PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 80 ust.2 ,

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (³),

Działając zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (⁴), w świetle wspólnego tekstu przyjętego przez komitet pojednawczy w dniu 11 grudnia 2003 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W celu stworzenia Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej należy podjąć działania w odniesieniu do systemów, części składowych i procedur towarzyszących w celu zapewnienia interoperacyjności Europejskiej Sieci Zarządzania Ruchem Lotniczym („EATMN”) stosownie do przepisów o zapewnianiu służb żeglugi powietrznej określonych w rozporządzeniu (WE) nr 550/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie zapewniania służb żeglugi powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (⁵) (Rozporządzenie w sprawie zapewniania służb) oraz stosownie do przepisów o organizacji i wykorzystaniu przestrzeni powietrznej określonych w rozporządzeniu (WE) nr 551/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie organizacji i użytkowania przestrzeni powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (⁶) (Rozporządzenie w sprawie przestrzeni powietrznej).

(2) Raport Grupy Wysokiego Szczebla w sprawie Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej potwierdził potrzebę opracowania regulacji technicznych w oparciu o "nowe podejście" stosownie do rezolucji Rady z dnia 7 maja 1985 r. w sprawie nowego podejścia do standaryzacji technicznej oraz do standardów (⁷) gdzie zasadnicze wymogi, przepisy i standardy mają charakter uzupełniający i są ze sobą zgodne.

(3) Rozporządzenie (WE) nr 549/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. („Rozporządzenie ramowe”) (⁸) określa podstawy tworzenia Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej.

(4) Raport Grupy Wysokiego Szczebla potwierdził, iż mimo postępu osiągniętego w ciągu kilku ostatnich lat w zakresie zapewniania jednolitego działania EATMN, sytuacja ciągle pozostaje niezadawalająca i obserwuje się niski poziom integracji pomiędzy narodowymi systemami zarządzania ruchem lotniczym oraz powolne tempo wprowadzania nowych koncepcji operacyjnych i technologii niezbędnych do zapewnienia dodatkowej wymaganej przepustowości.

(5) Zwiększenie poziomu integracji na szczeblu Wspólnoty spowodowałoby większą skuteczność oraz mniejsze koszty nabywania i obsługi systemów, jak również lepsze współdziałanie operacyjne.

(6) Dominacja narodowych specyfikacji technicznych wykorzystywanych w nabywaniu systemów doprowadziła do fragmentacji rynku systemów i nie ułatwia ona współpracy przemysłowej na szczeblu Wspólnoty; w konsekwencji dotyczy to szczególnie przemysłu, który musi w sposób znaczący przystosowywać swoje produkty do każdego rynku narodowego; praktyki takie powodują, że rozwój i wdrażanie nowych technologii stają się niepotrzebnie skomplikowane i spowalniają tempo wprowadzania nowych koncepcji operacyjnych, które są niezbędne dla zwiększenia przepustowości.

(7) W interesie wszystkich stron zaangażowanych w zarządzanie ruchem lotniczym leży opracowanie nowego partnerskiego podejścia umożliwiającego równomierne zaangażowanie wszystkich stron jak również stymulującego kreatywność oraz dzielenie się wiedzą, doświadczeniami i zagrożeniami; partnerstwo takie powinno mieć na celu zdefiniowanie, we współpracy z przemysłem, spójnego zestawu specyfikacji Wspólnoty, który może sprostać możliwie najszerszemu spektrum potrzeb.

(8) Wewnętrzny rynek stanowi cel Wspólnoty, stąd też działania podejmowane w ramach niniejszego Rozporządzenia powinny przyczyniać się do jego stopniowego rozwoju w tym sektorze.

(9) Właściwe jest zdefiniowanie zasadniczych wymogów, które powinny mieć zastosowanie w europejskiej sieci zarządzania ruchem lotniczym, jej systemach, częściach składowych i stosownych procedurach.

(10) Przepisy wykonawcze dotyczące interoperacyjności powinny zostać sporządzone dla systemów w sytuacji, gdy konieczne jest uzupełnienie lub dalsza poprawa zasadniczych wymogów; przepisy te powinny zostać również sporządzone w sytuacji, gdy konieczne jest ułatwienie wprowadzenia nowych, uzgodnionych i zatwierdzonych koncepcji operacyjnych i technologii; zgodność z tymi przepisami powinna być zachowana w sposób ciągły; przepisy te powinny bazować na przepisach i standardach opracowanych przez organizacje międzynarodowe, tj. EUROCONTROL lub ICAO.

