KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (¹), w szczególności jego art. 33,

po skonsultowaniu się z Komitetem Doradczym ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1/2003 upoważnia Komisję do uregulowania pewnych aspektów postępowań w celu stosowania art. 81 i art. 82 Traktatu. Konieczne jest ustanowienie zasad dotyczących wszczęcia przez Komisję postępowań, jak również rozpatrywania zażaleń oraz wysłuchiwania zainteresowanych stron.

(2) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1/2003, sądy krajowe są zobowiązane unikać podejmowania decyzji pozostających w sprzeczności z decyzjami podejmowanymi przez Komisję w tej samej sprawie. Zgodnie z art. 11 ust. 6 tego rozporządzenia, krajowe organy ochrony konkurencji zostają pozbawione swoich kompetencji od chwili wszczęcia przez Komisję postępowań w celu przyjęcia decyzji zgodnie z rozdziałem III rozporządzenia (WE) nr 1/2003. W tym kontekście ważne jest, aby sądy i organy ochrony konkurencji Państw Członkowskich były powiadomione o wszczęciu postępowań przez Komisję. Komisja powinna dlatego mieć możliwość podania decyzji o wszczęciu postępowań do wiadomości publicznej.

(3) Przed przyjęciem ustnych oświadczeń od osób fizycznych lub prawnych, które wyrażają zgodę na przesłuchanie, Komisja powinna poinformować te osoby o podstawie prawnej przesłuchania i jego dobrowolnym charakterze. Przesłuchiwane osoby należy także poinformować o celu przesłuchania i o każdym zapisie, jaki może zostać dokonany. W celu uwydatnienia precyzyjności składanych oświadczeń, osoby przesłuchiwane powinny mieć możliwość sprostowania zarejestrowanych oświadczeń. W przypadku, gdy informacje uzyskane na podstawie ustnych oświadczeń zostają zmienione zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, informacje te powinny być wykorzystane wyłącznie jako dowód w celu nałożenia sankcji na osoby fizyczne, gdy spełnione są warunki przedstawione w tym artykule.

(4) Zgodnie z art. 23 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1/2003, kary pieniężne mogą być nałożone na przedsiębiorstwa i związki przedsiębiorstw, w przypadku gdy nie dopełnią obowiązku skorygowania, w terminie wyznaczonym przez Komisję, nieprawdziwej, niepełnej, lub mylącej odpowiedzi udzielonej przez członka ich personelu na pytania zadane w czasie inspekcji. Konieczne jest dlatego dostarczenie danemu przedsiębiorstwu zapisu wszelkich złożonych wyjaśnień oraz ustalenie procedury umożliwiającej temu przedsiębiorstwu dodanie dowolnego sprostowania, zmiany lub uzupełnienia wyjaśnień złożonych przez członka personelu, który nie jest lub nie był upoważniony do składania wyjaśnień w imieniu przedsiębiorstwa. Wyjaśnienia złożone przez członka personelu powinny pozostać w aktach Komisji w postaci zarejestrowanej podczas inspekcji.

(5) Zażalenia są zasadniczym źródłem informacji służących do wykrywania naruszeń zasad konkurencji. Ważne jest określenie jasnych i skutecznych procedur rozpatrywania zażaleń złożonych w Komisji.

(6) Wniosek w rozumieniu art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, jest tylko wtedy dopuszczalny, gdy zawiera pewne wyszczególnione informacje.

(7) Aby pomóc skarżącym w dostarczeniu Komisji niezbędnych faktów, należy sporządzić formularz. Dostarczenie informacji wymienionych w tym formularzu powinno być warunkiem dla traktowania wniosku jako zażalenia w rozumieniu art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.

(8) Osoby fizyczne lub prawne, które zdecydowały się złożyć wniosek, powinny mieć możliwość ścisłej współpracy w ramach postępowań wszczętych przez Komisję w celu stwierdzenia naruszenia. Jednakże nie powinny one mieć dostępu do tajemnic handlowych lub innych poufnych informacji należących do innych stron uczestniczących w postępowaniach.

(9) Skarżącym powinna być przyznana możliwość wyrażenia ich opinii, jeżeli Komisja uzna, że nie ma dostatecznych podstaw do działania w oparciu o wniosek. W przypadku gdy Komisja odrzuci wniosek na tej podstawie, że organ ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego już się tym zagadnieniem zajmuje lub zajął, powinna podać do wiadomości skarżącego tożsamość tego organu.

(10) Aby respektować prawo przedsiębiorstw do obrony, Komisja powinna dać zainteresowanym stronom prawo do bycia wysłuchanym przed podjęciem decyzji.

