KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 1999/105/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie obrotu leśnym materiałem rozmnożeniowym(¹), w szczególności jej art. 18 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) We Francji produkcja nasion i materiału nasadzeniowego wytwarzanego ze wspomnianych nasion gatunków Cedrus libani i Pinus brutia jest obecnie niewystarczająca, w wyniku czego nie można spełnić wymogów dotyczących materiału rozmnożeniowego spełniającego przepisy dyrektywy 1999/105/WE.

(2) Państwa trzecie nie są w stanie dostarczyć wystarczającej ilości nasion i materiału nasadzeniowego wytwarzanego z nasion odpowiednich gatunków, dającego takie same gwarancje jak wspólnotowy materiał rozmnożeniowy i spełniającego przepisy dyrektywy 1999/105/WE.

(3) W związku z tym Francja zwróciła się do Komisji z wnioskiem zgodnie ze wspomnianą dyrektywą, o upoważnienie jej do dopuszczenia do obrotu nasion i materiału nasadzeniowego wytwarzanego z tych nasion, spełniających mniej surowe wymogi niż te ustanowione w dyrektywie.

(4) Dlatego też w celu pokrycia niedoborów Francja powinna być upoważniona do czasowego zezwolenia na dopuszczenie do obrotu nasion i materiału nasadzeniowego wytwarzanego z nasion odpowiednich gatunków, które spełniają mniej surowe wymogi.

(5) W miarę możliwości nasiona powinny być zbierane w miejscach ich pochodzenia na naturalnych dla danych gatunków obszarach występowania, z zachowaniem możliwie najsurowszych gwarancji zapewniających identyfikację materiału. Ponadto nasiona i materiał nasadze-niowy wytwarzany z tych nasion powinny być dopuszczone do obrotu tylko wtedy, gdy dołączono do nich dokument zawierający określone szczegóły dotyczące przedmiotowego materiału rozmnożeniowego.

(6) Inne Państwa Członkowskie powinny ponadto otrzymać upoważnienie na dopuszczenie na swoim terytorium do obrotu nasionami i materiałem nasadzeniowym wytworzonym z tych nasion, zgodnie z definicją podaną w dyrektywie 1999/105/WE, spełniającymi mniej surowe wymogi w zakresie identyfikacji i etykietowania, jeżeli obrót takimi materiałami dopuszczony jest w innych Państwach Członkowskich na mocy niniejszej decyzji.

(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zezwala się na obrót na terenie Wspólnoty do 31 maja 2005 r. nasionami przeznaczonymi do wytwarzania materiału nasadzeniowego Cedrus libani i Pinus brutia, które spełniają mniej surowe wymogi w zakresie identyfikacji i etykietowania, niż określone w art. 13 i 14 dyrektywy 1999/105/WE, zgodnie z wymogami określonymi w załącznikach do niniejszej decyzji.

2. Obrót materiałem nasadzeniowym wytwarzanym z wyżej wymienionych nasion jest dopuszczony na terenie Wspólnoty do 31 maja 2010 r., pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku II do niniejszej decyzji.

Dla celów niniejszej decyzji, stosuje się definicje określone w art. 2 dyrektywy Rady 1999/105/WE.

Artykuł 2

Każdy dostawca, chcący wprowadzić do obrotu nasiona określone w art. 1, występuje o upoważnienie do Państwa Członkowskiego, w którym ma swoją siedzibę, lub do którego prowadzi wywóz. Dane Państwo Członkowskie upoważnia dostawcę do wprowadzania do obrotu nasion, chyba że:

a) istnieją wystarczające dowody pozwalające wątpić, czy dostawca będzie w stanie wprowadzić do obrotu takie ilości nasion, o zatwierdzenie jakich się ubiega; lub

b) nie są spełnione wymogi określone w załącznikach do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie udzielają sobie nawzajem pomocy administracyjnej w stosowaniu niniejszej decyzji. Francja pełni funkcję koordynującego Państwa Członkowskiego w odniesieniu do art. 1, aby zapewnić, że całkowita ilość, na którą wydano upoważnienia, nie przekracza maksymalnej ilości określonej w załączniku I.

Każde Państwo Członkowskie, które otrzyma wniosek zgodnie z art. 2, natychmiast powiadamia koordynujące Państwo Członkowskie o ilości, na którą opiewa wniosek. Koordynujące Państwo Członkowskie natychmiast informuje Państwo Członkowskie składające powiadomienie, czy w wyniku wydania upoważnienia przekroczona zostałaby maksymalna dopuszczalna ilość.

Artykuł 4

Państwa Członkowskie niezwłocznie informują Komisję i inne Państwa Członkowskie o ilościach, które dopuściły do obrotu na mocy niniejszej decyzji.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

ZAŁĄCZNIK I

Maksymalna ilość zatwierdzonych nasion

ZAŁĄCZNIK II

Warunki dotyczące identyfikacji i etykietowania nasion i materiału nasadzeniowego wytwarzanego z tych nasion

1) Następujące informacje wymagane są w odniesieniu do identyfikacji:

a) Kod identyfikacyjny „materiału podstawowego”, jeżeli jest dostępny;

b) nazwa botaniczna;

c) „kategoria”;

d) cel;

e) rodzaj „materiału elitarnego”;

f) „region pochodzenia” lub kod identyfikacji;

g) „pochodzenie”: jeśli ma zastosowanie, czy pochodzenie materiału jest autochtoniczne lub rodzime, nieautochto-niczne lub nierodzime, lub nieznane;

h) „miejsce pochodzenia” lub położenie geograficzne, określone za pomocą rozpiętości południkowej i równoleżnikowej;

i) wysokość lub rozpiętość wysokości;

j) rok dojrzewania.

2) Jeżeli chodzi o etykietowanie, etykieta lub dokument dostawcy muszą zawierać następujące informacje:

a) informacje określone w punkcie 1 i dodatkowo:

b) nazwa dostawcy;

c) dostarczana ilość;

d) wzmianka o tym, że nasiona i materiał nasadzeniowy wytworzony z tych nasion spełniają mniej rygorystyczne wymogi.