Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2004 nr 295 str. 4
Wersja aktualna od 2008-12-31
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2004 nr 295 str. 4
Wersja aktualna od 2008-12-31
Akt prawny
obowiązujący
ZAMKNIJ close

Alerty

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1628/2004

z dnia 13 września 2004 r.

nakładające ostateczne cło wyrównawcze i stanowiące o ostatecznym poborze cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych systemów elektrod grafitowych pochodzących z Indii

(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2008 r., Nr 350, poz. 24)  

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2026/97 z dnia 6 października 1997 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1) (zwane dalej „rozporządzeniem podstawowym”), w szczególności jego art. 15,

uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. ŚRODKI TYMCZASOWE

(1) Dnia 19 maja 2004 r. Komisja nałożyła tymczasowe cło wyrównawcze na przywóz niektórych systemów elektrod grafitowych pochodzących z Indii rozporządzeniem (WE) nr 1008/2004(2) (zwanym dalej „rozporządzeniem tymczasowym”).

B. PÓŹNIEJSZA PROCEDURA

(2) Po ujawnieniu istotnych faktów i względów, na których podstawie podjęto decyzję o nałożeniu tymczasowych środków wyrównawczych, kilka zainteresowanych stron złożyło na piśmie swoje opinie o tymczasowych ustaleniach. Strony, które o to wniosły, miały możliwość wystąpienia.

(3) Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikację wszelkich informacji, które uznała za niezbędne do ostatecznych ustaleń.

(4) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i względach, na których podstawie zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła wyrównawczego od przywozu niektórych systemów elektrod grafitowych pochodzących z Indii oraz ostateczny pobór kwot zabezpieczonych z tytułu cła tymczasowego. Ustalono dla nich również termin złożenia oświadczeń w związku z ujawnieniem istotnych faktów i względów.

(5) Uwzględniono uwagi ustne i pisemne zgłoszone przez zainteresowane strony oraz, o ile to było właściwe, odpowiednio zmieniono ustalenia.

C. PRODUKT ROZPATRYWANY I PRODUKT PODOBNY

(6) Z uwagi na to, że nie wpłynęły nowe uwagi dotyczące produktu rozpatrywanego i produktu podobnego, niniejszym potwierdza się motywy od 12 do 16 preambuły do rozporządzenia tymczasowego.

D. SUBSYDIOWANIE

1. System paszportowy uprawnienia celnego (Duty Entitlement Passbook Scheme DEPB)

(7) Po nałożeniu środków tymczasowych i po ostatecznym ujawnieniu wpłynęły uwagi rządu Indii („RI”) oraz producentów eksportujących. Początkowo twierdzono, że DEPB po dokonaniu wywozu jest programem zwrotu cła i w związku z tym wszelkie świadczenia w ramach planu należy ograniczyć do umorzenia ewentualnych nadwyżek cła przywozowego. Następnie stwierdzono, że kwantyfikacja wszelkich świadczeń powinna być zgodna z datą otrzymania licencji DEPB, a nie z datą ich wykorzystania lub sprzedaży, jak to zrobiła Komisja. Wreszcie stwierdzono, że kwotę świadczenia należy pomniejszyć, ponieważ rzekomo stawka w ramach DEPB na produkt rozpatrywany została zmniejszona z 19% do 11% w lutym 2004 r., mianowicie po okresie o dochodzenia (OD).

(8) W odpowiedzi na pierwszą skargę w motywie 33 preambuły do rozporządzenia tymczasowego zauważa się, że „rozporządzenie podstawowe przewiduje między innymi wyjątek dla planów zwrotu cła i zastępczego zwrotu cła zgodnych ze ścisłymi zasadami określonymi w załączniku I lit. i), załączniku II (definicja i zasady zwrotu cła) i załączniku III (definicja i zasady zastępczego zwrotu cła)”.

