KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Celem Wspólnej Polityki Rybołówstwa, zgodnie z art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach Wspólnej Polityki Rybołówstwa (²), jest zapewnienie eksploatacji żywych zasobów wodnych, gwarantującej zrównoważone warunki ekonomiczne, środowiskowe i społeczne. W tym celu Wspólnota powinna, między innymi, ograniczyć do minimum wpływ działań związanych z rybołówstwem na ekosystemy morskie, zaś Wspólna Polityka Rybołówstwa powinna być spójna z innymi politykami Wspólnoty, w szczególności z polityką ochrony środowiska.

(2) Dyrektywa Rady nr 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony naturalnych siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (³) przyznaje waleniom status ścisłej ochrony i wymaga od Państw Członkowskich podjęcia kontroli stanu ochrony tego gatunku. Państwa Członkowskie powinny również ustanowić system mający na celu monitorowanie przypadkowych odłowów i zabijania tego gatunku, oraz podjęcia dalszych środków związanych z badaniami i ochroną, niezbędnych dla zapewnienia braku istotnego wpływu przypadkowych odłowów i zabijania na omawiany gatunek.

(3) Dostępne informacje naukowe oraz techniki opracowane dla ograniczenia przypadkowych odłowów i zabijania waleni na łowiskach, uzasadniają podejmowane dodatkowe środki dla dalszej ochrony małych waleni w spójny i wymagający współpracy sposób na poziomie Wspólnoty.

(4) Opracowano pewne urządzenia akustyczne w celu odstraszenia waleni od sieci rybackich, które okazały się skuteczne w ograniczaniu odłowu gatunku waleni podczas połowów z wykorzystaniem sieci statycznych. Zatem użycie urządzeń tego rodzaju powinno być wymagane w obszarach i na łowiskach o znanym lub przewidywalnym, wysokim poziomie odłowów małych waleni, z uwzględnieniem kosztów/efektywności takiego wymogu. Konieczne jest również ustanowienie wymagań technicznych, określających efektywność akustycznych urządzeń odstraszających, które mają być stosowane na wyżej wymienionych łowiskach. Potrzebne są badania naukowe oraz projekty pilotażowe w celu rozszerzenia wiedzy na temat skutków używania akustycznych urządzeń odstraszających w miarę upływu czasu.

(5) Badania naukowe i techniczne, w szczególności dotyczące nowych form aktywnych urządzeń odstraszających, nie powinny być wstrzymywane przez niniejsze rozporządzenie. Tak więc podczas, gdy dla potrzeb niniejszego rozporządzenia Państwa Członkowskie należy tymczasowo upoważnić do stosowania nowo opracowanych i efektywnych typów akustycznych urządzeń odstraszających nie spełniających wymagań technicznych ustalonych w niniejszym rozporządzeniu, to konieczne jest również zapewnienie możliwie jak najszybszej aktualizacji warunków technicznych dla urządzeń tego rodzaju zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (⁴).

(6) Niezależne obserwacje działań związanych z rybołówstwem mają zasadnicze znaczenie dla dostarczenia rzetelnych oszacowań przypadkowych odłowów waleni. Tak więc niezbędne jest utworzenie programów monitorowania z niezależnymi obserwatorami na pokładzie, oraz skoordynować wyznaczanie łowisk, na których taki monitoring powinien mieć priorytet. W celu dostarczenia reprezentatywnych danych na temat odnośnych łowisk, Państwa Członkowskie powinny zaprojektować i wdrożyć odpowiednie programy monitorowania dla pracujących na tych łowiskach statków pływających pod ich banderami. W przypadku małych statków rybackich o całkowitej długości poniżej 15 m, które czasami nie są w stanie przyjąć na pokład na stałe dodatkowej osoby w charakterze obserwatora, dane dotyczące przypadkowych odłowów waleni powinny być gromadzone w drodze badań naukowych lub projektów pilotażowych. Należy również ustanowić wspólne zadania w zakresie monitoringu i sprawozdawczości.

(7) W celu umożliwienia regularnej oceny na poziomie Wspólnoty oraz przeprowadzenia dokładnej oceny średnioterminowej, Państwa Członkowskie powinny corocznie składać sprawozdania dotyczące używania urządzeń wytwarzających impulsy dźwiękowe oraz wdrożenia programów z obserwatorami na pokładzie i dołączyć wszystkie zebrane informacje na temat przypadkowych odłowów i zabijania waleni na łowiskach.