(11) Należy także wprowadzić przepis w celu wysłuchania osób, które nie dostarczyły zażalenia określonego w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, i które nie są stronami, do których skierowano przedstawienie zarzutów, ale które niemniej jednak mogą wykazać wystarczające zainteresowanie. Stowarzyszenia konsumentów, które wnioskują o wysłuchanie, powinny być ogólnie traktowane jako wykazujące wystarczające zainteresowanie, w przypadku gdy postępowania dotyczą produktów lub usług wykorzystywanych przez konsumenta końcowego, albo produktów lub usług, które wywierają bezpośredni wpływ na takie produkty lub usługi. W przypadku gdy Komisja uzna to za korzystne dla postępowań, powinna mieć także możliwość zaproszenia innych osób, aby pisemnie przedstawiły swoje opinie, a także do uczestnictwa w ustnych przesłuchaniach stron, do których skierowano przedstawienie zarzutów. Tam, gdzie sytuacja tego wymaga, Komisja powinna mieć także możliwość zaproszenia takich osób w celu wyrażenia ich opinii w ramach tego ustnego przesłuchania.

(12) Dla poprawy skuteczności ustnych przesłuchań, funkcjonariusz ds. przesłuchań powinien mieć prawo do umożliwienia zainteresowanym stronom, osobom skarżącym, innym osobom zaproszonym na przesłuchanie, służbom Komisji, oraz organom Państw Członkowskich, zadawania pytań podczas przesłuchania.

(13) Udostępniając dokumentację, Komisja powinna zapewnić ochronę tajemnic handlowych oraz innych poufnych informacji. Kategoria „inne poufne informacje” zawiera inne informacje niż tajemnice handlowe, które mogą zostać uznane za poufne w zakresie, w jakim ich ujawnienie w sposób znaczny mogłoby zaszkodzić przedsiębiorstwu lub osobie. Komisja powinna mieć możliwość zażądania od przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw, które przedkładają lub przedłożyły dokumenty lub oświadczenia, aby wskazały informacje poufne.

(14) W przypadku gdy tajemnice handlowe lub inne informacje poufne są konieczne do udowodnienia naruszenia, Komisja powinna ocenić każdy pojedynczy dokument pod tym kątem, czy potrzeba jego ujawnienia jest większa, niż szkoda, jaka mogłaby wyniknąć z ujawnienia.

(15) W interesie pewności prawnej, należy ustanowić minimalne terminy dla różnorodnych doręczeń przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

(16) Niniejsze rozporządzenie zastępuje rozporządzenie Komisji (WE) nr 2842/98 z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie przesłuchania stron w określonych procedurach na podstawie art. 85 i art. 86 Traktatu WE (²), które tym samym powinno zostać uchylone.

(17) Niniejsze rozporządzenie łączy zasady proceduralne w sektorze transportu z ogólnymi zasadami postępowania we wszystkich sektorach. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2843/98 z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie formy, treści oraz innych szczegółów wniosków i notyfikacji przewidzianych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1017/68, (EWG) nr 4056/86 oraz (EWG) nr 3975/87 w sprawie stosowania reguł konkurencji w sektorze transportu (³) powinno tym samym zostać uchylone.

(18) Rozporządzenie (WE) nr 1/2003 znosi system notyfikacji i zatwierdzania. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 3385/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie formy, treści oraz innych szczegółów wniosków i zgłoszeń przewidzianych w rozporządzeniu Rady nr 17 (⁴) powinno tym samym zostać uchylone,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ 1

ZAKRES

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do postępowań prowadzonych przez Komisję w celu stosowania art. 81 i art. 82 Traktatu.

ROZDZIAŁ II

Wszczęcie postępowań

Artykuł 2

Wszczęcie postępowań

1. Komisja może postanowić o wszczęciu postępowań w celu przyjęcia decyzji zgodnie z rozdziałem III rozporządzenia (WE) nr 1/2003 w dowolnym czasie, lecz nie później niż w dniu wydania wstępnej oceny, o której mowa w art. 9 ust. 1 tego rozporządzenia, przedstawienia oświadczenia w sprawie zarzutów lub zwrócenia się do stron o wyrażenie zainteresowania przystąpieniem do rozmów ugodowych albo też w dniu, w którym publikowane jest streszczenie sprawy, zgodnie z art. 27 ust. 4 tego rozporządzenia, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

2. Komisja może podać wszczęcie postępowań do publicznej wiadomości w dowolnie właściwy sposób. Przed dokonaniem tego, informuje ona zainteresowane strony.