(9) W tym kontekście należy zauważyć, że RI nie dokonał efektywnej weryfikacji systemu ani procedury w celu potwierdzenia, czy i w jakich kwotach nakłady wykorzystano do produkcji wywożonego produktu (załącznik II ust. II pkt 4 rozporządzenia podstawowego i, w przypadku programów zastępczego zwrotu cła, załącznik III ust. II pkt 2 rozporządzenia podstawowego) . Ponadto RI nie przeprowadził powywozowego badania rzeczywistych zużytych nakładów w celu określenia, czy ma miejsce nadwyżka płatności, chociaż w zwykłych okolicznościach jest to niezbędne w braku efektywnie stosowanego systemu weryfikacji (załącznik II ust. II pkt 5 i załącznik III ust. II pkt 3 do rozporządzenia podstawowego) ; ponadto w motywie 37 preambuły do rozporządzenia tymczasowego uznano, że „DEPB po dokonaniu wywozu nie można uznać za dozwolony plan zwrotu cła lub zastępczego zwrotu cła (załącznik III) zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. a) ppkt ii) rozporządzenia podstawowego”. Z tych przyczyn wniosek w motywie 38 preambuły do rozporządzenia tymczasowego mówiący, że „świadczenie wyrównawcze stanowi umorzenie całości cła przywozowego w zwykłych okolicznościach obowiązującego w odniesieniu do każdego przywozu” zostaje niniejszym potwierdzone.

(10) Aby mieć prawo do świadczeń w ramach tego programu, spółka musi eksportować towary. W momencie transakcji wywozowej eksporter musi przedstawić władzom Indii oświadczenie o dokonywaniu wywozu w ramach programu DEPB. W celu wywiezienia towaru władze celne Indii wystawiają przed wywozem tego towaru wywozowy list przewozowy zawierający między innymi kwotę, która zostanie przekazana za ten wywóz w ramach DEPB. W momencie transakcji wywozowej spółka wie już, jakie świadczenie otrzyma. Gdy władze celne wystawią wywozowy list przewozowy, RI nie ma wyboru w zakresie przyznania kwoty w ramach DEPB. Stwierdzono również, że zmiany stawek DEPB między rzeczywistym wywozem i wydaniem licencji DEPB nie wpływają na wysokość przyznanego świadczenia; właściwą stawką DEPB jest stawka stosowana w chwili złożenia zgłoszenia wywozowego, dlatego retroaktywna zmiana wysokości świadczenia jest niemożliwa. W związku z tym od chwili zawarcia transakcji wywozowej RI jest zobowiązany do rezygnacji z cła, co stanowi wkład finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. a) ppkt i) rozporządzenia podstawowego.

(11) Artykuł 1 ust. 1 rozporządzenia podstawowego przewiduje, że „cło wyrównawcze może zostać nałożone w celu wyrównania przyznanego subsydium [.] na produkt, którego dopuszczenie do swobodnego obrotu we Wspólnocie powoduje szkody”. Uzasadnieniem nałożenia takiego cła jest fakt, że ceny przywożonych towarów są niższe w wyniku otrzymania subsydiów i że takie niższe ceny powodują szkodę. W tym wypadku eksporterzy systemów elektrod grafitowych, negocjując cenę sprzedaży wywozowej są świadomi, że za sprzedaż tę przysługuje subsydium w ramach programu DEPB. Ze względu na to, że eksporterzy mają świadomość otrzymania takiego subsydium oraz świadczenia w ramach innych programów, spółki te podczas negocjowania cen znajdują się już w sytuacji korzystniejszej z punktu widzenia konkurencji, to znaczy mogą uwzględnić subsydia, oferując niższe ceny.

(12) Indyjskie standardy rachunkowości przewidują księgowanie uznań, takich jak otrzymywane w ramach programu DEPB, metodą memoriałową jako dochodu gdy: i) świadczenia takie zostaną uzyskane; i ii) istnieje uzasadniona pewność, że wpływy z tytułu transakcji wywozowej zostaną uzyskane; istotny w tym wypadku jest czas „uzyskania świadczeń”. Zgodnie z motywem 10 preambuły powyżej, gdy władze celne wystawią wywozowy list przewozowy zawierający między innymi kwotę, która ma zostać przyznana za tę transakcję wywozową w ramach DEPB, RI nie ma wyboru co do przyznania subsydium i jego wysokości. Jak również wspomniano w wyżej wymienionym motywie preambuły, zmiana stawek DEPB między rzeczywistym wywozem i wydaniem licencji DEPB nie wpływa retroaktywnie na wysokość przyznanego świadczenia. Wreszcie, jak stwierdzono w motywie 11 powyżej, ceny transakcji wywozowych odzwierciedlają (poprzez niższe ceny) subsydia, z których korzystają. W tych okolicznościach uważa się, że momentem uzyskania świadczenia jest moment zawarcia transakcji wywozowej. Na tej podstawie, zgodnie z indyjskimi standardami rachunkowości, spółki mogą księgować uznania w ramach DEPB jako dochód na etapie transakcji wywozowej.

