WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

zwana dalej „Wspólnotą”,

oraz KANADA,

zwane dalej łącznie „Umawiającymi się Stronami”,

UZNAJĄC dążenie Umawiających się Stron do ustanowienia bliższych powiązań w sektorze wina i napojów spirytusowych,

PRAGNĄC stworzyć korzystniejsze warunku dla zharmonizowanego rozwoju handlu winami i napojami spirytusowymi na zasadzie równości i obopólnych korzyści,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ I

PRZEPISY WSTĘPNE

Artykuł 1

Cele

1. Na zasadzie niedyskryminacji i wzajemności Umawiające się Strony będą ułatwiać i promować wymianę handlową winami i napojami spirytusowymi produkowanymi w Kanadzie oraz we Wspólnocie na warunkach określonych w niniejszej Umowie.

2. Umawiające się Strony podejmą wszelkie rozsądne środki, aby zapewnić, że zobowiązania określone w niniejszej Umowie są wypełniane i że cele wyznaczone w niniejszej Umowie są osiągnięte.

Artykuł 2

Zakres

Niniejsza Umowa ma zastosowanie do win z pozycji 22.04 oraz napojów spirytusowych z pozycji 22.08 Międzynarodowej Konwencji w sprawie Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów („Zharmonizowanego Systemu” ) podpisanej w Brukseli dnia 14 czerwca 1983 roku, które są produkowane zgodnie z prawem i przepisami regulującymi produkcję win i napojów spirytusowych na terytorium Umawiającej się Strony.

Artykuł 3

Definicje

1. Jeżeli nie określono inaczej, dla celów niniejszej Umowy:

– „etykietowanie” oznacza wszelkie zawieszki, marki, znaki, rysunki lub inne środki opisu, w formie pisemnej, wydrukowane, ostemplowane, oznaczone, wytłoczone lub nadrukowane na lub dołączone do pojemnika na wino lub napój spirytusowy,

– „Porozumienie WTO” oznacza Porozumienie sporządzone w Marakeszu ustanawiające Światową Organizację Handlu,

– „Porozumienie TRIPS” oznacza Porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej, zawarte w załączniku 1C do Porozumienia WTO,

– „Umowa z 1989 roku” oznacza Umowę zawartą dnia 28 lutego 1989 roku pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Kanadą w sprawie handlu i obrotu napojami alkoholowymi.

2. W niniejszej Umowie termin „pochodzące” używany w związku z nazwą Wspólnoty lub jednego z jej Państw Członkowskich oznacza, że wino lub napój spirytusowy został wyprodukowany w ramach jurysdykcji jednej z Umawiających się Stron, a w przypadku wina oznacza, że zostało ono wyprodukowane wyłącznie z winogron zbieranych na terytorium podlegającemu tej jurysdykcji.

Artykuł 4

Ogólne zasady przywozu i wprowadzenia do obrotu

Jeżeli w niniejszej Umowie nie określono inaczej, przywozu i wprowadzenia do obrotu dokonuje się zgodnie z prawem i przepisami obowiązującymi na terytorium Umawiającej się Strony będącej importerem.

TYTUŁ II

PRAKTYKI I PROCESY ENOLOGICZNE ORAZ SPECYFIKACJE PRODUKTU

Artykuł 5

Wzajemne uznawanie praktyk i procesów enologicznych oraz specyfikacji produktów

1. Wspólnota zezwala na przywóz i wprowadzenie do obrotu na swoim terytorium win pochodzących z Kanady produkowanych zgodnie z:

– praktykami i procesami enologicznymi wymienionymi w załączniku IA), oraz

– specyfikacjami produktu określonymi w załączniku IIA).

2. Kanada zezwala na przywóz i wprowadzenie do obrotu na swoim terytorium win pochodzących ze Wspólnoty produkowanych zgodnie z:

– praktykami i procesami enologicznymi wymienionymi w załączniku IB), oraz

– specyfikacjami produktu określonymi w załączniku IIB).

3. Strony Umowy uznają, że praktyki i procesy enologiczne wymienione w załączniku I spełniają wymagania określone w artykule 6 ustęp 2.

Artykuł 6

Nowe praktyki lub modyfikacje praktyk

1. Każda z Umawiających się Stron dołoży wszelkich starań, aby poinformować w jak najwcześniejszym do przyjęcia terminie drugą Umawiającą się Stronę zgodnie z procedurami określonymi w Tytule VII o postępach, które w związku z winem produkowanym na terytorium danej Umawiającej się Strony mogą prowadzić do autoryzacji praktyki, procesu lub modyfikacji enologicznych niewymienionych w odpowiednich ustępach załącznika I w celu uzgodnienia wspólnego podejścia.

2. Nie naruszając postanowień artykułu 35, nowe praktyki, procesy lub modyfikacje zastosowane do produkcji wina będą spełniać następujące wymagania:

a) chronić konsumentów przez nieprawdziwymi lub wprowadzającymi w błąd praktyki enologiczne, które mogłyby powodować mylne wyobrażenie o charakterze, składzie, jakości lub wartości produktu;

b) spełniać standardy dobrych praktyk enologicznych. Praktyki, procesy lub modyfikacje enologiczne powinny w szczególności:

– nie być zabronione prawem i przepisami kraju pochodzenia,

– chronić autentyczność produktu przez stosowanie koncepcji, że typowe cechy wina pochodzą z pochodzenia winogron wykorzystanych do jego produkcji oraz uwzględniają region upraw i w szczególności warunki klimatyczne, geologiczne i inne warunki produkcyjne,

– być oparte na rozsądnych potrzebach technologicznych lub praktycznych dotyczących poprawy jakości, stabilności lub akceptacji wina przez konsumentów, oraz

– zapewniać, ze procesy lub dodatki są ograniczone do minimum niezbędnego, aby osiągnąć pożądany efekt.

3. Umawiająca się Strona w ciągu 90 dni powiadamia drugą Umawiającą się Stronę, jeżeli w związku z winem produkowanym na jej terytorium zezwoli na stosowanie praktyk, procesów lub modyfikacji enologicznych niewymienionych w odpowiednim ustępie załącznika I.

