KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów(¹), w szczególności jej art. 13 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 7 grudnia 1999 r. Komisja przyjęła decyzję 1999/815/WE(²) w oparciu o art. 9 dyrektywy Rady 92/59/EWG(³) zobowiązującą Państwa Członkowskie do zakazu wprowadzania do obrotu zabawek i artykułów pielęgnacyjnych przeznaczonych do brania do ust przez dzieci do lat trzech, wytworzonych z miękkiego PVC zawierającego jedną lub więcej następujących substancji: ftalan di-izononylu (DINP), ftalan di(2-etyloheksylu) (DEHP), ftalan dibutylu (DBP), ftalan di-izodecylu (DIDP), ftalan di-n-oktylu (DNOP) oraz ftalan butylobenzylu (BBP).

(2) Czas obowiązywania decyzji 1999/815/WE został ograniczony do trzech miesięcy zgodnie z zapisem art. 11 ust. 2 dyrektywy 92/59/EWG. W związku z tym czas obowiązywania decyzji miał wygasnąć 8 marca 2000 r.

(3) Przyjmując decyzję 1999/815/WE, zakładano przedłużenie czasu jej obowiązywania, jeśli zachodzić będzie taka potrzeba. Czas obowiązywania środków przyjętych na mocy decyzji 1999/815/WE był przedłużany na mocy kilku decyzji każdorazowo o dodatkowe trzy miesiące, a ostatnio dodatkowo o sześć miesięcy, przez co termin wygaśnięcia upływa obecnie 20 sierpnia 2004 r.

(4) Nastąpił istotny postęp w dziedzinie zatwierdzania metod badania migracji ftalanów, oceny bezpieczeństwa substancji zastępczych oraz całościowej oceny ryzyka związanego z tymi ftalanami na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 793/93 z dnia 23 marca 1993 r. w prawie oceny i kontroli ryzyka istniejących substancji(⁴). Parlament i Rada rozważają wprowadzenie stałych środków zapobiegających ryzyku stwarzanemu przez omawiane produkty; potrzeba jednak więcej czasu, aby zakończyć obrady na ten temat, szczególnie po to, by uwzględnić wszelkie nowe odkrycia naukowe.

(5) Do czasu przyjęcia przez Parlament i Radę stałych środków oraz aby zagwarantować realizację celów decyzji 1999/815/WE, której czas obowiązywania kilkakrotnie przedłużano, konieczne jest utrzymanie zakazu wprowadzania na rynek omawianych produktów.

(6) Niektóre Państwa Członkowskie wprowadziły w życie decyzję 1999/815/WE za pomocą środków mających zastosowanie do 20 sierpnia 2004 r., dlatego też konieczne jest zapewnienie przedłużenia czasu obowiązywania tych środków.

(7) Konieczne jest zatem przedłużenie czasu obowiązywania decyzji 1999/815/WE po to, by wszystkie Państwa Członkowskie mogły utrzymać zakaz przewidziany w tej decyzji.

(8) Artykuł 13 ust. 2 dyrektywy 2001/95/WE, uchylający i zastępujący dyrektywę 92/59/WE z dnia 15 stycznia 2004 r., stanowi, że decyzje Komisji zobowiązujące Państwa Członkowskie do zastosowania środków zapobiegających poważnemu ryzyku stwarzanemu przez niektóre produkty utrzymują moc prawną na okres nie przekraczający jednego roku i mogą być zatwierdzone na okresy dodatkowe, z których każdy nie przekracza jednego roku. Uzasadnione jest przedłużenie czasu obowiązywania decyzji 1999/815/WE na okres trzech miesięcy, po to by zapewnić czas wystarczający do dopracowania środków stałych, o których mowa w akapicie 4, a jednocześnie umożliwić w odpowiednim terminie ponowne zbadanie kwestii długości obowiązywania decyzji.

(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 15 dyrektywy 2001/95/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W art. 5 decyzji 1999/815/WE wyrazy „20 sierpnia 2004 r.” zastępuje się wyrazami „20 listopada 2004 r.”.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie podejmują natychmiastowe środki w celu zastosowania się do niniejszej decyzji, a następnie podają je do wiadomości publicznej, o czym bezzwłocznie informują Komisję.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 sierpnia 2004 r.