krajowe organy regulacyjne wspierają i, tam gdzie to właściwe, zapewniają odpowiedni dostęp oraz wzajemne połączenia oraz mogą w tym celu nakładać odpowiednie wymogi.

(6) W dniu 11 lutego 2003 r. Komisja przyjęła zalecenie 2003/311/WE w sprawie odnośnych rynków produktów i usług (⁶), definiujące odnośne rynki w sektorze łączności elektronicznej, które powinny być analizowane przez krajowe organy regulacyjne. Wykaz obejmuje segmenty zakończeń oferowanych hurtowo łączy dzierżawionych oraz segmenty transmisyjne oferowanych hurtowo łączy dzierżawionych. Świadczenie usług określonych w niniejszym zaleceniu, mianowicie udostępnianie oferowanych hurtowo łączy dzierżawionych oraz układów częściowych łączy dzierżawionych, jest uwzględnione w ramach wyżej wymienionych rynków.

(7) Udostępnianie oferowanych hurtowo łączy dzierżawionych oraz układów częściowych łączy dzierżawionych jest uwzględnione w ramach rynku segmentów zakończeń oferowanych hurtowo łączy dzierżawionych oraz dla łączy o odpowiedniej długości również w ramach rynku segmentów transmisyjnych oferowanych hurtowo łączy dzierżawionych, o których mowa w zaleceniu 2003/311/WE; krajowy organ regulacyjny zadecyduje o tym, co stanowi segment zakończeń, zależnie od specyfiki topologii sieci na danym rynku krajowym.

(8) Udostępnianie łączy dzierżawionych o przepustowości 64 kbit/s, łączy dzierżawionych niestrukturalnych o przepustowości 2 Mbit/s oraz łączy dzierżawionych strukturalnych o przepustowości 2 Mbit/s jest uwzględnione w ramach usług minimalnego zestawu łączy dzierżawionych, o których mowa w zaleceniu w sprawie odnośnych rynków. Minimalny zestaw łączy dzierżawionych jest zdefiniowany w decyzji Komisji 2003/548/WE z dnia 24 lipca 2003 r. w sprawie minimalnego zestawu łączy dzierżawionych o zharmonizowanej charakterystyce i związanych z nim normach, określonego w art. 18 dyrektywy o usłudze powszechnej (⁷).

(9) Informacje przedstawione przez Państwa Członkowskie wskazują na problemy związane z długością oraz zmiennością czasu dostawy dla oferowanych detalicznie i hurtowo łączy dzierżawionych oraz układów częściowych łączy dzierżawionych. Pozostaje to bez uszczerbku dla analizy odnośnych rynków prowadzonej przez krajowe organy regulacyjne zgodnie z art. 16 dyrektywy ramowej i art. 16 ust. 3 dyrektywy o usłudze powszechnej.

(10) Jeżeli zgodnie z art. 10 dyrektywy o dostępie oraz art. 18 i załącznikiem VII do dyrektywy o usłudze powszechnej krajowe organy regulacyjne nałożą wymogi niedyskryminacji na świadczenie pewnych usług w zakresie łączy dzierżawionych, zasada niedyskryminacji stosuje się do wszystkich istotnych aspektów świadczonych usług, takich jak zamawianie, migracja, dostawa, jakość, czas naprawy, sprawozdawczość oraz kary; w kontraktach dotyczących łączy dzierżawionych właściwe jest ujęcie tych aspektów w umowie o poziomie świadczonych usług; zamiast kar w umowie można zastrzec odszkodowanie za niedotrzymanie warunków umowy, jeżeli jest to bardziej właściwe w sytuacji prawnej danego Państwa Członkowskiego.

(11) W umowie o poziomie świadczonych usług należy w szczególności uwzględnić umowny czas dostawy, tak aby zapewnić, że czas dostawy dla łączy dzierżawionych oferowanych hurtowo przez operatorów jest taki sam jak w przypadku ich własnych usług, tak więc odpowiednio krótszy od czasu dostawy na rynkach detalicznych.