(11) Opracowanie i przyjęcie specyfikacji Wspólnoty dotyczących EATMN, jej systemów i części składowych oraz stosownych procedur stanowi właściwy środek zdefiniowania technicznych i operacyjnych warunków niezbędnych dla spełnienia zasadniczych wymogów i stosownych przepisów wykonawczych dotyczących interoperacyjności; zgodność z opublikowanymi specyfikacjami Wspólnoty, która ma charakter dobrowolny, tworzy domniemanie zgodności z zasadniczymi wymogami oraz stosownymi przepisami wykonawczymi dotyczącymi interoperacyjności.

(12) Specyfikacje Wspólnoty powinny zostać opracowane przez europejskie instytucje standaryzacyjne wspólnie z Europejską Organizacją Wyposażenia Lotnictwa Cywilnego ("Eurocae") i EUROCONTROL, zgodnie z ogólnymi procedurami standaryzacyjnymi Wspólnoty.

(13) Procedury rządzące oceną zgodności lub przydatności do wykorzystania części składowych powinny opierać się na zastosowaniu modułów opisanych w Decyzji Rady 93/465/EEC z dnia 22 lipca 1993 r. dotycząca modułów stosowanych w różnych fazach procedur oceny zgodności oraz zasad umieszczania i używania oznakowania zgodności WE, które mają być stosowane w dyrektywach harmonizacji technicznej(⁸); do stopnia, w jakim jest to konieczne, moduły te powinny zostać rozbudowane, aby obejmowały one konkretne wymogi wszystkich zainteresowanych branż.

(14) Opisywany rynek jest małych rozmiarów i składa się z systemów i ich części składowych stosowanych prawie wyłącznie dla celów zarządzania ruchem lotniczym i nie przeznaczonych do powszechnego użytku; stąd też zbędnym byłoby umieszczanie oznaczenia WE na częściach składowych, ponieważ na podstawie oceny zgodności i/lub przydatności do wykorzystania, deklaracja producenta o zgodności jest wystarczająca; nie powinno to mieć wpływu na obowiązek producenta w zakresie umieszczania oznaczenia WE na niektórych częściach składowych dla certyfikacji ich zgodności z innymi, dotyczącymi ich regulacjami prawnymi Wspólnoty.

(15) Wprowadzenie do użytku systemów zarządzania ruchem lotniczym powinno podlegać weryfikacji zgodności z zasadniczymi wymogami i stosownymi przepisami wykonawczymi dotyczącymi interoperacyjności; zastosowanie specyfikacji Wspólnoty tworzy domniemanie zgodności z zasadniczymi wymogami oraz stosownymi przepisami wykonawczymi dotyczącymi interoperacyjności.

(16) Pełne zastosowanie niniejszego rozporządzenia powinno być realizowane z pomocą strategii przejściowej, mającej za zadanie osiągnięcie celów niniejszego rozporządzenia, nie powodując przy tym nieuzasadnionych przeszkód w utrzymaniu istniejącej infrastruktury wynikających z kalkulacji kosztów i zysków.

(17) W ramach prawodawstwa Wspólnoty, należy uwzględnić potrzebę zapewnienia:

– jednolitych warunków w zakresie dostępności i skutecznego wykorzystania widma częstotliwości radiowych, jakie niezbędne jest dla wdrożenia Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej, włącznie z aspektami kompatybilności elektromagnetycznej,

– ochrony służb ratowniczych przed szkodliwymi zakłóceniami,

– skutecznego i właściwego wykorzystania częstotliwości przydzielonych i zarządzanych wyłącznie przez sektor lotniczy.