3. Przed wszczęciem postępowań Komisja może wykonać swoje uprawnienia dochodzeniowe zgodnie z rozdziałem V rozporządzenia (WE) nr 1/2003.

4. Komisja może odrzucić wniosek zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 bez wszczynania postępowań.

ROZDZIAŁ III

DOCHODZENIA PROWADZONE PRZEZ KOMISJĘ

Artykuł 3

Prawo do przyjmowania oświadczeń

1. W przypadku gdy Komisja przesłuchuje osobę za jej zgodą, zgodnie z art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, na początku przesłuchania przedstawia podstawę prawną oraz cel przesłuchania, oraz przypomina o jego dobrowolnym charakterze. Informuje także przesłuchiwaną osobę o zamiarze zarejestrowania przesłuchania.

2. Przesłuchanie można przeprowadzić przy użyciu dowolnych środków, w tym telefonu lub środków elektronicznych.

3. Komisja może rejestrować oświadczenia składane przez osoby przesłuchiwane w dowolnej formie. Kopia każdego zapisu jest udostępniana osobie przesłuchiwanej do zatwierdzenia. Tam, gdzie to konieczne, Komisja wyznacza termin, w którym przesłuchiwana osoba może się z nią skontaktować w celu skorygowania oświadczenia.

Artykuł 4

Pytania ustne podczas inspekcji

1. W przypadku gdy, zgodnie z art. 20 ust. 2 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1/2003, urzędnicy, lub inne osoby towarzyszące upoważnione przez Komisję proszą o wyjaśnienia przedstawicieli lub członków personelu przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw, składane wyjaśnienia mogą być rejestrowane w dowolnej formie.

2. Kopia każdego zapisu dokonanego zgodnie z ust. 1 udostępniana jest zainteresowanemu przedsiębiorstwu lub związkowi przedsiębiorstw po inspekcji.

3. W przypadkach, gdy o wyjaśnienia został poproszony członek personelu przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw, który nie jest lub nie był upoważniony przez przedsiębiorstwo lub związek przedsiębiorstw do składania wyjaśnień w imieniu przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw, Komisja wyznacza termin, w którym przedsiębiorstwo lub związek przedsiębiorstw może zgłosić Komisji dowolne sprostowanie, zmianę lub uzupełnienie do wyjaśnień złożonych przez takiego członka personelu. Sprostowanie, zmiana lub uzupełnienie zostają dodane do wyjaśnień zarejestrowanych zgodnie z ust. 1.

Artykuł 4a

Program łagodzenia kar realizowany przez Komisję

[1] 1. Komisja może określać wymogi i warunki współpracy, na których może nagradzać przedsiębiorstwa, które są lub były stronami tajnych karteli, za ich współpracę przy ujawnieniu kartelu oraz ułatwieniu stwierdzenia naruszenia zwolnieniem z grzywien lub zmniejszeniem grzywien, które w przeciwnym wypadku zostałyby na nie nałożone na podstawie art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 (program łagodzenia kar realizowany przez Komisję).

Zwolnienie z grzywien można przyznać przedsiębiorstwu, które jako pierwsze przedłożyło dowody, które w opinii Komisji umożliwiłyby jej przeprowadzenie celowej kontroli lub stwierdzenie naruszenia art. 101 Traktatu w związku z domniemaniem istnienia kartelu. Zmniejszenie grzywny może zostać przyznane przedsiębiorstwom, które dostarczyły Komisji dowody na istnienie domniemanego naruszenia, które mają istotną wartość dodaną w stosunku do dowodów będących już w posiadaniu Komisji.

Komisja będzie przyznawać zwolnienia lub zmniejszenia grzywien w ramach swojego programu łagodzenia kar tylko wówczas, gdy pod koniec postępowania administracyjnego uzna, że przedsiębiorstwo spełniło wymogi i warunki współpracy określone w programie łagodzenia kar. Mogą one obejmować między innymi rodzaj informacji i dowodów, jakie przedsiębiorstwa są zobowiązane przedłożyć, oraz dalszą współpracę, jakiej oczekuje się od przedsiębiorstw w trakcie postępowania administracyjnego.

2. Aby zakwalifikować się do uzyskania zwolnienia z grzywny lub zmniejszenia grzywny, którą w przeciwnym przypadku nałożono by na nie, przedsiębiorstwa dobrowolnie przekazują Komisji swoją wiedzę na temat tajnego kartelu i swego w nim udziału, która może mieć również formę dobrowolnego przekazania wiedzy byłych lub obecnych pracowników lub przedstawicieli tego przedsiębiorstwa (oświadczenia przedsiębiorców w ramach programu łagodzenia kar). Takie oświadczenia przedsiębiorców w ramach programu łagodzenia kar są sporządzone specjalnie w celu przedłożenia ich Komisji celem uzyskania zwolnienia z grzywien lub zmniejszenia grzywien w ramach programu łagodzenia kar realizowanego przez Komisję.

