Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2005-02-16
Wersja aktualna od 2005-02-16
obowiązujący
Alerty
DYREKTYWA KOMISJI 2005/6/WE
z dnia 26 stycznia 2005 r.
zmieniająca dyrektywę 71/250/EWG w sprawie raportowania i interpretacji wyników badań analitycznych wymaganych zgodnie z dyrektywą 2002/32/WE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 70/373/EWG z dnia 20 lipca 1970 r. w sprawie wprowadzenia wspólnotowych metod pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli pasz (1), w szczególności jej art. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa Komisji 71/250/EWG z dnia 15 czerwca 1971 r. ustanawiająca wspólnotowe metody analizy do celów urzędowej kontroli pasz (2) zawiera przepisy dotyczące sposobu określania wyników.
(2) Aby zapewnić ujednolicone wdrażanie dyrektywy 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach(3) we wszystkich Państwach Członkowskich, bardzo ważne jest określenie jednolitego sposobu podawania i interpretacji wyników analiz.
(3) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 71/250/WE.
(4) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
W dyrektywie 71/250/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 po akapicie drugim dodaje się następujący akapit:
„W odniesieniu do substancji niepożądanych w rozumieniu dyrektywy 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(*), w tym dioksyny i dioksynopodobne polichlorowane bifenyle (PCB), stosuje się część 1 pkt C(3) Załącznika do wyżej wymienionej dyrektywy.
|
(*) Dz.U. L 140 z 30.5.2002, str. 10.”;
2) w Załączniku wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie dwunastu miesięcy od momentu jej wejścia w życie. Państwa Członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę zgodności między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.
Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Sposób dokonania takiego odniesienia określają Państwa Członkowskie.
2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty przepisów prawa krajowego, które zostaną przyjęte w zakresie objętym niniejszą dyrektywą.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 26 stycznia 2005 r.
W imieniu Komisji |
Markos KYPRIANOU |
Członek Komisji |
|
(1) Dz.U. L 170 z 3.8.1970, str. 2. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36).
(2) Dz.U. L 155 z 12.7.1971, str. 13. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 1999/27/WE (Dz.U. L 118 z 6.5.1999, str. 36).
(3) Dz.U. L 140 z 30.5.2002, str. 10. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2003/100/WE (Dz.U. L 285 z 1.11.2003, str. 33).
ZAŁĄCZNIK
W części 1 (ogólne przepisy dotyczące metod analizy pasz) pkt C (zastosowanie metod analizy i określanie wyników) Załącznika do dyrektywy 71/250/WE dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„3. W odniesieniu do substancji niepożądanych w rozumieniu dyrektywy 2002/32/EC, w tym dioksyn i dioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli (PCB), uznaje się, że produkt przeznaczony do żywienia zwierząt jest niezgodny pod względem ustalonej zawartości maksymalnej, w przypadku gdy wynik analizy wskazuje na przekroczenie zawartości maksymalnej z uwzględnieniem rozszerzonej niepewności pomiaru i poprawki na współczynnik odzysku. Badane stężenie po uwzględnieniu poprawki i odjęciu rozszerzonej niepewności pomiaru stanowi podstawę oceny zgodności. Ma to zastosowanie jedynie w przypadkach, gdy stosowana metoda analizy pozwala na ustalenie wartości niepewności pomiaru i współczynnika odzysku (np. nie jest to możliwe w przypadku analizy mikroskopowej).
Wynik analizy podaje się w sposób następujący (na tyle, na ile stosowana metoda analizy pozwala na ustalenie wartości niepewności pomiaru i współczynnika odzysku):
a) jako skorygowany lub nieskorygowany na współczynnik odzysku, sposób raportowania i podanie współczynnika odzysku powinno być wskazane;
b) jako »x +/- U«, gdzie x oznacza wynik analizy, a U rozszerzoną niepewność pomiaru, przy użyciu współczynnika rozszerzenia k=2, który daje wynik w przedziale ufności 95%.”.