(13) Zgodnie z art. 2 ust. 2 i art. 5 rozporządzenia podstawowego kwotę subsydiów wyrównawczych oblicza się jako świadczenie przyznane odbiorcy, którego istnienie w okresie objętym dochodzeniem ustalono. W świetle powyższego uznaje się za właściwą ocenę świadczenia w ramach tego programu sumę uznań otrzymanych wszystkich transakcji wywozowych zawartych zgodnie z tym systemem w okresie objętym dochodzeniem. Jest to podejście odmienne od podejścia przyjętego w rozporządzeniu tymczasowym, w którym oceniano sumę wykorzystanych uznań. Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. a) rozporządzenia podstawowego odliczano opłaty, których poniesienie było niezbędne w celu otrzymania subsydium.

(14) W związku z ostatnim argumentem dotyczącym rzekomego obniżenia stawki DEPB przyjmuje się, że przedstawiono dowód prima facie w celu wykazania, że stawka DEPB na produkt rozpatrywany została obniżona do 11% z mocą od 9 lutego 2004 r. Jednakże z uwagi na to, że kwotę świadczenia ocenia się na podstawie kwoty świadczenia z tytułu wszystkich transakcji wywozowych zawartych w okresie dochodzenia (OD), obniżenie stawki DEPB po tym okresie nie wpłynie na ustalony poziom subsydium.

(15) Na podstawie tych zmian świadczenie w ramach tego programu dla dwóch współpracujących spółek zmieniono odpowiednio na 16,6% i 14,4%.

2. Program wspierania przywozu dóbr inwesty cyjnych promujący wywóz (Export Promotion Capital Goods Scheme – EPCG)

(16) Ponieważ zainteresowane strony nie zgłosiły uwag, wnioski zawarte w motywach od 56 do 58 preambuły do rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

3. System pozwoleń zaliczkowych (Advance Licence Scheme – ALS)

(17) Na etapie tymczasowym uznano, że jeden producent eksportujący w Indiach otrzymał świadczenie wyrównawcze w ramach tego programu; przedstawiciele tego eksportera oświadczyli, że: i) nie jest to program wyrównawczy; i ii) w każdym wypadku każde otrzymane świadczenie było przyznawane wyłącznie oddziałowi spółki, który nie wyprodukował produktu rozpatrywanego, który spółka sprzedała po okresie objętym dochodzeniem; w związku z tym oświadczono, że eksporterowi nie należy przyznać świadczeń w ramach ALS.

(18) W związku z pierwszą skargą nie przedstawiono nowych dowodów na to, że ALS nie jest wyrównawczym subsydium wywozowym; w tej sytuacji przypomina się, że RI nie zastosował efektywnego systemu lub procedury weryfikacji w celu ustalenia faktu i kwoty zużycia nakładów do produkcji wywożonego produktu (załącznik II ust. II pkt 4 do rozporządzenia podstawowego oraz, w przypadku programów zastępczych zwrotów cła, załącznik III ust. II pkt 2 do rozporządzenia podstawowego; ponadto RI nie przeprowadził powywozowego badania rzeczywistych zużytych nakładów w celu określenia, czy ma miejsce nadwyżka płatności, chociaż w zwykłych okolicznościach jest to niezbędne w przypadku braku efektywnie stosowanego systemu weryfikacji (załącznik II ust. II pkt 5 i załącznik III ust. II pkt 3 do rozporządzenia podstawowego); z tych przyczyn wnioski zawarte w motywach od 64 do 70 preambuły do rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