3. Komisja zaproponuje stronom inne odpowiednie sposoby przekazywania oświadczeń przedsiębiorców w ramach programu łagodzenia kar poza drogą oświadczeń pisemnych, w tym ustnie. Ustne oświadczenia przedsiębiorców w ramach programu łagodzenia kar mogą być nagrywane i przepisywane w siedzibie Komisji. Przedsiębiorstwo ma możliwość sprawdzić jakość techniczną nagrania swojego oświadczenia w siedzibie Komisji oraz, w razie potrzeby, niezwłocznie skorygować jego treść. Przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące oświadczeń przedsiębiorców w ramach programu łagodzenia kar stosuje się do takich oświadczeń niezależnie od nośnika, na jakim są one przechowywane. Wcześniej istniejące informacje, tj. dowody istniejące niezależnie od postępowania Komisji, które przedsiębiorstwo przedstawiło Komisji w ramach swego wniosku o zwolnienie z grzywny lub jej obniżenie, nie stanowią części oświadczenia przedsiębiorcy w ramach programu łagodzenia kar.

ROZDZIAŁ IV

ROZPATRYWANIE WNIOSKÓW

Artykuł 5

Dopuszczalność wniosków

1. Osoby fizyczne lub prawne wykazują uzasadniony interes, aby być uprawnione do składania wniosków do celów art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.

Takie wnioski zawierają informacje wymagane w formularzu C, przedstawionym w Załączniku. Komisja może odstąpić od tego obowiązku w zakresie informacji częściowej, włączając dokumenty wymagane na mocy formularza C.

2. Komisji przedkładane są trzy kopie na papierze, jak również, jeśli to możliwe, kopia elektroniczna. Wnioskodawca składa również jawną wersję wniosku, jeżeli w stosunku do dowolnej części wniosku istnieje wymóg poufności.

3. Wnioski składane są w jednym z języków urzędowych Wspólnoty.

Artykuł 6

Udział wnioskodawców w postępowaniach

1. W przypadku gdy Komisja wyda przedstawienie zarzutów dotyczące sprawy, która była przedmiotem otrzymanego przez Komisję wniosku, przekazuje wnioskodawcy odpis jawnej wersji przedstawienia zarzutów, chyba że zastosowanie ma postępowanie ugodowe, w którym to przypadku wnioskodawca zostanie poinformowany na piśmie o rodzaju i przedmiocie postępowania. Komisja wyznacza również termin, w którym wnioskodawca może pisemnie przedstawić swoją opinię.

2. Komisja może, gdzie to właściwe, dać wnioskodawcom możliwość wyrażenia swoich opinii podczas ustnego przesłuchania stron, w związku z którym zostało wydane przedstawienie zarzutów, jeżeli wnioskodawcy zażądają tego w swoich pisemnych uwagach.

Artykuł 7

Odrzucanie wniosków

1. W przypadku gdy Komisja uzna, że w oparciu o informacje znajdujące się w jej posiadaniu, nie istnieją dostateczne podstawy do działań w sprawie wniosku, powiadomi wnioskodawcę o swoim stanowisku i wyznaczy termin, w którym wnioskodawca może przedstawić pisemnie swoją opinię. Komisja nie jest zobowiązana uwzględniać jakichkolwiek dalszych pisemnych wniosków otrzymanych po upływie tego terminu.

2. Jeżeli wnioskodawca przedstawi swoją opinię w terminie wyznaczonym przez Komisję, a wnioski pisemne złożone przez wnioskodawcę nie prowadzą do odmiennej oceny wniosku, Komisja odrzuca wniosek w drodze decyzji.

3. Jeżeli wnioskodawca nie przedstawi swojej opinii w terminie wyznaczonym przez Komisję, wniosek zostaje uznany za wycofany.

Artykuł 8

Dostęp do informacji

1. W przypadku gdy Komisja poinformowała wnioskodawcę o swoim zamiarze odrzucenia wniosku zgodnie z art. 7 ust. 1, wnioskodawca może żądać dostępu do dokumentów, na których Komisja opiera swoją tymczasową ocenę. Jednakże w tym celu wnioskodawca może nie uzyskać dostępu do tajemnic handlowych oraz innych poufnych informacji należących do innych stron uczestniczących w postępowaniach.

2. [2] (skreślony).

