KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych(¹), w szczególności jego art. 10,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 przewiduje, że pomoc w odniesieniu do prywatnego składowania może być przyznana dla serów, które mogą być długo przechowywane, i serów, które są wyprodukowane z mleka owczego i/lub koziego i wymagają przynajmniej sześciu miesięcy dojrzewania, jeśli na te sery rozwój cen i stan zapasów wskazują na poważną nierównowagę rynku, która może być zlikwidowana lub zredukowana przez składowanie sezonowe.

(2) Sezonowość produkcji niektórych serów, które mogą być długo przechowywane i serów pecorino romano, kefalotyri i kasseri pogłębiona jest poprzez odwrotną sezonowość konsumpcji. Ponadto, rozdrobnienie produkcji tych serów zwiększa skutki tej sezonowości. Należy zatem odwołać się do składowania sezonowego do wysokości ilości wynikających z różnicy między produkcją z miesięcy letnich i miesięcy zimowych.

(3) Należy określić, w tym dla nowych Państw Członkowskich, rodzaje serów kwalifikujących się do pomocy i ustalić maksymalne ilości, które mogą korzystać z pomocy, oraz czas trwania umów zależnie od rzeczywistych potrzeb rynku i możliwości przechowywania danych serów. Należy również określić sery kwalifikujące się do pomocy w Irlandii w celu określenia serów, które mogłyby doprowadzić do braku równowagi na rynku.

(4) Sytuacja rynku sera pecorino romano, z nadwyżkami i znacznym spadkiem cen, uzasadnia ilość serów kwalifikujących się do objęcia większą pomocą niż w przeszłości.

(5) Niezbędne jest określenie treści umowy na składowanie oraz istotnych środków pozwalających na zapewnienie identyfikacji i kontroli serów objętych umową. Kwota pomocy powinna być ustalona, uwzględniając koszty składowania i równowagi, którą należy przestrzegać między serami korzystającymi z tej pomocy i innymi serami wprowadzonymi na rynek. W związku z tym kwota kosztów stałych powinna być zredukowana, a kwota kosztów finansowych powinna zostać obliczona na podstawie stopy procentowej 2%.

(6) Należy określić szczegółowe przepisy w zakresie dokumentacji, zgodności oraz częstotliwości i zasad kontroli. W związku z tym należy ustanowić, aby Państwa Członkowskie mogły obciążyć w całości lub w części kosztami kontroli zawierającego umowę.

(7) W celu zapewnienia kontroli stosowania systemu pomocy w odniesieniu do składowania, stosownym jest, aby informacje dotyczące ilości serów, stanowiących przedmiot tego składowania, były regularnie przekazywane Komisji.

(8) Komitet Zarządzający ds. Mleka i Przetworów Mlecznych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez Przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustala zasady stosowania przyznania pomocy wspólnotowej w odniesieniu do prywatnego składowania niektórych serów (zwanej dalej "pomocą”), przewidzianej w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999, w roku składowania 2004/2005.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) przez partię "składowania” rozumie się ilość serów o wielkości co najmniej 2 ton, tego samego rodzaju i wprowadzenia do składu tego samego dnia w tym samym magazynie;

b) "dzień początku składowania umownego”: dzień następujący po dniu wprowadzenia do składu;

c) "ostatni dzień składowania umownego”: dzień, który poprzedza dzień wyjścia ze składu.

d) "rok składowania”: okres, podczas którego ser może być objęty systemem prywatnego składowania, taki który został określony w Załączniku dla każdego rodzaju sera.

Artykuł 3

Sery objęte pomocą

1. Pomoc przyznawana jest dla niektórych serów, które mogą być długo przechowywane, serów pecorino romano i serów kefalotyri oraz kasseri w warunkach określonych w Załączniku.

2. Sery powinny być wytworzone we Wspólnocie i powinny spełniać następujące warunki:

a) nosić nieusuwalną nazwę przedsiębiorstwa, w którym zostały wytworzone, oraz dzień i miesiąc wytworzenia; oznaczenia te mogą przyjąć formę kodu;

b) spełniać badania jakości ustanawiające, że oferują wystarczające gwarancje, które pozwalają na ustalenie ich klasyfikacji ich dojrzewania w kategoriach określonych w Załączniku.