(18) Dyrektywa Rady 93/65/EEC z dnia 19 lipca 1993 r. w sprawie definicji i korzystania ze zgodnych specyfikacji technicznych dla zamówień na sprzęt i systemy zarządzania ruchem powietrznym(⁹) ogranicza się do obowiązków instytucji nadrzędnych; niniejsze rozporządzenie ma charakter bardziej całościowy, ponieważ określa ono obowiązki wszystkich stron uczestniczących, włącznie z instytucjami zapewniającymi służby żeglugi powietrznej, użytkownikami przestrzeni powietrznej, przemysłem i portami lotniczymi oraz uwzględnia przepisy mające zastosowanie dla nich wszystkich jak również przyjęcie specyfikacji Wspólnoty, które mając charakter dobrowolny, tworzy domniemanie zgodności z zasadniczymi wymogami. Stąd też, dyrektywa 93/65/EEC, przyjmująca normy EUROCONTROL oraz zmieniająca dyrektywę Rady 93/65/EWG w sprawie definicji i korzystania ze zgodnych specyfikacji technicznych dla zamówień na sprzęt i systemy zarządzania ruchem powietrznym (¹⁰) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2082/2000 z dnia 6 września 2000 r. przyjmujące normy EUROCONTROL i zmieniające Dyrektywę 97/15/EC (¹¹) oraz (WE) nr 980/2002 z dnia 4 czerwca 2002 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2082/2000 powinny zostać anulowane po upływie okresu przejściowego.

(19) Dla zachowania pewności prawnej, ważne jest zapewnienie, aby treść niektórych przepisów prawodawstwa Wspólnoty przyjęta na podstawie Dyrektywy 93/65/EEC pozostała w mocy w formie niezmienionej. Przyjęcie w ramach niniejszego rozporządzenia przepisów wykonawczych korespondujących z takimi przepisami będzie wymagać pewnego czasu,

PRZYJĘŁY NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

Przepisy ogólne

Artykuł 1

Cel i zakres

1. W zakresie rozporządzenia ramowego, niniejsze rozporządzenie dotyczy interoperacyjności EATMN.

2. Niniejsze rozporządzenie będzie mieć zastosowanie w odniesieniu do systemów, ich części składowych i stosownych procedur określonych w Załączniku I.

3. Niniejsze rozporządzenie ma na celu osiągnięcie interoperacyjności pomiędzy różnymi systemami, częściami składowymi i stosownymi procedurami EATMN z uwzględnieniem przepisów międzynarodowych. Niniejsze rozporządzenie ma również na celu zapewnienie skoordynowanego i szybkiego wprowadzenia nowych, uzgodnionych i zatwierdzonych koncepcji operacyjnych bądź technologii w zarządzaniu ruchem lotniczym.

ROZDZIAŁ II

Zasadnicze wymogi, przepisy wykonawcze dotyczące interoperacyjności oraz specyfikacje Wspólnoty

Artykuł 2

Zasadnicze wymogi

Sieć EATMN, jej systemy i ich części składowe oraz stosowne procedury będą spełniać zasadnicze wymogi. Zasadnicze wymogi zostały przedstawione w Załączniku II [1].

Artykuł 3

Przepisy wykonawcze dotyczące interoperacyjności

1. Przepisy wykonawcze dotyczące interoperacyjności są sporządzane, gdy jest to niezbędne dla osiągnięcia w sposób spójny celów niniejszego rozporządzenia.

2. Systemy, części składowe oraz procedury towarzyszące są zgodne ze stosownymi przepisami wykonawczymi dotyczącymi interoperacyjności w trakcie ich całego okresu użytkowania.

3. Przepisy wykonawcze dotyczące interoperacyjności w szczególności:

(a) określają wszystkie specyficzne wymogi stanowiące uzupełnienie lub udoskonalenie zasadniczych wymogów, szczególnie w odniesieniu do bezpieczeństwa, jednolitych operacji i działań; i/lub

(b) opisywać, gdzie ma to zastosowanie, wszystkie specyficzne wymogi stanowiące uzupełnienie lub udoskonalenie zasadniczych wymogów, szczególnie w odniesieniu do skoordynowanego wprowadzania nowych, uzgodnionych i zatwierdzonych koncepcji operacyjnych lub technologii; i/lub

(c) określać części składowe w odniesieniu do systemów; i/lub

(d) opisywać określone procedury oceny zgodności obejmujące, gdzie ma to zastosowanie, wyznaczone instytucje jak określono w art. 8, oparte o moduły zdefiniowane w decyzji 93/465/EEC stosowane do oceny zgodności lub przydatności do wykorzystania części składowych jak również weryfikacji systemów; i/lub

(e) określać warunki wdrażania obejmujące, gdzie ma to zastosowanie, datę, do której wszystkie własciwe instytucje uczestniczące mają wymóg ich przestrzegania.