(19) W związku z drugą skargą stwierdzono, że w okresie dochodzenia (OD) rozpatrywany eksporter skorzystał z programu i otrzymał świadczenie wyrównawcze. Ponadto fakt sprzedaży tego produktu przez oddział produkujący po OD nie jest uważany za właściwy dla określenia, czy spółka korzystała z subsydiów podczas OD. Ponadto nie uznano za relewantne dla oceny poziomu subsydiów przyznawanych spółce jako całości, czy system subsydiów był skierowany dla oddziału spółki, która sama nie wytwarza produktu, o którym mowa. W rzeczywistości spółka oceniana jest jako całość i dlatego jakiekolwiek świadczenie dla jednego z jej oddziałów uważane jest za świadczenie dla spółki jako całości. W tym celu stwierdza się, że w OD oddział handlowy spółki, która korzystała z systemu ALS, i jednostki handlowe, które wytworzyły dany produkt, stanowią jedną handlową osobę prawną. Dlatego przyjęcie wymienionego w motywie 71 rozporządzenia tymczasowego zostaje niniejszym potwierdzone.

4. Strefy przetwórstwa wywozowego (Export Processing Zones – EPZ) / Jednostki zorientowane na wywóz (Export Oriented Unit – EOU)

(20) Ponieważ zainteresowane strony nie zgłosiły uwag, wniosek podany w motywie 72 preambuły do rozporządzenia tymczasowego zostaje niniejszym potwierdzony.

5. Zwolnienie z podatku dochodowego

(21) Ponieważ zainteresowane strony nie zgłosiły uwag, wniosek podany w motywie 74 preambuły do rozporządzenia tymczasowego zostaje niniejszym potwierdzony.

6. Kwota subsydiów wyrównawczych

(22) W świetle powyższych wniosków kwota subsydiów wyrównawczych zostaje ostatecznie potwierdzona jak poniżej:

Rodzaj subsydiów

DEPB

EPCGS

ALS

EPZ/EOU

ITE

RAZEM

Graphite India Limited (GIL)

16,6%

0,1%

16,7%

Hindustan Electro Graphite (HEG) Limited

14,4%

0,2%

0,2%

14,9%

Inni

16,7%

E. PRZEMYSŁ WSPÓLNOTOWY

(23) W braku merytorycznie nowych informacji i argumentów w tym zakresie niniejszym potwierdza się motywy od 76 do 79 preambuły do rozporządzenia tymczasowego.

F. SZKODA

(24) Po tymczasowym ujawnieniu eksporterzy indyjscy wskazali na rozbieżność wielkości różnic cen jednego rodzaju produktu rozpatrywanego w porównaniu z wielkością różnic cen podobnych rodzajów; skarga została prawidłowo zbadana i stwierdzono, że rozbieżność jest spowodowana błędem w informacji o liczbie not uznaniowych i rabatów jednego producenta we Wspólnocie; z tego powodu skarga została przyjęta, a wielkość różnic cen tego rodzaju i – w odpowiednich przypadkach – innych rodzajów zostały odpowiednio skorygowane.

(25) Następnie stwierdzono, że pewna ilość transakcji sprzedaży przeprowadzonych przez przemysł wspólnotowy stosowana dla obliczania podcięć cenowych, była podwójnie liczona. W związku z tym transakcje podwójnie liczone należy wyeliminować, a obliczanie podcięć cenowych powinno zostać odpowiednio zmienione. Jednakże podwójne naliczanie nie miało miejsca w celu ustalenia danych liczbowych wykorzystywanych do oceny wskaźników szkody. Zatem wskaźniki szkody nie powinny być zmieniane.

(26) W związku z tym porównanie wykazało, że w okresie objętym dochodzeniem ceny produktu rozpatrywanego pochodzącego z Indii i sprzedawanego we Wspólnocie były niższe od cen stosowanych przez przemysł wspólnotowy o 3-11%.

(27) Z braku merytorycznie nowych informacji i argumentów w tym zakresie motywy od 80 do 116 preambuły do tymczasowego rozporządzenia zostają niniejszym potwierdzone z wyjątkiem motywu 86 (patrz motywy od 1 do 26 powyżej).

G. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Powrót do zwykłych warunków konkurencji po likwidacji kartelu

(28) Eksporterzy indyjscy powtórzyli argument, że związek przyczynowy między subsydiowanym przywozem i szkodą poniesioną przez przemysł wspólnotowy ustalono na podstawie danych niewiarygodnych z powodu istnienia kartelu do początku 1998 r., jednakże eksporterzy indyjscy nie podali żadnych nowych informacji w terminie ustalonym dla wnoszenia uwag w tym zakresie.