4. Powiadomienie zawiera opis praktyki, procesu lub modyfikacji enologicznych niewymienionych w odpowiednim ustępie załącznika I.

5. Powiadamiająca Umawiająca się Strona na wniosek drugiej Umawiającej się Strony przedstawia dokumentację techniczną uzasadniającą autoryzację praktyki, procesu lub modyfikacji enologicznych, zwłaszcza w odniesieniu do wymagań określonych w ustępie 2.

Artykuł 7

Tymczasowe zezwolenie

Z zastrzeżeniem środków określonych w artykule 35, wina produkowane zgodnie z praktyką, procesem lub modyfikacją enologiczną, o których Umawiająca się Strona została powiadomiona zgodnie z postanowieniami artykułu 6 ustęp 3, uzyskają tymczasowe zezwolenie na przywóz i wprowadzenie do obrotu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 8

Procedura sprzeciwu

1. W przeciągu 10 miesięcy od daty powiadomienia dokonanego przez Umawiającą się Stronę zgodnie z artykułem 6 ustęp 3, druga Umawiająca się Strona może zgłosić sprzeciw na piśmie wobec praktyki, procesu lub modyfikacji enologicznych określonych w takim powiadomieniu na podstawie, że nie spełniają one wymagań określonych w artykule 6 ustęp 2 litery a) i b). Każda z Umawiających się Stron może zwrócić się o przeprowadzenie konsultacji przewidzianych w artykule 29. Jeżeli kwestia nie zostanie rozwiązana w drodze konsultacji, każda z Umawiających Stron może pisemnie powiadomić drugą Umawiającą się Stronę o swojej decyzji skierowania sporu do arbitrażu zgodnie z artykułem 31.

2. Umawiająca się Strona nie może sprzeciwiać się dopuszczalności określonej w powiadomieniu praktyki, procesu lub modyfikacji enologicznej, jeżeli poza tymczasowymi celami eksperymentalnymi już zaaprobowała taką praktykę, proces lub modyfikację enologiczną dla win produkowanych na jej terytorium, pod warunkiem uzasadnienia danej praktyki, procesu lub modyfikacji enologicznej warunkami klimatycznymi, geologicznymi lub innymi warunkami produkcji na obszarach, gdzie będą one stosowane.

3. Niniejsza Umowa w żaden sposób nie ogranicza stosowania jakiejkolwiek praktyki, procesu lub modyfikacji enologicznej niezaakceptowanej przez Umawiającą się Stronę zgodnie z procedurami określonymi w Umowie w przypadku wprowadzania produktu albo na rynek krajowy drugiej Umawiającej się Strony lub na rynki stron trzecich.

Artykuł 9

Modyfikacja załącznika I

1. Umawiające się Strony zmodyfikują odpowiedni ustęp załącznika I w celu dodania praktyki, procesu lub modyfikacji enologicznej określonych w powiadomieniu zgodnie z postanowieniami artykułu 6 ustęp 3 w przeciągu 12 miesięcy od daty takiego powiadomienia.

2. W drodze odstępstwa od ustępu 1, gdy Umawiająca się Strona odwołała się do procedury sprzeciwu określonej w artykule 8, Umawiające się Strony będą działać zgodnie z wynikiem konsultacji, chyba że dana kwestia zostanie skierowana do arbitrażu, w którym to przypadku:

a) jeżeli arbitrzy zdecydują, że powiadomiona praktyka, proces lub modyfikacja enologiczna spełnia wymagania określone w artykule 6 ustęp 2 litery a) i b), to Umawiające się Strony znowelizują odpowiedni ustęp załącznika I w celu dodania praktyki lub procesu enologicznego w przeciągu 90 dni od daty takiej decyzji;

b) jeżeli jednakże arbitrzy zdecydują, że powiadomiona praktyka, proces lub modyfikacja enologiczna nie spełnia wymagań określonych w artykule 6 ustęp 2 litery a) i b), to w takim przypadku tymczasowa autoryzacja na przywóz i wprowadzenie do obrotu win pochodzących od powiadamiającej Umawiającej się Strony produkowanych zgodnie z daną praktyką, procesem lub modyfikacją enologiczną określonych w artykule 7 przestanie obowiązywać po 30 dniach od daty takiej decyzji. Taka decyzja nie będzie miała wpływu na dalsze obowiązywanie artykułu 7 w związku z wprowadzenie do obrotu wina przywożonego na terytorium Umawiających się Stron przed datą takiej decyzji.

TYTUŁ III

OZNACZENIA GEOGRAFICZNE WINA

Artykuł 10

Rejestracja i ochrona w Kanadzie

1. Nazwy wymienione w załączniku III a) identyfikujące wina jako pochodzące z terytorium Wspólnoty, gdy jakość, reputacja lub inne charakterystyczne cechy wina są zasadniczo przypisane do jego geograficznego pochodzenia i są oficjalnie uznawane i chronione w odpowiednim prawie Wspólnoty jako geograficzne oznaczenie w znaczeniu artykułu 22 ustęp 1 Porozumienia TRIPS, są uprawnione do rejestracji jako chronione geograficzne oznaczenia dla wina w Kanadzie.

2. Chronione oznaczenie geograficzne nie może być wykorzystywane do opisywania lub przedstawiania wina niepochodzącego z miejsca wskazanego danym chronionym oznaczeniem geograficznym, włączając w to tłumaczenia, niezależnie od tego, czy towarzyszą mu takie określenia jak „w rodzaju”, „stylu”, „ imitacji” lub podobnych i niezależnie od tego, czy takiemu chronionemu oznaczeniu geograficznemu towarzyszy odniesienie do prawdziwego miejsca pochodzenia.

3. Zgodnie z procesem aplikacyjnym określonym w prawie kanadyjskim, Kanada podejmie niezbędne kroki, aby nazwy wymienione w załączniku III a) zostały wprowadzone na listę chronionych oznaczeń geograficznych w Kanadzie po złożeniu prawidłowego wniosku o rejestrację.