Artykuł 4

Umowa na składowanie

1. Umowy dotyczące prywatnego składowania serów zawarte między agencją interwencyjną Państwa Członkowskiego na terytorium, którego sery są składowane i osobami fizycznymi i prawnymi, zwanymi dalej "zawierającymi umowę”.

2. Umowa na składowanie sporządzona jest na piśmie i na podstawie wniosku o sporządzenie umowy.

Wniosek ten powinien wpłynąć do agencji interwencyjnej w ostatecznym terminie 30 dni od chwili wprowadzenia do składu i może dotyczyć jedynie partie serów, dla których działania związane z wprowadzeniem do składu są zakończone. Agencja interwencyjna rejestruje dzień przyjęcia wniosku.

Jeżeli wniosek wpływa do agencji interwencyjnej w terminie nieprzekraczającym 10 dni roboczych po ostatecznym terminie, umowa na składowanie może być jeszcze zawarta, ale kwota pomocy zredukowana zostaje o 30%.

3. Umowa na składowanie sporządzona jest dla jednej lub kilku partii składowania i zawiera w szczególności przepisy dotyczące:

a) ilości serów, do której umowa się stosuje;

b) dat przypadających na wykonanie umowy;

c) kwoty pomocy;

d) identyfikacji magazynów.

4. Umowa na składowanie zawarta jest w ostatecznym terminie 30 dni od chwili zarejestrowania wniosku o sporządzenie umowy.

5. Środki kontroli i w szczególności środki określone w art. 7 stanowią przedmiot kosztorysu sporządzonego przez agencję interwencyjną. Umowa na składowanie odnosi się do tego kosztorysu.

Artykuł 5

Wprowadzenie do składu i zmniejszenie zapasów

1. Okresy związane z działaniami dotyczącymi wprowadzenia do składu i wyprowadzenia ze składu wymienione zostają w Załączniku.

2. Zapas składu ulega zmniejszeniu według partii całego składowania.

3. Jeżeli pod koniec pierwszych 60 dni składowania umownego zmniejszenie jakości serów okazuje się większe od zmniejszenia, które wynika normalnie z przechowywania, zawierający umowę mogą być upoważnieni, jeden raz w odniesieniu do partii składowania, do zastąpienia, na ich koszt, ilości wadliwych.

Jeżeli stwierdzono ilości wadliwe w chwili kontroli w ciągu składowania lub w chwili wyprowadzenia ze składu, ilości te nie mogą otrzymać pomocy. Ponadto, ilość pozostająca w partii kwalifikującej się do pomocy nie może być mniejsza niż dwie tony.

Akapit drugi stosuje się w przypadku wyprowadzenia części partii przed początkiem okresu wyprowadzenia ze składu, określonego w ust. 1 lub przed wygaśnięciem najkrótszego terminu składowania określonego w art. 8 ust. 2.

4. W przypadku określonym w ust. 3 akapit pierwszy, w celu obliczeniu pomocy w odniesieniu do ilości zastąpionych, pierwszy dzień składowania umownego jest dniem początku składowania umownego.

Artykuł 6

Warunki składowania

1. Państwo Członkowskie upewnia się, czy wszystkie warunki dające prawo do wypłacenia pomocy są przestrzegane.

2. Zawierający umowę lub na wniosek, lub z upoważnienia Państwa Członkowskiego kierownik magazynu zachowuje do dyspozycji właściwego organizmu odpowiedzialnego za kontrolę, całą dokumentację pozwalającą w szczególności upewnić się, w odniesieniu do produktów objętych prywatnym składowaniem, co do następujących elementów:

a) własności w chwili wprowadzenia do składu;

b) pochodzenia i daty wytworzenia serów;

c) daty wprowadzenia do składu;

d) obecności w magazynie i adresu magazynu;

e) daty zmniejszenia zapasów.

3. Zawierający umowę lub, w tym przypadku, kierownik magazynu zachowuje dla każdej umowy księgowość magazynową, dostępną w magazynie, zawierającą:

a) identyfikację według numeru partii składowania produktów objętych prywatnym składowaniem;

b) daty wprowadzenia do składu i zmniejszenia zapasów;

c) liczby serów i ich wagi, wymienionych według partii składowania;

d) zlokalizowania produktów w magazynie.

