RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając szóstą dyrektywę Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych –wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku(¹), w szczególności jej art. 27,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W liście zarejestrowanym przez Sekretariat Generalny Komisji w dniu 13 lutego 2004 r. Wielka Brytania wniosła o zezwolenia na wprowadzenie środka specjalnego stanowiącego odstępstwo od art. 11 część A ust. 1 lit. a) dyrektywy Rady 77/388/EWG.

(2) Odstępstwo ma na celu zapobieganie sytuacjom uchylania się od płacenia podatku od wartości dodanej (VAT), wynikającym z zaniżania wartości niektórych usług. Jest ono w szczególności stworzone dla zapobiegania przypadkom omijania art. 6 ust. 2 dyrektywy 77/388/EWG w związku z praktykowanym w handlu samochodowym upoważnianiem personelu do prywatnego korzystania z samochodów po cenie nominalnej. Chociaż kwota ta zostaje uznana za wynagrodzenie za usługę, VAT jest, zgodnie z art. 11 część A ust. 1 lit. a) dyrektywy Rady 77/388/EWG, naliczany od kwoty faktycznie płaconej przez pracownika. Jakkolwiek ze względu na powiązanie między pracodawcą a pracownikami, płacona faktycznie kwota jest sztucznie niska, co prowadzi do znacznie niższej kwoty podatku VAT.

(3) Na wniosek Wielkiej Brytanii zezwolono już na odstępstwo od art. 11 mające na celu zapobieganie problemowi zaniżania wartości dostaw towarów i usług między osobami powiązanymi, gdzie nabywca jest całkowicie lub częściowo zwolniony z podatku VAT. Ponieważ wchwili przyznawania odstępstwa definicja „osoby powiązanej” nie obejmowała pracowników i biorąc pod uwagę, że pracownicy nie są całkowicie lub częściowo zwolnieni z podatku VAT, wnioskuje się o dalsze i bardziej szczegółowe odstępstwo.

(4) Środek specjalny powinien mieć zastosowanie wyłącznie w przypadkach, gdy administracja jest w stanie stwierdzić, że istnienie stosunku pracy miało wpływ na podstawę opodatkowania, określoną zgodnie z art. 11 część A ust. 1 lit. a) . Stwierdzenie to powinno w każdym przypadku opierać się na konkretnych faktach, a nie przypuszczeniach.

(5) Biorąc pod uwagę ograniczony zasięg odstępstwa, środek specjalny jest proporcjonalny do wyznaczonego celu.

(6) Odstępstwo nie ma negatywnego wpływu na dochody własne Wspólnoty pochodzące z podatku VAT,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 11 część A ust. 1 lit. a) dyrektywy 77/388/EWG Wielka Brytania jest niniejszym uprawniona do dnia 31 grudnia 2009 r. do traktowania wartości rynkowej usługi jako podstawy opodatkowania w przypadku świadczenia usług polegających na oddaniu do użytkowania samochodu oraz kiedy świadczący usługę i odbiorca są osobami powiązanymi w handlu samochodowym.

Artykuł 2

Artykuł 1 stosuje się wyłącznie, gdy spełnione są następujące warunki:

a) świadczący usługi ma prawo do odliczania w całości lub w części podatku od wartości dodanej od samochodów;

b) odbiorca usługi nie podlega w pełni opodatkowaniu i powiązany jest ze świadczącym usługi przez stosunek pracy, określony w ustawodawstwie krajowym;

c) z okoliczności sprawy wynika, że stosunek pracy, o którym mowa w lit. b), miał wpływ na wysokość podstawy opodatkowania określoną zgodnie z art. 11 część A ust. 1 lit. a) dyrektywy 77/388/EWG.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 21 października 2004 r.