Artykuł 11

Ochrona we Wspólnocie

1. Nazwy wymienione w załączniku III b) identyfikujące wina jako pochodzące z terytorium Kanady, gdy jakość, reputacja lub inne charakterystyczne cechy wina są zasadniczo przypisane do jego geograficznego pochodzenia i są oficjalnie uznawane i chronione w odpowiednim prawie Kanady jako geograficzne oznaczenie w znaczeniu artykułu 22 ustęp 1 porozumienia TRIPS, są uprawnione do rejestracji jako chronione geograficzne oznaczenia dla wina we Wspólnocie.

2. Chronione oznaczenie geograficzne wspomniane w ustępie 1 nie może być wykorzystywane do opisywania lub przedstawiania wina niepochodzącego z miejsca wskazanego danym chronionym oznaczeniem geograficznym, włączając w to tłumaczenia, niezależnie od tego, czy towarzyszą mu takie określenia jak „w rodzaju” , „stylu”, „imitacji” lub podobnych i niezależnie od tego, czy takiemu chronionemu oznaczeniu geograficznemu towarzyszy odniesienie do prawdziwego miejsca pochodzenia.

3. Wdrażając ustępy 1 i 2, po otrzymaniu oficjalnego wniosku w drodze noty dyplomatycznej Kanady uzasadniającego, że nazwy w ustępie 1 są oznaczeniami geograficznymi, Wspólnota podejmuje niezbędne kroki, aby nazwy wymienione w załączniku III b) podlegały ochronie przez właściwe władze odpowiedzialne za ich przestrzeganie, tak aby jakiekolwiek wina prezentowane lub opisywane w nieprawidłowy sposób wykorzystujące w tym celu chronione kanadyjskie oznaczenia geograficzne nie zostały wprowadzone lub zostały wycofane z rynku.

Artykuł 12

Zwyczajowe terminy i przejściowe uzgodnienia

1. Po zakończeniu okresu przejściowego wskazanego w niniejszym ustępie Kanada nie będzie już uznawać, że następujące nazwy win są zwyczajowymi terminami we wspólnym języku Kanady stosowanymi jako powszechne nazwy dla win zgodnie z postanowieniami artykułu 24 ustęp 6 porozumienia TRIPS:

Nazwa	Koniec okresu przejściowego
Bordeaux	wejście w życie Umowy
Chianti	wejście w życie Umowy
Claret	wejście w życie Umowy
Madeira	wejście w życie Umowy
Malaga	wejście w życie Umowy
Marsala	wejście w życie Umowy
Medoc	wejście w życie Umowy
Médoc	wejście w życie Umowy
Mosel	wejście w życie Umowy
Moselle	wejście w życie Umowy
Chablis	31 grudnia 2013 roku
Champagne	31 grudnia 2013 roku
Bourgogne	31 grudnia 2008 roku
Burgundy	31 grudnia 2008 roku
Port	31 grudnia 2013 roku
Porto	31 grudnia 2013 roku
Rhin	31 grudnia 2008 roku
Rhine	31 grudnia 2008 roku
Sauterne	31 grudnia 2008 roku
Sauternes	31 grudnia 2008 roku
Sherry	31 grudnia 2013 roku.

2. Od daty wejścia w życie niniejszej Umowy żadne nazwy win wymienione w ustępie 1 nie mogą być wykorzystywane do opisywania lub przedstawiania win kanadyjskich jako certyfikowanych za zgodność z przepisami VQA.

Artykuł 13

Zmiany do załącznika III

Umawiające się Strony mogą na wniosek jednej z Umawiających się Stron znowelizować załącznik III w celu uwzględnienia wszelkich nowelizacji swojego ustawodawstwa.

TYTUŁ IV

NAPOJE SPIRYTUSOWE

Artykuł 14

Rejestracja i ochrona w Kanadzie

1. Nazwy wymienione w załączniku IV a) identyfikujące napoje spirytusowe jako pochodzące z terytorium Wspólnoty, gdy jakość, reputacja lub inne charakterystyczne cechy napoju spirytusowego są zasadniczo przypisane do jego geograficznego pochodzenia i są oficjalnie uznawane i chronione w odpowiednim prawie Wspólnoty jako geograficzne oznaczenie w znaczeniu artykułu 22 ustęp 1 porozumienia TRIPS, są uprawnione do rejestracji jako chronione geograficzne oznaczenia dla napojów spirytusowych w Kanadzie.

2. Chronione oznaczenie geograficzne nie może być wykorzystywane do opisywania lub przedstawiania napoju spirytusowego niepochodzącego z miejsca wskazanego danym chronionym oznaczeniem geograficznym, włączając w to tłumaczenia, niezależnie od tego, czy towarzyszą mu takie określenia jak „w rodzaju” , „stylu”, „imitacji” lub podobnych i niezależnie od tego, czy takiemu chronionemu oznaczeniu geograficznemu towarzyszy odniesienie do prawdziwego miejsca pochodzenia.

3. Zgodnie z procesem aplikacyjnym określonym w prawie kanadyjskim, Kanada podejmie niezbędne kroki, aby nazwy wymienione w załączniku IV a) zostały wprowadzone na listę chronionych oznaczeń geograficznych w Kanadzie po złożeniu prawidłowego wniosku o rejestrację.

Artykuł 15

Ochrona we Wspólnocie

1. Nazwy wymienione w załączniku IV b) identyfikujące napoje spirytusowe jako pochodzące z terytorium Kanady, gdy jakość, reputacja lub inne charakterystyczne cechy napoju spirytusowego są zasadniczo przypisane do jego geograficznego pochodzenia i są oficjalnie uznawane i chronione w odpowiednim prawie Kanady jako geograficzne oznaczenie w znaczeniu artykułu 22 ustęp 1 porozumienia TRIPS, są uprawnione do rejestracji jako chronione geograficzne oznaczenia we Wspólnocie.