Artykuł 9

Odrzucanie wniosków zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1/2003

W przypadku gdy Komisja odrzuci wniosek zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, poinformuje niezwłocznie wnioskodawcę o krajowym organie ochrony konkurencji, który zajmuje się lub już zajął się tą sprawą.

ROZDZIAŁ V

WYKONANIE PRAWA DO WYSŁUCHANIA

Artykuł 10

Przedstawienie zarzutów i odpowiedź

1. Komisja informuje zainteresowane strony o podniesionych przeciwko nim zarzutach. Przedstawienie zarzutów przekazywane jest na piśmie wszystkim stronom, przeciwko którym podniesiono zarzuty.

2. Komisja, notyfikując przedstawienie zarzutów zainteresowanym stronom, wyznacza termin, w którym strony te mogą poinformować ją pisemnie o swoich opiniach. Komisja nie jest zobowiązana uwzględniać pisemnych wniosków otrzymanych po upływie tego terminu.

3. W swoich pisemnych wnioskach Strony mogą przedstawić wszelkie znane im fakty, które mają znaczenie dla ich obrony przeciwko zarzutom podniesionym przez Komisję. Dołączają wszelkie istotne dokumenty jako dowody przedstawionych faktów. Dostarczają zarówno oryginał na papierze, jak również kopię elektroniczną, lub, w przypadku niedostarczenia elektronicznej kopii, 31 papierowych kopii swoich uwag oraz załączonych dokumentów. Mogą one zaproponować, aby Komisja wysłuchała osoby, które mogą potwierdzić fakty przedstawione w ich uwagach.

Artykuł 10a

Postępowanie ugodowe w sprawach kartelowych

1. Po wszczęciu postępowania na mocy art. 11 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 Komisja może wyznaczyć stronom termin, w którym mogą one zadeklarować na piśmie gotowość przystąpienia do rozmów ugodowych celem ewentualnego przedłożenia propozycji ugodowych. Komisja nie ma obowiązku uwzględnienia odpowiedzi otrzymanych po upływie tego terminu.

Jeżeli dwie lub więcej stron reprezentujących to samo przedsiębiorstwo zadeklaruje, w trybie przewidzianym w akapicie pierwszym, gotowość przystąpienia do rozmów ugodowych, strony te wyznaczają wspólnego przedstawiciela celem podjęcia rozmów z Komisją w ich imieniu. Wyznaczając termin, o którym mowa w akapicie pierwszym, Komisja informuje właściwe strony, że zostały uznane za przedstawicieli tego samego przedsiębiorstwa, wyłącznie w celu umożliwienia im zastosowania się do niniejszego przepisu.

2. Komisja może informować strony uczestniczące w rozmowach ugodowych o:

a) zarzutach, jakie zamierza przeciwko nim podnieść;

b) dowodach wykorzystanych do określenia przewidywanych zarzutów;

c) jawnych wersjach wszelkich dostępnych dokumentów wyszczególnionych w aktach sprawy w danym czasie, o ile wniosek strony jest uzasadniony i ma to na celu umożliwienie danej stronie ustalenia swojego stanowiska na temat okresu czasu lub innych aspektów kartelu; oraz

d) zakresie wysokości ewentualnych grzywien.

Informacje te są traktowane jako poufne pomiędzy Komisją a każdą z zainteresowanych stron, oprócz przypadków, w których Komisja wydała uprzednie, wyraźne zezwolenie na ujawnienie tych informacji.

Jeżeli rozmowy ugodowe przynoszą postępy, Komisja może wyznaczyć termin, w którym strony mogą zobowiązać się do dalszego udziału w postępowaniu ugodowym poprzez przedłożenie propozycji ugodowych odpowiadających wynikom rozmów ugodowych oraz potwierdzających ich udział w naruszeniu art. 101 Traktatu jak również ich odpowiedzialność. Te propozycje ugodowe muszą być specjalnie przygotowane przez zainteresowane przedsiębiorstwa jako formalny wniosek skierowany do Komisji o podjęcie decyzji w ich sprawie w kontekście postępowania ugodowego. Zanim Komisja wyznaczy termin przedłożenia propozycji ugodowych, zainteresowane strony mają prawo, na wniosek, do uzyskania w odpowiednim czasie informacji określonych w akapicie pierwszym. Komisja nie jest zobowiązana do uwzględnienia propozycji ugodowych otrzymanych po upływie tego terminu.