4. Produkty składowane powinny być łatwe do zidentyfikowania, dostępne i wyszczególnione w umowie. Szczególny znak jest załączony do serów stanowiących przedmiot składowania.

Artykuł 7

Kontrole

1. W chwili wprowadzenia do składu właściwy organizm dokonuje kontroli, w szczególności w celu zagwarantowania, że produkty składowane kwalifikują się do pomocy oraz zapewnienia możliwości zamiany produktów w ciągu składowania umownego.

2. Właściwy organizm przystępuje do nieoczekiwanej kontroli poprzez badanie obecności produktów w magazynie. Zatrzymana próbka powinna być reprezentatywna i powinna odpowiadać minimum 10% całkowitej ilości umownej kwoty pomocy w odniesieniu do prywatnego składowania.

Kontrola ta zawiera, poza badaniem księgowości określonej w art. 6 ust. 3 fizyczną weryfikację wagi i charakteru produktów ich identyfikacji. Te fizyczne weryfikacje powinny dotyczyć co najmniej 5% ilości objętej nieoczekiwaną kontrolą.

3. Pod koniec okresu składowania umownego właściwy organizm przystępuje do kontroli obecności produktów. Jednakże jeżeli produkty pozostają w składzie po wygaśnięciu ostatecznego terminu składowania umownego, kontrola ta może być dokonana w chwili wyprowadzenia ze składu.

W celu kontroli określonej w akapicie pierwszym, zawierający umowę informuje właściwy organizm, wskazując dane partie

składowania, pięć dni roboczych co najmniej przed wygaśnięciem terminu składowania umownego, lub początek działań wyprowadzenia ze składu, jeżeli mają one miejsce podczas lub po okresie składowania.

Państwo Członkowskie może przyjąć termin krótszy niż pięć dni roboczych, określonych w akapicie drugim.

4. Kontrole dokonywane zgodnie z ust. 1, 2 i 3 powinny stanowić przedmiot sprawozdania określającego:

a) datę kontroli,

b) jej czas trwania,

c) dokonanych działań.

Sprawozdanie z kontroli powinno być podpisane przez osobę odpowiedzialną wespół z zawierającym umowę lub, w tym przypadku, przez kierownika magazynu oraz powinno znajdować się w dokumentach dotyczących płatności.

5. W przypadku nieprawidłowości wpływających na 5% lub więcej ilości produktów objętych kontrolą, kontrola zostaje rozłożona na większą próbkę, do określenia przez właściwy organizm.

Państwa Członkowskie powiadamiają o tych przypadkach Komisję w ciągu czterech tygodni.

6. Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, że kosztami kontroli zostaje obciążony, w całości lub w części, zawierający umowę.

Artykuł 8

Pomoce w odniesieniu do składowania

1. Kwoty pomocy ustalone zostają, jak następuje:

a) 10 EUR na tonę dla kosztów stałych;

b) 0,25 EUR na tonę i na dzień składowania umownego dla kosztów składowania;

c) dla kosztów finansowych na dzień składowania umownego:

i) 0,23 EUR na tonę dla serów, które mogą być długo przechowywane;

ii) 0,28 EUR na tonę dla serów pecorino romano;

iii) 0,39 EUR na tonę dla serów kefalotyri i kasseri.

2. Nie zostaje przyznana żadna pomoc, jeżeli okres składowania umownego jest niższy niż sześćdziesiąt dni. Maksymalna kwota pomocy nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej okresowi składowania umownego 180 dni.

Jeżeli okres, określony w art. 7 ust. 3 akapit drugi lub, w tym przypadku, akapit trzeci, nie jest przestrzegany przez zawierającego umowę, pomoc zostaje zmniejszona o 15% i zostaje wypłacona tylko dla okresu, dla którego zawierający umowę dostarczy dowód, zapewniając właściwy organ, że sery pozostają na składzie umownym.

3. Pomoc wypłacona jest na wniosek zawierającego umowę, na zakończenie okresu składowania umownego w ciągu 120 dni od dnia przyjęcia wniosku, tak żeby kontrole określone w art. 7 ust. 3 zostały dokonane, i żeby warunki dające prawo do wypłacenia pomocy były przestrzegane.

Jednakże jeżeli badanie administracyjne dotyczące prawa do pomocy jest rozpoczęte, płatność ma miejsce po rozpoznaniu prawa do pomocy.