(8) Zagrożenie powodowane połowami siecią dryfującą wobec krytycznie zagrożonej populacji morświna portowego na obszarze Morza Bałtyckiego, wymaga zaprzestania stosowania sieci tego rodzaju na tym terenie. Statki Wspólnoty, łowiące na tym obszarze przy użyciu sieci dryfującej, będą podlegały ograniczeniom ekonomicznym i technicznym wymagającym stopniowej redukcji ilości sieci dryfujących przed wprowadzeniem całkowitego zakazu ich stosowania do dnia 1 stycznia 2008 r. W celu ujęcia tych środków należy zmienić rozporządzenie Rady (WE) nr 88/98 z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiające niektóre środki techniczne dla zachowania zasobów połowowych w wodach Morza Bałtyckiego, cieśnin Bełt i Sund (⁵),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot rozporządzenia

Niniejsze rozporządzenie ustanawia środki mające na celu ograniczenie przypadkowych odłowów waleni przez statki rybackie w obszarach wskazanych w Załącznikach I i III.

Artykuł 1a

Definicje

„Pławnica” oznacza sieć skrzelową utrzymywaną na powierzchni morza lub na pewnej głębokości za pomocą urządzeń pływających, dryfującą z prądem osobno lub wraz z łodzią, z którą sieć może być połączona. Sieć może być wyposażona w urządzenia, które mają ją stabilizować i/lub ograniczać jej dryfowanie.

Artykuł 2

Użycie akustycznych urządzeń odstraszających

1. Bez szkody dla innych postanowień Wspólnoty, dla statków o całkowitej długości 12 m lub większej należy wprowadzić zakaz używania sieci rybackich określonych w Załączniku I na obszarach, w okresach i począwszy od dat wskazanych w tym Załączniku, bez równoczesnego używania aktywnych akustycznych urządzeń odstraszających.

2. Kapitanowie statków rybackich Wspólnoty powinni dopilnować, aby omawiane akustyczne urządzenia odstraszające były w pełni sprawne podczas ustawiania sieci rybackich.

3. W drodze odstępstwa, ust. 1 nie dotyczy działań związanych z rybołówstwem prowadzonych wyłącznie dla celów związanych z badaniami naukowymi, które są realizowane za zezwoleniem i z upoważnienia Państw Członkowskich lub zainteresowanych Państw Członkowskich, i które mają na celu opracowanie nowych środków technicznych w celu ograniczenia przypadkowych odłowów i zabijania waleni.

4. Państwa Członkowskie podejmą konieczne kroki dla monitorowania i oceny, w drodze badań naukowych lub projektów pilotażowych, skutków używania, w miarę upływu czasu, urządzeń wytwarzających impulsy dźwiękowe na odnośnych łowiskach i obszarach.

Artykuł 3

Warunki techniczne i warunki użytkowania

1. [1] Akustyczne urządzenia odstraszające używane w zastosowaniu art. 2 ust. 1 muszą być zgodne z warunkami technicznymi i warunkami użytkowania określonymi w załączniku II. W celu zapewnienia, aby załącznik II nadal odzwierciedlał stan postępu technicznego i naukowego, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 8a, aktualizujących charakterystykę sygnałów i odpowiadającą jej charakterystykę wdrażania w tym załączniku. Przyjmując te akty delegowane, Komisja zapewnia wystarczającą ilość czasu na wdrożenie takich dostosowań.

2. W drodze odstępstwa od postanowień ust. 1, Państwa Członkowskie mogą zezwolić na czasowe zastosowanie akustycznych urządzeń odstraszających, które nie spełniają warunków technicznych lub warunków użytkowania określonych w Załączniku II, pod warunkiem, że ich wpływ na zmniejszenie przypadkowych odłowów waleni został w wystarczający sposób udokumentowany. Zezwolenie będzie ważne nie dłużej niż dwa lata.

3. Państwa Członkowskie poinformują Komisję o zezwoleniach, zgodnie z ust. 2, w ciągu dwóch miesięcy od daty ich wydania. Państwa Członkowskie przedłożą Komisji informacje techniczne i naukowe dotyczące zaaprobowanych akustycznych urządzeń odstraszających oraz wpływu ich używania na przypadkowe odłowy waleni.

Artykuł 4

Programy wprowadzające obserwatorów na morzu

1. Państwa Członkowskie opracują i wdrożą programy monitorowania przypadkowych odłowów waleni z pomocą obserwatorów na pokładach statków pływających pod ich banderami o całkowitej długości równej lub przekraczającej 15 m, dla łowisk i pod warunkami określonymi w Załączniku III. Programy monitorowania należy opracować tak, aby dostarczały reprezentatywnych danych dla odnośnych łowisk.

2. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne kroki w celu zebrania danych naukowych dotyczących przypadkowych odłowów waleni dla statków o całkowitej długości poniżej 15 m działających na łowiskach określonych w Załączniku III punkt 3, w drodze odpowiednich badań naukowych lub projektów pilotażowych.

Artykuł 5

Obserwatorzy

1. W celu wypełnienia swoich zobowiązań dotyczących zaangażowania obserwatorów, Państwa Członkowskie wyznaczą niezależny, posiadający odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie personel. W celu wykonania przydzielonych zadań, obserwatorzy muszą posiadać następujące kwalifikacje:

a) wystarczające doświadczenie do identyfikowania gatunków waleni i praktykę w zakresie rybołówstwa;

b) podstawowe umiejętności w zakresie nawigacji na morzu i odpowiednie przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa;

c) zdolność do wykonywania podstawowych zadań naukowych, na przykład, w razie konieczności, do pobierania próbek oraz dokonywania dokładnych obserwacji i zapisów;

d) wystarczającą znajomość języka Państwa Członkowskiego, w którym zarejestrowano obserwowany statek.

2. Zadaniem obserwatorów jest monitorowanie przypadkowych odłowów waleni oraz gromadzenie danych, koniecznych do ekstrapolowania odłowów obserwowanych dla całego odnośnego łowiska, w szczególności obserwatorzy mają:

a) monitorować działania związane z rybołówstwem prowadzone przez odnośne statki i rejestrować odpowiednie dane dotyczące operacji rybackich (właściwości sieci rybackich, lokalizacja oraz czas początku i końca efektywnych działań związanych z połowami);

b) monitorować przypadkowe odłowy waleni.

Obserwatorzy mogą również prowadzić inne obserwacje, ewentualnie zalecone przez Państwa Członkowskie, dla celów związanych z naukowym poznaniem składu połowów odnośnych statków oraz stanu biologicznego zasobów łowisk.

3. Obserwator wyśle do właściwych organów Państwa Członkowskiego bandery statku sprawozdanie zawierające wszystkie zebrane dane dotyczące operacji rybackich i obserwacje na temat przypadkowych odłowów waleni, włącznie z podsumowaniem własnych głównych wniosków.

W szczególności, sprawozdanie zawiera następujące informacje za dany okres:

a) identyfikację statku;

b) nazwisko obserwatora i okres, w którym znajdował się na pokładzie statku;

c) typ odnośnego łowiska (włączając właściwości sieci rybackich, obszary w odniesieniu do Załączników I i III oraz docelowy gatunek);

d) czas trwania rejsu rybackiego i towarzyszące mu operacje rybackie (wyrażone jako całkowita długość sieci ´ godziny połowu dla sieci biernych i ilości godzin połowu dla sieci ciągnionych);

e) ilość przypadkowo złowionych waleni, włączając gatunki i w miarę możliwości, dodatkowe informacje dotyczące wielkości lub wagi, płci, wieku, oraz jeżeli dotyczy, wskazówki odnośnie zwierząt straconych podczas ciągnięcia sieci lub uwolnionych żywych zwierząt;

f) wszelkie dodatkowe informacje, które obserwator uważa za użyteczne dla celów niniejszego rozporządzenia lub wszystkie dodatkowe obserwacje na temat biologii waleni (takie jak obserwacje waleni lub poszczególne zachowania w odniesieniu do działań związanych z rybołówstwem).

Kapitan statku może zażądać kopii sprawozdania obserwatora.

4. Państwo Członkowskie bandery przechowuje informacje zawarte w sprawozdaniach obserwatora przez co najmniej pięć lat po zakończeniu odnośnego okresu sprawozdawczego.

Artykuł 6

Sprawozdania roczne

1. Każdego roku Państwa Członkowskie będą wysyłały Komisji do dnia 1 czerwca wyczerpujące roczne sprawozdanie dotyczące realizacji art. 2, 3, 4 i 5 w trakcie poprzedniego roku. Pierwsze sprawozdanie obejmie zarówno pozostałą część roku po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, jak i cały następny rok.

2. Na podstawie sprawozdań obserwatorów, dostarczonych zgodnie z art. 5 ust. 3 oraz wszystkich innych stosownych danych, włącznie z danymi dotyczącymi operacji rybackich, zebranymi zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1543/2000 z dnia 29 czerwca 2000 r. ustanawiającym ramy wspólnotowe w zakresie zbierania i zarządzania danymi niezbędnymi do prowadzenia wspólnej polityki rybołówstwa (⁶), roczne sprawozdanie obejmuje oszacowania całkowitych przypadkowych odłowów waleni na każdym z odnośnych łowisk. Sprawozdanie to zawiera ocenę wniosków sprawozdań obserwatorów oraz wszystkie inne odnośne informacje, włącznie z badaniami prowadzonymi wewnątrz Państw Członkowskich w celu ograniczenia przypadkowych odłowów waleni na łowiskach. Podczas przygotowywania sprawozdań dotyczących wyników badań naukowych lub projektów pilotażowych przewidzianych w art. 2 ust. 4 i art. 4 ust. 2, Państwa Członkowskie dopilnują, aby przy ich opracowaniu i realizacji osiągnięte zostały wystarczająco wysokie standardy jakości i dostarczą Komisji szczegółowych informacji dotyczących tych standardów.