2. Chronione oznaczenie geograficzne wspomniane w ustępie 1 nie może być wykorzystywane do opisywania lub przedstawiania wina niepochodzącego z miejsca wskazanego danym chronionym oznaczeniem geograficznym, włączając w to tłumaczenia, niezależnie od tego, czy towarzyszą mu takie określenia jak „w rodzaju”, „ stylu”, „imitacji” lub podobnych i niezależnie od tego, czy takiemu chronionemu oznaczeniu geograficznemu towarzyszy odniesienie do prawdziwego miejsca pochodzenia.

3. Wdrażając ustępy 1 i 2, po otrzymaniu oficjalnego wniosku w drodze noty dyplomatycznej Kanady uzasadniającego, że nazwy w ustępie 1 są oznaczeniami geograficznymi, Wspólnota podejmie niezbędne kroki, aby nazwy wymienione w załączniku IV b) podlegały ochronie przez właściwe władze odpowiedzialne za ich przestrzeganie, tak aby jakiekolwiek napoje spirytusowe prezentowane lub opisywane w nieprawidłowy sposób wykorzystujące w tym celu chronione kanadyjskie oznaczenia geograficzne nie zostały wprowadzone lub zostały wycofane z rynku.

Artykuł 16

Nowelizacje załączniku IV

Umawiające się Strony mogą na wniosek jednej z Umawiających się Stron znowelizować załącznik III w celu uwzględnienia wszelkich nowelizacji swojego ustawodawstwa.

Artykuł 17

Nazwy napojów spirytusowych

1. Do końca dwuletniego okresu przejściowego począwszy od daty wejścia w życie niniejszej Umowy Kanada zacznie uznawać następujące nazwy napojów spirytusowych jako odnoszące się do napojów spirytusowych produkowanych wyłącznie w poniżej określonych krajach i nie będzie zezwalać na stosowanie tych nazw wobec napojów spirytusowych nieprodukowanych wyłącznie w poniżej wskazanych krajach:

Grappa:	Włochy
Jägertee, Jagertee, Jagatee:	Austria
Korn, Kornbrand:	Niemcy, Austria
Ouzo, Oùζo:	Grecja
Pacharán:	Hiszpania.

2. Do końca dwuletniego okresu przejściowego począwszy od daty wejścia w życie niniejszej Umowy Wspólnota zacznie uznawać żytnią whisky jako odnoszącą się wyłącznie do napojów spirytusowych produkowanych w Kanadzie i nie będzie zezwalać na stosowanie tej nazwy wobec napojów spirytusowych niepochodzących z Kanady.

3. W drodze odstępstwa od ustępów 1 i 2 Umawiająca się Strona może w następstwie rekomendacji Wspólnego Komitetu zezwolić na stosowanie nazwy napoju spirytusowego wspomnianej w ustępach 1 i 2 wobec napoju spirytusowego produkowanego w kraju trzecim, pod warunkiem że:

a) reputacja danego napoju spirytusowego nie jest uzależniona od reputacji napoju spirytusowego produkowanego w jednym z krajów Umawiających się Stron, oraz

b) takie postępowanie nie będzie wprowadzać konsumentów w błąd.

Artykuł 18

Etykietowanie napojów spirytusowych

1. Na terytorium Kanady napoje spirytusowe nie mogą być etykietowane z użyciem fałszywego, wprowadzającego w błąd lub zwodniczego terminu lub mogącego stwarzać mylne wrażenie o charakterze, składzie, jakości, pochodzeniu lub wartości napoju spirytusowego, obejmując w szczególności sytuację, gdy napoje spirytusowe są etykietowane nazwą lud odniesieniem do Kraju Członkowskiego Wspólnoty.

2. Na terytorium Wspólnoty napoje spirytusowe nie mogą być etykietowane z użyciem nieprawidłowego terminu lub mylnego lub wprowadzającego w błąd osoby, do których jest on adresowany, obejmując w szczególności sytuację, gdy napoje spirytusowe są etykietowane nazwą lud odniesieniem do Kanady.

Artykuł 19

Produkcja whisky

1. Kanada zapewni, że whisky włączając w to whisky kanadyjską, kanadyjską żytnią whisky i żytnią whisky wywożoną z Kanady do Wspólnoty jest napojem spirytusowym produkowanym w drodze destylacji zacieru zbóż:

– scukrzonym w drodze diastazy zawartego w nim słodu, z lub bez innych enzymów naturalnych,

– sfermentowanym w wyniku działania drożdży,

– destylowanym o mocy poniżej 94,8 % objętości, w celu zachowania przez destylat zapachu i smaku użytych surowców,

– leżakowanym przez co najmniej trzy lata, w drewnianych beczkach o pojemności nieprzekraczającej 700 litrów,

– butelkowanym o mocy nieprzekraczającej 40 % objętości, oraz

– do którego nie zostały dodane żadne inne substancje poza wodą i karmelem spirytusowym.

2. W odniesieniu do maksymalnej mocy destylacyjnej whisky, destylat produkowany w Kanadzie w okresie pomiędzy 31 grudnia 1990 roku a 31 grudnia 2002 roku o mocy zapewniającej, że destylat ma smak i zapach użytych surowców, będzie akceptowany jako spełniający maksymalną moc destylacyjną opisaną w trzecim myślniku ustępu 1 i może być uwzględniany w whisky wywożonej z Kanady do Wspólnoty do 31 grudnia 2008 roku, nie negując faktu, że może nie być dostępna żadna dokumentacja dotycząca rzeczywistej mocy destylatu.

TYTUŁ V

ETYKIETOWANIE WINA

Artykuł 20

Zasady etykietowania wina

Umawiające się Strony uzgadniają, że informacje umieszczone na etykietach win:

– nie będą nieprawidłowe ani fałszywe,

– nie będą zwodzić, mylić, wprowadzać w błąd osoby, do których są one adresowane ani powodować mylnego wyobrażenia o charakterze, składzie, jakości, pochodzeniu lub wartości wina.