Artykuł 9

Powiadomienie

Państwa Członkowskie powiadamiają najpóźniej 10 dnia każdego miesiąca dla miesiąca poprzedzającego miesiąc powiadomienia o:

a) następujących ilościach serów, które objęte są umową na początku miesiąca, o którym mowa:

– sery, które mogą być długo przechowywane,

– pecorino romano,

– kefalotyri i kasseri;

b) ilościach serów, dla których umowy na składowanie zostały zawarte w ciągu miesiąca, o którym mowa, podzielonych według kategorii określonych w lit. a);

c) ilościach serów, dla których umowy na składowanie wygasły w ciągu miesiąca, o którym mowa, podzielonych według kategorii określonych w lit. a);

d) ilościach serów objętych umową pod koniec miesiąca, o którym mowa, podzielonych według kategorii określonych w lit. a).

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 lipca 2004 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

ZAŁĄCZNIK

Kategorie serów	Ilości kwalifikujące się do pomocy	Minimalny wiek sera	Okres wprowadzenia do składu	Okres wyprowadzenia ze składu
Sery francuskie, które mogą być długo przechowywane: – oznaczenie pochodzenia dla beaufort lub comte – czerwona etykieta dla emmental grand cru – klasa A lub B dla emmental lub gruyere	16 000 t	10 dni	Od dnia 8 lipca do dnia 30 września 2004 r.	Od dnia 1 października 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.
Niemieckie sery, które mogą być długo przechowywane: "Markenkase” lub "Klasse fein Emmentaler/Bergkase”	1000 t	10 dni	Od dnia 8 lipca do dnia 30 września 2004 r.	Od dnia 1 października 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.
Irlandzkie sery, które mogą być długo przechowywane: "Irish long keeping cheese. Emmental, special grade”	900 t	10 dni	Od dnia 8 lipca do dnia 30 września 2004 r.	Od dnia 1 października 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.
Austriackie sery, które mogą być długo przechowywane: "1. Giiteklasse Emmentaler/Bergkase/Alpkase”	1 700 t	10 dni	Od dnia 8 lipca do dnia 30 września 2004 r.	Od dnia 1 października 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.
Fińskie sery, które mogą być długo przechowywane: "1 luokka”	1 700 t	10 dni	Od dnia 8 lipca do dnia 30 września 2004 r.	Od dnia 1 października 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.
Szwedzkie sery, które mogą być długo przechowywane: "Vasterbotten/Prastost/Svecia/Greve”	1 700 t	10 dni	Od dnia 8 lipca do dnia 30 września 2004 r.	Od dnia 1 października 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.
Polskie sery, które mogą być długo przechowywane: "Podlaski/Piwny/Emmentalski/Ser Corregio”	3 000 t	10 dni	Od dnia 8 lipca do dnia 30 września 2004 r.	Od dnia 1 października 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.
Słoweńskie sery, które mogą być długo przechowywane: "Ementalec/Zbrinc”	200 t	10 dni	Od dnia 8 lipca do dnia 30 września 2004 r.	Od dnia 1 października 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.
Litewskie sery, które mogą być długo przechowywane: "Goja/Dżiugas”	700 t	10 dni	Od dnia 8 lipca do dnia 30 września 2004 r.	Od dnia 1 października 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.
Łotewskie sery, które mogą być długo przechowywane: “Rigamond, Italijas, Ementales tipa un Ekstra klases siers”	500 t	10 dni	Od dnia 8 lipca do dnia 30 września 2004 r.	Od dnia 1 października 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.
Węgierskie sery, które mogą być długo przechowywane: "Hajdu”	300 t	10 dni	Od dnia 8 lipca do dnia 30 września 2004 r.	Od dnia 1 października 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.
Pecorino Romano	19 000 t	90 dni i wytworzone po dniu 1 października 2003 r.	Od dnia 8 lipca do dnia 31 grudnia 2004 r.	Przed dniem 31 marca 2005 r.
Kefalotyri i kasseri wyprodukowane z mleka owczego lub koziego lub z mieszanki obu	2 500 t	90 dni i wytworzone po dniu 30 listopada 2003 r.	Od dnia 8 lipca do dnia 30 listopada 2004 r.	Przed dniem 31 marca 2005 r.