4. Na etapie przygotowania, przyjęcia oraz przeglądu przepisów wykonawczych dotyczących interoperacyjności uwzględnione są szacunkowe koszty oraz korzyści rozwiązań technicznych, dzięki którym przepisy te mogą być przestrzegane, mając na uwadze zdefiniowanie najbardziej praktycznego rozwiązania przy zachowaniu wysokiego poziomu bezpieczeństwa. Ocena kosztów i korzyści wynikających z tych rozwiązań dla wszystkich zainteresowanych stron zostanie dołączona do każdego projektu przepisów wykonawczych dotyczących interoperacyjności.

5. Przepisy wykonawcze dotyczące interoperacyjności zostaną opracowane zgodnie z procedurami określonymi w art. 8 rozporządzenia ramowego.

Artykuł 4

Specyfikacje Wspólnoty

1. Dla osiągnięcia celu niniejszego rozporządzenia, istnieje możliwość opracowania specyfikacji Wspólnoty. Specyfikacje takie mogą zawierać:

(a) standardy europejskie dotyczące systemów lub części składowych wraz ze stosownymi procedurami, sporządzone przez europejskie instytucje standaryzacyjne we współpracy z Eurocae, na podstawie mandatu Komisji, zgodnie z art. 6 ust.4 dyrektywy 98/34/EC Parlamentu Europejskiego oraz Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych (¹²) oraz zgodnie z ogólnymi wytycznymi na temat współpracy pomiędzy Komisją oraz instytucjami standaryzacyjnymi podpisanymi w dniu 13 grudnia 1984 r.;

lub

(b) specyfikacje sporządzane przez EUROCONTROL w sprawie uzgodnień operacyjnych pomiędzy instytucjami zapewniającymi służby żeglugi powietrznej, w odpowiedzi na wniosek Komisji zgodnie z procedurą o której mowa w art. 5 ust.2 rozporządzenia ramowego.

2. Zgodność z zasadniczymi wymogami i/lub przepisami wykonawczymi dotyczącymi interoperacyjności zostanie wstępnie określona dla systemów, wraz z procedurami towarzyszącymi lub częściami składowymi, które spełniają wymogi stosownych specyfikacji Wspólnoty i których numery porządkowe zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

3. Komisja publikuje odnośniki do standardów europejskich określonych w punkcie 1 (a) w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

4. Odnośniki do specyfikacji EUROCONTROL określone w punkcie 1(b) będą publikowane przez Komisję w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z procedurą określoną w art. 5 ust.2 rozporządzenia ramowego.

5. W sytuacji, gdy Państwo Członkowskie lub Komisja uzna, iż zgodność z opublikowaną specyfikacją nie gwarantuje przestrzegania zasadniczych wymogów i/lub przepisów wykonawczych dotyczących interoperacyjności, które wspomniana specyfikacja Wspólnoty ma za zadanie obejmować, stosowana jest procedura określona w art. 5 ust.2 rozporządzenia ramowego.

6. W przypadku niedociągnięć w publikowanych standardach, można podjąć decyzję o częściowym lub całościowym wycofaniu odpowiednich standardów z publikacji, które je zawierają, względnie ze zmian do tych publikacji, zgodnie z procedurą określoną w art. 5 ust.2 rozporządzenia ramowego, po konsultacji ze składem komitetu ustanowionego zgodnie z art. 5 dyrektywy 98/34/EC.

7. W przypadku niedociągnięć w publikowanych specyfikacjach EUROCONTROL, można podjąć decyzję o częściowym lub całościowym wycofaniu odpowiednich standardów z publikacji, które je zawierają, względnie ze zmian do tych publikacji, zgodnie z procedurą określoną w art. 5 ust.2 Rozporządzenia ramowego.

ROZDZIAŁ III

Weryfikacja zgodności

Artykuł 5

Deklaracja WE o zgodności lub przydatności do wykorzystania części składowych

1. Częściom składowym towarzyszy deklaracja WE o zgodności lub przydatności do wykorzystania. Poszczególne części tej deklaracji zostały przedstawione w Załączniku III.

2. Producent, lub jego autoryzowany przedstawiciel ustanowiony we Wspólnocie, zapewnia i deklaruje, przy pomocy deklaracji WE o zgodności lub przydatności do wykorzystania, że stosował on przepisy zawarte w zasadniczych wymogach oraz w stosownych przepisach wykonawczych dotyczących interoperacyjności.

3. Zgodność z zasadniczymi wymogami i stosownymi przepisami wykonawczymi dotyczącymi interoperacyjności zostanie wstępnie określona w odniesieniu do tych części składowych, do których dołączona jest deklaracja WE o zgodności i przydatności do wykorzystania.