Artykuł 21

Nowe przepisy dotyczące etykietowania

W ramach Wspólnego Komitetu Umawiające się Strony będą dalej negocjować przepisy stosowane wobec etykietowania win w celu osiągnięcia porozumienia.

Artykuł 22

Postanowienia tymczasowe

W oczekiwaniu na zakończenie negocjacji wspomnianych w artykule 21 wina etykietowane zgodnie z postanowieniami tymczasowymi określonymi w załączniku V mogą być wprowadzane na rynek na odpowiednich terytoriach Umawiających się Stron.

TYTUŁ VI

CERTYFIKACJA PRZYWOZU I WYMAGANIA WPROWADZENIA DO OBROTU DLA WINA

Artykuł 23

Certyfikacja win przez Wspólnotę

1. Wino pochodzące z Kanady, które jest produkowane pod nadzorem i kontrolą jednego z właściwych organów wymienionych w załączniku VI, może być przywożone zgodnie z postanowieniami o uproszczonej certyfikacji określonymi w przepisach Wspólnoty.

2. Poszczególni producenci mogą sami opracować i podpisać dokument certyfikacyjny, jeżeli zostali do tego upoważnieni przez jeden z władnych organów.

3. Kanada zapewni, że właściwy organ będzie nadzorować i badać upoważnionych poszczególnych producentów i że zostaną spełnione jego wymagania dotyczące posiadania niezbędnych możliwości opracowania dokumentów certyfikacyjnych i raportów z analiz przez poszczególnych upoważnionych producentów.

4. Na wniosek Wspólnoty Kanada powiadomi ją o nazwach i adresach producentów upoważnionych do opracowania dokumentów certyfikacyjnych wspomnianych w ustępie 2.

5. Wspólnota nie będzie poddawać przywozu win pochodzących z Kanady systemowi certyfikacji bardziej restrykcyjnemu i szerszemu od tego obowiązującego na dzień wejścia w życie niniejszej Umowy, który może być stosowany wobec win przywożonych z innych krajów stosujących równoważny system nadzoru i kontroli, z wyjątkiem tymczasowych dodatkowych wymagań certyfikacyjnych reagujących na zasadne kwestie będące w sferze zainteresowania polityki publicznej.

Artykuł 24

Certyfikacja win przez Kanadę

1. Kanada nie będzie poddawać przywozu win pochodzących ze Wspólnoty bardziej restrykcyjnemu i szerszemu systemowi certyfikacji, analizy lub badania stosowanego przez dostawcę lub upoważnione władze Kanady i które są stosowane wobec dostawców od tego, który obowiązuje na dzień wejścia w życie niniejszej Umowy, z wyjątkiem tymczasowych dodatkowych wymagań certyfikacyjnych reagujących na zasadne kwestie będące w sferze zainteresowania polityki publicznej.

2. Właściwe władze kanadyjskie w przeciągu jednego roku od daty wejścia w życie niniejszej Umowy zmniejszą wymagania dotyczące certyfikacji, analiz lub badań wspomnianych w ustępie 1 tak, aby takie wymagania nie były bardziej restrykcyjne niż to jest konieczne.

Artykuł 25

Wina produkowane z winogron zamarzniętych na winorośli

Termin „ Icewine” lub „Vin de glace”, jeżeli jest ono produkowane w Kanadzie lub Luksemburgu, lub „Eiswein”, jeżeli jest ono produkowane w Austrii lub Niemczech, może być stosowany wyłącznie do opisu wina produkowanego z winogron zamarzniętych na winorośli i produkowanych zgodnie z następującymi warunkami:

a) winogrona muszą być zamarznięte podczas zbiorów oraz tłoczenia, najlepiej w temperaturze nie wyższej niż –7 stopni Celsjusza;

b) żadne sztuczne zamrażanie nie jest dozwolone;

c) wszystkie winogrona wykorzystywane do produkcji takiego wina muszą pochodzić z tego samego regionu;

d) nie jest dozwolone żadne uszlachetnianie;

e) minimalna naturalna zawartość alkoholu musi wynosić 15 % objętości;

f) minimalna rzeczywista zawartość alkoholu musi wynosić 5,5 % objętości;

g) łączna zawartość dwutlenku siarki nie może przekraczać 400mg/l;

h) lotna kwasowość nie może przekraczać 2,1g/l.

TYTUŁ VII

WSPÓŁPRACA

Artykuł 26

Zadania Umawiających się Stron

1. Umawiające się Strony albo bezpośrednio albo poprzez Wspólny Komitet utworzony zgodnie z artykułem 27 będą się kontaktować w zakresie wszelkich zagadnień związanych ze wdrożeniem i wykonywaniem niniejszej Umowy.

2. Umawiające się Strony mogą wspólnie zwłaszcza:

a) nowelizować załączniki zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy,

b) będą się informować o swoich zamiarach opracowania nowych środków lub nowelizacji istniejących środków leżących w sferze zainteresowania polityki publicznej,

c) informować się o środkach ustawodawczych, administracyjnych i decyzjach sądowych dotyczących stosowania niniejszej Umowy oraz informować się o środkach przyjętych na podstawie takich decyzji.

Artykuł 27

Wspólny Komitet

1. Na podstawie niniejszej Umowy zostanie utworzony Wspólny Komitet składający się z przedstawicieli Wspólnoty i Kanady.

2. Wspólny Komitet będzie przedstawiać zalecenia w drodze konsensusu. Komitet opracuje własne zasady postępowania i będzie się spotykać na wniosek którejkolwiek z Umawiających się Stron nie później niż w 90 dni po dacie złożenia takiego wniosku, na zmianę we Wspólnie i Kanadzie, w miejscu i terminie określonym przez Umawiające się Strony, włącznie z video konferencją.

