KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając decyzję Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii(¹), w szczególności jej art. 6 ust. 2 i art. 8 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 2001/89/WE z dnia 23 października 2001 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania klasycznego pomoru świń(²), w szczególności jej art. 18 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Klasyczny pomór świń stanowi zagrożenie dla świń domowych i dzików we Wspólnocie.

(2) Występowanie ognisk zachorowań w gospodarstwach hodujących świnie domowe może doprowadzić do bardzo poważnych konsekwencji i strat ekonomicznych we Wspólnocie, w szczególności jeśli te zachorowania pojawiają się w obszarach o wysokim zagęszczeniu świń.

(3) Zasady przeprowadzania szczepień interwencyjnych świń domowych i dzików oraz definicja szczepionki znakowanej zostały ustanowione w dyrektywie 2001/89/WE.

(4) Wspólnota posiada obecnie zapas 1 000 000 dawek szczepionki przeciwko klasycznemu pomorowi świń, zawierającej żywy atenuowany wirus.

(5) Zgodnie z decyzją Komisji 2002/106/WE z dnia 1 lutego 2002 r. zatwierdzającą Podręcznik Diagnostyczny ustanawiający procedury diagnostyczne, metody pobierania próbek oraz kryteria oceny wyników badań laboratoryjnych w celu potwierdzenia klasycznego pomoru świń(³), zostało ostatnio wprowadzone odpowiednie badanie służące do odróżnienia świń zaszczepionych od świń naturalnie zakażonych wirusem klasycznego pomoru świń. Wobec tego można przewidzieć stosowanie szczepionek znakowanych, już zatwierdzonych do wprowadzenia do obrotu we Wspólnocie, na wypadek konieczności przeprowadzenia szczepień interwencyjnych świń domowych.

(6) Ostatnie doświadczenia zdobyte w czasie zwalczania zachorowań dzików na klasyczny pomór świń we Wspólnocie sugerują, że szczepienie tych zwierząt poprzez podawanie im doustnych szczepionek w przynętach może być skuteczne.

(7) W celu zwiększenia zdolności Wspólnoty do reagowania na klasyczny pomór świń, należy zakupić odpowiednią liczbę dawek szczepionki znakowanej i szczepionki doustnej przeznaczonej do podawania w przynętach oraz dokonać uzgodnień dotyczących utrzymywania zapasów tych szczepionek i umożliwienia szybkiego dostępu do nich w razie nagłej konieczności.

(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Wspólnota zakupi, w miarę możliwości jak najszybciej, 1 800 000 dawek szczepionki znakowanej przeciwko klasycznemu pomorowi świń.

2. Wspólnota dokona uzgodnień dotyczących przechowywania i dystrybucji szczepionki, o której mowa w ust. 1.

Artykuł 2

Maksymalny koszt środków ustanowionych w art. 1 nie przekroczy 1 500 000 EUR.

Artykuł 3

1. Wspólnota zakupi, w miarę możliwości jak najszybciej, 500 000 dawek doustnej szczepionki przeciw klasycznemu pomorowi dla dzików, przeznaczonej do podawania w przynętach.

2. Wspólnota dokona uzgodnień dotyczących przechowywania i dystrybucji szczepionki, o której mowa w ust. 1.

Artykuł 4

Maksymalny koszt środków ustanowionych w art. 3 nie przekroczy 500 000 EUR.

Artykuł 5

Środki przewidziane w art. 1 ust. 2 i art. 3 ust. 2 są stosowane przez Komisję we współpracy z dostawcami wyłonionymi w drodze zaproszenia do składania ofert.

Artykuł 6

Decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 lipca 2004 r.