(29) Z braku merytorycznie nowych informacji i argumentów w tym zakresie motywy od 117 do 137 preambuły do tymczasowego rozporządzenia niniejszym zostają potwierdzone.

H. INTERES WSPÓLNOTY

(30) Stowarzyszenie reprezentujące użytkowników i spółka użytkująca ponownie wyrazili swoją główną obawę, że poprzez wykluczenie dostawców indyjskich z rynku Wspólnoty zastosowanie jakiegokolwiek środka zmniejszy konkurencję w zakresie tego produktu na rynku Wspólnoty i doprowadzi do nieuniknionego wzrostu cen; jednakże, jak uznano w motywie 147 preambuły do tymczasowego rozporządzenia, wpływ jakiejkolwiek podwyżki cen podobnego produktu dla klientów końcowych prawdopodobnie będzie minimalny; ponadto przypomina się, że celem środka wyrównawczego w żadnym wypadku nie jest uniemożliwienie produktom indyjskim dostępu do Wspólnoty, ale przywrócenie równowagi w obszarze zakłóconym przez nieuczciwe praktyki handlowe; uznaje się też, że poziom środków nie wyklucza producentów indyjskich z rynku Wspólnoty.

(31) Z braku merytorycznie nowych informacji i argumentów w tym zakresie motywy od 138 do 151 preambuły do tymczasowego rozporządzenia niniejszym zostają potwierdzone.

I. POZIOM ELIMINACJI SZKODY

(32) Po ujawnieniu ustaleń tymczasowych kilka zainteresowanych stron złożyło skargę, twierdząc, że zysk wynoszący 9,4%, uważany za reprezentatywny dla sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego przy braku szkodliwego subsydiowania przez Indie, jest zbyt wysoki; wskazano, że zwykłą praktyką jest ustalanie wskaźnika zysku w wysokości 5% dla takich sektorów, jak stalowy, tekstylny i sektor podstawowych produktów chemicznych. Te same strony stwierdziły również, że metoda stosowana do obliczania tej liczby powinna zostać w pełni ujawniona.

(33) Jak wyjaśniono w motywie 154 preambuły do tymczasowego rozporządzenia, zysk w wysokości 9,4% wynika z przemyślanej oceny opartej na wielu elementach, w tym na: i) zysku osiągniętym przez przemysł wspólnotowy w 1999 r., kiedy udział dumpingowego przywozu w rynku był najniższy; ii) warunkach rynkowych w tym czasie; oraz iii) danych wyjściowych z bazy danych sprawozdań spółek. Ta baza danych składa się z danych dotyczących sprawozdań finansowych spółek, które najpierw gromadzą krajowe banki centralne największych krajów uprzemysłowionych, tzn. większości Państw Członkowskich Unii Europejskiej, USA i Japonii, a następnie agregują – w podziale na sektory – Europejski Komitet Centrali Bilansowych i Komisja Europejska; baza ta była zaktualizowana między ustaleniem tymczasowym i ostatecznym; analiza zaktualizowanych danych dotyczących Państw Członkowskich UE oraz USA i Japonii wykazuje, że średni zysk spółek należących do najbliższego dostępnego sektora przed uwzględnieniem zdarzeń nadzwyczajnych wynosił w 2002 r., który jest ostatnim rokiem dostępnym w bazie danych, 7,5%.

(34) Uznaje się jednak, że przy ustalaniu zysku możliwego do osiągnięcia w braku subsydiów należy odpowiednio uwzględnić wszystkie elementy jakościowe i ilościowe odpowiadające temu celowi. W szczególności, jak to uczyniono w motywie 154 preambuły do tymczasowego rozporządzenia, odpowiednio zbadano wielkość zysku przemysłu wspólnotowego w czasie, gdy udział subsydiowanego przywozu w rynku był najniższy (mianowicie w 1999 r.) oraz wszelkie inne przyczyny i okoliczności mogące wpłynąć na reprezentatywność tego ostatniego okresu. Zwraca się też uwagę, że produkt rozpatrywany jest używany do trudnych zastosowań i musi ściśle odpowiadać pewnym parametrom, zwłaszcza oporności elektrycznej. Wymaga to zarówno kapitałowo chłonnego procesu produkcji, jak i znacznych kosztów prac rozwojowo-badawczych. Fakt, że technologią tą potrafi posługiwać się niewielu producentów na świecie, jest kolejną wskazówką, że produktu tego z pewnością nie można uznać za produkt podstawowy.