3. Wspólny Komitet będzie nadzorował prawidłowe wykonyw3anie niniejszej Umowy oraz może zajmować się wszelkimi zagadnieniami związanymi z jej wdrożeniem i wykonywaniem. Komitet będzie w szczególności odpowiedzialny za:

– rekomendowanie nowelizacji załączników zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy,

– przedstawianie rekomendacji przyczyniających się do osiągnięcia celów niniejszej Umowy lub Umowy z 1989 roku,

– wymianę informacji w celu zoptymalizowania wykonywania niniejszej Umowy,

– rekomendowanie propozycji dotyczących kwestii będących w sferze zainteresowania obydwu Umawiających się Stron w zakresie sektora wina i napojów spirytusowych, oraz

– opracowanie schematu opłat i wydatków związanych z załącznikiem VII9).

Artykuł 28

Naruszenie Umowy

1. Jeżeli Umawiająca się Strona ma powody podejrzewać, że:

a) wino lub napój spirytusowy, który jest lub był przedmiotem handlu pomiędzy Umawiającymi się Stronami lub został wprowadzony na rynek na terytorium którejkolwiek Umawiającej się Strony nie jest zgodny z niniejszą Umową lub Umową z 1989 roku z późniejszymi zmianami, oraz

b) taka niezgodność stanowi punkt specjalnego zainteresowania dla którejkolwiek Umawiającej się Strony,

to natychmiast poinformuje drugą Stronę zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy lub Umowy z 1989 roku z późniejszymi zmianami – zależnie od danego przypadku.

2. Do informacji przekazywanych zgodnie z zapisami ustępu 1 zostaną dołączone odpowiednie dokumenty i będą obejmować zwłaszcza następuje informacje szczegółowe dotyczące danego wina lub napoju spirytusowego w stopniu, w jakim są one znane Umawiającej się Stronie:

a) producent i osoba posiadają prawo dysponowania winem lub napojem spirytusowym, oraz

b) szczegółowe informacje i domniemanej niezgodności.

TYTUŁ VIII

ROZWIĄZYWANIE SPORÓW

Artykuł 29

Konsultacje

1. Jeżeli Umawiająca się Strona uważa, że druga Umawiająca Strona nie wypełniła swoich zobowiązań zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy, to może zwrócić się pisemnie o przeprowadzenie konsultacji z drugą Umawiającą się Stroną w przeciągu 30 dni od daty otrzymania takiego wniosku skonsultują się ze sobą w celu rozwiązania zagadnienia.

2. Umawiająca się Strona zwracająca się o przeprowadzenie konsultacji przedstawi drugiej Umawiającej się Stronie wszystkie informacje niezbędne do szczegółowego zbadania danego zagadnienia.

3. Jeżeli dane zagadnienie nie zostało rozwiązane w przeciągu 60 dni od daty otrzymania wniosku o przeprowadzenie konsultacji:

a) to okres konsultacji może zostać przedłużony w drodze obopólnej zgody Umawiających się Stron; lub

b) każda z Umawiających się Stron może powiadomić drugą Umawiającą się Stronę na piśmie o swojej decyzji skierowania danego zagadnienia do arbitrażu zgodnie z postanowieniami artykułu 31.

Artykuł 30

Skierowanie sporu do organizacji

Strony Umowy mogą skierować jakikolwiek spór dotyczący zastosowania lub interpretacji niniejszej Umowy do rozstrzygnięcia w drodze arbitrażu przez właściwą organizację. Wszelkie takie skierowania do arbitrażu będą dokonywane z zastrzeżeniem warunków i zasad uzgodnionych pomiędzy Umawiającymi się Stronami. Takie warunki będą obejmować postanowienia, że obydwie Umawiające się Strony zgadzają się na skierowanie sprawy do arbitrażu i zgadzają się poddać decyzji podjętej przez taką organizację.

Artykuł 31

Arbitraż

1. Przy braku skierowania sprawy do arbitrażu zgodnie z artykułem 30 i w następstwie decyzji o skierowaniu sprawy do arbitrażu zgodnie z artykułem 29 lub artykułu 8, arbitraż zostanie przeprowadzony zgodnie z procedurą określoną w załączniku VII.

2. Wszelkie spory dotyczące zastosowania artykułu 42 mogą zostać skierowane do arbitrażu przez którąkolwiek Umawiającą się Stronę na mocy niniejszego artykułu oraz załącznika VII. W takim przypadku okres konsultacji określony w artykule 29 zostaje zastąpiony procedurą określoną w artykule 42 ustęp 2.

3. Każda z Umawiających się Stron podejmie rozsądne kroki, aby zapewnić wykonanie rozstrzygnięcia arbitrów. W przypadku rozstrzygnięcia wydanego w następstwie skierowania sprawy do arbitrażu zgodnie z artykułem 8, będzie miał zastosowanie artykułu 9 ustęp 2.

TYTUŁ IX

POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 32

Tranzyt – małe ilości

Tytuły II, III, IV, V i VI niniejszej Umowy nie będą miały zastosowania wobec:

a) win lub napojów spirytusowych przewożonych tranzytem przez terytorium jednej z Umawiających się Stron;

b) win lub napojów spirytusowych pochodzących z terytorium jednej z Umawiających się Stron i które są przewożone w małych ilościach pomiędzy Umawiającymi się Stronami na warunkach i zgodnie z procedurami określonymi w prawie i przepisach Umawiającej się Strony.

Artykuł 33

Obszar stosowania

Niniejszą Umowę stosuje się wobec terytorium Kanady i terytoriów, na których obowiązuje Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską i na warunkach określonych w tym Traktacie.

Artykuł 34

Wyjątki

1. W przypadku homonimicznych oznaczeń geograficznych:

a) każde oznaczenie zostaje objęte ochroną zgodnie z artykułem 10 ustęp 2, 11 ustęp 2, artykułu 14 ustęp 2 i artykułu 15 ustęp 2 pod warunkiem, że pomimo tego, iż oznaczenie geograficzne oddaje zgodnie z prawdą terytorium, region lub okolicę pochodzenia wina lub napoju spirytusowego, to nie przedstawia ono fałszywie do publicznej wiadomości informacji, że wino lub napój spirytusowy pochodzi z innego kraju;

b) Umawiające się Strony wspólnie określają praktyczne warunki stosowania, na mocy których homonimiczne nazwy wspomniane w niniejszym ustępie będą od siebie odróżniane uwzględniając przy tym potrzebę równoważnego traktowania danych procedur oraz niewprowadzania w błąd konsumentów.