Komisja zaproponuje stronom inne odpowiednie sposoby przekazywania propozycji ugodowych poza drogą oświadczeń pisemnych, w tym ustnie. Ustne propozycje ugodowe mogą być nagrywane i przepisywane w siedzibie Komisji. Przedsiębiorstwo ma możliwość sprawdzić jakość techniczną nagrania swojej propozycji ugodowej w siedzibie Komisji oraz, w razie potrzeby, niezwłocznie skorygować jej treść. Przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące propozycji ugodowych stosuje się do propozycji ugodowych niezależnie od nośnika, na jakim są one przechowywane. [3]

3. W przypadku gdy w przekazanym stronom przedstawieniu zarzutów uwzględniono treść ich propozycji ugodowych, w pisemnej odpowiedzi na przedstawienie zarzutów, składanej w terminie wyznaczonym przez Komisję, zainteresowane strony potwierdzają, że skierowane do nich przedstawienie zarzutów uwzględnia treść ich propozycji ugodowych. Komisja może następnie przystąpić do przyjęcia decyzji na mocy art. 7 i 23 rozporządzenia nr 1/2003, po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących w trybie art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.

4. Komisja może w dowolnym momencie trwania procedury podjąć decyzję o zupełnym przerwaniu rozmów ugodowych w konkretnej sprawie lub w stosunku do jednej lub kilku ze stron, jeśli według jej opinii zagrożony jest sprawny przebieg postępowania.

Artykuł 11

Prawo do bycia wysłuchanym

1. Komisja daje stronom, do których skierowała przedstawienie zarzutów, możliwość bycia wysłuchanym przed skonsultowaniem się z Komitetem Doradczym, o którym mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.

2. Komisja, w swoich decyzjach, rozpatruje wyłącznie zarzuty, w stosunku do których strony określone w ust. 1 miały możliwość wypowiedzenia się.

Artykuł 12

1. Komisja daje stronom, do których skierowała przedstawienie zarzutów, możliwość rozwinięcia ich argumentacji podczas przesłuchania ustnego, jeżeli zażądają tego w swoich pisemnych wnioskach.

2. Jednakże przy składaniu propozycji ugodowych strony potwierdzają wobec Komisji, że będą wnioskować o umożliwienie im rozwinięcia argumentacji podczas przesłuchania ustnego wyłącznie wtedy, gdy w przedstawieniu zarzutów nie zostanie uwzględniona treść ich propozycji ugodowych.

Artykuł 13

Przesłuchanie innych osób

1. Jeżeli osoby fizyczne lub prawne, inne niż te określone w art. 5 i 11, wnioskują o bycie wysłuchanym i wykażą wystarczające zainteresowanie, Komisja poinformuje je pisemnie o charakterze i przedmiocie procedury i wyznaczy termin, w którym mogą one pisemnie przedstawić swoje opinie.

2. Komisja może, gdzie to właściwe, zaprosić osoby określone w ust. 1, aby przedstawiły swoje argumenty podczas ustnego przesłuchania stron, do których skierowano przedstawienie zarzutów, jeżeli osoby określone w ust. 1 zażądają tego w swoich pisemnych opiniach.

3. Komisja może zaprosić każdą inną osobę do pisemnego wyrażenia swojej opinii oraz do udziału w ustnym przesłuchaniu stron, do których skierowano przedstawienie zarzutów. Komisja może także zaprosić takie osoby do wyrażenia ich opinii na tym przesłuchaniu ustnym.

Artykuł 14

Prowadzenie ustnych przesłuchań

1. Przesłuchania prowadzone są przez całkowicie niezawisłego funkcjonariusza ds. przesłuchań.

2. Komisja zaprasza osoby, które mają być przesłuchane, do stawienia się na ustnym przesłuchaniu w wyznaczonym przez siebie terminie.

3. Komisja zaprasza organy ochrony konkurencji Państw Członkowskich do uczestnictwa w ustnym przesłuchaniu. Komisja może w podobny sposób zaprosić urzędników oraz pracowników służby cywilnej innych organów Państw Członkowskich.

4. Osoby zaproszone do uczestnictwa stawiają się osobiście lub reprezentowane są przez przedstawicieli ustawowych lub należycie upoważnionych pełnomocników. Przedsiębiorstwa oraz związki przedsiębiorstw mogą także być reprezentowane przez należycie umocowanego pełnomocnika wyznaczonego spośród ich stałego personelu.

5. Osobom przesłuchiwanym przez Komisję mogą towarzyszyć ich prawnicy lub inne wykwalifikowane osoby, dopuszczone przez funkcjonariusza ds. przesłuchań.

6. Przesłuchania ustne nie mają charakteru jawnego. Każda osoba może być przesłuchiwana oddzielnie lub w obecności innych osób zaproszonych do stawienia się, z uwzględnieniem uzasadnionego interesu przedsiębiorstw w zakresie ochrony tajemnic handlowych i innych poufnych informacji.

