KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków (¹), ostatnio zmienioną dyrektywą 2003/61/WE (²), w szczególności jej art. 17 ust. 2,

uwzględniając wnioski złożone przez Niemcy, Irlandię, Portugalię, Finlandię i Zjednoczone Królestwo,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzja Komisji 93/231/EWG z dnia 30 marca 1993 r. upoważniająca, w zakresie obrotu sadzeniakami ziemniaka na całym lub części terytorium niektórych Państw Członkowskich, do podjęcia bardziej rygorystycznych środków przeciwko niektórym chorobom niż środki przewidziane w załączniku I i II do dyrektywy Rady 66/403/EWG (³), została wiele razy w znacznym stopniu zmieniona (⁴). Dla jasności i ze względów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Dyrektywa 2002/56/WE ustanawia margines tolerancji dla niektórych organizmów szkodliwych.

(3) Dyrektywa 2002/56/WE nadal pozwala Państwom Członkowskim wprowadzić bardziej rygorystyczne warunki rodzimej produkcji dla sadzeniaków ziemniaka.

(4) Irlandia na całym swoim terytorium, Niemcy, Finlandia i Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do niektórych części ich terytoriów i Portugalia w odniesieniu do obszarów Azorów położonych powyżej 300 metrów wysokości, zamierzają zastosować przepisy dyrektywy 2002/56/WE w odniesieniu do niektórych organizmów szczególnie szkodliwych dla upraw ziemniaka w tych regionach.

(5) Komisja, dyrektywą 93/17/EWG (⁵), określiła wspólnotowe klasy elitarnych sadzeniaków ziemniaka, wraz z warunkami oraz oznaczeniami stosowanymi dla tych klas. Sadzeniaki ziemniaka należące do tych klas powinny być uważane za nadające się do dopuszczenia do obrotu na terytorium Państw Członkowskich na podstawie art. 17 ust. 2 dyrektywy 2002/56/WE.

(6) Porównanie środków podjętych w zakresie rodzimej produkcji sadzeniaków ziemniaka na całym terytorium Irlandii, na częściach terytoriów Niemiec, Finlandii i Wielkiej Brytanii oraz w Portugalii na niektórych obszarach Azorów położonych powyżej 300 metrów wysokości ze wspólnotowymi klasami elitarnych sadzeniaków ziemniaka wykazało, że:

– „klasa 1 WE” spełnia bardziej rygorystyczne warunki,

– „klasa 2 WE” spełnia warunki stawiane sadzeniakom ziemniaka rodzimej produkcji, oraz

– „klasa 3 WE” spełnia warunki stawiane rodzimej produkcji ziemniaka.

(7) Dlatego Irlandia na całym swoim terytorium, Niemcy, Finlandia i Zjednoczone Królestwo na części swych terytoriów i Portugalia na obszarach Azorów położonych powyżej 300 metrów wysokości powinny zostać upoważnione do ograniczenia obrotu sadzeniakami ziemniaka jedynie do wspólnotowych podstawowych klas, ustanowionych dyrektywą 93/17/EWG.

(8) Takie upoważnienie pozostaje w zgodzie ze zobowiązaniami Państw Członkowskich wynikającymi ze wspólnych reguły dotyczących zdrowia roślin przewidzianych w dyrektywie Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (⁶), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2003/47/WE (⁷).

(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Państwa Członkowskie wymienione w kolumnie 1 załącznika I są niniejszym upoważnione, w zakresie obrotu sadzeniakami ziemniaka w regionach wymienionych przy ich nazwach w kolumnie 2 załącznika I, do ograniczenia obrotu sadzeniakami ziemniaka do elitarnych sadzeniaków ziemniaka należących do następujących klas wspólnotowych, określonych w dyrektywie Komisji 93/17/EWG:

a) „klasa 1 WE” lub „klasa 2 WE” dla produkcji sadzeniaków ziemniaka,

b) „klasa 1 WE”, „klasa 2 WE” lub „klasa 3 WE” dla produkcji ziemniaka.

Artykuł 2

Zainteresowane Państwa Członkowskie ustanawiają ciągły system regularnych badań w celu zapewnienia stałej zgodności z warunkami regulującymi upoważnienie i przygotowują sprawozdania. Komisja nadzoruje ten system.

Artykuł 3

Upoważnienie na mocy art. 1 zostaje cofnięte w przypadku stwierdzenia, że wymienione warunki nie zostały spełnione.

Artykuł 4

Decyzja 93/231/EWG traci moc.

Odesłania do uchylonej decyzji traktuje się jak odesłania do niniejszej decyzji i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 2003 r.

ZAŁĄCZNIK I

ZAŁĄCZNIK II

Uchylona decyzja z jej kolejnymi zmianami

ZAŁĄCZNIK III

Tabela korelacji