RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60 oraz 301,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2004/137/WPZiB z dnia 10 lutego 2004 r. dotyczące środków ograniczających w odniesieniu do Liberii oraz uchylające wspólne stanowisko 2001/357/WPZiB (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W swojej rezolucji 1521 (2003) z dnia 22 grudnia 2003 r., Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, biorąc pod uwagę zmianę sytuacji w Liberii, a w szczególności wyjazd byłego prezydenta Charlesa Taylora oraz utworzenie Narodowego Tymczasowego Rządu Liberii, postanowiła zmodyfikować niektóre środki ograniczające nałożone wobec Liberii na mocy Rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 1343 (2001) z dnia 7 marca 2001 r. i nr 1478 (2003) z dnia 6 maja 2003 r.

(2) Wspólne stanowisko 2004/137/WPZiB przewiduje wdrożenie środków wymienionych w rezolucji 1521 (2003) Rady Bezpieczeństwa ONZ, w tym zakaz pomocy technicznej związanej z działaniami wojskowymi oraz przywózu nieoszlifowanych diamentów oraz okrąglaków i produktów z drewna pochodzących z Liberii.

(3) Wspólne stanowisko 2004/137/WPZIB przewiduje również zakaz na usługi związane z działaniami wojskowymi oraz zakaz pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, co nie zostało przytoczone w rezolucji 1521 (2003) Rady Bezpieczeństwa ONZ.

(4) Niektóre ze środków przewidzianych przez rezolucje 1343 (2001) oraz 1478 (2003) zostały wdrożone na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1030/2003 z dnia 16 czerwca 2003 r. dotyczącego niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Liberii(²). Zmiany wspomnianych środków mieszczą się w zakresie Traktatu i, w związku z tym, w celu uniknięcia zniekształcenia konkurencji, prawodawstwo wspólnotowe jest niezbędne dla celów wykonania stosownych decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie dotyczącym Wspólnoty. Dla celów niniejszego rozporządzenia przyjmuje się, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie.

(5) Dla jasności należy przyjąć jednolity tekst zawierający wszystkie odpowiewdnie, zmienione przepisy, zastępujące rozporządzenie (WE) nr 1030/2003, które powinno zostać uchylone.

(6) Aby zapewnić, że środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są skuteczne, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają następujące definicje:

a) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, opracowaniem, produkcją, montażem, testami, konserwacją, bądź wszelkie inne usługi techniczne, i może przyjmować formy instrukcji, porad, szkolenia, przekazania praktycznej znajomości bądź umiejętności, albo usług konsultingowych. Pomoc techniczna obejmuje ustne formy pomocy;

b) „Komitet ds. Sankcji” oznacza komitet powołany na mocy ust. 21 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1521 (2003).

Artykuł 2

Zakazuje się:

a) udzielania pomocy technicznej związanej z działaniami wojskowymi, w tym z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju powiązanych materiałów, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionych, bezpośrednio lub pośrednio, osobom, podmiotom lub organom pozarządowym na terytorium Liberii lub z przeznaczeniem do użytku w tym kraju;

b) finansowania lub udzielania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i powiązanych materiałów, lub udzielania powiązanej pomocy technicznej, bezpośrednio lub pośrednio, osobom, podmiotom lub organom pozarządowym na terytorium Liberii lub z przeznaczeniem do użytku w tym kraju; lub

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

Artykuł 3

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku I, w państwie członkowskim, w którym dostawca usług ma siedzibę, mogą zezwolić na udzielenie:

a) pomocy technicznej mającej jedynie stanowić wsparcie misji ONZ w Liberii lub przeznaczonej do wykorzystania przez tę misję; lub

b) [1] pomocy technicznej związanej z nieśmiercionośnym sprzętem przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych.

2. Właściwe organy podejmują decyzje w sprawie wniosków o udzielenie zezwolenia po oddzielnym rozważeniu każdego przypadku, biorąc pod uwagę wszelkie stosowne okoliczności, w tym kryteria określone we wspólnym stanowisku Rady 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. określającym wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego (³). Właściwe organy żądają zastosowania odpowiednich środków bezpieczeństwa przeciwko nadużyciu takich zezwoleń, a w stosownych przypadkach zapewniają możliwość odesłania dostarczonego uzbrojenia i powiązanych materiałów.

3. Nie udziela się zezwoleń na działania, które już miały miejsce.

Artykuł 4

[2] Osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które mają zamiar dostarczyć rządowi Liberii pomocy związanej z wyszczególnionymi w art. 1 działaniami wojskowymi lub innymi działaniami odnoszącymi się do sektora bezpieczeństwa, informują z wyprzedzeniem właściwy organ, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku I, w państwie członkowskim, w którym mają one miejsce zamieszkania lub siedzibę. Powiadomienie takie zawiera wszelkie istotne informacje, obejmujące w odpowiednich przypadkach dane o celu, użytkowniku końcowym, specyfikacji technicznej i ilości urządzeń, które mają zostać wysłane, o dostawcy, proponowanej dacie dostawy, rodzaju transportu, oraz trasie przesyłek. Dane państwo członkowskie natychmiast po otrzymaniu tych informacji, po konsultacji z rządem Liberii, powiadamia o tym Komitet ds. Sankcji, jeśli rząd Liberii nie przekazał tego powiadomienia zgodnie z ust. 2 lit. b) pkt (ii) i (iii) rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2128 (2013).

Artykuł 5

Artykuł 2 nie ma zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wwożonych do Liberii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, personel Unii Europejskiej, Wspólnoty, bądź jej Państw Członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu oraz pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do osobistego użytku.

Artykuł 6

1. (skreślony).

2. (skreślony).

3. (skreślony).

Artykuł 7

Bez uszczerbku dla praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja utrzmuje wszelkie niezbędne kontakty z Komitetem ustanowionym na mocy ust. 21 rezolucji 1521 (2003) Rady Bezpieczeństwa ONZ dla celów skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie wszelkich posiadanych informacji związanych z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacji dotyczących jego naruszeń, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydawanych przez sądy krajowe.

Artykuł 8a

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku I lub za pośrednictwem takich stron.

2. Jak najszybciej po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie podają Komisji nazwy wyznaczonych przez siebie właściwych organów oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

Artykuł 9

Komisja jest uprawniona do:

(a) zmiany załącznika I na podstawie informacji dostarczonych przez Państwa Członkowskie;

(b) zmiany załączników II i III w celu doprowadzenia ich do zgodności ze zmianami, które mogą zostać wprowadzone do Nomenklatury Scalonej.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub licencję, czy pozwolenie udzielone przed dniem 13 lutego 2004 r.

Artykuł 11

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmuje wszelkie niezbędne działania w celu zagwarantowania wykonania tych przepisów. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o powyższych zasadach po wejściu niniejszego rozporządzenia w życie, jak również powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach.

Artykuł 12

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

(a) na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną;

(b) na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub jakiegokolwiek statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

(c) wobec każdego obywatela Państwa Członkowskiego, przebywającego poza Wspólnotą;

(d) wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

(e) wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącego działalność na terytorium Wspólnoty.

Artykuł 13

Rozporządzenie (WE) nr 1030/2003 niniejszym traci moc.

Artykuł 14

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 lutego 2004 r.