4. Stosowne przepisy wykonawcze dotyczące interoperacyjności określają, gdzie ma to zastosowanie, zadania dotyczące oceny zgodności lub przydatności do wykorzystania części składowych, jaka będzie wykonywana przez wyznaczone instytucje określone w art. 8.

Artykuł 6

Deklaracja WE o weryfikacji systemów

1. Po zintegrowaniu z EATMN, systemy będą podlegać weryfikacji WE przez instytucję zapewniającą służby żeglugi powietrznej zgodnie ze stosownymi przepisami wykonawczymi dotyczącymi interoperacyjności w celu zapewnienia, iż spełniają one zasadnicze wymogi niniejszego rozporządzenia oraz przepisy wykonawcze dotyczące interoperacyjności,.

2. Zanim system zostanie wprowadzony do użytku, właściwa instytucja zapewniająca służby żeglugi powietrznej opracowuje deklarację WE o weryfikacji, potwierdzającą zgodność, i przedstawi ją państwowym władzom nadzorującym wraz z ewidencją techniczną. Elementy tej deklaracji oraz zbiór dokumentów technicznych zostały przedstawione w Załączniku IV. Państwowe władze nadzorujące mogą wymagać wszelkich dodatkowych informacji w celu nadzorowania tej zgodności.

3. Stosowne przepisy wykonawcze dotyczące interoperacyjności określają, gdzie ma to zastosowanie, zadania dotyczące weryfikacji systemów, która będzie dokonywana przez wyznaczone instytucje określone w art. 8.

4. Deklaracja WE o weryfikacji nie stanowi uszczerbku dla jakichkolwiek ocen, których państwowe władze nadzorujące będą musiały dokonać, jeśli zaistnieje taka możliwość, z powodów innych aniżeli interoperacyjność.

Artykuł 6a

Alternatywna weryfikacja zgodności

[2] Certyfikat wydany zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (¹³), dotyczący części składowych lub systemów, stanowi w rozumieniu art. 5 i 6 niniejszego rozporządzenia deklarację WE o zgodności lub przydatności do stosowania, albo deklarację WE o weryfikacji, jeśli wykazuje zgodność z zasadniczymi wymogami niniejszego rozporządzenia i właściwymi przepisami wykonawczymi dotyczącymi interoperacyjności.

Artykuł 7

Gwarancje bezpieczeństwa

1. W sytuacji, gdy państwowe władze nadzorujące stwierdzą, że:

(a) część składowa z dołączoną deklaracją WE o zgodności lub przydatności do wykorzystania,

lub

(b) system z dołączoną deklaracją WE o weryfikacji

nie spełnia zasadniczych wymogów i/lub stosownych przepisów wykonawczych dotyczących interoperacyjności, mając na uwadze potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa i ciągłości działań, podejmie wszelkie niezbędne czynności w celu ograniczenia zakresu zastosowania danej części składowej lub systemu, bądź w celu wprowadzenia zakazu ich stosowania przez instytucje będące w zakresie odpowiedzialności tych władz.

2. Zainteresowane państwo członkowskie niezwłocznie informuje Komisję o wszelkich działaniach tego typu, wskazując ich powody oraz, w szczególności, określając, czy w jego opinii niezgodność z zasadniczymi wymogami wynika z:

(a) niemożności sprostania zasadniczym wymogom;

(b) niewłaściwego zastosowania przepisów wykonawczych dotyczących interoperacyjności i/lub specyfikacji Wspólnoty;

(c) niedociągnięć w przepisach wykonawczych dotyczących interoperacyjności i/lub specyfikacji Wspólnoty.

3. Komisja niezwłocznie skonsultuje się ze wszystkimi zainteresowanymi stronami. Po przeprowadzeniu konsultacji, Komisja informuje Państwo Członkowskie o wnioskach i przedstawi swoją opinię czy uważa środki podjęte przez państwowe władze nadzorujące za usprawiedliwione.

4. W sytuacji, gdy Komisja uzna, iż działania podjęte przez państwowe władze nadzorujące nie są usprawiedliwione, poprosi ona zainteresowany Państwo Członkowskie o zapewnienie, iż zostały one niezwłocznie zaprzestane. Poinformuje ona również o tym producenta bądź autoryzowanego przedstawiciela ustanowionego we Wspólnocie.