(35) Uwzględniając wszystkie te elementy i okoliczności, stwierdza się ostatecznie, że zysk, który można zasadnie uznać za reprezentatywny dla sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego przy braku szkodliwych subsydiów wypłacanych przez Indie, należy ustalić na poziomie 8% w celu obliczania marginesu szkody.

(36) W związku z powyższym i z ustaleniem dotyczącym niższych cen (patrz motywy od 24 do 26) marginesy szkody zmieniono następująco:

Graphite India Limited (GIL)

15,7%

Hindustan Electro Graphite (HEG) Limited

7,0%

J. ŚRODKI OSTATECZNE

(37) W związku z wnioskami dotyczącymi subsydiowania, szkody, związku przyczynowego i interesu Wspólnoty uznaje się, że należy nałożyć ostateczne cło wyrównawcze w celu zapobieżenia dalszej szkodzie dla przemysłu wspólnotowego spowodowanej przez subsydiowany przywóz. Ostateczne środki należy nałożyć w wysokości ustalonej wielkości subsydiów, ale nie wyższej niż wysokość szkody obliczona powyżej zgodnie z art. 15 ust. 1 podstawowego rozporządzenia; z uwagi na wysoki poziom współpracy z Indiami wysokość pozostałego subsydium dla wszystkich innych spółek ustalono na takim samym poziomie jak dla spółki o najwyższym poziomie indywidualnym, to znaczy 16,7%.

K. OSTATECZNY POBÓR CŁA TYMCZASOWEGO

(38) W związku ze znaczną wysokością subsydiów dla producentów eksportujących w Indiach i z uwagi na wielkość szkody dla przemysłu wspólnotowego uznaje się za niezbędny ostateczny pobór kwot zabezpieczonych z tytułu tymczasowego cła wyrównawczego nałożonego rozporządzeniem tymczasowym do wysokości nałożonego cła ostatecznego. Z uwagi na to, że ostateczne cło wyrównawcze dla Graphite India Limited (GIL) jest wyższe od tymczasowego cła wyrównawczego, kwoty zabezpieczone z tytułu tymczasowego cła wyrównawczego nałożonego przez rozporządzenie tymczasowe zostaną ostatecznie pobrane. Przeciwnie, z uwagi na to, że ostateczne cło wyrównawcze dla Hindustan Electro Graphite (HEG) Limited jest niższe od tymczasowego cła wyrównawczego, zabezpieczone tymczasowo kwoty, przekraczające ostateczną stawkę cła wyrównawczego, zostaną zwolnione.

(39) Poszczególne stawki cła wyrównawczego podane w niniejszym rozporządzeniu określono na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one więc sytuację tych spółek ustaloną podczas dochodzenia. Stawki te (w przeciwieństwie do ogólnokrajowego cła dotyczącego „wszystkich pozostałych przedsiębiorców”) dotyczą więc wyłącznie przywozu produktów pochodzących z omawianego kraju i wyprodukowanych przez te spółki, a zatem przez konkretne wymienione podmioty prawne. Przywożone produkty wyprodukowane przez jakąkolwiek inną spółkę niewymienioną w odpowiedniej części niniejszego rozporządzenia z nazwy i adresu, w tym przez podmioty powiązane z wymienionymi podmiotami, nie mogą korzystać z tych stawek, będą one objęte stawkami obowiązującymi „wszystkich pozostałych przedsiębiorców”.

(40) Wszelkie żądania stosowania tych indywidualnych stawek cła wyrównawczego (na przykład w wyniku zmiany nazwy podmiotu lub utworzenia nowych podmiotów produkujących lub sprzedających) należy niezwłocznie kierować do Komisji, podając wszystkie odpowiednie informacje, w szczególności wszelkie zmiany działalności spółki związane z produkcją, sprzedażą krajową i wywozem, dotyczące na przykład zmiany wymienionej nazwy lub zmiany podmiotów produkujących i sprzedających. Jeżeli będzie to właściwe, rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację listy spółek korzystających z cła indywidualnego.