Artykuł 7

Ogólna ocena i przegląd

1. Najpóźniej jeden rok po przedłożeniu przez Państwa Członkowskie ich drugiego sprawozdania rocznego, Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące działania niniejszego Rozporządzenia w świetle informacji dostępnych w wyniku zastosowania art. 6 oraz oceny sprawozdań Państw Członkowskich dokonanej przez Komitet Naukowy, Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa. W szczególności, sprawozdanie uwzględnia zastosowanie niniejszego Rozporządzenia w odniesieniu do typów statków i obszarów, jakość informacji otrzymanych dzięki programom obserwatorów oraz jakość projektów pilotażowych. Do sprawozdania można dołączyć odpowiednie propozycje.

2. Przedmiotowe sprawozdanie zostanie zaktualizowane po przedłożeniu przez Państwa Członkowskie czwartego sprawozdania rocznego.

3. [2] Do dnia 31 grudnia 2015 r. Komisja dokonuje przeglądu skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu i w stosownych przypadkach przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie kompleksowy wniosek ustawodawczy w celu zapewnienia skutecznej ochrony waleni.

Artykuł 8

Wykonywanie

[3] Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające szczegółowe zasady dotyczące procedury i formatu składania sprawozdań przewidzianych w art. 6. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8b ust. 2.

Artykuł 8a

Wykonywanie przekazanych uprawnień

[4] 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3 ust. 1, powierza się Komisji na okres czterech lat od dnia 2 lipca 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego okresu czterech lat. Przekazanie uprawnień jest automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 3 ust. 1, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 3 ust. 1 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 8b

Procedura komitetowa

[5] 1. Komisję wspomaga Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury powołany na mocy art. 47 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (⁷). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (⁸).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 9

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 88/98

Niniejszym dodaje się następujące artykuły:

"Artykuł 8a

Ograniczenia dotyczące sieci dryfujących

1. Zgodnie z procedurami dotyczącymi wykonania wdrożenia uprawnień przyznanych na 2008 r., od 1 stycznia posiadanie na pokładzie lub używanie do połowów sieci dryfujących będzie zabronione.

2. Do dnia 31 grudnia 2007 r. może posiadać na pokładzie lub używać do połowów sieci dryfujące, jeżeli zostanie do tego upoważniona przez właściwe organy Państwa Członkowskiego bandery.

3. W 2005 roku maksymalna ilość statków, które mogą zostać upoważnione przez Państwo Członkowskie do posiadania na pokładzie lub używania do połowów sieci dryfujących, nie powinna przekroczyć 60 % liczby statków rybackich, które używały sieci dryfujących w okresie między 2001 a 2003 rokiem.

W 2006 i 2007 roku maksymalna ilość takich statków nie powinna przekroczyć odpowiednio 40 % i 20 % liczby statków rybackich, które używały sieci dryfujących w okresie między 2001 a 2003 rokiem.

4. Państwa Członkowskie przekażą Komisji, do 30 kwietnia każdego roku, wykaz jednostek pływających posiadających pozwolenie na używanie do połowów sieci dryfujących, a dla roku 2004 informacje te przekażą nie później, niż do 31 sierpnia 2004 r.

Artykuł 8b

Warunki dla sieci dryfujących

1. Do każdego końca sieci należy zamocować boje pływające z reflektorami radaru tak, aby w każdym momencie można było określić jej pozycję. Boje należy w sposób trwały oznakować znakami rejestracyjnymi oraz numerem statku, do którego należą.

2. Kapitan statku rybackiego używającego sieci dryfujących ma obowiązek prowadzenia dziennika, w którym będzie codziennie rejestrował następujące informacje:

a) całkowitą długość sieci na pokładzie;

b) całkowitą długość sieci używanych podczas każdej operacji rybackiej;

c) ilość odłowów waleni;

d) datę i lokalizację prowadzonych połowów.

3. Wszystkie statki rybackie, używające sieci dryfujących będą posiadały na pokładzie upoważnienie, o którym mowa w art. 8a ust. 2.”

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 26 kwietnia 2004 r.