2. Niniejsza Umowa w żaden sposób nie zobowiązuje Strony Umowy do ochrony oznaczenia geograficznego drugiej Strony Umowy w okolicznościach przewidzianych w drugim zdaniu artykułu 24 ustęp 6 oraz artykułu 24 ustęp 7, 24 ustęp 8 i 24 ustęp 9 porozumienia TRIPS.

3. Artykuł 7 ustęp 2 nie będzie wymagał od rządu Kanady zapobieżenia stosowania zarejestrowanych znaków handlowych, które zostały zarejestrowane lub były stosowane przed 1 stycznia 1996 roku nazwy „Grappa di Ticino” wobec pewnych napojów spirytusowych produkowanych w regionie Ticino w Szwajcarii.

4. Artykuł 17 ustęp 2 nie będzie wymagał od Wspólnoty zapobieżenia stosowania nazwy „owsiana whisky” wobec pewnych napojów spirytusowych spełniających warunki określone w rozporządzeniu (EWG) nr 1576/89 (z późniejszymi zmianami) produkowanych w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej.

Artykuł 35

Środki sanitarne i fitosanitarne

1. Postanowienia niniejszej Umowy nie naruszają prawa Umawiających się Stron do zastosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych niezbędnych do ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, zwierzęcego lub roślinnego pod warunkiem, że takie środki nie są niezgodne z zastosowaniem środków sanitarnych i fitosanitarnych określonych w załączniku 1A do Umowy WTO.

2. Nie negując ustępu 1 obydwie Umawiające się Strony dołożą wszelkich starań, aby w jak najszybszym możliwym terminie informować drugą Umawiającą się Stronę zgodnie z procedurami określonymi w Tytule VII o wydarzeniach, które mogą prowadzić w związku z winami lub napojami spirytusowymi obracanymi na jej terytorium do przyjęcia takich środków, uwzględniając w tym zwłaszcza te dotyczące wyznaczenia specjalnych limitów na zawartość substancji trujących o pozostałości w celu uzgodnienia wspólnego podejścia.

Artykuł 36

Wprowadzenie do obrotu wcześniej istniejących zapasów

1. Wina lub napoje spirytusowe, które na dzień lub przed wejściem w życie niniejszej Umowy zostały wyprodukowane lub zostały sprowadzone na terytorium Umawiającej się Strony zgodnie z jej wewnętrznym prawem, lecz których wprowadzenie do obrotu na terytorium takiej Umawiającej się Strony byłby inaczej zabroniony na mocy niniejszej Umowy, mogą być przedmiotem obrotu na następujących warunkach:

a) kiedy wino zostało wyprodukowane z zastosowaniem jednej lub więcej praktyk lub procesów enologicznych niewspomnianych w załączniku I lub II, to może ono być wprowadzane do obrotu na terytorium danej Umawiającej się Strony do czasu wyczerpania zapasów;

b) kiedy wina lub napoje spirytusowe są opisane lub przedstawione w sposób niezgodny z Tytułem III, Tytułem IV lub Tytułem V, to mogą one być dalej wprowadzane na rynek na terytorium danej Umawiającej się Strony stosując te same oznaczenia etykiet, według których produkty zostały legalnie wyprodukowane lub przywiezione przez:

i) hurtowników lub producentów przez okres trzech lat,

ii) handlowców detalicznych do czasu wyczerpania zapasów.

2. Wina lub napoje spirytusowe wyprodukowane lub przywożone na terytorium Umawiającej się Strony zgodnie z niniejszą Umową, lecz których wprowadzenie do obrotu na terytorium takiej Umawiającej się Strony byłby inaczej zabroniony niniejszą Umową w następstwie nowelizacji niniejszej Umowy, mogą być dalej wprowadzane na rynek do czasu wyczerpania zapasów, chyba że Umawiające się Strony uzgodnią inaczej.

Artykuł 37

Związki z Umową WTO

Umawiające się Strony zachowają swoje prawa i obowiązki zgodnie z Umową WTO.

Artykuł 38

Nowelizacja Umowy z 1989 roku

Umowa z 1989 roku zostanie znowelizowana zgodnie z postanowieniami załącznika VIII.

Artykuł 39

Załączniki

Załączniki do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część.

Artykuł 40

Autentyczne języki

Niniejsza Umowa została sporządzona w dwóch egzemplarzach w duńskim, holenderskim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim i szwedzkim języku, przy czym wszystkie wersje językowe są jednakowo autentyczne.

Artykuł 41

Wejście w życie

Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dacie wymiany przez Umawiające się Strony not dyplomatycznych potwierdzających zakończenie przez nie właściwych procedur niezbędnych, aby niniejsza Umowa weszła w życie.

Artykuł 42

Tymczasowe niestosowanie niektórych postanowień oraz rozwiązanie

1. W przypadku, kiedy zastosowanie oznaczenia geograficznego wymienionego w załączniku III litera a) zostało zapewnione w Kanadzie zgodnie z okolicznościami przewidzianymi w artykule 24 ustęp 4 i 24 ustęp 5 oraz pierwszego zdania artykułu 24 ustęp 6 porozumienia TRIPS, Kanada może wybrać nie stosować w minimalnym niezbędnym zakresie postanowień artykułu 10 ustęp 2 i 14 ustęp 2 niniejszej Umowy. W przypadku zaistnienia okoliczności opisanych w niniejszym ustępie Kanada powiadomi Wspólnotę na piśmie w jak najszybszym możliwym terminie. Odwołanie się przez Kanadę do pierwszego zdania artykułu 24 ustęp 6 porozumienia TRIPS będzie podlegało artykułu 12.