7. Funkcjonariusz ds. przesłuchań może zezwolić stronom, do których skierowano przedstawienie zarzutów, wnioskodawcom, innym osobom zaproszonym na przesłuchanie, służbom Komisji oraz organom Państw Członkowskich na zadawanie pytań podczas przesłuchania.

8. Oświadczenia składane przez każdą przesłuchiwaną osobę są rejestrowane. Na żądanie, zapis przesłuchania udostępniany jest osobom, które uczestniczyły w przesłuchaniu. Należy uwzględnić uzasadniony interes stron w zakresie ochrony tajemnic handlowych oraz innych poufnych informacji.

ROZDZIAŁ VI

DOSTĘP DO AKT I POSTĘPOWANIE Z INFORMACJAMI POUFNYMI

Artykuł 15

Dostęp do akt [4]

1. W przypadku żądania, Komisja przyznaje dostęp do akt stronom, do których skierowano przedstawienie zarzutów. Dostęp jest przyznawany po notyfikacji przedstawienia zarzutów.

1a. [5] Po wszczęciu postępowania w trybie art. 11 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, aby umożliwić stronom przedłożenie propozycji ugodowych, Komisja, na wniosek stron, ujawnia im materiał dowodowy oraz dokumenty opisane w art. 10a ust. 2, z zastrzeżeniem warunków ustanowionych we właściwych akapitach. W związku z tym, przedkładając swoje propozycje ugodowe, strony potwierdzają wobec Komisji, że będą wnioskować o dostęp do akt na mocy ust. 1 po otrzymaniu przedstawienia zarzutów wyłącznie w przypadku braku uwzględnienia w przedstawieniu zarzutów treści ich propozycji ugodowych. W przypadku przerwania rozmów ugodowych z jedną lub większą liczbą stron, strona ta otrzymuje dostęp do akt na mocy ust. 1, jeśli skierowano do niej przedstawienie zarzutów.

1b. [6] Dostępu, zgodnie z ust. 1 lub 1a, do oświadczenia przedsiębiorcy w ramach programu łagodzenia kar w rozumieniu art. 4a ust. 2 lub do propozycji ugodowej w rozumieniu art. 10a ust. 2 udziela się wyłącznie w pomieszczeniach Komisji. Stronom i ich przedstawicielom zabrania się kopiowania oświadczeń przedsiębiorców w ramach programu łagodzenia kar lub propozycji ugodowych za pomocą wszelkich środków mechanicznych lub elektronicznych.

2. Prawo dostępu do akt nie obejmuje tajemnic handlowych, innych poufnych informacji oraz wewnętrznych dokumentów Komisji lub organów ochrony konkurencji Państw Członkowskich. Prawo dostępu do akt nie obejmuje także korespondencji pomiędzy Komisją a organami ochrony konkurencji Państw Członkowskich lub pomiędzy tymi ostatnimi w przypadku, gdy taka korespondencja jest dołączona do akt Komisji.

3. Niniejsze rozporządzenie w żaden sposób nie zabrania Komisji ujawniania oraz wykorzystywania informacji niezbędnych do udowodnienia naruszenia art. 81 lub 82 Traktatu.

4. [7] (skreślony).

Artykuł 16

Identyfikacja i ochrona informacji poufnych

1. Informacje, w tym dokumenty, nie są zgłaszane ani udostępniane przez Komisję w takim zakresie, w jakim zawierają tajemnice handlowe lub inne poufne informacje dowolnej osoby.

2. Każda osoba, która wyraża swoje opinie zgodnie z art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 10 ust. 2, art. 13 ust. 1 i ust. 3, lub następnie przedkłada Komisji dalsze informacje w toku tej samej procedury, wyraźnie określa każdy materiał, który uznaje za poufny, przedstawiając powody, oraz dostarcza odrębną, jawną wersję najpóźniej do wyznaczonego przez Komisję dnia wyrażenia swojej opinii.

3. Bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja może postawić wymóg, aby przedsiębiorstwa oraz związki przedsiębiorstw, które sporządzają dokumenty lub oświadczenia zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1/2003, oznaczyły dokumenty lub części dokumentów, które według nich zawierają należące do nich tajemnice handlowe lub inne poufne informacje, a także, aby określiły przedsiębiorstwa, w odniesieniu do których takie dokumenty mają być uznane za poufne. Komisja może podobnie postawić wymóg, aby przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw określiły każdą część przedstawienia zarzutów, zwięzłego streszczenia sprawy sporządzonego zgodnie z art. 27 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, lub decyzji podjętej przez Komisję, jeżeli według nich zawiera ona tajemnice handlowe.