(12) Publikacja danych dotyczących czasów dostawy łączy dzierżawionych w ramach najlepszej obowiązującej praktyki pomoże krajowym organom regulacyjnym w zapewnieniu, aby umowne czasy dostawy stosowane względem oferowanych hurtowo łączy dzierżawionych oraz układów częściowych łączy dzierżawionych, w szczególności stosowane przez operatorów objętych wymogiem niedyskryminacji, nie utrudniały innym operatorom konkurującym na rynku detalicznym łączy dzierżawionych oferowania swoim klientom podobnych czasów dostawy. Umowne czasy dostawy dla oferowanych hurtowo łączy dzierżawionych powinny zatem pozwalać konkurującym operatorom na rynkach detalicznych przynajmniej osiągnąć czas dostawy odpowiadający najlepszej obowiązującej praktyce wśród wyznaczonych operatorów świadczących usługi łączy dzierżawionych na rynkach detalicznych. Czas dostawy na rynku detalicznym dłuższy niż najkrótszy czas dostawy określony w ramach najlepszej obowiązującej praktyki może doprowadzić do powstania barier w rozwoju wewnętrznego rynku sieci i usług łączności elektronicznej; zgodnie z art. 8 ust. 3 lit. a) dyrektywy ramowej celem krajowych organów regulacyjnych jest usunięcie takich barier. Czas dostawy w ramach najlepszej obowiązującej praktyki osiągany przez wyznaczonych operatorów na rynkach detalicznych obejmuje procesy dostaw detalicznych wyznaczonych operatorów; zatem odpowiedni czas dostawy na rynku hurtowym będzie krótszy.

(13) Zgodnie z art. 18 i załącznikiem VII do dyrektywy o usłudze powszechnej krajowe organy regulacyjne mają zapewnić, aby typowy okres dostawy dla minimalnego zestawu łączy dzierżawionych udostępnianego przez konkretne przedsiębiorstwa był publikowany; Komisja może również wymagać dostępności danych o łączach dzierżawionych nieobjętych minimalnym zestawem celem dokonania przeglądu niniejszego zalecenia.

(14) Komisja dokona przeglądu niniejszego Zalecenia nie później niż 31 grudnia 2005 r. w celu uwzględnienia zmian technologii i rynków.

(15) Komitet ds. Łączności przedłożył swoja opinię zgodnie z art. 22 ust. 2 dyrektywy ramowej,

NINIEJSZYM ZALECA:

1. Nakładając lub utrzymując wymóg niedyskryminacji na mocy art. 10 dyrektywy o dostępie lub art. 18 i załącznika VII do dyrektywy 2002/22/WE („dyrektywy o usłudze powszechnej”) względem operatorów świadczących usługi łączy dzierżawionych (zwanych dalej „wyznaczonymi operatorami”), krajowe organy regulacyjne powinny:

a) zapewnić, aby kontrakty zawierały egzekwowalne umowy (zwane dalej „umowami o poziomie świadczonych usług”), które obejmują wszystkie istotne aspekty świadczonych usług, takie jak zamawianie, migracja, dostawa, jakość, czas naprawy, sprawozdawczość oraz odstraszające kary finansowe;

b) zapewnić, aby umowne czasy dostawy dla oferowanych hurtowo łączy dzierżawionych określone w tych umowach o poziomie świadczonych usług były jak najkrótsze dla każdej kategorii łączy. Umowne czasy dostawy na poziomie oferty hurtowej powinny być w każdym wypadku krótsze niż czasy dostawy w ramach najlepszej obowiązującej praktyki osiągane przez wyznaczonych operatorów na rynkach detalicznych. Czasy dostawy w ramach najlepszej obowiązującej praktyki osiągane przez wyznaczonych operatorów na rynkach detalicznych dla łączy o przepustowości 64 kbit/s, łączy niestrukturalnych o przepustowości 2 Mbit/s, łączy strukturalnych o przepustowości 2 Mbit/s oraz łączy niestrukturalnych o przepustowości 34 Mbit/s są podane w Załączniku.