L. ZOBOWIĄZANIA

(41) W okresie dochodzenia dwaj producenci eksportujący z Indii, Graphite India Limited i Hindustan Electro Graphite Limited, zaproponowali cenę zobowiązań zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Jednakże pomiędzy okresem dochodzenia i chwilą obecną zostały zaobserwowane znaczące różnice w cenie kosztów surowców, wywołane ogólną zmiennością tego rynku. Wynika z tego, że gdyby zobowiązania zostały zaakceptowane w tym przypadku na podstawie minimalnych cen importowych, przyjętych wyłącznie na podstawie zebranych danych, odnoszących się do okresu dochodzenia, jak obecnie zaproponowano, miałoby to negatywne konsekwencje dla zobowiązań, o których mowa, w usuwaniu szkodliwego subsydiowania. Ponadto jeden z zainteresowanych eksporterów, po złożeniu oferty zobowiązania, nabył usytuowane we Wspólnocie przedsiębiorstwo produkujące elektrody grafitowe, co podwyższa ryzyko obejścia złożonego przez to przedsiębiorstwo zobowiązania. Biorąc pod uwagę oba powyższe czynniki, nie było możliwe przygotowanie realnych, a w związku z tym akceptowalnych zobowiązań w trakcie przewidzianych terminów dla prowadzonego obecnie dochodzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło wyrównawcze na przywozy elektrod graficznych w rodzaju używanych w piecach elektrycznych, których gęstość pozorna wynosi przynajmniej 1,65 g/ cm3, a opór elektryczny nie więcej niż 6,0μΩ. m, objętych kodem CN ex 8545 11 00 (kod TARIC 8545 11 00 10), oraz złączek wykorzystywanych w takich elektrodach, objętych kodem CN ex 8545 90 90 (kod TARIC 8545 90 90 10), przywożonych razem lub oddzielnie, pochodzących z Indii.

2. [1] Stawka ostatecznego cła wyrównawczego stosowanego w odniesieniu do ceny netto na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, dla produktów wytwarzanych przez niżej wymienione przedsiębiorstwa:

Przedsiębiorstwo

Cło
ostateczne

Dodatkowy
kod TARIC

Graphite India Limited (GIL), 31 Chowringhee Road, Kolkatta
- 700016, West Bengal

6,3 %

A530

Hindustan Electro Graphite (HEG) Limited, Bhilwara Towers,
A-12, Sector - 1, Noida - 201301, Uttar Pradesh

7,0 %

A531

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

7,2 %

A999

3. O ile nie ustalono inaczej, stosuje się obowiązujące przepisy celne.

Artykuł 2

Kwoty zabezpieczone z tytułu tymczasowego cła wyrównawczego zgodnie z postanowieniami rozporządzenia w sprawie przywozu elektrod grafitowych stosowanych w piecach elektrycznych, których gęstość pozorna wynosi przynajmniej 1,65 g/ cm3, a opór elektryczny nie więcej niż 6,0μΩ. m, objętych kodem CN ex 8545 11 00 (kod TARIC 8545 11 00 10), oraz złączek wykorzystywanych w takich elektrodach, objętych kodem CN ex 8545 90 90 (kod TARIC 8545 90 90 10), przywożonych razem lub oddzielnie, pochodzących z Indii, pobiera się ostatecznie, jak następuje.

Zabezpieczone kwoty przekraczające ostateczną stawkę cła wyrównawczego zostaną zwolnione. W przypadku gdy cło ostateczne jest wyższe od cła tymczasowego, tylko kwoty zabezpieczone w wysokości cła tymczasowego będą ostatecznie pobrane.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 września 2004 r.


(1) Dz.U. L 288 z 21.10.1997, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 461/2004 (Dz.U. L 77 z 13.3.2004, str. 12).

(2) Dz.U. L 183 z 20.5.2004, str. 35.

[1] Art. 1 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Rady (WE) NR 1354/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1629/2004 nakładające ostateczne cło wyrównawcze na przywóz niektórych systemów elektrod grafitowych pochodzących z Indii oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1629/2004 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych systemów elektrod grafitowych pochodzących z Indii (Dz.Urz.UE L 350 z 30.12.2008, str. 24). Zmiana weszła w życie 31 grudnia 2008 r.

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00