Komisja może wyznaczyć termin, w którym przedsiębiorstwa oraz związki przedsiębiorstw zobowiązane są do:

(a) uzasadnienia żądania poufności w odniesieniu do każdego pojedynczego dokumentu lub części dokumentu, oświadczenia lub części oświadczenia;

(b) dostarczenia Komisji jawnej wersji dokumentów lub oświadczeń, z których zostały usunięte poufne fragmenty;

(c) dostarczenia zwięzłego opisu każdej usuniętej informacji.

4. Jeżeli przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw nie dopełnią obowiązków określonych w ust. 2 i 3, Komisja może uznać, że dane dokumenty lub oświadczenia nie zawierają poufnych informacji.

ROZDZIAŁ VIa

OGRANICZENIA W WYKORZYSTYWANIU INFORMACJI UZYSKANYCH W TRAKCIE POSTĘPOWANIA KOMISJI

Artykuł 16a

[8] 1. Informacje uzyskane na podstawie niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane wyłącznie do celów postępowań sądowych lub administracyjnych odnośnie do stosowania art. 101 i 102 Traktatu.

2. Dostęp do oświadczeń przedsiębiorców w ramach programu łagodzenia kar w rozumieniu art. 4a ust. 2 lub do propozycji ugodowych w rozumieniu art. 10a ust. 2 jest udzielany wyłącznie do celów wykonywania prawa do obrony w postępowaniu przed Komisją. Informacje pochodzące z takich oświadczeń i propozycji mogą być wykorzystywane przez stronę, która uzyskała dostęp do akt, jedynie wówczas, gdy jest to konieczne do wykonywania jej prawa do obrony w postępowaniach:

a) przed sądami Unii Europejskiej rewidujących decyzje Komisji; lub

b) przed sądami państw członkowskich w sprawach bezpośrednio związanych ze sprawą, w ramach której przyznano dostęp, i które dotyczą:

(i) rozdzielenia pomiędzy uczestników kartelu grzywny nałożonej na nie solidarnie przez Komisję; lub

(ii) rewizji decyzji, na mocy której organ ochrony konkurencji państwa członkowskiego stwierdził naruszenie art. 101 TFUE.

3. Następujące kategorie informacji uzyskanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie mogą być wykorzystywane w postępowaniach przed sądami krajowymi, dopóki Komisja nie zamknie swojego postępowania przeciwko wszystkim stronom objętym postępowaniem, przyjmując decyzję zgodnie z art. 7, 9 lub 10 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, lub dopóki nie zakończy swojego postępowania w inny sposób:

a) informacje przygotowane przez osobę fizyczną lub prawną specjalnie na potrzeby postępowania prowadzonego przez Komisję; oraz

b) informacje sporządzone i przesłane stronom przez Komisję w trakcie postępowania.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 17

Terminy

1. Wyznaczając terminy przewidziane w art. 3 ust. 3, art. 4 ust. 3, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 10 ust. 2, art. 10a ust. 1-3 oraz art. 16 ust. 3, Komisja uwzględnia zarówno czas wymagany na przygotowanie danego wniosku, jak i pilność sprawy.

2. Terminy określone w art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, oraz w art. 10 ust. 2 wynoszą co najmniej cztery tygodnie. Jednakże, w przypadku postępowań wszczętych w celu przyjęcia środków tymczasowych zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, termin może zostać skrócony do jednego tygodnia.

3. Terminy określone w art. 4 ust. 3, art. 10a ust. 1-2 oraz w art. 16 ust. 3 wynoszą co najmniej dwa tygodnie. Termin, o którym mowa w art. 3 ust. 3, wynosi co najmniej dwa tygodnie, z wyjątkiem propozycji ugodowych, w których korekty dokonuje się w ciągu jednego tygodnia. Termin określony w art. 10a ust. 3 wynosi co najmniej dwa tygodnie.

4. Tam, gdzie to właściwe, i na uzasadnione żądanie wniesione przed upływem pierwotnie wyznaczonego terminu, terminy mogą być przedłużane.

Artykuł 18

Uchylenia

Rozporządzenia (WE) nr 2842/98, (WE) 2843/98 oraz (WE) nr 3385/94 tracą moc.

Odesłania do uchylonych rozporządzeń rozumiane są jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 19

Przepisy przejściowe

Kroki proceduralne podjęte na mocy rozporządzeń (WE) nr 2842/98 oraz (WE) 2843/98 są nadal ważne do celów stosowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dnia 1 maja 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 kwietnia 2004 r.