Metodologia użyta do obliczenia danych w ramach najlepszej obowiązującej praktyki podanych w Załączniku jest uznawana za właściwą dla uwzględnienia powszechnie znanych różnic w strukturach sieci i procedurach dostawy między różnymi wyznaczonymi operatorami w różnych Państwach Członkowskich;

c) zapewnić w szczególności, aby kary finansowe uwzględnione w kontraktach, o których mowa w ust. a), miały zastosowanie w przypadkach opóźnień w dostawie łączy i zakładały określoną kwotę za każdy dzień opóźnienia dla każdego zamówionego łącza; kontrakt powinien stanowić również, że kwota nie będzie należna, jeżeli i w zakresie, w jakim wyznaczony operator przedstawi dowód, że przyczyna opóźnienia nie leży po jego stronie;

d) zapewnić, aby informacje konieczne do przygotowania przeglądu niniejszego zalecenia zostały przedstawione zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy 2002/21/WE („dyrektywy ramowej”) i przekazać te informacje Komisji zgodnie z art. 5 ust. 2 dyrektywy ramowej.

2. Niniejsze zalecenie skierowane jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 stycznia 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

METODOLOGIA I DANE ŁĄCZY DZIERŻAWIONYCH W PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH

Metodologia

Metodologia obliczania zalecanych progów dla umownych czasów dostawy opiera się na trzeciej najniższej wartości zanotowanej w Państwach Członkowskich w celu uwzględnienia uzasadnionych różnic w strukturach sieci i procedurach dostawy w różnych Państwach Członkowskich. Na podstawie tej metodologii i podanych poniżej danych, określono następujące dane czasów dostawy w ramach najlepszej obowiązującej praktyki dla łączy dzierżawionych udostępnianych przez wyznaczonych operatorów:

1) 18 dni kalendarzowych dla łączy dzierżawionych o przepustowości 64 kbit/s

2) 30 dni kalendarzowych dla łączy dzierżawionych niestrukturalnych o przepustowości 2 Mbit/s

3) 33 dni kalendarzowe dla łączy dzierżawionych strukturalnych o przepustowości 2 Mbit/s

4) 52 dni kalendarzowe dla łączy dzierżawionych niestrukturalnych o przepustowości 34 Mbit/s

Dane o czasach dostawy łączy dzierżawionych w Państwach Członkowskich

http://europa.eu.int/information_society/topics/telecoms/implementation/leasedlines/doc/COCOM02-10%20final.pdf

Komisja otrzymała dane od Państw Członkowskich na temat czasów dostawy łączy dzierżawionych operatorów zgłoszonych przez krajowy organ regulacyjny jako mających znaczącą pozycję na rynku zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/44/EWG w odpowiedzi na kwestionariusz do raportu dotyczącego łączy dzierżawionych za rok 2002 (¹). Dane zostały zebrane do września 2003 r. Zgłoszone czasy dostawy są zdefiniowane jako okresy, liczone od daty złożenia przez użytkownika wiążącego wniosku o łącze dzierżawione, w których 95% wszystkich łączy dzierżawionych tego samego typu zostało przekazanych klientom (²) (³).

(¹) Raport za rok 2001 jest dostępny pod adresem internetowym http://europa.eu. int/information_society/topics/telecoms/implementation/leasedlines/doc/COCOM0 2-10%20final.pdf

(²) Patrz: art. 2 ust. 3 dyrektywy 97/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 295 z 29.10.1997, str. 23).

(³) Luksemburg dostarczył tylko dane półroczne za rok 2002. W zestawieniu przedstawiono dane za obydwa półrocza. W odpowiednich przypadkach uwzględniono wyższą z dwóch danych wartości za dwa półrocza jako górny osiąg za cały rok w celu uzyskania danych w ramach najlepszych praktyk.
Dane dla Austrii: Dane dotyczą łączy oferowanych detalicznie i hurtowo; statystyka odpowiada dyrektywie (9 5 % czasów dostawy), dane uwzględniają również zamówienia w miejscach, gdzie konieczne jest stworzenie infrastruktury; dla łączy o przepustowości 2 Mbit/s brak rozróżnienia między łączami strukturalnymi i niestrukturalnymi; dla łączy o przepustowości 34 Mbit/s i 155 Mbit/s próbka jest zbyt mała dla stworzenia wiarygodnej statystyki; nie uwzględniono opóźnień dla szczególnych klientów, zmian zgłoszonych przez klientów względem daty dostawy (dostaw innych niż te dokonane przy optymalnych warunkach) oraz względem danych projektu; czasy dostawy są obliczane od momentu przyjęcia podpisanego kontraktu, jeżeli nie uzgodniono innej daty (patrz: opóźnienia klientów).