5. W sytuacji, gdy Komisja uzna, iż niezgodność z zasadniczymi wymogami wynika z niewłaściwego zastosowania przepisów wykonawczych dotyczących interoperacyjności i/lub specyfikacji Wspólnoty, zainteresowany Państwo Członkowskie podejmuje odpowiednie działania w stosunku do wydawcy deklaracji zgodności i przydatności do wykorzystania lub deklaracji WE o weryfikacji i poinformuje o tym Komisję oraz inne Państwa Członkowskie.

6. W sytuacji, gdy Komisja uzna, iż niezgodność z zasadniczymi wymogami wynika z niedociągnięć w specyfikacji Wspólnoty, stosowane będą procedury określone w art. 4 ust.6 lub 7.

Artykuł 8

Wyznaczone instytucje

1. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję oraz pozostałe Państwa Członkowskie o instytucjach, jakie wyznaczyli do realizacji zadań dotyczących oceny zgodności lub przydatności do wykorzystania przedstawionych w art. 5, i/lub zadań dotyczących weryfikacji przedstawionych w art. 6, wskazując obszar odpowiedzialności każdej instytucji oraz jej numer identyfikacyjny otrzymany z Komisji. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej listę instytucji, ich numery identyfikacyjne i obszary odpowiedzialności oraz tą listę aktualizuje tą listę.

2. Państwa Członkowskie stosują kryteria określone w Załączniku V do oceny wyznaczonej instytucji. Instytucje spełniające kryteria oceny określone w odpowiednich standardach europejskich są uznawane za spełniające wspomniane kryteria.

3. Państwa Członkowskie wycofują zawiadomienie o wyznaczonej instytucji, która przestała spełniać kryteria określone w Załączniku V. Poinformują o tym również niezwłocznie Komisję oraz pozostałe Państwa Członkowskie.

4. Bez uszczerbku dla wymogów określonych w ust 1, 2 i 3, Państwa Członkowskie mogą zadecydować o mianowaniu organizacji uznanych zgodnie z art. 3 rozporządzenia o zapewnianiu służb jako wyznaczone instytucje.

ROZDZIAŁ IV

Przepisy końcowe

Artykuł 9

Zmiana załączników

[3] Środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów załączników w celu uwzględnienia postępu technicznego lub operacyjnego są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 5 ust. 4 rozporządzenia ramowego.

Artykuł 10

Przepisy przejściowe

1. Poczynając od 20 października 2005, zasadnicze wymogi mają zastosowanie w przypadku wprowadzania do użytku systemów i części składowych EATMN, jeżeli nie zostało to inaczej określone w stosownych przepisach wykonawczych dotyczących interoperacyjności.

2. Zgodność z zasadniczymi wymogami jest wymagana w przypadku wszystkich systemów i części składowych EATMN będących obecnie w użyciu do 20 kwietnia 2011, jeżeli nie zostało to inaczej określone w stosownych przepisach wykonawczych dotyczących interoperacyjności.

2a. [4] Na użytek ust. 2 niniejszego artykułu państwa członkowskie mogą zadeklarować systemy i części składowe EATMN jako zależne od wymogów zasadniczych i niepodlegające art. 5 i 6.

3. Jeżeli systemy EATMN zostały nakazane lub podpisane zostały w tym celu wiążące umowy

– przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia,

lub, gdzie ma to zastosowanie,

– przed datą wejścia w życie jednej lub większej ilości stosownych przepisów wykonawczych dotyczących interoperacyjności,

w taki sposób, że nie można zagwarantować zgodności z zasadniczymi wymogami i/lub stosownymi przepisami wykonawczymi dotyczącymi interoperacyjności w ramach czasowych określonych w punkcie 1, zainteresowane Państwo Członkowskie przekaże Komisji szczegółowe informacje na temat zasadniczych wymogów i/lub przepisów wykonawczych dotyczących interoperacyjności, w których stwierdzono wątpliwości co do zachowania zgodności.

Komisja rozpocznie konsultacje z zainteresowanymi stronami, po których podejmie decyzję zgodnie z procedurą określoną w art. 5 ust.3 rozporządzenia ramowego.

Artykuł 11

Utrata mocy wiążącej

Dyrektywy 93/65/EEC i 97/15/EC oraz rozporządzenia (EC) nr 2082/2000 i 980/2002 tracą moc w dniu 20 października 2005.

Artykuł 12

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzone w Sztrasburgu, 10 marca 2004