2. Po otrzymaniu powiadomienia wspomnianego w ustępie 1 Wspólnota może zwrócić się o zwołanie spotkania Wspólnego Komitetu, który w drodze odstępstwa od postanowień artykułu 27 ustęp 2 zbierze się w przeciągu 10 dni, jeżeli zostanie złożony taki wniosek. Takie spotkanie Wspólnego Komitetu zajmie się zbadaniem pełnego zakresu opcji dostępnych dla Umawiających się Stron w celu rozwiązania kwestii polegającej na odwołaniu się Kanady do ustępu 1.

3. W sytuacji, kiedy Kanada nie zastosuje artykułu 10 ustęp 2 lub 14 ustęp 2 zgodnie z ustępem 1, a Wspólny Komitet nie osiągnie obopólnie zaakceptowanego rozwiązania w przeciągu 30 dni od daty odbycia zebrania Wspólnego Komitetu zgodnie z ustępem 2, Wspólnota może podjąć decyzję o niezastosowaniu w pełni lub w części pewnych postanowień niniejszej Umowy lub Umowy z 1989 roku Wszelkie takie środki podjęte przez Wspólnotę będą proporcjonalne do niekorzystnego efektu handlowego spowodowanego odwołaniem się Kanady do ustępu 1 i nie będą one trwały dłużej niż niestosowanie powyżej określonych artykułów przez Kanadę.

4. Wspólnota nie podejmie środków na mocy ustępu 3, kiedy okoliczności powodujące odwołanie się przez Kanadę do ustępu 1 są związane z nazwą, wobec której Wspólnota wyraziła zgodę na jej stosowanie na rynku Wspólnoty lub na rynkach eksportowych na mocy porozumień z krajami trzecimi.

5. Każda z Umawiających się Stron może rozwiązać niniejszą Umowę za jednorocznym pisemnym wypowiedzeniem złożonym drugiej Umawiającej się Stronie. Jednakże w przypadku, kiedy stosowanie oznaczenia geograficznego wymienionego w załączniku III litera a) lub IV litera a) zostało dozwolone w Kanadzie zgodnie z pierwszym zdaniem artykułu 24 ustęp 6 porozumienia TRIPS tak, jak zostało to przewidziane w ustępie 1, Wspólnota może rozwiązać niniejszą Umowę za trzymiesięcznym pisemnym wypowiedzeniem złożonym Kanadzie.

6. Jeżeli którakolwiek z Umawiających się Stron rozwiązała Umowę z 1989 roku wraz ze zmianami do niej wprowadzonymi na mocy niniejszej Umowy, to takie rozwiązanie będzie także powodować równoczesne rozwiązanie niniejszej Umowy.

EN FE DE LO CUAL, los abajo firmantes, debidamente autorizados al respecto, han firmado este acuerdo.

TIL BEKRÆFTELSE HERAF har undertegnede, behø rigt befuldmægtiget hertil, underskrevet denne aftale.

ZU URKUND DESSEN haben die hierzu ordnungsgemäß ermächtigten Unterzeichner dieses Abkommen unterzeichnet.

ΣΕ Π ΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩ ΤΕΡΩ, οι υπογεγ ραμμένοι, δεόν τως εξουσιοδο τημένοι γι’ αυ τό, υπέγραψαν τ ην παρούσα συμ φωνία.

IN WITNESS WHEREOF, the undersigned, being duly authorised to that effect, have signed this Agreement.

EN FOI DE QUOI les soussignés, dûment autorisés à cet effet, ont signé le présent accord.

IN FEDE, i sottoscritti, essendo debitamente autorizzati a tal fine, hanno firmato il presente accordo.

TEN BLIJKE WAARVAN DE ONDERGETEKENDEN, hiertoe naar behoren gemachtigd, hun handtekening onder de overeenkomst hebben gesteld.

EM FÉ DO QUE, os abaixo assinados, devidamente autorizados para o efeito, apuseram as suas assinaturas no presente acordo.

TÄ MÄN VAKUUDEKSI alla mainitut tätä varten asianmukaisesti valtuutetut edustajat ovat allekirjoittaneet tämän sopimuksen.

TILL BEVIS HÄRPÅ har undertecknade befullmäktigade undertecknat detta avtal.

Realizado en dos ejemplares en Niagara-on-the-Lake, el dieciseis de septiembre de 2003.

Udfæ rdiget i to eksemplarer i Niagara-on-the-Lake, den sekstende september 2003.

Geschehen zu Niagara-on-the-Lake, am sechzehnten September 2003 in zwei Urschriften.

Έγινε σε δύο πρωτότυπα , στο Niagara-on-the-Lake, στις δ έκα έξι Σεπτεμ βρίου 2003.

Done in duplicate, at Niagara-on-the-Lake, this sixteenth day of September 2003.

Fait en double exemplaire, à Niagara-on-the-Lake, ce seizième jour de septembre 2003.

Fatto in duplice copia a Niagara-on-the-Lake, addì sedici settembre 2003.

Gedaan te Niagara-on-the-Lake, de zestiende september 2003, in twee exemplaren.

Feito em duplo exemplar em Niagara-on-the-Lake, em dezasseis de Setembro de 2003.

Tehty kahtena kappaleena, Niagara-on-the-Lake:ssa, kuudentenatoista päivänä syyskuuta 2003.

Detta avtal har upprättats i två exemplar i Niagara-on-the-Lake, den sextonde september 2003.

Por la Comunidad Europea

For Det Europæ iske Fællesskab

Für die Europä ische Gemeinschaft

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Voor de Europese Gemeenschap

Pela Comunidade Europeia

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

Por el Gobierno de Canadá

For Canadas regering

Für die Regierung Kanadas

Για τη ν κυβέρνηση το υ Καναδά

For the Government of Canada

Pour le gouvernement du Canada

Per il governo del Canada

Voor de Regering van Canada

Pelo Governo do Canadá

Kanadan hallituksen puolesta

På Kanadas regerings vägnar

ZAŁĄCZNIK I

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK II

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IIIa)

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IIIb)

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IVa)

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IVb)

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK V

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VI

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VII

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VIII

Dokument w formacie PDF